Review | The Lord of the Rings: Gollum – Wanneer we een vroege versie van een nieuwe game mogen spelen, proberen we over het algemeen niet al te negatief te zijn. Het betreft immers een versie die nog niet af is en er dus nog veel aan aangepast en verbeterd kan worden. Voor The Lord of the Rings: Gollum was dit echter een zeer uitdagende opgave. Het was namelijk duidelijk dat de game op alle fronten nog veel werk nodig had. Desalniettemin werd ons door de ontwikkelaar verzekerd dat de uiteindelijke versie van The Lord of the Rings: Gollum op alle punten aanzienlijk beter zou zijn dan de versie die we destijds mochten spelen voor onze preview. Nu de game in de winkels ligt en reeds is voorzien van post-launch patches, kijken we of de ontwikkelaar zijn beloftes is nagekomen.

Onnodige opvulling

Daedalic Entertainment heeft ervoor gekozen om een game te maken rondom Gollum, omdat zij van mening waren dat er een duidelijk hiaat zat in zijn verhaallijn in zowel de boeken als de films van The Lord of the Rings. Tussen de gebeurtenissen die plaatsvonden in The Hobbit en The Fellowship of the Ring, weten we namelijk niet heel goed wat er met Gollum is gebeurd. De game leert ons dat hij gevangen was genomen door orcs en door hen enkele jaren als slaaf is gebruikt, en wanneer hij ontsnapt, wordt hij gevangen genomen door de ‘Elves of Mirkwood’. Dat is allemaal prima, maar als je bekend bent met de boeken of films, dan weet je van tevoren al hoe de game zal eindigen. Dat is geen ideaal uitgangspunt voor een ‘verrassend’ verhaal, maar dat kan natuurlijk worden gecompenseerd door middel van goede gameplay

Geen controle

The Lord of the Rings: Gollum wordt omschreven als een action/adventure game, maar het spel is voornamelijk een platformtitel, waar af en toe ook stealth secties in aan bod komen. De vroege versie liet zien dat er nog veel mis was, wat natuurlijk al geen goed teken was. Hoewel sommige onderdelen binnen een redelijke tijd mogelijk opgelost konden worden, wisten we eigenlijk van tevoren al dat er simpelweg geen tijd meer was om alle onderdelen te verbeteren. Tot de eerstgenoemde categorie behoren de besturing, framerate en graphics. We zijn nog steeds niet tevreden over de besturing. Je hebt niet de volledige controle over je sprongen, waardoor je regelmatig mis springt en te pletter valt, en dat kan frustrerend zijn. Daardoor werkt het platformen gewoon niet lekker. Wat ook niet helpt is dat dit een veel gebruikt onderdeel in de gameplay is. Eigenlijk hebben we maar weinig tot geen verschil gemerkt tussen de besturing van de preview en nu de volledige versie.

Met de framerate is wel vooruitgang geboekt. Er zijn drie grafische modi beschikbaar. Je hebt een performance modus, die een 2K 60 fps beeld oplevert, een kwaliteitsmodus die 2K 30 fps biedt en een ray tracing modus, waarin je het spel in sub-4K speelt met 30 frames per seconde. Voor alle modi geldt dat de framerate goed is. Er zijn echter wel momenten waarop het beoogde aantal frames per seconde niet wordt gehaald, maar dit belemmert het speelplezier niet echt. Over de graphics zijn we dan weer minder tevreden. We hebben de vroege versie op de pc gespeeld en die zag er redelijk uit. Nu hebben we echter de PlayStation 5-versie gespeeld en die is grafisch aanzienlijk minder sterk.

Slechte kwaliteit

Een grote doorn in het oog van The Lord of the Rings: Gollum op consoles is dat veel textures een zeer lage resolutie hebben, waardoor sommige delen van de omgeving er simpelweg niet uitzien. Bovendien zijn sommige personages in het spel van hele lage kwaliteit, voornamelijk door het gebruik van weinig polygonen. Deze personages hebben ook nog eens houterige animaties, wat gewoonweg lelijk oogt. Gollum zelf is weliswaar redelijk geanimeerd en is opgebouwd uit meer polygonen, maar het gezicht van het hoofdpersonage ziet er dan weer vreemd uit. De ontwikkelaar heeft getracht Gollum een kinderlijker uiterlijk te geven om zijn onschuldige kant naar voren te laten komen, maar dat is niet helemaal gelukt. Om toch met een positieve noot af te sluiten aangaande de graphics, de ray tracing-modus brengt prachtige reflecties met zich mee.

