Review | Skull and Bones – Na een development hell die zo’n elf jaar aansleepte, is eindelijk het moment daar: de release van Skull and Bones. Als het ontwikkelen van een game zolang heeft geduurd, is dat doorgaans niet echt een goed teken. Tegelijkertijd is het ook wel weer moedig dat Ubisoft het project heeft afgemaakt en inmiddels hebben we de wateren onveilig mogen maken. We kunnen alvast melden dat het niet die ‘quadruple A’ game is zoals Ubisoft baas Guillemot Skull and Bones noemt. Sterker nog: als liefhebber van Assassin’s Creed IV: Black Flag – waarop deze game in bepaalde mate is gebaseerd – doet het ook pijn om een eindresultaat te zien met zoveel onontgonnen potentieel. Waarom, hoe en wat… we gaan het je in deze review vertellen.

Aye

Laten we beginnen met wat Skull and Bones nu eigenlijk in de kern is. We zijn niet overtuigd dat Ubisoft zelf weet wat het precies gecreëerd heeft. Het is namelijk een mengelmoes van ingrediënten, die samen een vreemd recept vormen met veel te veel smaken die niet helemaal samengaan. De game bezit level systemen die zouden passen in een multiplayer PvP-game, terwijl je een zeer groot deel van je tijd spendeert aan het verzamelen van resources die je moeten helpen bij het uitbouwen van je schip. De game zou dus weggeschreven kunnen worden als een open wereld survival game, maar ook dit is niet helemaal correct. Soms kan de game meer aanvoelen als een transportsimulator dan wel een maritiem actiespel.

Er is een verhaal aanwezig, maar dit stelt niet al te veel voor. Je bent als kapitein naar de haaien geschoten en wordt door twee personen in een sloep gered en moet vanaf nul opnieuw beginnen. Je zoekt je een weg naar Sainte Anne en van daaruit start je piratenavontuur. Je ontmoet hier John Scurlock, de leider van Sainte Anne: hij heeft de regio onder zijn controle en probeert de verschillende facties tegen elkaar uit te spelen om zo zijn grip op het gebied te behouden. Jij gaat hem daarbij helpen. Je werkt jezelf op naar een groot schip en een hechtere vertrouwensband om zo mee de controle te verkrijgen. Veel dieper dan dit gaat het verhaal niet en eigenlijk bestaan bijna alle verhaalsequenties uit jij die bij Scurlock langsgaat om te praten over je voorgaande missie, terwijl je je volgende missie aangeboden krijgt. Indien je een echt substantieel verhaal had verwacht, dan ben je hier aan het verkeerde adres.

De genoemde missies zijn voornamelijk ‘zeil van punt A naar punt B, pik daar deze goederen op en vaar deze terug naar Sainte Anne’ en vice versa. Zeker in de eerste uren voelt de game dus meer aan als een transportsimulator dan iets anders, maar geleidelijk aan wordt dit wat beter. Je zal later namelijk ook forten aanvallen en grotere vijandige schepen dienen uit te schakelen. Het jammere is dat je al deze missies vanop het water uitvoert. Bij het aanvallen van een fort komt geen enkel zwaard kijken: je zal namelijk gewoon de defensieve structuren kapot moeten schieten terwijl je tegelijkertijd ook nog aangevallen wordt door enkele vijandige schepen. Doordat je nergens aan land gaat om zulke slachtpartijen te voltooien, zit er niet al te veel variatie in de missies, wat ervoor zorgt dat de game vrij snel een repetitieve exercitie wordt.

Eens je wat sterker bent (en groter schip hebt), kan je het opnemen tegen elite kapiteins of zeemonsters. Dit zorgt voor een klein beetje extra variatie, al is dit eigenlijk tegelijkertijd ook weer meer van hetzelfde. Of je nu achter een ander schip aangaat of een groot zeemonster, je doet in feite niks anders. Wat je ook vrijspeelt na ettelijke uren op zee is de zwarte markt: je zal nu goederen van punt A naar B kunnen verschepen in ruil voor pieces of eight, waarover later meer. Het grote verschil is dat er bij deze missies meer schepen naar je op zoek zijn. Indien je de hoogste rang haalt, kan je zelf gebieden gaan overnemen door bedrijven in te nemen die vanaf dan grondstoffen en goederen voor jou produceren en transporteren. Je zal natuurlijk wel je nieuwe handelsroutes moeten verdedigen. De game biedt in principe behoorlijk wat content, zoals we van Ubisoft gewend zijn. Maar het probleem hiermee is: het is altijd hetzelfde. Je verhuist goederen van de ene plek naar de andere of je schiet talloze schepen, forten en andere levende wezens aan flarden.

