Gespeeld: Little Nightmares II – Na een intens en memorabel avontuur met het kleine meisje Six in Little Nightmares, is het nu de beurt aan het jongetje Mono om het vervolg tot een goed einde te brengen. Een nieuw deel brengt uiteraard ook nieuwe nachtmerries met zich mee. Dit keer zit je niet vast op een schip met groteske monsters, maar moet je levend door een stad met, je raadt het al, groteske monsters zien te geraken. Het cryptische doel van de reis is om het mysterie van de transmissie te ontrafelen. Met die opzet in het achterhoofd pakken we de controller beet en bereiden we ons voor op een nieuw avontuur in dit lugubere universum.

Poppen bij de vleet

Voor deze hands-on van Little Nightmares II mogen we aan de slag met een gedeelte van een level dat zich in een ziekenhuis afspeelt. Het is echter niet zomaar een ziekenhuis waar jij en ik voor onze medische noodzaken komen. Nee, het is er donker en het schoonmaakbedrijf is overduidelijk al lang niet meer op bezoek geweest. Daarnaast lijkt het ziekenhuis eerder een opslag voor medische oefenpoppen. De aankleding en sfeer van de ruimte zouden, net zoals dat in het eerste deel het geval was, niet in een film van Tim Burton misstaan. Het is in ieder geval hoog tijd om eens op verkenning te gaan, want echt op je gemak voel je je hier niet. Al snel kom je een lift tegen en wordt het duidelijk gemaakt dat je aantal zekeringen moet vinden wil je die van stroom kunnen voorzien.

Het eerste dat tijdens het spelen opvalt is dat er relatief weinig is veranderd. De besturing lijkt identiek aan het origineel en je begeeft je nog steeds in een semi-2D wereld, met hier en daar wat diepte. Het doel is om omgevingspuzzels op te lossen zodat je verder komt. Wat vooral neerkomt op veel trial & error gameplay. Het belangrijkste is echter om verborgen te blijven en niet in de handen van de afgrijselijke monsters te vallen. Mocht het toch fout gaan, dan zorgt een riante hoeveelheid checkpoints ervoor dat je weer snel verder kunt. In deze demo lijkt de nadruk meer op horror te liggen. De vele poppen in rare houdingen en met dreigende silhouetten roepen een beklemmende sfeer op, terwijl er een langere tijd niets gebeurt. Veilig voel je je echter nooit, waardoor je constant op je tenen loopt.

De horror!

Niet geheel onterecht, want je adrenaline schiet omhoog zodra de eerste pop tot leven komt. Doordat er zoveel staan, weet je nooit waar het volgende gevaar vandaan komt, dus kun je het beter op een lopen zetten. Verstoppen onder een tafel helpt ook niet, want ze komen je gewoon achterna. Voordat je het weet ren je door een gang terwijl er overal handen uit de muren schieten om je te grijpen. Mono beschikt echter over een zaklamp, waardoor je niet helemaal hulpeloos bent. Als je daarmee namelijk op de poppen schijnt, blijven ze gelijk stilstaan. Door de, volgens mij, opzettelijk onhandige besturing is dat echter makkelijker gezegd dan gedaan en trek je toch regelmatig aan het kortste eind.

blank

Als een pop pas vlak voor je neus tot stilstand komt en je de controller met klamme handen beet hebt, begrijp je waarom de horror in dit segment van de game de overhand neemt. Dat wil echter niet zeggen dat je niet kunt terugvechten. Tegen de poppen ben je niet opgewassen, maar op specifieke plekken kom je ook wapens tegen, zoals een hamer, die je kunt gebruiken. Dat komt goed van pas zodra je door een losse hand achterna wordt gezeten (denk aan Thing uit The Addams Family). Hier is de besturing wel vlot, maar komt het vooral op de juiste timing aan omdat de wapens zwaar zijn en Mono maar een klein jongetje is. Overigens staat Mono er niet alleen voor, Six is ook weer van de partij en die fungeert nu als Mono’s gids.

Voorlopige conclusie

Volgens de makers staat de samenwerking tussen Mono en Six centraal, maar daar was in dit segment nog weinig van te merken. Ze helpt je af en toe een handje, maar uiteindelijk sta je er toch voornamelijk alleen voor. We zullen op de volledige game moeten wachten om te kijken hoe dat zich verder ontwikkelt. De nieuwe gameplay elementen hebben tot dusver weinig impact en het blijft vooral meer van dezelfde trial & error gameplay. Het is dan ook maar de vraag of ontwikkelaar Tarsier Studios voldoende weet te innoveren om het toch fris te laten overkomen. Zelfs als dat echter niet gebeurt, valt niet te ontkennen dat ook dit segment naar meer smaakt. Het blijft een bijzonder intrigerend universum en we kijken er dan ook naar uit om op 11 februari 2021 de volledige versie van Little Nightmares II te spelen.

blank