Als Daedalic de besturing en graphics nauwelijks heeft verbeterd, kun je er zeker van zijn dat er niets is veranderd aan de gameplay zelf, en helaas is dat ook het geval. We waren op dit vlak al geen fan van wat we hebben kunnen spelen, in de volledige game is het zelfs nog erger. Dit komt doordat het level design soms extreem eenvoudig is, dan weer verwarrend of zelfs lachwekkend slecht. Op een bepaald moment troffen we een orc in een doorgang, waarbij de game aangaf dat we die konden afleiden door een steen te gooien. Ten eerste bleef de orc gewoon staan na het gooien van de steen, waardoor we naar hem toe zijn gelopen om hem achter ons aan te krijgen. Nadien zijn we snel ergens achter gedoken en de orc was ons weer kwijt. Na dit alles konden we de doorgang betreden om te merken dat die dood liep. Na wat zoekwerk kwamen we erachter dat we gewoon over een muur moesten klimmen die nog vóór de vijand stond. We hoefden dus helemaal niets met de orc te doen, terwijl de game dat wel suggereerde.

Dat je moet zoeken waar je heen moet om je avontuur te vervolgen is een regelmatig terugkerend fenomeen in The Lord of the Rings: Gollum. Je zult meerdere keren geconfronteerd worden met doodlopende paden terwijl je hier wel naartoe geleid wordt, zoals in het eerder genoemde voorbeeld, en soms is het onduidelijk of je een muur kunt beklimmen of niet. Het ontbreekt de game totaal aan enige flow. Het leveldesign voelt alsof het stamt uit het tijdperk waarin 3D-games opkwamen en ontwikkelaars nog aan het experimenteren waren met de aanpak hiervan. Ook de stealth-secties laten te wensen over. Hier geldt dat het ontzettend simplistisch is uitgewerkt, maar soms zijn vijanden zo geplaatst dat dit frustrerende situaties oplevert; het is dan bijna onmogelijk om niet opgemerkt te worden. Over het algemeen biedt de gameplay dan ook weinig speelplezier.

Er zijn nog andere elementen die het speelplezier bederven of niet verder helpen. Soms kun je niet bewegen als je aan een richel hangt en de camera op een bepaald punt gericht is. Ook reageert de achterwaartse sprong soms niet wanneer je tegen een muur rent en de collision detection van de omgeving is niet altijd accuraat. Soms kun je niet verder lopen, hoewel het duidelijk mogelijk zou moeten zijn om langs een obstakel te gaan. Daarnaast kan het voorkomen dat je niet naar het volgende level gaat, ook al ben je op het punt gekomen waar je moet zijn. Ook zijn bepaalde spawn points te ver van elkaar verwijderd, wat betekent dat je sommige vervelende secties helemaal opnieuw moet doen. Af en toe moet je ook een keuze maken in hoe een scene zich voort zal zetten, maar dit heeft uiteindelijk altijd dezelfde uitkomst. Dus deze optie zit er voor spek en bonen in. Met andere woorden: het is een opeenstapeling van elementen die niet goed zijn uitgewerkt.

Op het gebied van geluid is het niet veel beter gesteld. Er worden geen originele stemmen gebruikt, maar ze worden nagedaan door verschillende stemacteurs. Gollum klinkt gewoon niet als Gollum, en in combinatie met zijn eerder besproken vreemd ogende voorkomen is er een ‘disconnectie’ met het hoofdpersonage. De muziekstukken die je te horen krijgt zijn oké, alleen brengen die weer een ander ‘probleem’ met zich mee. Zo waren we bijvoorbeeld bezig om bepaalde voorwerpen te vinden, maar was er muziek te horen alsof we aan het strijden waren tegen een gigantisch monster. De klanken die je te horen krijgt passen namelijk vaak niet bij met wat er gaande is op het scherm, wat simpelweg vreemd aanvoelt.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar voor: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.
Komt binnenkort naar: Nintendo Switch.

Disclaimer: Onze review van The Lord of the Rings: Gollum is erg laat, omdat we pas recentelijk een review exemplaar van het spel hebben ontvangen. Omdat het spel wordt bestempeld als de slechtste titel van dit jaar, wilden we jullie toch laten weten hoe wij tegenover de game staan. We hebben het spel gespeeld met de meest recente patches die na de lancering beschikbaar zijn gesteld.

Conclusie

Zoals je al hebt kunnen lezen, is de review van The Lord of the Rings: Gollum eigenlijk één grote klaagzang geworden. Het is gewoon heel moeilijk om iets te vinden wat een beetje positief uitpakt of het speelplezier weet te bevorderen. The Lord of the Rings: Gollum speelt niet echt lekker weg, het leveldesign is een zootje en er is ook genoeg op audiovisueel vlak aan te merken. Daarnaast zijn er nog genoeg andere zaken en gameplay elementen die door de slechte uitvoering het speelplezier belemmeren. Zelfs als je de allergrootste fan bent van de The Lord of the Rings-franchise: blijf alsjeblieft ver uit de buurt van deze titel.

Pluspunten

  • Ray tracing ziet er mooi uit

Minpunten

  • Besturing werkt niet lekker
  • Gollum ziet er niet uit
  • Regelmatig verwarrend leveldesign
  • Misplaatste muziek
  • Veel textures van hele lage resolutie

2.0