Review | LEGO Horizon Adventures – Een van de redenen waarom LEGO-games zo populair blijven, is doordat de franchise jarenlang door dezelfde ontwikkelaar werd gemaakt, namelijk Traveller’s Tales. Omdat zij al zo lang aan de reeks werken, weten ze wat deze games zo aangenaam en aantrekkelijk maakt. Met bijna elk nieuw deel wordt er iets nieuws toegevoegd, waardoor elk spel voortbouwt op het succes van de vorige. Traveller’s Tales was echter niet betrokken bij de ontwikkeling van LEGO Horizon Adventures. Dit spel is gemaakt door Studio Gobo en Guerrilla Games. Er zijn inmiddels al ontzettend veel LEGO-games op de markt verschenen, dus beide teams hebben ruim voldoende voorbeelden van hoe ze een game in deze bekende franchise moeten maken. Althans, dat mogen we aannemen.

Aan de horizon

Zoals de naam al doet vermoeden, is de nieuwste LEGO-game gebaseerd op de Horizon-reeks van PlayStation. Het verhaal van het eerste deel wordt gevolgd, waarin Aloy op avontuur gaat om haar oorsprong te ontdekken. Om dit doel te bereiken, moet ze door een wereld reizen waarin mechanische dieren plotseling vijandig zijn geworden. Aloy zal dan ook niet zonder slag of stoot haar verleden kunnen achterhalen. Dit verhaal wordt nu verteld vanuit een LEGO-perspectief. Dat merk je niet alleen doordat de hele wereld en alle personages uit LEGO bestaan, maar ook doordat de dialogen luchtiger zijn en meer humor bevatten. Bovendien speel je nu in losse levels, in plaats van dat je je in een open wereld bevindt.

Een kleine verandering

De formule van de LEGO-games is door de jaren heen eigenlijk maar weinig veranderd. Het draait om het verkennen van de omgeving en het kapotslaan van objecten om studs te verzamelen. Hiermee kun je items kopen, waaronder nieuwe personages. Daarnaast is er wat platformactie, zijn er hier en daar kleine puzzels te vinden, en moet je tegen enkele vijanden vechten. Alles is altijd heel laagdrempelig, zodat de belangrijkste doelgroep – namelijk kinderen – zonder problemen van deze games kan genieten. Studio Gobo en Guerrilla hebben deze formule echter niet precies gekopieerd, want zij hebben vooral de nadruk gelegd op het vechten. Dat is geen vreemde keuze, aangezien dit ook het speerpunt was van Horizon: Zero Dawn.

Het vechten in Horizon: Zero Dawn vraagt om een meer strategische aanpak. Bepaalde onderdelen van de mechanische dieren zijn namelijk kwetsbaarder dan andere, en dit kun je benutten door deze eerst met je pijl en boog te raken. In de LEGO-games is het vechten juist heel toegankelijk gehouden, met eenvoudige hack-and-slash-actie. Nu worden beide benaderingen gecombineerd. Het vechten is nu een soort twin-stick shooter geworden, waarbij je je pijlen gericht moet afvuren om de zwakke punten van de vijanden te raken. Deze zwakke punten lichten op wanneer je erop richt en kunnen loskomen van het mechanische wezen, waarna ze als wapen voor jou kunnen dienen. Zo kun je bijvoorbeeld pijlen met vuur- of ijseffecten bemachtigen. Daarnaast zijn er secundaire aanvallen beschikbaar, zoals imploderende bommen en drones die je ondersteunen in de strijd. Al deze elementen maken het vechten in deze game veel leuker dan in eerdere LEGO-titels.

blank

Tijdens het avontuur krijg je ook versterking. Je vormt een klein team en kunt dan ook met deze personages proberen de verschillende levels te voltooien. Voor elk personage geldt dat ze levelen naarmate je er meer mee speelt, en bij elk nieuw niveau wordt een buff vrijgespeeld, zoals meer levenspunten of sterkere aanvallen. De personages verschillen echter niet veel van elkaar qua wapens; alleen één van hen gebruikt uitsluitend mêlee-aanvallen, waardoor de strategische laag die de andere figuren met langeafstandswapens wel hebben, wegvalt. Hierdoor is het wat minder leuk om met hem te spelen. Daarnaast zorgt het isometrische perspectief ervoor dat je een beperkt overzicht hebt, wat er soms toe kan leiden dat je aanvallen van vijanden niet ziet aankomen. Een klein smetje op een voor de rest leuke knokervaring.

