Review | Welcome to ParadiZe

Review | Welcome to ParadiZe – Zombies, de ondoden komen vaak terug in games en hoewel het voornamelijk neerkomt op ze neermaaien, zien we af en toe een wat ander concept de kop opsteken. Een goed voorbeeld daarvan is Welcome to ParadiZe. Een game van Eko Software, die sinds een paar weken verkrijgbaar is en waarin je zombies ook voor allerlei klusjes in kunt zetten. Het resultaat is een wat ongebruikelijke game, maar dat kunnen we juist wel waarderen.

Welcome to ParadiZe

In een wereld waarin alles is vergaan en zombies overheersen, vind je her en der nog mensen die er alles aan doen om zich te bewapenen tegen de ondoden. In deze game kan dat gevonden worden in ParadiZe. Een gebied waar mensen een manier gevonden hebben om de zombies te controleren, wat ineens een praktisch nut aan de wezens geeft. Jij stapt in de schoenen van een overlevende die na een lange tijd reizen aankomt in dit ParadiZe gebied. Dit is ook het startpunt van de game en de bewaker bij de poort heet je welkom, en geeft je gelijk een opdracht.

Als het ware word je direct in de gameplay gegooid, maar gelukkig voorziet de game je op vrij duidelijke wijze in wat je moet doen. Kort na de kennismaking trek je de wijde wereld van ParadiZe in en hoewel de benaming wat anders suggereert, is het verre van een paradijs. Ook binnen de muren leven nog ondoden en als die je zien, komen ze in hordes achter je aan. Maar dat is waar de twist om de hoek komt kijken. Door grondstoffen te verzamelen kun je speciale helmen maken, die je op de kop van zombies kan zetten om ze te controleren.

Het doden van zombies levert je nieuwe grondstoffen op, maar als ze eenmaal liggen kan je ook besluiten ze te rekruteren. Gaandeweg leer je via de missies de gameplay steeds beter kennen en ook vind je her en der gidsen met aanvullende uitleg. Vervolgens kun je door een aantal hoofdstukken gaan, waarbij het de bedoeling is om je eigen kamp te bouwen, eindbazen te verslaan en meer. Het is een vrij eenvoudige gameplay loop, maar de fun zit hem in de actie met de zombies die je continu tegenkomt.

Top-down actie

De game speelt als een top-down shooter en waar je in eerste instantie met een stuk hout de zombies te lijf gaat, vind je op een gegeven moment ook wapens. Die kun je echter niet zomaar gebruiken, want daarvoor heb je munitie nodig. Dit verkrijg je weer door allerlei objecten te verzamelen waarmee je dan munitie kunt craften. Idem dito voor armor, objecten die nodig zijn om te bouwen en meer. De zombies hebben echter lang niet altijd wat je nodig hebt, waardoor je bijvoorbeeld ook bepaalde constructies moet slopen of juist platen moet wegnemen die de poort openzetten voor een golf aan vijanden.

Naarmate je verder komt, zul je steeds meer mogelijkheden leren kennen met betrekking tot het vechten tegen de zombies, het uitbouwen van je basis en het ontwikkelen van nieuwe items. Het spreekt allemaal redelijk voor zich, waarbij het in de gameplay vooral neerkomt op van A naar B lopen, zombies doden en resources verzamelen. De wereld van de game is best groot en presenteert je verschillende omgevingen, waardoor er aan afwisseling geen gebrek is. Her en der vind je ook snelreispunten, die later in de game erg goed van pas komen om sneller te kunnen navigeren.

Toch kunnen we er niet omheen dat de gameplay loop in de kern wat repetitief is. In essentie draait het continu om hetzelfde. Zeker met het verzamelen kan het op een gegeven moment wat saai worden, omdat de game soms erg veel vraagt waardoor je een lange tijd aan het ronddolen bent op zoek naar het laatste voorwerp. Vervolgens is de missie daarop weer dermate kort, dat je er doorheen vliegt. Dit zorgt voor een onregelmatige pacing en dat zorgt voor verveling. Al moeten we wel zeggen dat je de game ook met meer mensen kunt spelen via de coöperatieve functie en dat zorgt absoluut voor meer speelplezier, al waren er niet veel mensen online op de PlayStation ten tijde van het reviewen.

Zet zombies aan het werk

Wat we zojuist hebben omschreven is één aspect van de gameplay, wat samenhangt met een ander belangrijk aspect: het inzetten van zombies. Als je eenmaal een kamp hebt opgebouwd kun je het verkrijgen van bepaalde resources versnellen door zombies opdrachten te geven. Je kunt ze het repetitieve werk laten opknappen, zoals hout verzamelen. Ook kun je ze opdracht geven achter je aan te lopen en andere zombies aan te vallen. Via een praktisch menu kun je elke zombie individueel taken geven waardoor de gameplay van top-down actie plots verandert in een stukje management.

Maak hier zeker gebruik van, want de zombies zijn breed inzetbaar en dat kan erg goed van pas komen. Het scheelt op termijn voornamelijk tijd en zo bereik je weer sneller de gestelde doelen, waarmee je als het ware de oorspronkelijke gameplay loop inkort. Daarnaast is het grappig om te zien dat zombies als onnozele ganzen achter je aan waggelen. Nog lolliger is dat je ook op de rug van een zombie kunt gaan zitten die je dan van A naar B brengt. De game neemt zich wat dat betreft totaal niet serieus en dat zie je ook terug in de tussenfilmpjes en gidsen die je tegenkomt. Nu is de humor niet van absoluut topniveau, maar wel goed genoeg om het als pluspunt te beschouwen. Het zorgt bovendien voor de juiste ondertoon.

Welk jaar is dit?

De presentatie van Welcome to ParadiZe is vooral erg kleurrijk. Er is genoeg variatie te bespeuren in de omgevingen, wat natuurlijk prima is. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. De game draait weliswaar op een 4K resolutie, maar dat is er niet echt aan af te zien. Met name de personages van dichtbij – in tussenfilmpjes bijvoorbeeld – hebben textures van lage kwaliteit, waardoor het meer als 1080p oogt en een vreemd beeld oplevert. Sterker nog, ondanks de hoge resolutie weet de game grafisch totaal geen indruk te maken. Het is niet lelijk, maar wel gedateerd. Toch wat opmerkelijk, want er is geen enkele reden om concessies te doen op de kwaliteit van textures en animaties.

Fijn is wel dat de game op 60 frames per seconde draait en daarin hebben we geen dips gezien, al wil de game op de PlayStation 5 bij momenten wel kortstondig freezen. Het komt sporadisch voor, maar keer op keer wekt het toch de schrik van een vastloper op. Ook is het soms onduidelijk of een bepaald gebied toegankelijk is of niet. Dit geeft de mini-map weliswaar aan, maar als je tientallen zombies achter je aan hebt lopen, heb je niet altijd tijd om dat snel te checken. Het is een kwestie van goed opletten, maar doordat objecten vervagen als je er vlakbij bent vanwege het isometrische perspectief, kan dat af en toe tot een onfortuinlijke dood leiden. Tot slot: de audio is gelukkig prima met voice-actors die hun vak verstaan en de rest klinkt gewoon zoals het moet.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox Series X|S en pc.