Impressie: Splinter Cell: Blacklist

Impressie: Splinter Cell: Blacklist – Sam Fisher keert met Splinter Cell: Blacklist terug naar de PlayStation 3 nadat Splinter Cell: Conviction exclusief op de Xbox 360 verscheen. Of we die game ooit op onze geliefde console mogen verwachten lijkt steeds minder aannemelijk, maar nu Blacklist op de PlayStation 3 zal verschijnen kan ons dat niet zo heel veel meer schelen. Het is namelijk zo dat deze game een dusdanig verpletterende indruk op ons heeft achtergelaten dat we de game zo snel mogelijk willen spelen.

Er op uit met Sam Fisher

Sam Fisher zal in dit nieuwe deel erop uitgestuurd worden door Third Echelon naar de heetste brandhaarden ter wereld en dat heeft te maken met een één of andere zwarte lijst. Hoe het verhaal in elkaar steekt is even afwachten, aangezien Ubisoft bij de presentatie niet in detail trad. Wel is het zo dat de game je in één keer bij je strot grijpt, want slechts één cut-scene deed gelijk onze interesse voor het verhaal trekken. Sam kreeg een vermeende terrorist die te maken heeft met de Blacklist te pakken, maar die schreeuwde het uit dat hij MI6 was, maar dat bleek toch weer niet het geval te zijn.

Dit is een fractie in de game, maar de manier waarop het gepresenteerd werd deed absoluut naar meer smaken en de voorgaande Splinter Cell games waren allen altijd sowieso erg interessant qua verhaal en het valt te verwachten dat ook deze keer Ubisoft weer alles uit de kan zal halen. Dit doen ze dan ook als het gaat om de gameplay, want waar de originele games puur om stealth draaiden is de franchise steeds verder geëvolueerd in een harde actiegame waarbij stealth uiteraard een prominente rol speelt, maar niet per definitie het enige is waaruit de gameplay bestaat.

Knallen of sluipen

Diverse situaties kun je vanuit verschillende kanten benaderen. Vijanden kun je slim via stealth aanpakken, maar er op los knallen met een mitrailleur zou ook geen probleem mogen zijn. Of dat slim is, dat is uiteraard een tweede. Mocht stealth in de eerste instantie goed werken, maar alsnog een gevolg oplevert dat het uitloopt in een fors vuurgevecht, dan bestaat er in sommige gevallen de mogelijkheid om hulp in te roepen. Het level dat we te zien kregen bestond uit een dergelijk moment en Sam kreeg kort nadat de vijandelijke troepen gearriveerd waren de beschikking over een UAV drone die uiteraard bewapend was.

Leuk allemaal die harde en spectaculaire actie, maar stealth is eigenlijk de manier waarop je deze game moet en wil spelen. Gelukkig is dat nog in volle glorie aanwezig. Sam beschikt namelijk over vele technische snufjes die ons deels doen denken aan het recent verschenen Ghost Recon:Future Soldier. Hiermee kan hij veelal van te voren al zien wat er gaat komen of wat de beste manier is om de vijanden aan te pakken. Dit aanpakken kan op vele verschillende manieren, denk dan bijvoorbeeld aan handgemeen of met een vlijmscherp mes.

Dat mes is overigens nog best handig bij een ondervraging. Sam is geen agent van de CIA of andere ‘bekende’ geheime dienst. Die hebben te maken met allemaal regeltjes, Sam is wat dat betreft een keiharde, want als hij antwoorden nodig heeft, dan gaat hij tot het uiterste. De eerder genoemde vermeende terrorist die meer info over de blacklist had werd dan ook even goed aangepakt. Sam ramde namelijk doodleuk een mes net onder zijn sleutelbeen en ging er even goed aan draaien toen de persoon in kwestie niet echt wilde praten. Deze schreeuwde het uiteraard uit en een interessant aspect is dat je bij afloop van een dergelijke situatie kunt kiezen om de persoon te doden of in leven te laten. Hoe dit precies qua gevolgen in de game verwerkt zal zitten en of dit überhaupt gevolgen heeft, dat is nog even afwachten.

Voorlopige conclusie

Wat we gezien hebben geeft wel aan dat Splinter Cell: Blacklist een game is die uit veel verschillende aspecten bestaat. Misschien nog wel meer als de voorgangers, maar dan wel zonder de identiteit te verliezen die deze games onderscheiden van de rest. De demonstratie die we kregen was niet al te lang, maar het toonde goed wat we zoal kunnen verwachten en op basis daarvan is de voorlopige conclusie dat Ubisoft weer een unanieme topper in de maak heeft.