Review | Metaphor: ReFantazio – De afgelopen jaren heeft Atlus zijn stempel wederom op de wereld van games weten te drukken. Het is een oudgediende in de industrie die zijn pieken en dalen heeft beleefd. Met name Persona 5 zorgde ervoor dat Atlus de afgelopen jaren een gigantische comeback heeft kunnen maken. Logischerwijs wil men voortborduren op dat succes, maar soms willen ontwikkelaars ook wat anders. Uit dat gedachtegoed is Studio Zero ontstaan, die geheel op eigenzinnige wijze een fantasy-titel wilde maken. Metaphor: ReFantazio is in veel opzichten zijn eigen beestje, maar je merkt ook dat de ontwikkelaar moeite heeft om de succesformule uit de Persona-games los te laten.
Strijd voor de troon
Onze protagonist, een jonge man die tot de Elda tribe behoort, is onderweg naar Grand Trad: de hoofdstad van het land. Vergezeld door een fee genaamd Gallica wordt al gauw duidelijk wat onze missie precies is. De koning van het land is vermoord en er is geen aangewezen opvolger, denkt men. De protagonist en de prins, de zoon van de koning, zijn echter bevriend en op een handjevol mensen na weet niemand dat de prins eigenlijk nog in leven is, maar hij lijdt aan een zware vloek. De protagonist wil dat zijn vriend krijgt wat hem toekomt: de troon. Maar voordat hij dat kan realiseren zal eerst de vloek moeten worden opgeheven, zodat de prins zijn mannetje kan staan.
Die vloek lijkt haast maar van een persoon af te kunnen komen en dat is Louis. Al van jongs af aan is Louis een echte legerman en heeft daar zijn strepen dan ook verdiend. Dit resulteerde in veel onenigheden tussen Louis en de voormalige koning, wat hem ook gelijk de hoofdverdachte maakt van de moord op de koning. Daarnaast zou Louis ook de vloek over de prins hebben uitgesproken wat hem nu buitenspel heeft gezet. Je kan al raden wie zich als eerste kandidaat stelt voor de troon: Louis, wie anders? Dat gaat vanzelfsprekend niet zonder competitie. Diverse hooggeplaatste figuren uit de Church of Sanctism maken ook bekend voor de troon te willen strijden. Combineer dat met een hoop andere machtswellustelingen, wat entourage van Louis en je weet dat de bom ieder moment kan barsten.
Een reis van jewelste
Met al deze informatie gaat de protagonist zelf de race aan voor de troon, maar dan om de troon uiteindelijk aan de prins te kunnen geven. De protagonist begint samen met wat gelijkgezinden aan deze missie. Gaandeweg het avontuur sluiten zich nog meer mensen bij jou aan. Iedere party member kan gebruik maken van Archetypes. Heel droog omschreven kan je Archetypes vergelijken met de bekende demonen uit Shin Megami Tensei, maar toch werken deze net wat anders. Je hoeft geen demonen te vangen om een nieuwe Archetype vrij te spelen, dat gaat geheel via social links die we ook uit de Persona-serie kennen. Ze zijn wel ietsjes beperkter dan in de gemiddelde Persona, je hoeft in Metaphor niet jouw nieuwe digitale liefde te verwachten.
Naast de mensen die zich bij jouw party voegen, kan je in diverse steden ook vriendschappen opbouwen met andere personages. Deze figuren staan gelijk aan een specifieke Archetype. In totaal zijn er veertien soorten Archetypes om vrij te spelen, waarvan elk minstens een evolutie kent. Qua soorten moet je denken aan bijvoorbeeld de Warrior Archetype die zich specialiseert in veel schade aanrichten met zwaarden of aan de Healer Archetype, die zich vanzelfsprekend specialiseert in jouw team healen. Door de social links van betreffende Archetypes goed te onderhouden, kunnen de Archetypes op den duur dus ook evolueren, maar kunnen ze bijvoorbeeld ook skills van andere Archetypes leren. Heb je behoefte aan veel schade, maar kan je niet helemaal zonder een healer, dan geef je jouw vaste healer, bijvoorbeeld, een Mage Archetype en leer je die vervolgens wat healing spreuken.
Meer en meer
Het upgraden van jouw Archetypes wordt geregeld door een mysterieuze man genaamd More. Hij bevindt zich in een mysterieuze ruimte die bekend staat als Akademia. Persona-fans zullen al gauw de overeenkomsten merken tussen More in Akademia en Igor in de Velvet Room. Om jouw Archetypes te upgraden vraagt More om een betaling in de vorm van MAG. MAG krijg je door monsters te verslaan, maar ook door bijvoorbeeld jouw social links te verbeteren. Ben je op een gegeven moment klaar met upgraden, dan kan je jouw resterende MAG in diverse steden inruilen voor normaal geld. Ga hier wel verstandig mee om; sommige Archetype-upgrades wil je echt niet missen.
