Review: The LEGO Movie 2 Videogame

Review: The LEGO Movie 2 Videogame – Het is alweer vijf jaar geleden dat we aan de slag konden met de allereerste The LEGO Movie Videogame, die gebaseerd was op de gebeurtenissen uit de eerste echte bioscoopfilm van de bekende Deense bouwsteentjes. Met het uitkomen van de tweede bioscoopfilm kan je er natuurlijk vergif op innemen dat Traveller’s Tales ons ook een nieuwe game brengt. Is deze game net zo leuk als het vorige deel, of wellicht zelfs beter? Er zijn wat jaren verstreken en verschillende LEGO games later maken we hieronder de balans voor jullie op.

Is everything still awesome?

Als er iets leuk was aan het vorige deel, zowel in de bioscoop als in de game zelf, dan was het wel de verslavende titelsong: “Everything is Awesome”. Het deuntje bleef dagen in je hoofd zitten en ook nu is deze track weer van de partij. Weliswaar in een bepaalde remix, maar met het opstarten van de game hoor je de vrolijke klanken. Dit belooft natuurlijk veel goeds voor wat komen gaat. De game start met een kort introductiefilmpje, waarin duidelijk wordt dat de wereld wordt aangevallen door gigantische Duplo stenen, die aangevoerd worden door de nieuwe slechterik Generaal Chaos. Het is natuurlijk aan jou en je vrienden om dit gevaar een halt toe te roepen. Vervolgens zal Emmet door middel van een portaal terecht komen in Apocalypsstad in het Zustersterren stelsel en zo ontvouwt het avontuur zich gaandeweg. De laadtijden die hiermee gepaard gaan zijn overigens wel behoorlijk lang.

Apocalypsstad is een soort open wereld, waarin je bepaalde missies kunt voltooien. Die zul je moeten afwerken om verder te geraken in deze open wereld en door middel van het spelen van zij-missies, zul je steeds meer attributen vrijspelen die je kunt gebruiken tijdens het avontuur. De verhaalmissies zullen in de game aangeduid worden met een gouden ster, zodat je precies kan onderscheiden wat wat is. Wat direct opvalt is dat deze game anders is dan eerdere LEGO games. In plaats van losstaande levels die je activeert via de open wereld, zul je nu missies moeten volbrengen in de desbetreffende wereld zelf, waar er verschillende van zijn voor de afwisseling.

Verandering van spijs…

Je krijgt in LEGO The Movie 2 Videogame niet een reeks van levels met daarin de bekende LEGO elementen, zoals het ‘Ware Verzamelaar’ doel waarbij het de bedoeling is om zo veel mogelijk studs in een level te vinden. In deze opzet doet de game een beetje denken aan LEGO City Undercover wat weer gemixt is met elementen uit LEGO Worlds. Doordat de game meer op LEGO City Undercover lijkt dan op bijvoorbeeld LEGO Marvel Superheroes, zul je het spel voornamelijk met één personage spelen. Je kan wel switchen van personage door in het personagemenu de held te kiezen die je hebben wilt, maar je zult niet met meerdere LEGO figuren tegelijk een missie aanvliegen.

Soms ben je echter verplicht om te wisselen tussen de personages. Lucy kan bijvoorbeeld hoger springen, Batman zal met zijn Batarang voorwerpen van op een afstandje kunnen beschieten. Maar eigenlijk speel je voornamelijk met een door jou gekozen personage. De extra opties die je krijgt, waaronder Supervuisten om bepaalde LEGO blokken kapot te slaan, of een sticker vuurwapen om gekke stickers op allerlei objecten te plakken, zijn door alle personages te gebruiken. Hierdoor zul je dus minder snel geneigd zijn om continu te wisselen tussen de personages. Dit is dus enigszins anders dan wat je gewend bent van de LEGO-games.

