Special | The Last of Us: Part I – In 2013 zette Naughty Dog andermaal de industrie op z’n kop. Ditmaal niet met een verhaal over een schattenjager die door middel van bombastische setpieces over de hele wereld wordt geduwd. Neen, de pièce de resistance van de studio was niks anders dan The Last of Us: een uitermate persoonlijk verhaal wat ons liet zien waar mensen toe in staat zijn als ze door verdriet tot het uiterste worden gedreven. De game werd bedolven onder tientallen awards, bekroningen, lofzangen en staat inmiddels te boek als één van de allerbeste games ooit gemaakt. Een remaster voor de PlayStation 4 was tevens een groot succes en de studio besloot voor de PlayStation 5 het gelauwerde verhaal in een nieuw jasje te steken. De vraag rest nu: waarom?

Nog altijd ijzersterk

Er zullen nog maar weinig spelers zijn die The Last of Us niet gespeeld hebben, maar voor die kleine groep zullen we het verhaal kort voor je opzetten: in The Last of Us volg je Joel, die zich na een hartenbreker van een opening in een post-apocalyptische wereld bevindt. De aarde is overrompeld door een mysterieuze ziekte, waardoor mensen eerst overgaan naar blinde razernij en daarna veranderen in monsterlijke Clickers. Groepen mensen leven in kleine nederzettingen en doen alles om te overleven in deze brute wereld en zo ook Joel. Samen met zijn kompaan Tess krijgt Joel de opdracht om een tienermeisje – Ellie – naar een groep te brengen die zichzelf de Fireflies noemen. Uiteraard is dat niet zonder slag of stoot gedaan en er staat je een loodzware reis te wachten.

Het verhaal werd destijds al geroemd en daar is bijna 10 jaar na dato niks aan veranderd: The Last of Us is nog altijd een onvervalste bom van een kroniek en één waar tientallen games en ontwikkelaars naderhand van geleerd hebben. The Last of Us was namelijk zo’n zeldzame titel waar men echt de tijd en moeite heeft genomen voor het schrijfwerk van de ijzersterke cast aan personages – met als uitblinkers Troy Baker en Ashley Johnson als respectievelijk Joel en Ellie – en deze diamant heeft niks van z’n glans verloren. Dit verhaal van ongeveer 12-15 uur doet je hart sneller kloppen, om hem kort daarna in tienduizenden stukjes te verscheuren, tot je eindelijk die oh-zo zinderende finale bereikt.

Los van de hoofdgame heb je nog de uitbreiding Left Behind, die tevens inbegrepen is bij deze remake. In deze bitterzoete sage ligt de focus veel meer op Ellie en hoewel het nooit de hoogtepunten van de hoofdgame behaalt, is het wel degelijk een sterk stukje content en wordt andermaal het talent van Ashley Johnson in de spotlight gezet. Over het gehele spectrum heeft Naughty Dog de game voorzien van nieuwe cutscènes en nieuwe modellen voor de personages, die beter het motion capture werk van de acteurs moet reflecteren en dit is wederom Naughty Dog in optima forma. De personages tonen een stuk meer nuance in hun emoties en gezichtsuitdrukkingen, en het ziet er een geheel stuk natuurlijker uit. Er is gelukkig niks aan het verhaal gedaan, want dat is één van de weinige zaken die ik persoonlijk als perfect zou bestempelen.

Likje verf

Niet alleen de cutscènes, maar ook de game zelf heeft een facelift gehad. Naar zeggen van de studio is Part I – speciaal voor de PlayStation 5 – helemaal opnieuw in elkaar gezet. Op grafisch gebied is er een likje verf toegepast in de vorm van verbeterde belichting, texturen en meer gedetailleerde fauna. Er zijn zelfs hele nieuwe stukken artwork getekend, die je kunt terugvinden tussen de unlockable extra’s, en het mag gezegd worden dat The Last of Us er nog nooit zo goed heeft uitgezien. Het is geen enorme sprong als je kijkt naar de remaster voor de PlayStation 4, maar er is wel degelijk een welkom verschil. Om al die mooie plaatjes in beweging te krijgen, zijn er in de opties twee grafische modi: Fidelity en Performance.

