Review: Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2 – In 1999 verscheen Tony Hawk’s Pro Skater voor de allereerste PlayStation en dat was het begin van een tijdperk waarin skateboarden helemaal opleefde. Jong en oud speelde de game, pakte de skateboard weer uit de kast of schafte er één aan en ging het zelf proberen. Het is door de jaren heen een grote franchise geworden met aanvankelijk hetzelfde concept, totdat het uitmelken werd en men iets te ver doorsloeg. Desalniettemin zijn de eerste vier delen en dan met name de eerste twee legendarisch en vandaag de dag wordt de franchise nog altijd een warm hart toegedragen. Na de mislukte poging met Tony Hawk’s Pro Skater 5 in 2015 is de franchise nu terug in de vorm van een remake/remaster en dit is fantastisch. Waarom? Dat leggen we je heel erg graag uit.
Klassieke gameplay in een nieuw jasje
Activision en Vicarious Visions hebben er goed aan gedaan om niet alleen de eerste of juist tweede Tony Hawk’s Pro Skater van deze behandeling te voorzien. Elk deel had slechts een handjevol levels en vandaag de dag zou dat te weinig waar voor het geld bieden. Dit omdat de klassieke gameplay van weleer nog steeds aanwezig is en te weinig omvattend is voor wat games anno 2020 bieden. Dat wil zeggen dat je min of meer een identieke game krijgt als toen en daar ga je – zeker als je geoefend bent – relatief snel doorheen. Door de combinatie van de twee games in één pakket krijg je een veel groter geheel en de ontwikkelaar voegt daar nog een volledig nieuwe laag aan toe die perfect bij de games past.
Mocht je de games destijds gemist hebben, allereerst even een korte uitleg over hoe het werk. In beide games krijg je per level een aantal opdrachten die je dient te voltooien. Bij een bepaald aantal voltooide opdrachten zul je het volgende level vrijspelen. En om de zoveel levels krijg je te maken met een competitie, waarin je een medaille moet zien te verdienen middels zoveel mogelijk trucs goed uit te voeren en punten te scoren. Een medaille gehaald? Dan kan je weer verder en zo speel je op een gegeven moment alle levels vrij dat elk deel te bieden heeft. Hierbij heeft men de games apart gehouden, dus in feite ga je twee keer volgens hetzelfde concept door de games heen.
De opdrachten die je krijgt zijn de letters SKATE verzamelen, een score neerzetten, een lange combo maken, level specifieke voorwerpen verzamelen, de geheime tape vinden en meer. De ene opdracht heb je zo, de ander kost wat meer zoekwerk of handig worden met de gameplay, gezien sommige verzamelobjecten goed verstopt zijn in de levels. Het is in die zin in grote lijnen identiek aan de originele games, dus als je die je nog goed kunt herinneren voelt het heel erg als thuiskomen aan. Het is namelijk van de grond af aan een regelrechte kopie van wat het vroeger was en dat maakt het tot één prachtig nostalgisch pakket.
Waag je aan de uitdagingen
Zoals al aangegeven is het goed dat de twee games gecombineerd zijn. Het punt is namelijk dat als je goed bent, je in een uur of zes één deel volledig uitgespeeld kan hebben. En dan bedoelen we dat je alle levels 100% voltooid hebt en de competities hebt gewonnen. Je kunt dan altijd weer opnieuw beginnen met een andere skater, zowel oude bekenden als volledig nieuwe, maar er is meer. Daarmee komen we bij de extra laag die is toegevoegd aan de game en dat zijn de zogeheten ‘Challenges’. Dit zijn allemaal additionele uitdagingen die je kunt voltooien in ruil voor XP en cash en met over de 700 uitdagingen heb je een enorme waslijst aan dingen om te doen.
Dit varieert van het T-shirt van je skater aanpassen tot het voltooien van een level, maar ook is het maken van een level, bepaalde trucs uitvoeren of combineren en meer, een onderdeel van deze uitdagingen. Er is aan vrijwel elke actie in de game wel een uitdaging gekoppeld en als je dan alle levels hebt uitgespeeld, dan is er alsnog ontzettend veel om te doen. Dit alles is ideaal om aan het spelen te blijven, wat je sowieso wel zal doen dankzij de heerlijke gameplay. Anderzijds levert het je ook wat op, want door geld te verdienen via die manier, zul je in de skateshop allerlei extra’s kunnen kopen. Dit is ontzettend uitgebreid, want hier tref je decks, wielen, shirts, schoenen, broeken en nog veel meer. En daarmee kan je weer je eigen skater aankleden of één van de bestaande skaters customizen. Kortom, als je alles in de levels gedaan hebt ben je er nog lang niet, want met die enorme hoeveelheid uitdagingen kan je een lange tijd vooruit.
