Gespeeld: Borderlands: The Pre-Sequel – Toen Borderlands onthuld werd had het een realistische stijl, maar later kreeg de game de welbekende ‘getekende’ stijl. Het was een keuze die achteraf de juiste bleek te zijn, want de serie heeft hierdoor een eigen en uniek gezicht gekregen. De eerste twee delen staan bekend om veel knalplezier met elementen van een RPG met als topping een aardige dosis nonsens en humor. In oktober kunnen we weer los gaan, maar deze keer niet op Pandora. Nee, de prequel op de sequel speelt zich af op de maan en zo zweefden en schoten we alvast even met Athena rond.

De opmars van Handsome Jack

Ja, Borderlands: The Pre-Sequel is dus een prequel op het tweede deel. Je zult de evenementen tussen het eerste en tweede deel vanaf de eerste rij meemaken en er dus achterkomen hoe Handsome Jack zo´n legermacht heeft op kunnen bouwen. Het is eigenlijk best apart dat we teruggaan in de tijd, maar het kan weleens erg tof worden. Zo krijgen we vier totaal nieuwe speelbare personages die elk hun eigen kwaliteiten hebben. Onder de hoofdrolspelers, waar jij een keuze uit moet maken, zijn een paar oude bekenden.

Je kunt namelijk met de enige echte Claptrap gaan spelen. Normaal was deze lollige robot altijd klunzig bezig wat op onze lachspieren werkte, maar ditmaal kun je ook hem besturen. Claptrap of ook wel The Fragtrap, zoals die in de game heet, zal eigen kunstjes hebben op het slagveld. Welke dat zijn is helaas nog niet bekend. De drie andere speelbare personages zijn: Nisha (The Lawbringer), Wilhelm (The Enforcer) en als laatste Athena die als nickname The Gladiator heeft. Ieder personage is eigenlijk een klasse op zichzelf, zoals we het kennen met een skilltree op verschillende gebieden.

Athena met haar trouwe schild

Athena was de Vaulthunter waar we mee aan de slag gingen en zij is iemand die voorop gaat in de strijd. Net als Claptrap kun je haar al eerder hebben gezien in de serie, want zij zat in de Borderlands DLC The Secret Armory of General Knoxx. Ze is vanzelfsprekend bewapend met een uitgebreid arsenaal aan schietijzers en daaronder bevinden zich volledig nieuwe, maar daar later meer over. We willen het eerst even hebben over Athena´s Action Skill en dat is de Kinectic Aspis of makkelijker gezegd, het schild. Als je deze activeert houdt deze in de eerste instantie inkomende vuur tegen.

Het schild is echter niet alleen voor je bescherming, maar ook tegelijkertijd een wapen. Tijdens onze hands-on sessie hadden we alle skill points ingezet op het schild van Athena en toen merkten we dat als het schild als ware bijna op is, deze in de laatste seconden door ons personage wordt weggesmeten. Gevolg is dat het schild op actievolle en handige wijze afrekent met wat vijanden. Er zal nog veel meer mogelijk zijn zodra je het schild uitbouwt, maar deze eerste kennismaking was al erg geinig. Naast dat je een Action Skill hebt, heb je natuurlijk ook nog gewoon allerlei andere wapens.

Vertrouwde gameplay en nieuwe wapens

De wapens uit Borderlands zijn zeer uiteenlopend en hebben per fabrikant sterke kanten. Zo heeft het ene wapen als effect vuur terwijl de ander stroom heeft. Je kent het wel, maar in dit nieuwe deel zitten nu ook laserwapens. We konden hier zelf mee aan de slag en dit zijn echt toffe wapens, want we sneden door vijanden heen en het geluid dat daarbij hoorde zorgde ervoor dat dit een wapen was dat we vaak kozen. Daarnaast zijn er nu ook wapens die vijanden kunnen vertragen en uiteindelijk zelfs kunnen bevriezen. Hierdoor kun je ze snel middels een mêlee aanval in stukken hakken waardoor er alleen nog maar brokken ijs overblijven.

Het schieten voelde trouwens als een warm nest en zeer vertrouwd. We pakten de controller op, begonnen te schieten en het voelde als vanouds. De wapens knallen prima weg al is het soms wat overdreven, maar ja dat past wel bij de game. Toch voelde de gameplay over het algemeen wel een beetje anders en dat komt doordat je op de maan aan het schieten bent. Er is namelijk amper zwaartekracht en dat kun je als speler goed benutten en het zorgt ook voor meer platforming in de shooter. Als je springt heeft het namelijk als gevolg dat je lang in de lucht blijft hangen.

Door de lucht zweven en landen met je kont

Door het hangen in de lucht kun je jezelf naar hogere plaatsen vervoeren en omdat je op de maan bent heb je ook zuurstof nodig. Vanzelfsprekend is dat nodig om te kunnen blijven ademen en je zult dit dan ook moeten bijvullen, maar met de zuurstof kun je nog hoger komen dan alleen met het springen. Op je rug heb je namelijk een jetpack en hiermee bestuur je jezelf in de lucht. Het werkte allemaal netjes en in de quest die we aan het spelen waren hadden we het springen en de jetpack zeker nodig. We moesten namelijk in een fabriek een aantal verbindingen maken om verder te kunnen komen in het level.

De jetpack zorgt voor meer platforming en verticale gameplay, maar het is niet alleen om ergens op te komen, maar ook om ergens op neer te komen. Hiermee bedoelen we de vijanden, want eenmaal in de lucht boven een vijand kun je keihard neerkomen en aardig wat schade aanrichten. Moet je eens raden met welk deel van je lichaam je dan als eerste kan landen? Ja, met je kont kun je de butt-stomp uitvoeren. Het zag er niet alleen grappig uit, maar het was ook nog eens erg effectief om de laatste klap uit te delen bij vijanden. Het is vermakelijk en natuurlijk de typische Borderlands humor.

Voorlopige conclusie:

In Borderlands 2 werd de kern van de gameplay verfijnd en het was een goed vervolg en een toffe shooter. Borderlands: The Pre-Sequel lijkt daarop voort te borduren, want het voelde allemaal zeer vertrouwd aan en in dat opzicht hoef je ook geen shooter te verwachten die het genre doet vernieuwen. De beperkte zwaartekracht zorgde wel voor een nieuw element en de eerste hands-on was erg vermakelijk. Tevens zijn de nieuwe wapens en dan met name de laserwapens, een al een fraaie toevoeging. Het is vooral meer Borderlands in een nieuwe omgeving waarin we weer een hoop (nieuwe en onbekende) vijanden en wezens kunnen gaan afknallen.