Review: Max Payne 3

Review: Max Payne 3 – Het is alweer een hele poos geleden dat het tweede deel van Max Payne is uitgebracht, dit was om precies te zijn in 2003, zo’n 9 jaar geleden. Later is er in 2008 nog een film uitgebracht rondom Max Payne, maar echt geweldig was deze nu ook alweer niet. De wat jongere generatie aan gamers zullen dan ook niet al te bekend zijn met de franchise en dat terwijl de eerste twee delen echt geweldige games waren. Weet Max Payne 3 alleen de goede reputatie van de franchise hoog te houden of misschien zelfs hoger te brengen? Dat lees je in deze review.

Max is veranderd

Die 9 jaar van afwezigheid heeft een flinke impact gehad op Max, hij is namelijk behoorlijk veranderd ten opzichte van de vorige delen. Zo heeft de beste man nu een baard, die zich verder ontwikkeld in de game, gekregen. Nu ben ik van mening dat een baard van iedereen een man kan maken, ik vind het dan ook wel wat toevoegen aan het hoofdpersonage. Max zit alleen niet helemaal lekker in zijn vel, hij is naar Zuid-Amerika gevlucht als iemand die ‘gezocht’ wordt en hoopt daar een nieuw leven op te bouwen.

Zijn nieuwe leven in Zuid-Amerika speelt zich vooral af met heel veel drank en pillen, dat is dan ook een beetje het ontbijt van de beste man. In Brazilië werkt hij als een persoonlijke security van een behoorlijke rijke familie. Al snel wordt het duidelijk waarom hij dit is, er zijn namelijk meerdere mensen op zoek naar de rijke personen die Max moet beschermen. Op zoek is alleen niet in de vriendelijke zin, tenzij poging tot kidnapping een vriendelijk gebaar is in ‘Brasil’, maar dat lijkt me niet.

Op vakantie met Max

Brazilië is in weze een prachtig land maar het kent zoals elk land ook een hele donkere kant. Deze donkere kant is natuurlijk het meest interessant, we spelen hier immers een Max Payne-game en geen My Little Pony, dus dat is dan ook hetgeen wat je met Max gaat verkennen. Je komt in vrij veel omgevingen en raakt al dieper in de ghetto’s van het land en dan met name in Sao Paulo, de grootste stad van Zuid-Amerika. Deze stad kent ook de welbekende ‘favelas’ wat eigenlijk gewoon doolhoven zijn voor mensen zoals jij en ik die het totaal niet kennen. Het is alleen al enorm vet om gewoon hier door heen te lopen en al die bad guys af te knallen met prachtige animaties, waar we overigens later even op terugkomen.

Het verkennen van Sao Paulo is een behoorlijke leuke trip, je komt dan ook een hoop leuke omgevingen tegen. In het begin van de game maak je bijvoorbeeld al vrij snel kennis met de nachtclubs van de stad en je voelt je best wel een bad-ass in zo’n club. Je loopt daar met je pistool in je binnenzak al wetende dat je gewoon het hoogste testosteron gehalte hebt van iedereen daarbinnen. Je voelt je dan ook al snel koning van de stad en dat heeft Rockstar heel goed over weten te brengen, iets wat ze ook geflikt hebben met bijvoorbeeld GTA en Red Dead Redemption. Dit element zit ook weer in Max Payne 3 en een beetje hoogmoed krijgen in een game is altijd leuk.

Net als in de film…

Max Payne 3 zit vol met shoot-outs en je kunt deze manier van gameplay eigenlijk gerust wel vergelijken met een titel als Uncharted. Natuurlijk zijn het beide twee verschillende titels maar als je enkel en alleen de actie naast elkaar legt zijn er veel overeenkomsten. Het idee is vrij simpel, je loopt in verschillende situaties tegen een aantal vijanden aan en deze moet je vervolgens omver knallen. Dit wordt dan afgewisseld met een ander soort gameplay element, zoals bijvoorbeeld het schieten vanuit een helikopter.

Het grote verschil tussen shoot-outs in Max Payne en andere titels zoals Uncharted 3 is alleen de actie. Bij een Uncharted kan het gebeuren dat je snel flauw wordt van het schieten, wat met name in de eerste twee delen vaak gebeurde. In Max Payne 3 is de actie alleen zo ontzettend tof dat je gewoon niet verveeld raakt. Ook lijkt het gewoon net alsof je een actiefilm aan het spelen bent en dat is niet alleen de vaakst gebruikte omschrijving voor deze game, maar ook de beste.

Uiteraard is ‘bullet-time’ ook aanwezig in Max Payne iets wat inmiddels wel bekend is bij iedere gamer. In een notendop is dit dat je de tijd als het ware vertraagd terwijl je aim dat niet doet, op deze manier kun je een paar toffe combo kills maken. Ook zie je soms geweldige animaties hoe je kogel verdwijnt in iemand zijn lichaamsdelen die vervolgens uit elkaar spatten. Al dit soort ongein is echt heel cool en zorgt ervoor dat je niet geïrriteerd raakt als je weer een paar vijanden moet neerknallen.

