Preview: Sacrilegium – Net als elke andere verstandige uitgever gooit ook TopWare Interactive niet alle eitjes in één mandje en heeft het meerdere projecten lopen waar ze op inzetten. Naast Scivelation en mijn persoonlijke favoriet Raven’s Cry hebben zij nog een andere IP die mogelijk goed in de smaak kan vallen door het thema. Ontwikkelaar Reality Pump durfde het zelfs te vergelijken met de eerste Resident Evil, dus dat belooft veel goeds. Sacrilegium is een survival horror game waarin je te maken gaat krijgen met de Moroi. Dit zijn moderne vampiers, maar deze zijn minder goed te vergelijken met hun soortgenoten uit Twilight. Agressief als ze zijn zorgen ze voor een onbetwistbare sfeer die tijdens de gehele game de boventoon zal hebben. Bereid je maar vast voor, want het huidige imago van vampiers is geen goede omschrijving voor dit stelletje.

De Moroi. De moderne vampier

Het is midden in de nacht. Er valt een beetje tuinverlichting naar binnen. Je hoofdpersonage, Alex, wordt wakker van iemand die haar naam schreeuwt. Weinig verhullend gekleed staat ze op uit bed en vindt haar gids Ethan. Samen ontdekken ze dat Kazumi – de vriendin van Alex – verdwenen is. Al gauw blijkt dat het huis omsingeld is door kwaadwillende Moroi, gewapend en wel. Je kunt twee dingen doen: je gaat de confrontatie aan of je sluipt langs hen en ontkomt zonder al te veel moeite. Tijdens de demo kozen we voor optie twee, want onze pixeldame ziet er dan wel uit als een atletisch persoon die de Moroi vast wel mores zou kunnen leren, maar ze is ook niet dom. Schuilend achter en zelfs in verschillende voorwerpen glipt ze langs de vampiers. Het huis waarin we ons bevonden blijkt erg afgelegen, want er zijn alleen bossen zo ver het oog kan zien. Toch kiezen we liever voor de donkere bossen dan voor een enkeltje hiernamaals. Zo gezegd, zo gedaan.

Op dit moment in de game is het verhaal nog vrij lineair. Het voordeel hiervan is dat je niet kunt verdwalen in het enge bos, maar de hoop blijft dat dit later in de game nog verandert. Ethan zou de Moroi afleiden, terwijl Alex op zoek gaat naar hulp. Op de smalle bospaden bevinden zich nog wat vijanden waar we wederom omheen sluipen, maar ontwapenen is ook mogelijk. Het ontwapenen moet wel erg snel gebeuren, want anders hebben vijanden in de buurt het al gauw door. Stealth is en blijft hierbij dus heel belangrijk. Omdat je zo stil moet lopen ben je wel heel vatbaar voor de vele schrikeffecten, maar dat bouwt juist de spanning goed op. Vooral met surround sound was dit een leuk fenomeen, want ik betrapte mezelf toch op snel omkijken om te zien of er iets achter me stond.

Ongekend mooi water in een game

Omdat je te allen tijde op je hoede moet zijn voor vijanden die op de loer liggen, kreeg ik keurig de tijd om alles even goed te bekijken. De omgevingen waren vrij redelijk afgewerkt, maar wat pas echt een lust voor het oog was, was het water. Zo mooi heb ik nog in geen enkele game de wateranimatie zien verlopen en het is haast te mooi voor de rest van de game. Overigens was dat wel het enige wat soepel verliep, want tijdens het lopen en draaien van de camera hadden we erg veel last van framedrops. Dit kan natuurlijk aan de vroege build liggen, maar het was tijdens de gehele demo zo prominent aanwezig dat je het niet over het hoofd kon zien.

Het verhaal brengt naarmate de game vordert steeds meer mysteries met zich mee. Waar het in het begin nog over de dood van een familielid ging, gaat het nu om de verdwijning van een vriend, het verschijnen van bovennatuurlijke wezens die het op je gemunt hebben en waarom deze opeenstapeling van ongelukkige gebeurtenissen zich opstapelt is vooralsnog in nevelen gehuld. Hoewel het in het begin nogal cliché overkomt (ik bedoel: hallo, vampiers?!), weet het wel te boeien. Het houdt je geïnteresseerd en je voelt je ook geroepen om uit te zoeken wat er allemaal aan de hand is. Dit is, vooral zo vroeg in de game, iets wat bij weinig games in deze mate voorkomt. Het verhaal komt erg snel op gang en het is meteen duidelijk waar je aan toe bent.

Voorlopige conclusie:

Het is me onduidelijk of Reality Pump heeft gekozen voor zo’n sexy dame om te verhullen dat er nogal wat schoonheidsfoutjes in de rest van de game zitten of omdat het voor het verhaal zo beter uitkwam. Hoe dan ook is het wel zeker dat de game wel over potentie beschikt, wat in de korte demo misschien niet helemaal tot zijn recht kwam. Als de framedrops weggewerkt worden zal de game hoogstwaarschijnlijk ook een stuk fijner wegspelen en als de tijd daar is hopen we ook meer van het vechtsysteem te zien van zowel de vijanden als van Alex. De vergelijking met Resident Evil was voor de ontwikkelaars natuurlijk snel gemaakt, maar voor ons was het nog niet evident genoeg.