In actie gezien: Kingdom Come: Deliverance

In actie gezien: Kingdom Come: Deliverance – Kingdom Come: Deliverance is al een lange tijd in ontwikkeling, maar begin volgend jaar zal de game dan toch echt moeten gaan verschijnen. Deze game werd uitgebreid op de E3 getoond en wij woonden een presentatie bij om veel te weten te komen over deze middeleeuwse actie-rpg. Men vertelde zoveel over de game en liet daarbij zoveel van de game zien, dat onze interesse gelijk is gewekt. Kingdom Come: Deliverance kan wel eens een grote gaan worden in het genre, omdat het lange werk dat men hier in gestoken heeft lijkt te resulteren in een zeer gedetailleerde game.

Echte locaties

De game begint in het jaar 1403 en speelt zich af in het Koninkrijk Bohemen. Dat gebied is niet zomaar een fictieve wereld, maar een echt bestaand gebied dat nu in Tsjechië ligt. In totaal is de speelwereld 60 vierkante kilometers groot en de ontwikkelaar heeft ontzettend veel tijd geïnvesteerd in het onderzoeken van het gebied zoals dat er in 1400 uitzag. Dat betekent dat diverse nederzettingen, gebouwen, kastelen, dorpen en steden, zo natuurgetrouw mogelijk zijn nagemaakt op basis van historische gegevens.

De wereld zal historisch in zekere zin accuraat zijn, maar men vertelt hierbinnen wel een eigen verhaal. Je speelt namelijk de rol van Henry, die de zoon is van een smid. Hij leidt een rustig en vredelievend bestaan, totdat de koning van Hongarije besluit om Bohemen binnen te vallen. De ouders van Henry vallen helaas ten prooi aan een onfortuinlijk lot en zo blijft deze jongeman als enige van zijn familie over. Zijn bestaan als smid is voor hem geen toekomstroeping, dus hij besluit om zichzelf te gaan ontwikkelen om ooit wraak te kunnen nemen en de troon van Bohemen in ere te herstellen.

Het bekende concept

Een interessante insteek als je kijkt naar de setting, omdat het tot op zekere hoogte op waargebeurde situaties is gebaseerd. Het verhaal lijkt misschien een wat clichématig wraakverhaal te worden, maar de setting zorgt hierin natuurlijk voor de variatie. Henry is echter wat onbeholpen aan het begin, maar hij krijgt de mogelijkheid om zich bij een nobele man aan te sluiten die een groep rebellen vormt om de vijanden het land uit te schoppen. Zodoende zal Henry zichzelf van de zoon van een smid ontwikkelen tot een geduchte vijand van de kwaadwillende koning van Hongarije.

De ontwikkelaar hanteert voor de game allerlei bekende elementen die thuishoren in een actie-rpg, maar tegelijkertijd geeft men er wel een eigen draai aan. Zo zal de game geen klassesysteem kennen, want je zult hetgeen levelen en ontwikkelen waar je veel mee bezig bent. Als je veel met een zwaard gaat vechten, dan zal je daar beter in worden en gespecialiseerd raken. Hetzelfde geldt voor andere specialismen, dus je bent niet gedurende het avontuur gebonden aan één bepaalde stijl en klasse, want je kunt alle kanten op en dat markeert de vrijheid die je in de game hebt.

Bepaal jouw eigen avontuur

De game is opgebouwd op een traditionele manier van quests voltooien, nieuwe vrijspelen om zo stap voor stap verder te komen in het avontuur. Maar hierbij heb je wel een brede vrijheid, want als je tegenover mensen komt te staan kan je zelf de richting van de dialoog bepalen. Je kunt mensen vriendelijk benaderen, intimideren, grof behandelen en meer. Dit allemaal zal weer effect hebben op het verdere verloop van de quest en dit is gebaseerd op de statistieken van een gesprekspartner. Gedurende het gesprek moet je namelijk de andere persoon analyseren en op basis daarvan antwoorden geven of vragen stellen. De veranderende statistieken geven dan aan of je een dialoog in jouw voordeel kan afsluiten of dat je er juist een nadeel aan zult ondervinden.

Dat nadeel kan bijvoorbeeld zijn dat de andere persoon boos op je wordt, omdat je lompe, rare of grove antwoorden geeft. Boze NPC’s zijn niet echt bijzonder, maar het gevolg in deze game is dan wel dat deze persoon het met je uit wilt vechten, wat je in first-person zal beleven. Als je een gevecht wint, dan heeft dat een positieve invloed op je quest, want je hebt dan de overhand. Verlies je echter, dan kan het zomaar zijn dat die persoon die van je gewonnen heeft je verder negeert en je de quest niet via hem of haar kan voltooien. Is de quest dan mislukt? Normaal gesproken – bij veel andere games – wel, maar in dit geval niet, want er zijn altijd andere manieren om alsnog bij je doel te komen.

Elke quest is zo opgebouwd dat het verschillende manieren en routes kent om tot een goed einde te komen. Hierdoor loont het om de game naderhand opnieuw te spelen, want de ervaring kan compleet anders zijn. Dit beperkt zich overigens niet alleen tot dialogen, want de keuzevrijheid in acties gaat veel dieper dan dat. Zo demonstreerde men een situatie waarin Henry wat verder in zijn avontuur zat en hij inmiddels een degelijk getrainde ridder was. Eenmaal in het pak gehesen was het tijd om het gevecht met de tegenstander aan te gaan en hierbij kwam naar voren dat het resultaat van het gevecht niet definitief bepalend is voor de afwikkeling van de quest.