Wat Vicarious Visions zo knap doet is dat het allemaal gestroomlijnd in elkaar zit. Als je niet beter zou weten zou je haast denken dat het vroeger precies zo was, maar dat is niet het geval. Het voelt als één totaalpakket zo compleet en natuurgetrouw aan, dat het een weergaloze heruitgave is van een duo klassiekers. Dit voornamelijk omdat het allemaal zo goed bij elkaar past en de ontwikkelaar exact begrepen heeft wat de identiteit, feeling en doel van de games was. Petje af, want Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2 in deze vorm uitbrengen is een uitdaging. De verwachtingen zijn torenhoog, want ook vandaag de dag kent de franchise – met name de klassieke delen – een ongekende populariteit onder gamers. Zij dit primair vanuit nostalgische gevoelens.
Meng je in de echte strijd
Naast dat je een shitload dingen om te doen hebt als je alleen speelt, kun je je ook wagen in drie andere modi. Zo heb je naast het eerste en tweede deel nog de mogelijkheid om je vrij te bewegen in de levels in een vrije modus, wat een goede manier is om de levels nog beter te leren kennen. Degenen in de oorspronkelijke set-up zijn immers zoals vanouds gekoppeld aan een timer van twee minuten. Buiten dat kun je met een level editor aan de slag om eigen levels te maken en die werkt zoals vroeger op een zeer efficiënte en toegankelijke manier. Het grote verschil is echter dat je nu veel grotere levels kan maken met enorm veel objecten, daar waar je vroeger erg beperkt was. Vanzelfsprekend kun je deze levels ook weer online delen, alsook levels van andere downloaden.
Bovendien zijn er uitdagingen aan het maken en publiceren van eigen levels gekoppeld, dus om meer vrij te spelen in de shop is het sowieso een aanrader er even naar te kijken. Check ook zeker de creaties van anderen, want er zitten echt prachtige levels tussen. Tot slot hebben we natuurlijk nog de multiplayer en die is voorzien van allerlei sub-modi, zoals Horse, Grafitti, Trick Attack en meer, waarin het natuurlijk de bedoeling is om andere spelers af te troeven. In de online sessies die we hadden wisselden deze opdrachten zich telkens af en om de zoveel tijd verplaatste de game de spelers ook naar een ander level. Dit alles verloopt buitengewoon soepel, waardoor je aan het spelen blijft. Maar als je geen zin hebt in onbekenden, dan kun je ook in de offline multiplayer duiken.
Toegankelijkheid
We hebben ons al positief uitgelaten over de manier van aanpak die Vicarious Visions heeft gehanteerd met betrekking tot het samenvoegen van de games en het bieden van de extra laag. Dat is echter lang niet het enige positieve wat we te melden hebben, want grafisch ziet het er bijvoorbeeld ook erg netjes uit. Het ene level is hierin een stuk mooier dan de ander, maar dat is voornamelijk afhankelijk van het oorspronkelijke leveldesign. Zo is de Hangar in Tony Hawk’s Pro Skater 2 wat saai en kaal qua kleurstelling (het level zelf is overigens top) daar waar Venice werkelijk prachtige is en Marseille weer ontzettend kleurrijk. In algemene zin ziet het er grafisch prima uit en dankzij de nieuwe belichting oogt het allemaal nog gedetailleerder en strakker. Klasse.
Ook de soundtrack mogen we niet vergeten, want die was destijds per game al weergaloos en als je die bekende tunes weer hoort zit je er gelijk in. Zelden hebben we een remaster of remake gezien waarin zo duidelijk aangetoond werd dat de muziek een cruciale rol speelt, want juist die muziek trekt je helemaal mee in die nostalgische vibe. Hier zijn nog wat nieuwe nummers aan toegevoegd en die passen er ook op en top bij. In alle opzichten heeft de ontwikkelaar deze games met fluwelen handschoenen aangepakt om ervoor te zorgen dat die kwetsbare nostalgie niet in duizend scherven uiteenspat, en dat lukt. Het resultaat is in technisch opzicht een sterke titel die het bronmateriaal eer aan doet en qua gameplay biedt het precies hetgeen je van vroeger kent.
Interessant is dat de ontwikkelaar in dat perspectief ook na heeft gedacht over alle soorten spelers. Zo kun je qua besturing voor de klassieke besturing van het eerste deel kiezen, van het tweede deel of een standaardoptie, die het beste van beiden biedt. Als je heel erg leunt op de originele manier van spelen, dan krijg je daartoe de keuze. Voor nieuwkomers kent de game ook een uitgebreide tutorial die je alle kneepjes van het vak leert, en dat op een heldere en prettige manier. En afsluitend kun je nog modificaties aanzetten voor als het te moeilijk is. Zeker voor spelers die volledig nieuw zijn kan het best een uitdaging vormen en dan zijn dat soort hulpmiddelen erg prettig. Denk hierbij aan modificaties van altijd een gevulde specialmeter, niet kunnen vallen, perfecte balans en meer. Aan alles is gedacht en dat maakt dit tot een prachtig pakket!