In de Fidelity modus draait de game op een resolutie van 4K met een target framerate van 40 frames per seconde. Dit hebben we eerder gezien bij games als Ratchet & Clank: Rift Apart en Horizon: Forbidden West, zodat spelers met een 120Hz tv of monitor een meer vloeiende ervaring hebben. Voor de Performance modus wordt die resolutie teruggeschroefd naar een dynamische 4K resolutie met een framerate van 60 beeldjes per seconde als doel. Tevens is er nog de mogelijkheid om de framerate te ontgrendelen, zodat de VRR-oplossing van de PlayStation 5 zijn werk kan doen. Op een LG CX hebben wij over geen enkele modi iets te klagen. Fidelity ziet er uiteraard een slag scherper uit dan Performance, maar toch hebben wij de voorkeur voor de laatste, omdat de hogere framerate rustiger is voor de ogen. VRR doet ook zijn werk goed, want we zagen geen raar gestotter, geflikker of screen tearing.

Maar ook onder de motorkap zijn de nodige zaken aangepakt. De snelle SSD wordt ten volle ingezet, zodat laadtijden nog maar enkele secondes duren en dit geldt eveneens voor de DualSense, die tijdens de cutscènes en gameplay momenten er vrolijk op lost bromt. De triggers bieden bij het mikken en afvuren van wapens de nodige weerstand, wat wij eerder ook in andere games hebben gezien. Tijdens segmenten met regen voelen we de individuele druppels in de controller tikken en voel je bijvoorbeeld langsrijdende auto’s van rechts naar links door je controller scheuren. Leuk, maar niks baanbrekends. De wederom fantastische audiomix zet Sony’s Tempest Engine in om de soundstage meer ruimte te geven en met zowel de 3D Pulse headset als over een 5.1 installatie hebben we werkelijks niks te klagen.

En de gameplay?

Ja, daar kunnen we eigenlijk heel kort over zijn: daar is namelijk niks aan veranderd. Op dat vlak is het nagenoeg exact dezelfde game die in 2013 is gelanceerd. Bij de aankondiging hadden we nog stiekem de hoop dat een aantal gameplay aspecten uit Part II – zoals kruipen en ontwijken – hier terug zouden komen, maar dat is dus niet het geval en dat is jammer, want het vervolg was op dat gebied toch echt een stap vooruit. Het is niet dat het niet fijn speelt, verre van zelfs, maar als we kijken naar de adviesprijs is het niet vreemd dat we wellicht toch wat meer verfijning hadden verwacht. Zo schittert de geliefde multiplayer eveneens in zijn afwezigheid. Daarentegen kunnen de vurige fans wel aan de slag met de nieuwe permadeath- en speedrun-modi.

Volgens Naughty Dog heeft de AI een kleine upgrade gehad, maar in de praktijk kunnen we niet zeggen dat de combat sequenties heel anders aanvoelen. De grootste toevoegingen zijn een waslijst aan toegankelijkheidsopties voor spelers met een visuele of gehoorbeperking. Dan kun je denken aan aanwijzingen die laten zien of horen waar vijanden of items precies zijn, screen readers en allerlei gameplay modifiers voor spelers die niet zo handig zijn met een controller of niet goed zijn in de puzzels. Naughty Dog was al enorm trots op dezelfde opties die zij hebben toegevoegd in Part II en het is een goede zet dat dit voor deze remake terugkomt. We zullen er verder niet al te veel woorden aan wijden, maar het is duidelijk dat de studio er veel moeite in heeft gestoken om deze game voor zoveel mogelijk mensen beschikbaar te maken.

Conclusie

Met The Last of Us: Part I keert een klassieker voor de derde keer terug in slechts tien jaar tijd. Naughty Dog heeft op verschillende aspecten het nodige werk verricht. Op grafisch gebied heeft de boel een likje verf gekregen en eerlijk is eerlijk: The Last of Us heeft er nog nooit zo goed uitgezien. De nieuwe karakter modellen en animaties staan tevens als een huis. Op het gebied van gameplay is er helaas weinig veranderd, naast een sloot aan toegankelijkheidsopties. Qua verhaal is de game gelukkig exact hetzelfde gebleven en zullen zowel de hoofdgame als Left Behind aan je hart trekken. Mocht je om welke reden dan ook The Last of Us destijds gemist hebben, dan moet je nu deze tekst afsluiten en bij de eerste de beste gameboer deze titel bestellen. Voor spelers die bekend zijn met het origineel of de remaster, daar ligt het verhaal toch iets lastiger. De nieuwe toevoegingen zijn zeker welkom, maar als we naar die adviesprijs van € 79,99 kijken, dan krabben we ons toch wel enigszins achter de oren. Zeker als je je bedenkt dat de geliefde Factions modus niet aanwezig is. Voor die mensen raden we aan om lekker de remaster op te starten of eventueel te wachten op een aanbieding.