Review | Kena: Bridge of Spirits

Review | Kena: Bridge of Spirits – Tijdens het PlayStation 5-evenement van een lange tijd terug, werd er een aantal games gepresenteerd en een daarvan was Kena: Bridge of Spirits. Voor mij persoonlijk was dit de verrassing van de show en het wist direct mijn interesse te pakken. Kena: Bridge of Spirits ligt inmiddels in de (virtuele) schappen en dit magische avontuur hebben wij de afgelopen dagen mogen ervaren. Gepaard met een magische staf, een moedig hart en een avontuurlijke geest, ga je de wereld van Kena binnen en je merkt al gauw dat de wereld staat te springen om een spirituele gids. Is Kena: Bridge of Spirits dé avontuurlijke platformer die we gemist hebben?

Een verhaal vol emoties

In Kena: Bridge of Spirits speel je als de titulaire Kena, die zich in een verwoest dorp in een bos aan de rand van een berg bevindt. Kena is de brug tussen de echte en de geestenwereld en het is de taak aan jou om ronddwalende zielen vredig naar de volgende wereld te brengen. Kena is afkomstig uit een familie die al generaties lang spirituele gidsen zijn en zij heeft daarmee een zware verantwoordelijkheid. Ze doet niets liever dan mensen helpen en het inmiddels zo goed als verlaten dorp staat te springen om zo’n figuur. Een mysterieuze gebeurtenis heeft het dorp en de omliggende omgevingen flinke schade toegebracht en er groeit nu niets anders dan corrumperende planten waar plantaardige monsters uit voortkomen. Jouw primaire taak is het oplossen van deze crisis, waar het verhaal voornamelijk om draait. En dit doe je met behulp van de kleine wezentjes genaamd de Rot, waarmee je diverse obstakels die op je pad opdoemen kunt aanpakken.

Alhoewel we Kena als persoon niet echt beter leren kennen tijdens het verhaal, blijft het zeker de moeite waard om het aandachtig te volgen. Zo zal je tijdens het avontuur een handjevol gekwelde zielen helpen die – stuk voor stuk – een verhaal vol emoties achterlaten. Een ieder heeft zijn eigen motief en het speelt een duidelijke rol in de gebeurtenissen die het land getroffen hebben. Hier en daar zal je zelfs geraakt worden door het verhaal en Ember Lab weet als geen ander hoe ze deze emoties op een uitstekende manier over moeten brengen. De emoties in de game spreken je aan als speler en meer dan eens kan je je gemakkelijk plaatsen in de motieven. Hoe ver zou jij bijvoorbeeld gaan om een geliefde te zien of alles proberen om een belofte te houden? Dit soort thema’s zal je onder meer voorbij zien komen bij de personages die je in het verhaal treft en dat is erg goed uitgewerkt, waardoor je je betrokken voelt.

Fenomenale presentatie met oog voor detail

Een andere reden waarom je meerdere keren geraakt zult worden, is de manier waarop Kena: Bridge of Spirits is vormgegeven. Voordat Ember Lab zich bezighield met Kena, werkte deze studio met name aan korte animaties en reclames. Die ervaring is overduidelijk terug te zien en de algehele stijl van Kena: Bridge of Spirits is fenomenaal. Je zult bij vlagen zelfs denken dat je naar een Studio Ghibli of Pixar film zit te kijken, want de game voelt als een interactieve animatiefilm. Verder weet Ember Lab duidelijk de toon te zetten door uitstekend gebruik te maken van filmtrucs. Zo wordt er bijvoorbeeld goed gebruikgemaakt van close-ups, alsook andere shots om keer op keer de gewenste emoties en acties in beeld te brengen. Qua presentatie zit Kena: Bridge of Spirits schitterend in elkaar en vrijwel ieder moment is een genot voor het oog.

Zo zijn onder andere de animaties erg mooi en dat is voor zo’n kleine studio zeer indrukwekkend. De animaties voelen namelijk verfijnd aan en dat is in alles terug te zien. De bewegingen van Kena, de Rot, de omgevingen en de vele vijanden die je aantreft voelen erg levend en gedetailleerd. Het gebruik van licht en schaduweffecten is ook iets waar de studio erg trots op mag zijn. Zo zijn met name de plotse belichting en schaduwen tijdens een onweersbui erg mooi om te zien. Tijdens het vechten zie je dit fenomeen ook terug wanneer je een krachtige aanval uitvoert en de weerkaatsing van de lichtgevende, magische staf terug op Kena reflecteert. Op visueel vlak weet Ember Lab eigenlijk constant in de roos te schieten en we kunnen dan ook niets anders dan lovend zijn. De charme spat van het scherm af en het is bij vlagen zelfs lastig om niet even naar de schitterende omgevingen te kijken.

