Review | Nintendo World Championships: NES Edition

Review | Nintendo World Championships: NES Edition – In 1990 organiseerde Nintendo Amerika een heus kampioenschap voor hun games: de Nintendo World Championships. Het evenement was gericht op het spelen van bepaalde minigames die uit grotere titels voor de Nintendo Entertainment System werden gehaald. Het concept kan wel gezien worden als het eerste esporst evenement, maar tegenwoordig bestaat het helaas niet meer. Tot nu, want Nintendo brengt namelijk een game gebaseerd op dit evenement uit: Nintendo World Championships: NES Edition. Deze game verschijnt morgen en wij konden er al mee aan de slag.

Speedrunnen in klassiekers

Nintendo World Championships: NES Edition is een leuke verzameling van fragmenten uit allerlei games die voor de Nintendo Entertainment System zijn uitgebracht. Nintendo heeft er als het ware minigames van gemaakt die variëren in speelduur. Zo zijn de makkelijkste levels in een paar seconden klaar, terwijl de moeilijkste juist minuten kunnen duren. Met dik 150 verschillende fragmenten uit games als Super Mario Bros, Balloon Fight, Excitebike, Kid Icarus, Metroid en meer, is er volop variatie in de uitdagingen die je in verschillende modi kunt spelen. De essentie van de gameplay is echter speedrunnen en dat komt doordat het doel aan het einde van de rit altijd hetzelfde is: de snelste tijd neerzetten.

Als je alleen speelt kun je aan de slag in de Speedrun modus, waarin je per titel een reeks uitdagingen voor je kiezen krijgt oplopend van gemakkelijk tot erg moeilijk. De uitdagingen zijn echter niet allemaal direct beschikbaar. Door een uitdaging te voltooien ontvang je munten en daarmee koop je weer een nieuwe. Hoe lastiger de uitdaging, des te hoger de prijs is. Tegelijkertijd varieert het aantal munten dat je krijgt ook weer, want dat gaat op basis van een beoordeling. Hoe sneller je bent, des te hoger de behoordeling met als hoogst haalbare een ‘S’. Dit levert je het meeste op in tegenstelling tot een ‘B’-beoordeling, want dat betekent dat het veel sneller kan. Een nieuwe poging levert je dan wellicht een betere rating en dus meer munten op.

In principe kun je zo uren vooruit, want hoewel je in eerste instantie de uitdagingen zo hebt voltooid zul je bij de lastigere levels echt goed je best moeten doen. Dit om ze überhaupt uit te spelen, laat staan een echt goede tijd neer te zetten. Desalniettemin zijn de meeste uitdagingen aan de korte kant, wat deze game dus ideaal voor tussendoor maakt. En over de uitdagingen gesproken, die lopen uiteen van een paddenstoel pakken in Mario tot een rondje rijden in Excitebike en van domweg de morphball in Metroid vinden tot één van de moeilijkere levels in Super Mario Bros. zo snel mogelijk uitspelen. Aan variatie in ieder geval geen gebrek.

Speel tegen anderen

In je eentje de vele uitdagingen spelen is absoluut vermakelijk, maar eigenlijk is het nog leuker om tegen anderen te spelen. Dit kan op verschillende manieren. Zo heb je de Party modus, waarbij je met acht man tegelijkertijd door uitdagingen heen gaat met als doel de snelste te zijn. Na elke minigame krijg je punten en degene die aan het einde van de rit de meeste punten heeft, die wint. Nintendo heeft hierbij de verschillende uitdagingen gecategoriseerd. Dit op het type game, de moeilijkheidsgraad, enzovoort. Daardoor zijn er genoeg sets om uit te kiezen, die voor genoeg vermaak zorgen.

Het mooie van deze modus is dat je dit gewoon prima lokaal kunt spelen, al heb je wel een aantal controllers nodig. Als je wat mensen over de vloer hebt, kun je met acht man op één scherm aan de slag. Vanwege de primitieve visuele presentatie van de klassieke games, maakt een druk scherm met acht spelers ook weinig uit. Het is, mits je een beetje grote televisie hebt, erg overzichtelijk en qua gameplay werkt het allemaal prima. Het is ook leuk om de andere spelers aan het werk te zien, wat bij gestuntel tot hilarische situaties kan leiden. Dit maakt ook dat deze titel uitermate geschikt is als partygame.

Online de uitdaging aangaan

Naast de singleplayer en de lokale multiplayer, is het ook mogelijk om online de uitdagingen te spelen, waarvoor twee modi present zijn: World Championships en Survival Mode. De eerste modus laat je vijf verschillende uitdagingen spelen, waarbij jouw tijd per uitdaging op basis van je geboortejaar op de leaderboards wordt geplaatst. Het doel is om zo hoog mogelijk te eindigen om je voor een week wereldkampioen te mogen noemen. Je krijgt hier elke week nieuwe kansen, want de lijst met uitdagingen wordt telkens aangepast. Hiermee probeert Nintendo de game ook op lange termijn boeiend te houden voor de echte die hard speedrunners onder ons.

De Survival Mode werkt net wat anders, want hierin draait het om – zoals de naam al zegt – overleven. Je speelt dan drie rondes en telkens valt de helft van het aantal spelers na een ronde af, dit gaat van 8 naar 4 naar 2 spelers. Op die manier probeer je in een soort Battle Royale stijl steeds verder te komen, waarbij de uitdagingen ook weer rouleren. En zo heeft Nintendo World Championships: NES Edition vier modi te bieden die allemaal net een wat andere insteek kennen, wat de game van genoeg variatie voorziet. Al zien we deze titel op termijn vooral tevoorschijn komen op avondjes waarbij vrienden over de vloer zijn, want daar leent het zich perfect voor.

Mooi pakket

Nintendo World Championships: NES Edition is qua inhoud niet een enorme game. Met 13 titels waar over de 150 fragmenten uit zijn gepakt voor uitdagingen, is het echter significant genoeg om je een geruime tijd mee te vermaken. Met een adviesprijs van € 29,99 lijkt Nintendo precies op de juiste plek te zitten en we mogen zeker niet onbenoemd laten dat de performance meer dan prima is. Zowel docked als in handheld valt geen framedrop te bespeuren, waarbij je te maken hebt met een respectievelijke 1080p en 720p resolutie tegenover een stabiele framerate naar wat oogt constant 60fps.

Wel moeten we opmerken dat het aantal uitdagingen per game erg varieert. Zo heb je tientallen uitdagingen op basis van Super Mario, maar slechts een handjevol gebaseerd op Excitebike. Dit gaat altijd van zeer gemakkelijk naar heel erg moeilijk, maar de moeilijkheidsgraad loopt bij sommige titels iets te snel op. Dit komt doordat het aantal uitdagingen aan de lage kant is. Wat meer uitdagingen waren hier juist goed geweest voor een meer geleidelijke opbouw. Dit zou het speelplezier nog meer ten goede komen en had de aanwezigheid van bepaalde games ook een grotere meerwaarde gegeven.