Een zeer belangrijk aspect in de LEGO games is het bouwen met de bekende blokjes en dat komt ook nu uiteraard weer terug. Met bouwtekeningen die je gaandeweg vrijspeelt kun je voorwerpen zoals een trampoline of watersproeier maken, maar later ook voertuigen en zelfs hele gebouwen. Dat laatste is echt geen overbodige luxe, want er zijn werelden die akelig kaal zijn voor een LEGO game. Kleurrijk is het altijd, maar soms is het echt inspiratieloos en leeg. Dat zijn we van de LEGO games niet echt gewend, dus het zelf kunnen aanvullen is in ieder geval iets.

In elke wereld kun je speciale kisten vinden die redelijk goed verstopt zijn, maar soms hebben ze een gouden gloed boven de kist zweven waardoor ze iets gemakkelijker te vinden zijn. Door het openen van deze kisten bemachtig je relikwieën die je later in de winkel(s) kunt inleveren. Deze variëren van personages tot voertuigen of andere objecten. Ook zijn er relikwie scherven te verdienen die je kunt inwisselen voor een mega relikwie, wat altijd een mooie beloning op zal leveren. In feite zijn het loot boxen in een LEGO game, maar zonder dat hier enig verdienmodel aan vast hangt.

Waar is de humor?

Een minpunt wat zeker niet onbenoemd mag blijven is het ontbreken van de typische LEGO humor. Waar we in sommige eerdere LEGO games weleens over de grond rolden van het lachen, heb ik me na een flink aantal uren spelen nog niet één keer kunnen betrappen op een kleine glimlach. De cut-scènes tussen de missies door zijn kort en vertellen eigenlijk alleen wat je moet doen om verder te kunnen komen in het verhaal. De toevoeging van knotsgekke personages, zoals Rex Gevarenvest en de terugkeer van onder andere Metaalbaard zijn wel leuk, maar leveren toch te weinig van die heerlijke humor op die we zo konden waarderen. Het is een beetje vreemd dat het nauwelijks in deze game terugkomt, want humor is veelal één van de sterkere punten in de LEGO games.

De game wijkt in verschillende opzichten af van andere LEGO games, maar aan overeenkomsten uiteraard ook geen gebrek. Zo zul je in elke wereld op zoek moeten gaan naar paarse/blauwe LEGO stenen en bij het bezitten van het gewenste aantal, mag je verder naar andere werelden reizen. Dit is dus een element wat zeker overgenomen is uit LEGO Worlds. Soms dien je deze speciale stenen te verdienen met zij-missies, maar in andere gevallen zitten ze verstopt in de speelwereld zelf. Later in de game kun je speciale landkaarten verdienen en daarop worden deze stenen aangegeven, wat het zoeken wat gemakkelijker maakt. Ook dat is eigenlijk een vrij bekend element van de LEGO games, dus daarin wijkt The LEGO Movie 2 niet af.

Het sterrenstelsel is overigens aardig uitgebreid. Als je de verhaal missies wilt spelen over de verschillende werelden, zal je je voornamelijk in het Zustersterrenstelsel ophouden, maar er komen naarmate de game vordert ook nieuwe sterrenstelsels bij die je kunt bezoeken. Het Rex-plorersysteem bevat bijvoorbeeld meerdere locaties waar veel speciale blokken en personages vrij te spelen zijn. Leuk voor tijdverdrijf, maar die werelden voegen niet echt iets toe aan het verhaal. Net zoals werelden die als downloadbare content zullen worden toegevoegd, hun functionele nut is in dat kader ook discutabel. Om met een positieve noot af te sluiten, kunnen we melden dat de baasgevechten leuk zijn om te doen.

De ene keer kwam Emmet voor een soort Servitor te staan die uit de Destiny games ontsnapt leek te zijn. De andere keer was het een uit de kluiten gewassen Duplo schurk die bevochten moest worden. Deze schurk liet zich verslaan door speciale acties uit te voeren, waardoor de gevechten voor een leuke variatie in de gameplay zorgden. Die gevechten zijn ook noodzakelijk voor de voortgang in de game, want het uitschakelen van deze eindbazen levert vaak net dat ene laatste speciale blokje op wat je nodig hebt om je reis voort te kunnen zetten.