In het veld
Metaphor: ReFantazio kent een aantal steden om te verkennen plus een aardig aantal dungeons. In de dungeons zal je dan ook jouw opdrachten veelal voltooien wat vaak neerkomt op het verkrijgen van een specifiek item of het verslaan van een reusachtig monster. De combat is turn-based waarbij strategie een grote rol speelt. Ieder wezen heeft zijn zwakheden en zijn sterke punten. Met een volledige party van vier krijg je bij jouw beurt, in principe, vier acties. Raak je het zwakke punt van een tegenstander met een personage, dan zal zijn actie worden opgesplitst in twee waardoor je een extra actie krijgt. Dit kan je maximaal vier keer doen per gevecht waarmee je door slim jouw aanvallen te kiezen een beurt kan oprekken naar acht acties in totaal. Dat geldt echter ook voor de tegenstander wanneer ze de zwakke plek van een van jouw Archetypes raken. Let ook goed op de sterke punten van jouw tegenstanders, als ze immuun blijken te zijn voor iets ben je zo een aantal acties kwijt in jouw beurt.
Diverse Archetypes hebben ook een soort synergie met elkaar. Door de juiste combinaties aan Archetypes in jouw party te plaatsen, krijg je toegang tot zeer krachtige aanvallen. Deze kosten je dan wel twee acties in plaats van een. Maar ook met deze aanvallen geldt: raak je het zwakke punt van een tegenstander, dan krijg je er twee extra acties bij. Voor de aanvang van gevechten heb je ook de mogelijkheid om de tegenstander alvast wat schade te doen om zo met een voordeel het gevecht in te gaan. Naast dat ze dan al wat schade hebben zullen ze door de schrik ook even stunned zijn. Als de tegenstander jou eerst raakt zal de tegenstander een voordeel hebben. Wanneer de tegenstanders van een beduidend lager level zijn dan jij, zal een paar van die klappen al voldoende zijn om ze uit te schakelen, zodat je niet een turn-based gevecht in hoeft.
Geld, uitrusting en ander spul
In de steden vinden we ook een hoop winkeltjes die wapens, bepantsering en overige benodigdheden verkopen. De uitrusting van jouw party in de gaten houden is een must, vooral als je veel wisselt tussen Archetypes. Het ene Archetype heeft meer aan strength terwijl de ander juist extra punten in magic kan gebruiken. Qua healing items is er ook voldoende beschikbaar, maar voorwerpen om jouw Magic Points (MP) mee terug te krijgen zijn zeer schaars. Ga dus voorzichtig om met de MP van jouw party in plaats van lukraak altijd de sterkste spreuk te gebruiken. Zonder MP kan je niet veel meer en zal je moeten gaan rusten om het terug te krijgen waarmee de game weer een dag vooruit gaat. Ja, ook Metaphor: ReFantazio werkt met dagen zoals we dat kennen uit de Persona-serie. Veel opdrachten hebben een tijdslimiet, dus het is verstandig om jouw dagen goed in te delen.
Altijd leuk om naar te kijken
Ook Metaphor: ReFantazio moet het niet hebben van de allerbeste graphics met hyperrealisme, maar kiest voor een gestileerde stijl zoals we dat gewend zijn van veel Atlus RPG’s. Wat dat betreft wordt de spijker weer op zijn kop geslagen, want de game ziet er fantastisch uit mits je van deze artistieke stijl houdt. Een extra compliment voor het ontwerp van vijanden, want sommige van deze schepsels zien er echt bizar uit op alle juiste manieren. Bijkomend voordeel is dat de game uitermate soepel draait. Nu heb je met een RPG niet echt behoefte aan gigantische framerates, maar het was toch wel bijzonder om deze titel op 144fps te spelen op pc op een 1440p resolutie (Ryzen 7 5800X3D, 32GB RAM, Radeon 6900 XT). Consolegamers hoeven zich ook geen zorgen te maken, op de PlayStation 5 en Xbox Series X|S mag je een stabiele 60fps verwachten met een 4K resolutie. De PlayStation 4-versie moet het met zo’n 40fps doen op 1080p.
De soundtrack van Metaphor: ReFantazio is iets waar we erg van onder de indruk zijn. De muziekstukken in de game dragen fantastisch bij aan de sfeer en de bizarre fantasiewereld die je voor jouw kiezen krijgt. Op de juiste momenten episch met aparte ondertonen die perfect aansluiten bij de wereld van de game. Je moet het horen en zien om het te kunnen ervaren, maar wij zijn uiterst tevreden. Qua voice acting mogen we ook niet klagen. We hebben netjes de optie tussen Japanse en Engelse stemmen, waarbij het Engelse stemmenwerk best aardig is, maar nog steeds af en toe een beetje kinderlijk zoals we dat gewend zijn van nagesynchroniseerde JRPG’s.