Oude en vertrouwde gameplay

Wanneer je een aantal uur in Kena: Bridge of Spirits hebt zitten, merk je al gauw dat de gameplay erg vertrouwd aanvoelt binnen het genre. Je zou de titel kunnen vergelijken met een klassieke PlayStation 2 platformer en dat is zeker geen minpunt. Op jouw reis ben je gewapend met een magische staf en je gebruikt dit ook als wapen. Je kan voor snelle, maar zwakkere klappen kiezen of je kunt een langzamere, maar krachtige klap uitdelen. Verder beschik je over de optie om te ontwijken of om aanvallen te pareren. De combat wordt later in de game verrijkt wanneer je een pijl en boog vrijspeelt en je wat extra gadgets krijgt. De bekende elementen voor een adventure platformer zijn aanwezig en dit voelt allemaal goed uitgewerkt aan.

De Rot – zoals al eerder even genoemd – zijn de kleine beestjes die jou verder helpen in het avontuur. Zo ligt de nadruk vooral op het verkennen van de omgevingen en je zult de charmante beestjes meer dan eens nodig hebben. De Rot zijn van nature vrij verlegen en je zult ze eerst moeten vinden in de schitterende wereld. Eenmaal gevonden kan je ze verschillende commando’s geven tijden het verkennen. Ze kunnen standbeelden voor je rechtzetten, een stuk hout wegslepen om de weg vrij te maken en zelfs grote massieve stenen verschuiven. Ook wordt de Rot tijdens gevechten gebruikt en kan je speciale aanvallen uitvoeren als je daar een Courage punt voor gebruikt. Deze Courage punten verdien je door tijdens het vechten klappen uit te delen. Wanneer je een punt verdient hebt, kan je één van je aanvallen sterker maken door deze met de Rot te fuseren. Deze wezentjes zijn op veel manieren in de game geïmplementeerd en geven de combat net wat meer diepgang. Ember Lab heeft duidelijk gekeken naar de oude platformers en geeft hier een eigen, maar bekende draai aan. Wie van klimmen, van platform naar platform springen en puzzels houdt, zit met Kena helemaal goed.

Uitdagende vijanden

Op jouw weg kom je diverse obstakels tegen, waaronder vijanden. Deze ontstaan uit de eerder genoemde gecorrumpeerde planten en zo zien ze er dan ook uit. Aan het begin van het avontuur zullen de meeste vijanden niet heel veel voorstellen en je kunt deze met een paar rake klappen verslaan. Maar kort daarna ontdek je dat er meer inzit qua variatie en dan tref je ook vijanden waar je meer moeite mee zult hebben. Een aantal mini-bazen zullen je dan ook goed bezighouden en je zult je volledige arsenaal moeten gebruiken wil je alles overwinnen. Meerdere keren zal je verschillende tactieken moeten gebruiken om deze vijanden te verslaan – al dan niet met de Rot. Sommige vijanden kunnen zichzelf bijvoorbeeld genezen en andere vijanden zijn zelfs immuun voor normale klappen, waardoor je eerst hun zwakke plek moet zien te vinden. De vijanden worden ook gemengd door elkaar ingezet, waardoor je meer dan eens een uitdagend gevecht voor je kiezen hebt. In design en verschil zit het zeker goed en je zult door het hele avontuur heen best veel nieuwe vijanden tegenkomen. Dankzij de visuele pracht en de uitstekende soundtrack, die het meer sfeer geeft, komt elk gevecht goed tot zijn recht.

Wat technische foutjes

Kena: Bridge of Spirits presteert op vrijwel alle eerder genoemde aspecten erg goed en het is dan ook een zeer vermakelijke titel. Wel moet gezegd worden dat de game met wat kleine ergernissen te maken heeft. Wij zijn met de PS5-versie aan de slag gegaan en daar draait de game op een prima 4K-resolutie met 60 frames per seconde. Er lijken echter wat issues te zijn met het inladen van de wereld, want als je van het ene naar het andere gebied gaat, ontstaan er soms wat hick-ups. Erg storend is het niet, maar het valt uiteraard op. Ook kent de game soms wat pop-up textures en dat haalt de immersie een klein beetje omlaag. Verder heeft de Rot soms wat last van slordigheden zoals het niet begrijpen van een commando tijdens het dragen van een object. Dit zijn uiteraard wat kleine zaken die waarschijnlijk in de toekomst opgelost zullen worden en dat hopen we dan ook graag te zien gebeuren.

Gereviewed op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4 en pc.