Conclusie
Tony Hawk’s Pro Skater destijds gespeeld? Dan kan je dat gevoel van weleer op de best mogelijke manier terughalen met deze nieuwe uitgave. Nieuwkomer? De game is dermate toegankelijk gemaakt dat iedereen zich er aan kan wagen. Mocht je dit destijds gemist hebben, omdat je domweg te jong was of zelfs niet eens geboren, dan sta je voor een mooie ontdekkingsreis. Dit is een stukje videogame historie die op een nagenoeg perfecte manier terugkomt op de PlayStation 4. Het is voorzien van een hoop extra uitdagingen, het speelt op en top en audiovisueel is het erg genieten. Dat het hinderlijke gebounce tussen muren als je verkeerd stuurt nog steeds aanwezig is, dat moeten we maar voor lief nemen. Ook dat is nostalgie, zij het bij momenten wat frustrerend. Afgezien daarvan is dit echt ontzettend genieten en voor iedereen een aanrader. Wat is het fijn dat we dit opnieuw kunnen beleven, precies zoals we het ons herinneren. Doe nu ook gelijk maar een soortgelijke behandeling loslaten op het derde en vierde deel, Activision!
Pluspunten
- Heerlijke soundtrack
- Toegankelijk
- Challenges zorgen voor enorm veel extra speelplezier
- Eigen levels maken en delen
- Fijne multiplayer
- Het klassieke gevoel is behouden gebleven
- Grafisch over het algemeen erg strak…
Minpunten
- …maar sommige levels zijn wat kaal
- Bouncen tussen muren blijft irritant
9.0
een zeer aangename vidoespelletje!
Zit hier ook un foto modus in dit spel?
Voor nostalgie speel ik deze voor wat realistische skateboard spel (skater xl)
Enigste nadeel is dat je niet online multiplayer met je eigen party kan doen en je eigen spel kan spelen dan.
Je kan alleen in een random groep online spelen en dan moet je maar spelen wat er voorbij komt.
@Anoniem-7212: Is gefixt met day-one patch: “ Players in Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2 can now create parties with up to 8 players and play in normal and competitive playlists”
Kriebelt wel om hem te halen!
Persoonlijk was 3 mijn favoriet dus wie weet, als die als dlc toegevoegd wordt.
Wel top om te zien dat zo’n oud spel deze dagen nosgteeds enorm hoge cijfers scoort
Als brugpieper speelde ik deze game 22 jaar geleden op de psx. De eenvoudige gameplay met de fantastische soundtrack was erg verslavend. Ik denk dat ik met deze game die nostalgie weer goed kan aanwakkeren. Ik had alleen gehoopt dat ie iets goedkoper was.
Dit is toch gewoon een remake ipv een remaster? Qua beeld in ieder geval. De laatste versie die ik speelde was de PSX versie.
@Deepground:
Elke cent waard! Wat mij betreft.
Holy moly! Hahaa
“Bouncen tussen muren blijft irritant”
Je kan wall plant gewoon aanpassen. Ipv alleen “X”, X+ pijltje (of stick) naar beneden.
Dit kan je dus niet echt een minpunt noemen. Even iets verder kijken dan je neus lang is zei mien opoe altijd.
@ROODBAARD: Ja, klopt, maar ik doel daarmee op gebounce in kleine ruimtes, waaronder muren. Ook kan je volledig het overzicht kwijtraken als je een sprong mist en tussen muur, plantenbak, rail en trap stuitert. Tot stilstand komen kan, maar gaat vrij moeizaam.
@Rastapopulos:
Ja, hoe denkt je dat je je irl voelt als je met je skateboard in een plantenbak stuitert? 😀
Ik heb er zelf niet echt last van eerlijk gezegd.
@ROODBAARD: Ongetwijfeld heel vervelend haha, maar dit is niet een titel die op realisme mikt, dus het had wat vlotter gekund. Maar fair enough, het origineel had het ook dus een verrassing is het niet, maar ik blijf het irritant vinden.
@Rastapopulos:
Uiteraard, het is jouw review. Goed weekend.
Pfff…de backlog wordt groter denk ik. Beide titels kapot gespeeld op de ps
@Deepground: ach zie het zo, het zijn 2 games dus ieder 22.5 dat is toch geen geld
Met deze zin in de conclusie: Mocht je dit destijds gemist hebben, omdat je domweg te jong was of zelfs niet eens geboren, voel ik me echt een totaal oude zak aan het worden die nog steeds games! Well played PSX sense
trophies zijn onmogelijk gemaakt. geen koop voor mij
@Anoniem-119:
Want daar draait gamen om. :S
Idd een van me jeugd games, komt er zeker bij alleen nu niet
Nog veel te veel ongespeelde games
@PBJ85: Hahaha, ja ik realiseerde me dat het gewoon 20 jaar geleden is
Wat vermaak ik me toch zeer verslavend voor een oude PS2 game uit 1999 😉
@Ghost_killer: ps1 bedoel je
Toch maar aangeschaft. Heerlijke game!