DLC: Special: Assassin’s Creed: Odyssey – The Fate of Atlantis: Torment of Hades – Het is die fase van het jaar waarin alles in het teken staat van de E3 en de nieuwe games die daar aangekondigd worden. Games die vorig jaar zijn uitgekomen staan normaal gesproken al lang niet meer in de spotlights. Het tegenovergestelde geldt echter voor de games van Ubisoft, die langdurig ondersteuning krijgen. Een goed voorbeeld hiervan is onder andere Assassin’s Creed: Odyssey. Na vier grote uitbreidingen komt daar nu een vijfde bij, genaamd ‘Torment of Hades’. Dit is het tweede deel in de ‘The Fate of Atlantis’ sub-saga en wij zijn dieper in deze uitbreiding gedoken, zo diep zelfs dat we weer zijn afgereisd naar de onderwereld. Wil je weten hoe we het er daar vanaf hebben gebracht? Lees dan vooral even deze special.

Die verdomde staf

Voor wie het vorige hoofdstuk heeft gespeeld, hier even een kleine opfrissing. Hiervoor vertoefden wij in Elysium, een op het oog kleurrijk en vrolijk gedeelte van de onderwereld. Reden hiervoor was dat we op zoek waren naar de drie zegels die de poorten van Atlantis gesloten hielden. Daarbij verscheen ook de mysterieuze vrouw Alithea ten tonele. Terug nu naar dit tweede hoofdstuk, onze zoektocht naar de drie zegels duurt nog altijd voort en Alithea is ook nog steeds in beeld. Aan het begin van dit verhaal bevinden we ons in het heden. Layla Hassan, het personage dat via de Animus reïncarneert in ofwel Alexios of Kassandra, raakt steeds meer onder invloed van de speciale gouden staf die zij bij zich draagt.

Deze staf is in het verleden in het bezit van ofwel Kassandra of Alexios. Om meer te leren over haar voorouder(s) en over deze staf, moet Layla Hassan via de Animus dieper in het verleden graven. Dit zorgt er nu juist voor dat zij op een gevaarlijke manier bezeten raakt van die staf. Haar collega Victoria Bibeau maakt zich daar ernstige zorgen over en hierdoor ontstaat er ook frictie tussen deze twee personages. Ondertussen gaat het verhaal via Alithea weer verder en zodoende vervolg je het geheel op het punt waar de vorige episode eindigde, maar ditmaal in een donker gedeelte van de onderwereld waar de god Hades de heerser is.

Niet bepaald een vrolijke boel

Anders dan Elysium ziet deze wereld er totaal niet kleurrijk uit. Hier oogt alles grauw, donker en stoffig. De zwarte geesten van verstoten zielen schieten hier letterlijk voor je langs en je krijgt hier dus te maken met Hades. Jij hebt ervoor gezorgd dat de onderwereld totaal ontregeld is, waar Hades absoluut niet blij mee is. En om de orde te herstellen zul je vier bewakers voor verschillende poorten moeten zoeken. Het zijn echter niet zomaar lieden die je moet zoeken, het gaat hier om ‘The Fallen’. Deze groep van sterke strijders kan je zien als een mix tussen huurlingen en leden van ‘The Cult of Kosmos’, die je kent uit de hoofdgame.

Het is de bedoeling dat je vier van deze figuren weet te verslaan én hen ook rekruteert als bewaker voor één van de vier poorten. In totaal bestaat deze groep echter uit meer dan vier personages en om tot de juiste vier te geraken, zul je eerst andere leden van deze groep moeten zien te verslaan. Dat is dus hetgeen waar je primair mee bezig bent in deze uitbreiding, maar ondertussen zijn er nog genoeg andere missies en dingen om te doen. Zo zul je bijvoorbeeld bekende en verloren gewaande personages uit het hoofdverhaal tegenkomen en dat maakt dit hoofdstuk tot een leuk feestje van herkenning.

Het verhaal trekt de kar

Tijdens het avontuur krijg je ook met (kleine) vernieuwingen binnen de gameplay te maken. Deze vernieuwingen vind je bijvoorbeeld in de vorm van zogenoemde ‘Rifts’. Dit zijn eigenlijk portals die je moet inschakelen om van vijanden die als geest verschijnen weer gewone soldaten te maken. In hun geestverschijning zijn die vijanden namelijk niet te verslaan, dus je hebt zulke rifts echt nodig. Op sommige plekken staan twee van deze speciale portals en dan moet je daartussen schakelen om grotere groepen vijanden te verslaan. Daarnaast kom je ook nog ‘Orbs of Hades’ tegen die je kunt doven met je pijl en boog. Doe je dat niet, dan zullen deze lichtgevende orbs je gezondheid omlaag trekken.

Tevens kan je enkele nieuwe upgrades vrijspelen voor sommige van de speciale eigenschappen die je aan jezelf kan toewijzen. Betreffende de gameplay zijn er verder geen grote wezenlijke vernieuwingen te bespeuren. De verschillende soorten missies vormen bekende kost, wat enigszins jammer is. Omdat je in de hoofdgame en in alle uitbreidingen tot nu toe veel van dit soort missies hebt gedaan, voelt het op een gegeven moment wat repetitief aan. Dat moet je op de koop toe nemen en gelukkig helpt het verhaal je ditmaal een handje. Dat is namelijk best interessant om te volgen, mede dankzij de interessante personages. Het hoogtepunt van het verhaal is het sluitstuk met een baasgevecht die we verder niet zullen spoilen. Wat ook te prijzen valt, is de speelduur. Die is voor een uitbreiding best lang. Met alle (hoofd)missies en activiteiten daar omheen ben je toch makkelijk zo’n zes uur zoet.

Conclusie

Aan het spelen van Torment of Hades hebben we een voldaan gevoel overgehouden. Ondanks dat de missies en activiteiten zelf niet heel erg vernieuwend zijn, weet het verhaal wel te boeien. Het einde van de episode smaakt ook naar meer en dus kijken we uit naar het volgende hoofdstuk. Bovendien is het enigszins een feestje van herkenning met bekende personages die je tegenkomt. Het avontuur voltrekt zich in een artistiek mooi in elkaar gezette onderwereld die zeker sfeervol oogt. Alles bij elkaar genomen is Assassin’s Creed: Odyssey – The Fate of Atlantis: Torment of Hades daarom zeker weer de moeite waard.