Second Opinion: Destiny – Hoe nu verder? – Soms vraag je om een second opinion in verband met een medische reden en je wilt de mening van een andere arts horen over jouw gezondheid. In deze nieuwe rubriek doen we eigenlijk hetzelfde, maar dan toch net iets anders. We kijken terug naar de release van een game en in welke staat die nu verkeert. Een review is een momentopname waarbij we in korte tijd een game spelen en onze mening geven over wat we hebben gespeeld. Dit kan wel eens veranderen over een langere tijd gezien bepaalde veranderingen of doordat we meer kennis hebben vergaard. De game in kwestie – en meteen het startschot van deze rubriek – is Destiny.

Een andere mening van dezelfde persoon

Ja, ik heb zelf begin september de review geschreven en toen Destiny velen uren gespeeld. Wat dat betreft, blijf ik bij mijn punten die ik daarin heb aangegeven en ook bij mijn cijfer. Toen gaf ik de game een 8 en dat zal niet veranderen. Maar toch wil ik wat nuance brengen in hoe ik Destiny nu ervaar en wat mijn hoop voor de toekomst is. Bungie en Activision hebben namelijk een 10-jarig plan voor de serie, maar mijn grote vraag is of dit ze gaat lukken met de staat waarin Destiny nu verkeert. Zoals ik al aangaf in mijn review, is Destiny nog verre van legendarisch. Ik gebruikte daarbij deels de slogan van de game zelf, want ze pretendeerden dat je zelf legendarisch kan worden.

Voel ik me nu legendarisch in Destiny? Nee, maar ik vermaak me er goed mee tot een bepaald punt, want zoals ik in de review liet weten, wordt de game snel repetitief. Dit komt doordat je bij de vele missies aan het einde iets moet scannen met je Ghost of een eindbaas moet verslaan en dat meestal op dezelfde wijze. De missie Sword of Crota is bijvoorbeeld een welkome afwisseling waarbij je eens wat anders doet. Door de opzet van de game (zeker als je geen fan bent van The Crucible) wordt het door een gebrek aan content zeer repetitief. Ja, de wereld is geweldig vormgegeven en de stijl is naar mijn mening prachtig, maar het heeft te weinig body, om het zo maar te zeggen.

Weinig binding tussen verhaal en speler

Daarnaast heeft Bungie een geschiedenis wat betreft storytelling, want de Halo games staan bekend om het verhaal, maar ook de epische ervaring. Als ik een willekeurig deel naast Destiny neerleg, zie ik al snel het verschil. Destiny bevat een fraaie wereld, maar het verhaal stelt echt weinig voor, omdat het geen hart lijkt te hebben. Dit is iets dat niet alleen ik ervaar, maar ook om me heen veel hoor. Men heeft geen binding met de Ghost, The Traveller of het grote doel. Er lijkt geen band te zijn tussen de game en de speler op dat vlak. Waar Bungie een echt sci-fi epos had kunnen neerzetten, voelt het nu zeer oppervlakkig aan

Dit komt denk ik door verschillende zaken, zoals de Ghost die door Peter Dinklage wordt ingesproken, maar af en toe zo treurig klinkt dat je liever hebt dat hij zijn klep dicht houdt. Wat tevens niet helpt is dat het verhaal grotendeels wordt verteld via laadschermen en dat jouw Guardian tijdens cut-scènes amper praat of zijn gezicht laat zien. Het voelt allemaal leeg aan en op het einde weet je dat je de DLC moet kopen om de rest van het flinterdunne verhaal te weten te komen. Hoe het verhaal verder gaat in de uitbreidingen weet ik niet, maar mijn verwachtingen zijn nu al flink naar beneden bijgesteld.

Waarom speel je Destiny nog?

De opzet van de verhaalmissies zijn dus redelijk eentonig en doordat je hier dagelijks een beloning voor krijgt (Daily Heroic), speel je ze waarschijnlijk nog geregeld. Je wilt namelijk je Hunter, Warlock of Titan naar level 30 brengen om de Raid, Vault of Glass, op hard te kunnen spelen. Na level 20 ben je eigenlijk constant aan het grinden om nieuw armor of wapens te verkrijgen en dat vooral als je de The Crucible vermijdt. De weg hiernaartoe kan door het gebrek aan content al redelijk repetitief zijn, maar als speler blijf je toch doorgaan omdat je wellicht wel een legendary of zelfs een exotic wapen kan krijgen. De beloningen hebben mij zeker gemotiveerd om toch nog een keer die Strike te spelen die ik al zeker 10 keer gespeeld heb. Je speelt eigenlijk alleen door om al die items te verkrijgen en meer niet. Althans, dat gevoel heb ik bij de game momenteel.

