Review | Star Ocean: The Divine Force

Review | Star Ocean: The Divine Force – We zijn niet alleen in het universum. In de oneindige ruimte rond onze aardbol drijven talloze sterren en planeten, waar ongetwijfeld toch wel ergens leven te vinden moet zijn… toch? Of je nu waarde hecht aan het idee of het je reinste onzin vindt: het is een interessante gedachte, die aan de basis ligt van heel wat recent sciencefiction entertainment. De Star Ocean franchise, bijvoorbeeld: deze reeks JRPG’s viert zijn 25^e verjaardag en doet dat met de release van een gloednieuwe game. Star Ocean: The Divine Force poogt de franchise weer op de rails te zetten na Star Ocean: Integrity and Faithlessness uit 2016, dat door de fans wat lauw werd ontvangen. Wij doken in deze intergalactische titel om te ontdekken of ontwikkelaar Tri-Ace daarin geslaagd is.

Naar de sterren… en daar voorbij!

Alhoewel The Divine Force deel uitmaakt van een grotere franchise, staat het verhaal van deze game op zichzelf. Je kan bij dit deel dus zowel als nieuwkomer of als ‘veteraan’ instappen. Het avontuur begint op de planeet Aster IV, waar prinses Laeticia Aucerius plots de pod van een zekere Raymond Lawrence in haar achtertuin ziet neerstorten. Raymond – Ray voor de vrienden – is een stoere bink die dringend een kapper moet zoeken én hij blijkt van een andere planeet te komen. Ray’s kompanen zijn echter ook gecrasht op de planeet, dus moet hij naar hen op zoek gaan. Klein detail: waar Ray en co. afkomstig zijn van een hoogtechnologische planeet, is Aster IV een planeet die vastgelopen lijkt te zijn in de middeleeuwen. Om het nog erger te maken zijn er mysterieuze indringers van een andere planeet ook op Aster IV geland om daar kwaadaardige plannen uit te voeren én er dreigt een oorlog uit te breken tussen enkele lokale heersers.

Aan het begin van de game kan je overigens kiezen vanuit welk perspectief je de gebeurtenissen wilt meemaken: Ray of Laeticia. Hierdoor krijg je eigenlijk twee campagnes voor de prijs van één die (alhoewel ze grotendeels gelijklopen) onderlinge verschillen vertonen. Je krijgt bij momenten andere cutscènes en interacties, waardoor je bepaalde gebeurtenissen vanuit twee perspectieven kan beleven. Speel je vanuit Ray’s standpunt, krijg je een meer sciencefiction-georiënteerd avontuur, terwijl Laeticia’s campagne dan meer aanleunt bij een klassieke fantasy RPG. Beide campagnes starten wat traag, maar hebben uiteindelijk een boeiend avontuur te bieden. Of het de moeite waard is om de twee campagnes (die ongeveer 40 uur duren) echter direct na elkaar te spelen, laten we even in het midden. Een New Game Plus optie was hiervoor handig geweest, maar die ontbreekt jammer genoeg.

Ray en Laeticia zijn uiteraard niet de enige personages in dit avontuur: zoals het een goede RPG betaamt, krijg je ook een uitgebreide lijst met kleurrijke castleden. Zo zijn er, bijvoorbeeld, de vrolijke doktersassistente Nina of de enigmatische uitvinder Midas. Uiteraard zijn er nog veel meer personages die de revue passeren (en soms ook deel uitmaken van je party), maar dat zijn er even te veel om allemaal in detail op te sommen. Wel kunnen we zeggen dat we tevreden zijn over de variatie in personages en in hun persoonlijke uitwerking. Elk personage heeft een eigen identiteit en dankzij de zogenaamde ‘Private Actions’ (korte optionele cutscènes waarin je wat quality time met de personages spendeert) bouw je ook een band met je lotgenoten.

JRPG comfort

Voor liefhebbers van JRPG’s zal Star Ocean: The Divine Force aanvoelen als ‘thuiskomen’. De gamestructuur is immers grotendeels opgebouwd zoals een klassieke JRPG: je doorkruist een open gebied en komt aan in een gezellig dorpje of stad, ontmoet daar personages, koopt items en uitrusting, duikt in een lokale dungeon met een baasgevecht op het einde, lost wat (beperkte) zijmissies op, speelt een leuke minigame… om uiteindelijk naar de volgende plek te gaan waar de cyclus zich herhaalt. De JRPG succesformule wordt nauw gevolgd, wat an sich niet slecht is. De game is ideaal als ‘comfort food’ en is best relaxerend om door te spelen. Ben je fan van dit soort gameplay, dan is dit uiteraard een pluspunt. Ben je dat echter niet, dan zal Star Ocean: The Divine Force weinig doen om je van het tegendeel te overtuigen.