De rest is niet zo best

Het lijkt er echter op dat de ontwikkelaars zich teveel gefocust hebben op het vechten. Alles wat de eerdere LEGO-games verder zo succesvol maakt, is namelijk minimaal uitgewerkt of zelfs helemaal weggelaten. Af en toe moet je wat platformen en soms leidt een klein zijpad naar een geheim gebied, maar daar blijft het bij. De levels zijn grotendeels lineair, dus er valt weinig te verkennen en puzzels zijn er al helemaal niet. Je bent dus hoofdzakelijk alleen maar aan het lopen naar het volgende gevecht. Bovendien lijken de levels qua opzet heel erg op elkaar. Hierdoor wordt het spel tussen de gevechten door erg snel saai, want er is dus weinig variatie in gameplay. Zelfs de optie om de game – zowel lokaal als online – in coöp te spelen, kan deze passages niet redden.

blank

Buiten de levels om kom je in een HUB-wereld terecht en van hieruit kan je je naar de verschillende levels begeven, kan je kostuums en dergelijke kopen met je verzamelde studs en je kan de omgeving aanpassen met vrijgespeelde gebouwen, versieringen en dergelijke. Je kan er ook uitdagingen vinden die je weer gouden steentjes kunnen opleveren. Deze kun je dan weer gebruiken om extra upgrades voor je personages aan te schaffen. Zo moet je bijvoorbeeld een bepaalde vijand een aantal keer verslaan of een level met een bepaald kostuum aan spelen. Niets wat je niet eerder gezien hebt in een game, maar wel leuk.

Even geduld, alstublieft

Wat wel opvalt, is dat de laadtijden wat aan de lange kant zijn voor de PlayStation 5-versie. Je kan deze laadtijden verwachten van games van de vorige generatie, omdat deze spelcomputers een harde schijf hadden, maar niet van een console met een razendsnelle SSD. De levels in LEGO Horizon Adventures zijn niet bijzonder groot en vrijwel altijd lineair, dus je zou verwachten dat de laadtijden tot een minimum beperkt zijn. Hoewel de laadtijden niet zo lang zijn dat ze de ervaring volledig onderbreken, voelen ze toch wat traag aan voor een game die draait op een SSD.

blank

Positief

Op grafisch vlak kunnen we eigenlijk alleen maar positief zijn. Alles in de wereld is van LEGO gemaakt en zo gedetailleerd dat de game er realistisch uitziet. Je zou denken dat je de poppetjes zo van het scherm kunt pakken. Er is een Fidelity modus en een Performance modus, waarbij de eerstgenoemde je in een stabiele 30 frames per seconde laat spelen en de andere in 60fps. We nemen aan dat de Fidelity modus een hogere resolutie en/of hogere grafische instellingen heeft, maar dit valt niet echt op. We raden dan ook aan de game in de Performance modus te spelen voor de meest soepele ervaring. De muziek doet zijn werk zonder uit te blinken en de stemacteurs zijn prima. Er wordt gebruikgemaakt van dezelfde stemmen als in de gewone Horizon-games, alleen wordt er nu meer overdreven geacteerd, zoals je gewend bent van de LEGO-serie, waarbij de humor ook best aardig uit de verf komt.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar voor: Nintendo Switch en pc.

Conclusie

Studio Gobo en Guerrilla Games hebben de kwaliteit van de LEGO-games niet weten te evenaren. Er is namelijk teveel gefocust op de gevechten. Die komen wel heel goed uit de verf, doordat het wat strategischer is dan in andere LEGO-games, maar alles daarbuiten is gewoon beneden de maat. Er is weinig platformactie en de levels zijn erg lineair, waardoor je het idee krijgt dat je een veredelde walking simulator aan het spelen bent. Er is simpelweg te weinig te doen en dat wordt snel eentonig. Grafisch ziet de game er verder goed uit en de gesprekken zijn best grappig, maar daar wordt de game verder niet beter van. Als er net zoveel aandacht was besteed aan alles buiten de gevechten om als het knokken zelf, dan had LEGO Horizon Adventures een hele toffe game kunnen zijn. Nu is het een game van twee helften, waarbij de vechtmomenten leuk zijn, maar de segmenten die daartussen zitten bieden weinig gameplay en worden snel saai.

Pluspunten

  • Leuke combat
  • Realistische LEGO wereld
  • Goede voice-acting
  • Levels lijken qua opzet op elkaar

Minpunten

  • Bar weinig exploratiemogelijkheden
  • Summiere platformactie

6.5