Fire in the Hole

Het verhaal is niet echt de moeite, maar waarom zou je dan wél deze missies voltooien? Dit doe je voornamelijk om grondstoffen en goederen te verzamelen, die je helpen bij het uitbouwen van je vloot en de schepen zelf. Er zitten tien verschillende soorten schepen in de game gaande van kleinere snelle schepen met een hoge dps, tot tragere logge schepen die vooral tegen een stootje kunnen. Naar onze mening had er nog wel wat meer variatie in mogen zitten, met name in de omvang want zo groot zijn de grootste schepen niet. Verder kan je je schepen naar hartenlust upgraden en voorzien van allerlei franjes en kleurtjes. De hoeveelheid cosmetische items zijn momenteel al veelvuldig aanwezig en dit zal met de tijd alleen nog maar gaan toenemen.

Wat de hoeveelheid upgrades aan wapenarsenaal en versterkte rompen betreft, zit het ook wel goed. Hiervoor gebruik je de in-game valuta zilver en pieces of eight. Zilver verdien je door eigenlijk elke taak uit te voeren die de game te bieden heeft, terwijl de pieces of eight specifiek te verkrijgen zijn bij het verhandelen van goederen op de zwarte markt. Er is ook nog een derde gouden munteenheid, maar die kan je alleen met echt geld verkrijgen. Gelukkig gebruik je deze laatste valuta alleen voor het kopen van cosmetische items. Sommige van deze aankopen zijn trouwens echt aan de dure kant, neem bijvoorbeeld de kat Whiskers. Dit schattige beest op een houten poot met een ooglapje en oorbel kost je acht euro, terwijl je dat beest eigenlijk alleen kan zien als je in first-person rondvaart en dan nog zit Whiskers daar maar wat te zitten. Het is optioneel, maar de prijzen zijn wat discutabel als je het ons vraagt.

Ahoy

Varen doe je vooral rond een archipel ten oosten van het continent Afrika. Initieel verken je de archipel zelf, waarna je de oostkust van Afrika bezoekt om tot slot een bezoekje te brengen bij onze vrienden van de VOC in Oost-Indië. De landschappen zien er ietwat anders uit in deze verschillende regio’s, wat er voor zorgt dat je het gevoel krijgt een verre reis te hebben gemaakt als je van Afrika naar Oost-Indië gevaren bent. Jammer genoeg kan je alleen aan land gaan bij de buitenposten. Hier kan je in een klein gebied dan wat rondrennen en goederen verhandelen, een maaltijd koken en schatten terugvinden (mits je over de juiste schatkaart beschikt). Op zich geinig, maar het is jammer dat je geen mooie transitie hebt waarbij je zelf van boord gaat, zoals in Black Flag bijvoorbeeld het geval was. In deze game sta je via een korte, zwarte overgang ineens op de kade, wat toch wel de immersie van open zeeën en eilanden breekt.

Jammer genoeg verloopt dit proces ook technisch niet helemaal soepel: wij liepen bijvoorbeeld tweemaal tegen het probleem aan dat we met geen enkele mogelijkheid ons schip konden betreden. De enige oplossing was de game herstarten en dat is niet wat je wilt. Aan land gaan is bovendien ook niet zo heel nuttig, want, afgezien van het voltooien van missies, het legen van je ruim en het repareren van je schip valt er op die locaties weinig te beleven. Jammer genoeg heeft Ubisoft besloten om deze gebieden niet ook te gebruiken voor het verzamelen van grondstoffen, want dit gebeurt vanaf je schip terwijl je een kleine minigame speelt. Je bent dan via quick time events bijvoorbeeld bomen aan het omzagen; je schip ligt stil en terwijl jij op de knop drukt zie je halve bossen voor je neus verdwijnen. Het is een wat bedenkelijke presentatie na 11 jaar ontwikkelen…

Het rondrennen en bewegen gaat in third-person en hoewel het werkt, voelt het allemaal wat houterig aan. In dat kader is het misschien maar goed dat Ubisoft niet ook nog zwaardgevechten aan de game heeft toegevoegd. Dat is wel jammer, want piraterij is zoveel meer dan van A naar B varen en goederen transporteren met zo hier en daar een schip naar de kelder schieten. Je kunt bij het vechten tegen andere schepen besluiten deze te boarden, maar dan krijg je een animatie want zelf doe je niks. Idem dito bij het vernietigen van forten, plunderen van kampen en meer. Bovendien gaat het boarden via haken die je afschiet, maar je moet zeer precies mikken wil het lukken, waardoor het geregeld tot wat frustratie leidt. Zeker als het vijandige schip dan nog snel een ganse lading metalen ballen door de romp van je schip weet te schieten, terwijl je hem eigenlijk al naar Davy Jones’ Locker had gestuurd.