De combat is geen klassiek turn-based systeem, maar een snel combosysteem dat in real-time verloopt. Je kan het eigenlijk wat vergelijken met de combat in de ‘Tales of’ franchise: bij elk personage dien je vaardigheden te koppelen aan de actieknoppen, waardoor je vrijheid krijgt om te experimenteren met verschillende vaardigheden en combo’s. Er is ook voldoende variatie te vinden in de vaardigheden, zonder dat het echt overweldigend veel wordt. De ene vaardigheid is, bijvoorbeeld, een trage en sterke aanval met een laag bereik, terwijl er ook vaardigheden te vinden zijn die verschillende zwakkere aanvallen uitvoeren, maar dan op een hoger tempo en met een hoger bereik. Ook zijn er magische aanvallen die met hun desbetreffend element zwakke plekken van vijanden hard kunnen raken. Vaardigheden verdien je door ze te activeren op een skill tree en ze kunnen bovendien geüpgraded worden. Alhoewel het systeem zeker niet slecht werkt, is er ook hier echter weinig unieks te bespeuren. ‘Never change a winning team’?

Je beste vriend D.U.M.A.

Star Ocean: The Divine Force heeft gelukkig wel één element dat de game toch een meer unieke identiteit geeft: D.U.M.A. Dit is een schattige robot compagnon die je party begeleidt, zowel tijdens het verkennen van de wereld als in gevechten. Tijdens gevechten gebruik je D.U.M.A. voor het uitvoeren van verschillende krachtige acties. Als je snel over het slagveld wilt zoeven en een verre vijand wilt aanvallen, kan je bijvoorbeeld beroep doen op zogenaamde ‘VA Rushes’. Hierdoor kan je snel en dynamisch wisselen van doelwit en worden gevechten ook een pak actiever en leuker. Let wel op dat je niet blind knopjes gaat rammen: elke actie (zowel met als zonder D.U.M.A.) kost je een stuk van je ‘VA Gauge’ en als die leeg is, kan je voor even geen aanvallen uitvoeren. Deze balk loopt automatisch weer vol, maar je kan dit ook zelf in de hand werken.

Door een VA Rush uit te voeren in de rug van een vijand, activeer je een ‘blindside’. Deze aanval levert extra schade op én je VA Gauge groeit er ook door. D.U.M.A. is eigenlijk een perfecte aanvulling op het combogericht combat systeem, waardoor gevechten best leuk zijn om aan te gaan. Daar houdt de pret echter niet op: ook in de algemene wereld kan je van je robotvriend gebruikmaken, dit als een soort jetpack om snel lange afstanden mee af te leggen of op kliffen en gebouwen te klimmen. De wereld rondom je heeft heel wat schatten en andere collectables te bieden, dus het loont wel om even een kijkje te nemen. Daarnaast zijn er ook paarse kristallen verstopt, die je nodig hebt om de vaardigheden van D.U.M.A. mee te verbeteren. Op jacht gaan naar kristallen is dan ook een leuke én nuttige bezigheid.

Een ster met ruwe kantjes

Op verhaal- en gameplaygebied is Star Ocean: The Divine Force dus best een leuke game, ondanks enkele gebreken. Jammer genoeg maakt de game op audiovisueel gebied best wel nog veel fouten. Laten we beginnen met wat positief nieuws: de audio en soundtrack. Motoi Sakuraba, de componist die eerder al puik werk leverde voor talloze RPG’s, maakt ook hier een fantastische soundtrack die perfect past bij de wereld. De game is bovendien speelbaar met zowel Engelse als Japanse stemmen en beide opties zijn best aangenaam om naar te luisteren. Jammer genoeg houden de positieve technische punten daar op… Wat een pak minder geslaagd is, zijn de animaties: deze zijn heel middelmatig gemaakt waardoor ze heel houterig en verouderd overkomen. Je kan opperen dat dit zijn charmes heeft, maar intussen zijn we wel al beter gewend dan dit.

De algemene grafische presentatie is oké, maar zal ook geen prijzen winnen. Je kan de game in ‘visuals’ modus zetten om een 4K-resolutie te verkrijgen, maar de wereld is eigenlijk niet bijster gedetailleerd. Sterker nog: grafische pop-in en wat flickering hier en daar is jammer genoeg aanwezig. Deze modus draait met een framerate van 30fps, maar blijft ook niet altijd even stabiel. Er is gelukkig ook een performance modus die de framerate opkrikt naar 60fps (maar dan met een lagere resolutie, waarschijnlijk 1440p). Deze blijft in de eerste helft van de game stabiel, maar enkele gebieden later in de game vertonen wel best zware framedrops. Ook had de algemene presentatie van de menu’s beter gekund: er staat heel wat info door elkaar op het scherm en het lettertype dat wordt gebruikt, is ook best klein om op een tv te lezen. Star Ocean: The Divine Force heeft dus nog heel wat patchwerk te doen vooraleer de game een echte ‘ster’ wordt.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook verkrijgbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.