Review: Dreams

Review: Dreams – Toen Sony de eerste echte teaser van Dreams toonde, was de game voor de meeste mensen nog steeds erg vaag. Het zag er allemaal heel mooi uit, maar wát was Dreams nu precies? Een indruk daarvan gaven we in onze preview van inmiddels een kleine tien maanden geleden, toen we voor het eerst met de early access variant aan de slag konden. Ze zetten de trend van het zelf kunnen creëren en delen van content uit hun voorgaande games – LittleBigPlanet en Tearaway – door in Dreams. Toen was al duidelijk dat Media Molecule met hun nieuwste titel uitermate ambitieus is. Die ambitie richten ze niet alleen naar zichzelf, maar met name ook richting ons, de spelers. Is de Britse studio geslaagd in hun missie, hun droom, om de gereedschapskist ditmaal bij ons neer te zetten? We lichten alvast een tipje van de sluier op: Ja! Ja, ja, ja, ja, duizendmaal ja!

Art’s Dream

Waar het in de early access periode voornamelijk draaide om het lekker pielen en aanklooien in de verschillende modi (met behulp van een aantal ruwe tutorials), heeft Media Molecule voor de volwaardige release alles uit de kast getrokken om je mee te slepen en te inspireren in de wereld(en) van Dreams. Eén van die toevoegingen is Art’s Dream: een korte verhaallijn die ongeveer de duur van een lange speelfilm heeft. Dat klinkt misschien wat aan de korte kant, maar de inhoud is werkelijk subliem te noemen. Art’s Dream vertelt het verhaal van het titulaire personage Art, een bassist in een jazzband die de groep verlaten heeft. Wat volgt is een uitermate intiem verhaal over zijn dromen, onzekerheden en de zoektocht naar de weg terug, gevuld met memorabele personages, een prachtige visuele stijl en uitstekend stemwerk.

De gameplay springt naadloos over van een platformer naar een point-and-click adventure game, waar je dan zo’n tien minuten later opeens weer bezig bent met een musical-achtige sectie of een ware bullet hell shoot ‘em up. Qua algehele uitwerking bruist Art’s Dream van Media Molecule’s passie en inspiratie en het zou zelfs als losse game niet misstaan in de winkelrekken, maar dan komt de clou nog: elk minuscuul onderdeeltje van Art’s Dream is geheel gemaakt met de toolset die beschikbaar is in Dreams. Met die gedachte in het achterhoofd is het verhaal van Art en co. niet alleen een prachtig staaltje creativiteit, maar ook een verbluffende showcase van de gereedschappen waar jij ook mee aan de slag kunt.

Je innerlijke Bob Ross

Dat brengt ons natuurlijk naar het volgende onderdeel van Dreams: zelf je dromen waarmaken! Hoewel je er uiteraard voor kunt kiezen om meteen in het diepe te springen, is Media Molecule ook zo vriendelijk geweest om een (enorme) reeks aan interactieve tutorials voor je klaar te maken om je op weg te helpen. In de eerste tutorials ben je vooral bezig met het leren navigeren en manipuleren van de omgeving en verschillende objecten, wat soms nogal onhandig werkt door het gemengde gebruik van de joysticks, maar de Britse studio weet dit op een charmante en laagdrempelige manier over te brengen. Door middel van een kleine videospeler die in de hoek van het scherm draait, weet je altijd precies wat je moet doen en kun je desgewenst de boel pauzeren, uitvergroten of terugspoelen.

Hierdoor voelen de tutorials niet als trage en saaie bezigheden aan, maar juist als een middagje knutselen en ontdekken zoals we dat vroeger deden. In de meer diepgaande secties stort je je op onderwerpen als het visueel stijlen van levels en personages of de logica die achter timers en checkpoints zit. Zelfs geluidsdesign en het arrangeren van muziek is meegenomen en voor de cinefielen onder ons leer je de fijne kneepjes van het maken van cut-scènes. Ben je daar klaar mee? Dan zijn er nog een aantal masterclasses waarin je al die verschillende disciplines leert combineren en zelfs al op een eerste versie van een heuse game uitkomt.

Inspiratie alom

Dat de behulpzame filmpjes goed in elkaar zitten, blijkt ook uit de nu al wervelende bibliotheek aan creaties. We hebben al eens eerder melding gemaakt van bijvoorbeeld de Metal Gear Solid remake of de enthousiasteling die Media Molecule’s eigen LittleBigPlanet nieuw leven in heeft geblazen. De games die er nu zijn, zijn voornamelijk nog vrij oppervlakkig maar dat maakt ze – gezien de nog korte beschikbaarheid van de volledige versie – niet minder indrukwekkend. Zo speelden we bijvoorbeeld het vrij originele ‘Art Therapy’: het verhaal van een kunstenaar wiens kunst is afgewezen door een museum en waarbij hij hoogstpersoonlijk even langsgaat om verhaal te halen. Met een honkbalknuppel. Onder een bombastische renditie van ‘In the Hall of the Mountain King’, moesten we binnen drie minuten zoveel mogelijk kunstvoorwerpen verrot slaan zonder gepakt te worden door de bewaking.

Daarnaast konden we bijvoorbeeld rondscheuren in een behoorlijk verdienstelijke kart racer, luisteren naar een arrangement van het Pokémon thema en een verbasterde en (nu nog) simplistische versie van een The Elder Scrolls-game (‘SlayerScrolls’) verkennen. Het zijn dit soort creaties die aantonen wat er allemaal mogelijk is in dit kleine bundeltje eentjes en nulletjes. Nu betekent dit niet dat deze verschillende dromen al het niveau van Media Molecule aantikken, verre van zelfs, maar dit voegt juist wat toe aan het algehele charme: deze creaties komen niet van de hand van geharde professionals, maar van je medespelers die een passie hebben voor hun hobby en dat graag willen delen.

Technisch wonder, hoog gebruiksgemak

Dit zet zich ook voort in het algehele gebruiksgemak van Dreams. Met een paar drukken op de knop blader je door de waslijsten aan games en je kunt eigenlijk binnen een paar tellen al beginnen met spelen. Mocht iets toch niet bevallen, dan is dat geen enkel probleem, want je bent net zo snel weer bezig met het zoeken naar iets nieuws. Dit zorgt voor een hoog pick-up-and-play gehalte met een enorme variatie aan content. Daarbij zal de bibliotheek zich natuurlijk steeds verder gaan uitbreiden, waardoor de creaties straks oneindig zijn.

Ook in het zelf creëren – of ‘Dreamshaping’– is er veel aandacht besteed aan makkelijk en efficiënt bezig zijn: als je iets tegenkomt wat je graag in jouw eigen game of level zou willen gebruiken, dan kun je deze componenten vrij simpel ‘remixen’ en naar hartenlust aanpassen. Daarbij is er ook goed nagedacht over het manipuleren van meerdere objecten om bijvoorbeeld een bos te maken. Het is vrij simpel om bomen meerdere keren te klonen en zelfs te groeperen, zodat je ze opnieuw kunt gebruiken. Natuurlijk is de PlayStation 4 gebonden aan een vaste set middelen, zoals processorkracht en geheugen en de editor geeft middels een aantal metertjes aan hoe dicht je tegen de limiet zit en zelfs wat je kunt doen om je creatie te optimaliseren. Het zijn dit soort concepten die zich voortzetten in nagenoeg alle facetten van het creëerproces en dat zorgt voor een hele fijne ervaring. Het wérkt gewoon heel erg goed.