Vreselijke checkpoints

Iets wat me wel enorm stoort aan Max Payne 3 zijn de checkpoints, deze zijn ronduit vreselijk. Soms duurt het even, met name als je op een hogere moeilijkheidsgraad speelt, om uit te vinden hoe je door een bepaald level moet. Het kan dan zijn dat je bijvoorbeeld al een heel moeilijk stuk voorbij bent maar, helaas, dankzij een domme fout ga je dood. Je rekent er dan op dat je dat hele moeilijke stuk niet nog een keer hoeft te doen, maar daar heb je het dus mis. Max Payne 3 laat je lekker dat rotstuk weer helemaal opnieuw spelen en soms zijn dit echt stukken van 10-15 minuten, frustrerend dus. Dit had anders gekund, Max Payne 3 is namelijk geen Trial-and-Error type spel, hopelijk wilt Rockstar dit dan ook nog gaan patchen.

Ook merk je soms dat de ‘flow’ in de game er een beetje wordt uitgehaald op sommige momenten. Alles gaat zo lekker en je zit helemaal diep in de game maar dan ineens voelt het alsof je tegengewerkt wordt. Dit kan zijn doordat je bijvoorbeeld teruggestuurd wordt naar je laatste, verre, checkpoint maar ook door de moeilijkheid. Er zit niet echt één lijn in de game als het gaat om uitdaging, soms heb je iets heel simpels voor een langere tijd wat dan ineens overgaat tot iets enorm moeilijks. Dit resulteert er dan ook weer soms in dat je weer helemaal dat makkelijke overnieuw moet doen omdat er opeens iets moeilijks en onverwachts op je pad kwam.

Max praat graag

Wat je al meteen opvalt in de eerste paar minuten van de game is dat Max graag aan het praten is. In de game zijn ook veel dingen gestopt die je eigenlijk niet hoeft te bekijken of op te rapen, maar er toch zijn. Dit zorgt voor een wat meer interactieve wereld, waar wij juist blij mee zijn. Mooi is ook om te zien dat Max gewoon ook bij deze onbelangrijke dingen zijn zegje doet, of het nu relevant aan het plot is of niet. Dit toont wel aan dat Rockstar nog altijd haar hoog voor detail heeft. Het geeft de speler het gevoel dat die een game speelt waar echt veel tijd is ingestoken, wat uiteraard ook zo is. Ook doet het iets met de eigenlijk lineaire gameplay, het is namelijk net alsof jij bepaalt hoe de game verloopt, terwijl dit eigenlijk helemaal niet zo hoeft te zijn.

Grafisch behoorlijk indrukwekkend

Iets waar ik stiekem hoopte maar eigenlijk niet meer verwacht had was dat het grafisch echt dik in orde zou zijn. Het eerste wat ik dan ook gek genoeg aan dacht was, als GTA V er zo uit gaat zien dan ‘wow’. De omgevingen zijn gedetailleerd, de gezichten zien er behoorlijk realistisch uit en alhoewel de anti-aliasing beter had gekund is het niet storend. Het level-design in Max Payne 3 geeft je het gevoel dat je echt al verder komt in de game, het gevoel van progressie wordt dan ook sterk overgebracht.

Multiplayer

Verrassend maar zeker niet onbelangrijk is de multiplayer van Max Payne 3. Normaal zou ik het bij dit soort games niet echt passend vinden om een multiplayer modus erbij te gooien, maar net als met Uncharted, het is een extra’tje. De multiplayer heeft er niet voor gezorgd, althans zo lijkt het, dat de singleplayer minder werd. De singleplayer kent echt 12 tot 14 uur aan gameplay en dat is behoorlijk voor dit soort games, helemaal in de huidige tijd waar games vaak maar 8 uur duren. Rockstar bewijst alleen wel dat dit extra’tje niet zomaar een kleine toegevoegde modus is, nee het is echt meteen een dijk van een multiplayer welke staat als een huis.

De multiplayer is voorzien van ranks die weer werken op basis van het behalen van experience, oftewel XP. Je kan met XP je rank omhoog helpen maar ook je banksaldo en nieuwe wapens aan je inventory toevoegen. De online-modus werkt echt fantastisch en is al snel behoorlijk verslavend. Hetgeen wat ik wel meteen aangepast heb zijn de controls, want schieten met R2 werkt gewoon niet, dit kun je dan ook gelukkig omdraaien naar R1. De gameplay is tof en de multiplayer speelt heerlijk weg, het is dan ook een zeer vermakelijke third-person shooter.

Conclusie

Alhoewel de checkpoints in de game eigenlijk het grote minpunt zijn, is het voor de rest een geweldige en actievolle third-person shooter. De singleplayer zorgt voor heel wat uren gameplay plezier en als dat nog niet genoeg is staat er ook nog een uitgebreide multiplayer voor je klaar. Grafisch is de game echt dik in orde en er valt op dit aspect dan ook niks aan te merken. Als je van een game houdt met een goed verhaal en ontzettend veel actie, dan mag Max Payne 3 echt niet ontbreken in je collectie.

Pluspunten

• Lange singleplayer die goed is voor 12-14 uur
• Vermakelijke shoot-outs
• Op grafisch gebied dik in orde
• Vette multiplayer die behoorlijk verslavend is
• Meeslepend verhaal

Minpunten

• Checkpoints irriteren je mateloos
• Moeilijkheidsgraad kent rare pieken