Review | Roccat BURST Pro Air

Review | Roccat Burst Pro Air – Roccat is zeker niet meer de jongste als het gaat om gaming accessoires, maar de Duitse fabrikant weet eigenlijk pas de afgelopen paar jaren furore te maken met zijn producten. Ook bij PlaySense hebben we inmiddels een aantal Roccat producten onder de loep genomen, waaronder de Roccat KONE XP en Roccat BURST Pro muizen en over beide producten waren we zeer positief. De BURST Pro is een scherp geprijsde muis die veel waarde biedt, maar die wel wat aan de kale kant bleek te zijn. Ditmaal kijken we naar het draadloze broertje van de laatstgenoemde en waar de fabrikant alles voor uit de kast heeft getrokken: de Roccat BURST Pro Air, maar weet deze muis ook te overtuigen?

Gatenkaas

In de afgelopen jaren is het steeds populairder worden om het zogeheten ‘honey grate’ design in de muis te verwerken. Dit betekent dat er kleine hexagonale stukjes uit de muis zijn gesneden, om zo op het gewicht te besparen. Dit is bij de BURST Pro Air niet anders, hoewel de honey grates wel zijn bedekt met een laag behuizing, zodat de interne componenten niet aangetast worden door stof, haren en andere viezigheden. In de matzwarte behuizing zelf en onder de twee hoofdknoppen – Roccats Titan Optical Switches – zit de RGB-verlichting verwerkt, die door de gaatjes duidelijk zichtbaar is.

De muis is symmetrisch gevormd – wat erg fijn is voor de linkshandigen onder ons – en bevat (voor de rechtshandigen) twee extra knoppen waar de duim rust. Onder het scrollwiel zit de laatste knop, die bedoeld is om on-the-fly de DPI te veranderen. Qua dimensies is de BURST Pro Air identiek aan z’n bedrade broertje: 12 centimeter lang en 5,8 centimeter breed, waardoor deze muis vooral geschikt is voor palmgrip en fingertip, maar ook clawgrippers zullen prima met de BURST Pro Air uit de voeten kunnen. Aan de onderkant zitten de sensor – de Owl-Eye 19K in plaats van 16K DPI – de powerknop (verbinden via de meegeleverde dongle of Bluetooth) en de teflon muisvoeten, waardoor je uitermate soepel met je muis over je mat of bureau glijdt.

Fijn in gebruik

Zoals hierboven beschreven heeft de BURST Pro Air alles in huis om zich als een topmuis te profileren, en dat klopt gelukkig ook helemaal. Door het lichte gewicht – slechts 81 gram – zoeft de muis werkelijk over elke gangbare oppervlakte en daarbij volgt de Owl-Eye sensor braaf al je bewegingen. De Titan Switches onder de hoofdknoppen zijn tevens uitermate responsief. Net als bij de bedrade BURST Pro produceren de Titan Switches onder de twee hoofdknoppen een holler klikgeluid, waar de twee knoppen aan de binnenkant wat meer travel bieden en ook duidelijker feedback geven naar je vingers.

Ook over de batterijduur zijn we te spreken. Hoewel we in eerste instantie hadden dat de BURST Pro Air bij lange na niet de geadverteerde 100 uur zou halen, zijn we na een paar keer goed opladen veel positiever gestemd. Na een behoorlijk aantal potjes Counter-Strike, Enter the Gungeon, browsen en productiviteitsuurtjes, geeft de SWARM software aan dat we nog ruim 80% aan batterij over hebben. Het (niet) gebruiken van de RGB-verlichting zal hier natuurlijk wel een flinke rol in spelen. Daarbij is de muis na slechts tien minuutjes laden middels de meegeleverde, stoffen USB-C kabel weer goed voor zo’n vijf uur aan gebruik, behoorlijk indrukwekkend dus en dat mag ook wel als je de adviesprijs van €99,99 in het achterhoofd houdt.

Over de SWARM software gesproken: hoewel die onderaan de streep zeer functioneel is en je allerlei opties hebt om bijvoorbeeld de belichting aan te passen, aan je DPI te sleutelen of één van de vijf onboard profielen te configureren, gaat dit niet altijd zonder slag of stoot. We maakten namelijk een aantal keren mee dat de applicatie niet wilde koppelen met de muis, met het opnieuw opstarten van SWARM als gevolg. Dat is geen groot probleem, soms wel wat irritant. We zetten eerder onze vraagtekens bij de plaatsing van een aantal instellingen – zoals de batterijstatus of het opnieuw pairen van de dongle, die om één of andere reden onder ‘Advanced Settings’ vallen, en de tijd om een dubbelklik te registreren staat dan weer onder de normale ‘Settings’. Het is niet minder functioneel, maar simpelweg onlogisch.