De Raid is een lichtpuntje

Het samen spelen is sowieso één van de sterkste punten van de game en dan vooral in de Vault of Glass, want daarin is teamwork belangrijk. Dan komt de kracht van Destiny en de epische ervaring echt naar boven. Dit is vooral als je de Raid de eerste paar keer speelde, maar toen kwamen de zogenaamde exploits. We hebben het al een aantal keer gehad over de farmgrot waarin je vlot veel loot kon krijgen en dergelijke ‘fouten’ in Destiny werden de afgelopen tijd flink benut, alsook in de Raid. Zo kon je de grote eindbaas Atheon simpel van het level afduwen. De community is bijzonder vindingrijk, zo blijkt wel.

Aan de andere kant laat dit ook weer zien dat Bungie de game niet goed getest heeft, maar de ontwikkelaar had dit kunnen zien door veelvuldig werk van de testers? Dat lijkt me persoonlijk sterk, want Bungie heeft zelf niet miljoenen testers in huis. Toch lijkt het er op dat hier weinig aandacht naar uit is gegaan, want ook bij diverse Strikes zijn er allerlei manieren die neerkomen op exploits. Het gebruik maken van oneffenheden om zo een ogenschijnlijke moeilijke Strike kinderlijk eenvoudig te overleven. Weg uitdaging, maar wel makkelijk de Strike gehaald en de beloning is binnen. Gamers willen alles snel krijgen (logisch) en gaan dus van alles uitproberen.

De toekomst van Destiny

Destiny is momenteel een munt die de goede of de slechte kant op kan vallen voor Bungie en Activision, want het is wel duidelijk dat de game bij veel spelers de verwachtingen niet heeft waargemaakt en dat er nog een hoop moet gebeuren om de potentie die erin zit eruit te halen. De eerste uitbreiding, The Dark Below, heeft inmiddels een datum en zal begin december verschijnen, maar of deze en de tweede uitbreiding voor enige variatie in de ervaring zullen zorgen, is onzeker. Zo bevat de DLC een drietal missies, maar als deze qua opzet gelijk zijn in duur en hoe je ze moet benaderen, zal dit niet genoeg zijn – zeker als het verhaal op dezelfde toon wordt voortgezet.

Er komt ook een nieuwe Raid waarin de Hive de vijand is en daar kijk ik persoonlijk nog het meeste naar uit, want dat is in de game het meest uitdagend en dat komt de coöp gameplay zeer sterk ten goede. Wat dan opvallend is, is dat er op de PlayStation een tweetal nieuwe Strikes zijn waarvan eentje exclusief tot het najaar van 2015. Dit terwijl de eigenaars van de game op Xbox er maar eentje krijgen en ze wel hetzelfde bedrag moeten neerleggen voor de content. De ontbrekende content voor die versies zal dan volgend jaar kosteloos toegevoegd worden, maar spelen die dan nog wel Destiny? Dat is sowieso de grote vraag, want binnen nu en de komende weken krijgt Destiny veel concurrentie.

Ik merk om mij heen dat al veel spelers de game saai beginnen te vinden omdat ze vaak dezelfde missies of acties aan het doen zijn. Het begint als een soort verplichting aan te voelen, want ja, je wilt toch je Guardian levelen. Daarnaast zijn er ook veel spelers die door gebrek aan tijd of pech maar niet voorbij een bepaald level komen. Deze kunnen de Raid niet doen en haken dan af. Met releases, zoals Activision´s eigen Call of Duty: Advanced Warfare of Assassin´s Creed: Unity, bestaat de kans dat de community haar aandacht verschuift naar die games, wat dus voor een afname in spelers zorgt. Vanuit dat perspectief is het nu al het uur van de waarheid en dat kan wel eens bepalend worden voor de toekomst van de franchise.

Bungie luistert

Als laatste wil ik Bungie nog wel een groot compliment geven, want ze luisteren naar de community die is opgekomen na de release. Destiny is merkbaar een game met een sterke community die een duidelijke mening heeft. Bungie luistert er ook naar en past dingen aan, zoals de Engrams die voor nogal veel teleurstelling zorgden. Men weet ook dat bepaalde wapens te sterk zijn of juist te zwak, en zoekt naar een balans. Als ontwikkelaar wil men dat spelers zich vermaken met de game, maar ook dat je het speelt volgens hun regels, wat niet altijd goed valt. Met miljoenen spelers is dat ook niet zo gek, maar Bungie moet hier vooral van leren, want de doelgroep is uiteindelijk het belangrijkste. Nu en voor de toekomst.

Oké, het is wat lang geworden, net als de review van toen, maar over Destiny kan ik niet kort zijn. Het was een game waar ik naarmate de release naderde steeds enthousiaster over werd, maar na de beta toch wat zorgen kreeg over het verhaal en de missies. Deze bleken gegrond, maar nog steeds vermaak ik me door de gameplay en actie in de game. Het begint nu overigens wel doordat ik zo vaak dezelfde missies en Strikes speel steeds meer af te nemen. Door het samenspel met andere Guardians in de Strikes en vooral in de Raid blijft het nog leuk. Met de nadruk op “nog” en daarom hoop ik dat de uitbreidingen de ervaring verfrissen met variatie en vernieuwingen.