Gespeeld op: Pc.
Ook beschikbaar voor: PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox Series X|S.
Conclusie
Heeft Studio Zero met Metaphor: ReFantazio het wiel opnieuw uitgevonden? Nee, allesbehalve. De game leent erg veel van de Persona-serie en maakt er vervolgens ook goed gebruik van. De fantasy-setting van Metaphor is dan ook weer eens wat anders dan weer in de schoenen stappen van een scholier. Het Archetype-systeem is goed uitgewerkt en zodra je er aan gewend bent en weet wat te doen bij specifieke tegenstanders, is het zelfs met vlagen vermakelijker dan de demonen in bijvoorbeeld Persona. De game draait als een zonnetje, is erg prettig om naar te kijken en speelt ook nog eens heel erg lekker weg, wat niet bepaald goed was voor onze nachtrust hier en daar. Metaphor: ReFantazio is een ijzersterke JRPG die je als liefhebber van het genre absoluut moet spelen.
Pluspunten
- Prachtige stijl
- Interessant verhaal
- Indrukwekkende wereld
- Uitmuntende soundtrack
- Archetypes
Minpunten
- Doet niet écht iets origineels
9.0
Weet niet of ik na dit ooit nog zin heb in nieuwe persona, wat een topper in het genre. Hopelijk genoeg verkopen dat er ooit een tweede deel komt
Zeker mijn goty van 2024. Heerlijke game. Verhaal blijft tot het eind interessant. Elke tijdbesteding die je doet voelt nuttig. Denk ook dat dit een goede instap moment is voor mensen die Atlus games wel interessant vinden, of al een keer gespeeld hebben maar te ingewikkeld. Conversaties zijn nooit fout, als je het slim speelt kom je nooit mp of hp of geld tekort. Maar voor de veteranen zeker genoeg uitdaging. Voor de rest terecht cijfer ben het alleen niet eens met het min punt, omdat eigenlijk alle games een beetje tegen dit probleem aanlopen.
Totaal niet mijn ding
Ik trek dat jrpg gebeuren gewoon niet
Huuuulkennberrrg
@Anoniem-8204: bergen heeft ze niet hoor en dat voor een jrpg
Soms denk ik wel eens, wat jammer dat al die jrpg’s me niet aanspreken. Het straalt er gewoon van af dat er veel tijd en aandacht is besteed aan het creëeren van dit soort games, en velen zijn lyrisch over de kwaliteit ervan. Dan denk ik daarna maar weer, het is ook maar goed dat ik niet alles tof vind, tijd is al een extreem schaars goed wanneer het aankomt op het spelen van games. En met die gedachte val ik dan lekker in slaap zonder nog langer last te hebben van fomo.
@PvdW90: Ik snap jouw laatste opmerking. Je moet het meer zien als ‘Atlus doet min of meer hetzelfde kunstje’. Écht iets origineels doen is voor games tegenwoordig inderdaad lastig, maar ik had graag Atlus een klein beetje uit zijn comfortzone willen zien gaan.
@Anoniem-9618:
“Soms denk ik wel eens, wat jammer dat al die jrpg’s me niet aanspreken. Het straalt er gewoon van af dat er veel tijd en aandacht is besteed aan het creëeren van dit soort games, en velen zijn lyrisch over de kwaliteit ervan.”
Dat heb ik met tactische JRPG’s. De gewone turn-based vind ik wel leuk, maar je karakters verplaatsen op een grid is voor mij dan weer net een stap te ver. En dan zie ik wel eens trailers van spellen die er hartstikke gaaf uitzien, maar toch dat battle systeem hebben en dan haak ik alweer af. Maar misschien ergens maar goed ook. Je kan nou eenmaal niet alles leuk vinden.
@rainking:
Ik heb precies t zelfde met tactische jrpg’s. Zo vind ik vele Final Fantasy delen echt top maar FF tactics spreekt mij totaal niet aan.
“maar het was toch wel bijzonder om deze titel op 144fps te spelen op pc op een 1440p resolutie (Ryzen 7 5800X3D, 32GB RAM, Radeon 6900 XT). Consolegamers hoeven zich ook geen zorgen te maken, op de PlayStation 5 en Xbox Series X|S mag je een stabiele 60fps verwachten met een 4K resolutie.”
1440p? Haha console masterrace!
@PvdW90: voor veel mensen geen stijl