Yarrr

Na al die negativiteit zou het je misschien verbazen, maar we hebben wel plezier beleefd aan de game. Dit heeft vooral te maken met de gevechten op zee. Ondanks dat de game verre van realistisch is (je kan je schip zelfs draaien met al je zeilen gesloten), zijn de zeeslagen zeker leuk en chaotisch. De reden dat deze game überhaupt in ontwikkeling is geraakt, is omdat mensen de piraten setting en zeeslagen van Assassin’s Creed IV: Black Flag zo tof vonden. Het uitbreiden naar een groter schip en het losgooien van de zeilen om de ruige zeeën te trotseren, voelt dan ook nog altijd geweldig. Honderden kogels afvuren richting de Fransen is, zoals verwacht, een genot om te ervaren. Zeker indien je over twee vrienden beschikt die mee deze avonturen aan willen gaan, vaar je ondanks alles toch een hoop leuke avonden tegemoet.

De game heeft een sterke focus op PvE, waardoor je ook gewoon een relaxte rondvaart kan doen, wat zeker de moeite waard is vanuit het first-person perspectief. Gewoon met wat vrienden onnozel doen in de smallere wateren heeft ons menig keer doen lachen en ook de grotere avonturen zijn leuker om te ondernemen in groep. Wil je echter je vrienden naar hun waterige graf begeleiden, zal je deel moeten nemen aan speciale tijdelijke evenementen. Hieronder kun je verstaan van A naar B racen of opgejaagd worden door andere spelers. Het zijn meer kleinschalige evenementen in plaats van dat de game een volwaardige PvP-modus kent. Overigens zie je in de PvE-omgeving wel andere spelers om je heen, die allemaal hun eigen ding doen wat voor leven in de brouwerij zorgt. Het is echter niet mogelijk om hen zomaar aan te vallen en een zeeslag te ontketenen.

Grafisch is de game niet echt om over naar huis te schrijven. De game biedt een tweetal modi: Quality en Performance. In de eerste krijg je een 4K-beeld met 30 frames per seconde. De Performance modus geeft je 60 frames per seconde, maar dan krijg je een resolutie van 1440p te zien. In beide gevallen zijn de speciale effecten zoals rook, vuur en andere elementen allemaal erg simplistisch en de kwaliteit van de textures is bij momenten ook behoorlijk ondermaats. Daar komt nog bij dat we redelijk wat last hadden van pop-in (voornamelijk in Quality). Sommige zaken daarentegen zien er dan weer goed uit, zoals de schepen en het water. Uiteindelijk is de game grafisch een wat vreemde mengelmoes van mooie plaatjes tegenover echt achterhaalde kwaliteit, wat een vreemd contrast oplevert. Niet te beginnen over de bedroevende animatiekwaliteit van de NPC’s in de game. Wat het geluid betreft zit het gelukkig wel goed, de kanonnen kunnen met een goede audioset lekker bulderen en op de rustigere momenten zorgen de ‘sea shanties’ voor een leuke sfeer aan boord.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox Series X|S en pc.

Conclusie

Skull and Bones is vooral een gemiste kans. De wereld verlangt al lang naar een nieuwe piraten-RPG, maar we blijven toch een beetje op onze honger zitten. Als we kijken naar wat we krijgen, valt er echter wel wat plezier te beleven aan de game. Met name met wat vrienden rondvaren en chaotische gevechten aangaan met de AI kan voor plezier zorgen. De game is ook niet slecht in wat het doet, maar het voelt in heel veel opzichten als een soort piratengame light aan. De vergelijking met Assassin's Creed IV: Black Flag is onvermijdelijk. Die game heeft in dat opzicht gewoon meer te bieden en dat is toch wel opmerkelijk als je realiseert 11 jaar verder te zijn. Het probleem van Skull and Bones is dat er veel potentie in de game zit, die niet waar wordt gemaakt. Dan denken we aan het povere verhaal, de ietwat eentonige missies, het gebrek aan zwaardgevechten en de bugs die soms het feestje vergallen. De hamvraag na al die punten van kritiek: is de game echt zo slecht als je zou verwachten? Nee, in wat het doet is het eigenlijk best wel oké en bij momenten erg goed, maar deze titel een AAAA-game noemen is een lachertje.

Pluspunten

  • Je bent een piraat met eigen schip
  • Leuke naval combat
  • Zorgeloos varen
  • Indische Oceaan
  • Veel schip customization mogelijkheden
  • Varen met vrienden
  • Soms ziet het er mooi uit…

Minpunten

  • …maar veelal ook niet
  • Karig verhaal
  • Eentonige missies
  • Geen zwaardgevechten
  • Houterige animaties
  • Beperkte PVP
  • Bugs en pop-in

6.5