Het kan bijvoorbeeld zijn dat je in een situatie terechtkomt waarin de tegenstander te sterk is voor jouw groep ridders en dat de commandant de instructies geeft om terug te trekken. De andere ridders zullen deze commandant volgen, maar dat hoef jij niet per se te doen. Als jij er alsnog vertrouwen in hebt, dan kan jij besluiten om de vijanden in je eentje aan te pakken. Overigens volstaat de commandant van de vijand doden, want dat zorgt ervoor dat de vijanden zich terugtrekken. Enfin, als je hierin slaagt en je gaat terug naar het kamp van de ridders, dan zal je ze allemaal zien mokken vanwege het feit dat ze zich hebben moeten terugtrekken. Jij hebt echter in je eentje alsnog het gevecht gewonnen en dan zal je na dit goede nieuws blije ridders en een commandant zien met als gevolg dat de quest zich gewoon vervolgt.

In deze specifieke situatie was het echter ook mogelijk om gezamenlijk met de ridders terug te trekken en een andere manier te zoeken om de quest te voltooien. Dit had dan weer een andere ontwikkeling in het verhaal opgeleverd, omdat je de quest op een alternatieve manier voortzet en dat is precies wat de game zo interessant maakt. Daarbij geldt ook in gevechten weer een hoge mate van realisme, want als jij een helm opzet die als goede pantser dient, ben je goed beschermt. Maar omdat het zich in first person afspeelt, is je zicht wel ineens zeer beperkt. Vind je dat niks, dan kies je voor een wat minder goed beschermende helm, maar dan is de kans op een verwonding weer wat groter.

Zo’n simpel element alsook de keuze vrijheid in of je je wel of niet terugtrekt, of de manier waarop je dialogen voert, maakt dat Kingdom Come: Deliverance je alle mogelijkheden geeft om jouw eigen avontuur te beleven. Het einde van de game zal overigens wel in alle gevallen hetzelfde zijn, maar de route die je naar het einde neemt, zal voor elke speler anders zijn. Dat sluit goed aan bij de filosofie van de game waarbij het niet om jou draait, maar om de wereld waarvan jij een onderdeel bent. Overigens beperkt de variatie in ervaring zich niet alleen tot jou, want ook de NPC’s hebben allemaal een eigen leven.

Realisme weegt zwaar

Om even voort te borduren op de NPC’s en hun eigen leven, zij hebben werk, doen hun eigen ding en zijn niet altijd op dezelfde plek te vinden. Daarbij heeft de game een dag- en nachtcyclus, waardoor je soms op NPC’s moet wachten, omdat ze bijvoorbeeld op reis zijn of ze liggen te slapen. Een basis element voor een goede realistische ervaring, maar er is veel meer dan dat. Wat te denken van het omschreven ridder verhaal waarbij je zicht afneemt bij een goede helm? Ook kan je jezelf te zwaar bepakken in gevechten, waardoor je wel goed beschermt bent, maar te traag voor de actie, dus daar schiet je ook niets mee op.

De gevechten zijn overigens – als we het over zwaardvechten hebben – gebaseerd op scripts uit de middeleeuwen. Dat wil zeggen dat de combinaties en de manier van vechten zo accuraat mogelijk zijn aan de hand van hoe men vroeger elkaar te lijf ging met een zwaard. Ook de vijanden zullen in gevechten niet afwachtend optreden, maar je van alle kanten aanvallen. Als je in het midden van een gevecht staat, dan is de kans vrij groot dat je van alle kanten aangevallen wordt, dus vijanden flanken is dan slimmer. De AI werkt in dat opzicht goed tegen je, maar andersom ook met je mee, want als je in de penarie komt te zitten, zullen andere ridders uit jouw groep je te hulp schieten.

Een ander punt wat het realisme ten goede komt is dat je zowel een goede weg kunt bewandelen alsook een minder goede weg. Ga je willekeurig mensen vermoorden? Dan zal je aangemerkt worden als crimineel en dat kan gevolgen hebben voor de quests die je moet doen. Hoe diep dat gaat hield de ontwikkelaar echter nog even voor zich, dus dat is afwachten. Als laatste om het realisme en de diepgang nog wat meer te benadrukken, bevat de game een uitgebreide Codex waarin je allerlei historische feiten kunt vinden over het gebied waar de game zich afspeelt, de koningen van die tijd enzovoort. Alles lijkt dus in de game te zitten.

Voorlopige conclusie

Kingdom Come: Deliverance is een mooie game in wording en dat bedoelen we dubbelzinnig. Visueel ziet het er erg aantrekkelijk uit met veel gevarieerde omgevingen, personages en meer. De gameplay lijkt ook erg uitgebreid te zijn wat goed aansluit op de vrijheid die je krijgt om een eigen avontuur te beleven. Je kan in feite doen wat je wilt en hoewel de endgame altijd hetzelfde is, maakt het niet uit hoe je daar terechtkomt. Liefhebbers van het genre doen er goed aan om deze game in de gaten te houden, want dit kan zomaar eens een grote verrassing worden. Indruk heeft men in ieder geval gemaakt met deze game en we hopen je snel nog meer te kunnen vertellen.