Review | Far Cry 6 – Yara, een fictief eiland gelegen ergens in de Caraïben, vormt het decor voor de nieuwste Far Cry-game uit de serie. Ondanks dat er geen link gelegd wordt met Cuba, zijn de invloeden duidelijk op het tropische eiland te vinden. Aan het hoofd van het land staat de president Antón Castillo, die zijn 13-jarige zoon aan het klaarstomen is voor het presidentschap. Elke vorm van revolutie en in zijn ogen terrorisme, wil Castillo koste wat kost onderdrukken. Dat hier doden bij vallen is evident en hoe jij, Dani Rojas in dit verhaal verzeild raakt, lees je hier.

La Révolution

Onder het bewind van Castillo wordt er op Yara massaal Viviro geproduceerd. Dit middel dat geëxtraheerd wordt uit de tabaksplant, is het meest effectieve middel om kanker te bestrijden en Castillo is van plan om Yara om te vormen tot een paradijs met dank aan de export van het product. Hiervoor dient er echter massaal Viviro geproduceerd te worden en zo zal een deel van de bevolking verplicht worden om op tabaksplantages te werken. We moeten er natuurlijk geen tekeningetje bijmaken dat de werkomstandigheden niet al te best zijn en dat we kunnen spreken van slavernij. Jij, Dani Rojas, bent geselecteerd om op zo’n plantage te werken, maar daar heb je weinig trek in en dus probeer je aan het begin van de game van het eiland te ontsnappen.

Deze ontsnappingspoging draait op niets uit en al snel kom je in contact met de leidster van Libertad, een kleine groep die rebelleert tegen de praktijken van Castillo. Je groepje is echter niet groot genoeg om weerstand te bieden en dus zal je andere kleine rebelgroepen moeten overtuigen om samen tegen de dictatuur te strijden. Gaandeweg bouw je dus een steeds groter leger op van rebellerende ‘Yarans’ en dat is wel nodig ook. De wereld is namelijk opgedeeld in verschillende provincies met elk iemand aan het hoofd. Jouw taak is om deze figuren uit te schakelen en om uiteindelijk achter Castillo aan te gaan en de tirannie te beëindigen. Dit alles klinkt natuurlijk zoals je van een Far Cry-game mag verwachten en echte grote verrassingen heeft het verhaal niet in petto voor de fans van de reeks. Slecht is het zeker niet, maar verwacht niets baanbrekend of origineels.

Yara

Het tropische eiland zit dit keer niet stampvol met vijandelijke kampen, maar in de plaats daarvan tref je vooral checkpoints die het verkeer controleren en sites met anti-luchtgeschut. Die uitschakelen maakt dat je minder snel gehinderd wordt. Zo is het handig om anti-luchtgeschut te vernietigen alvorens je in een helikopter of vliegtuig stapt. En over voertuigen gesproken, Yara kan je met een hoop verschillende voertuigen doorkruisen. Zo heb je naast de luchtvervoersmiddelen ook auto’s, tanks, paarden, boten en meer tot je beschikking. Bovendien voelt de wereld levendiger aan dan zijn voorganger, maar de personages om je heen lijken toch een beetje een karikatuur van de werkelijkheid. Je komt best wel wat rare snuiters tegen zoals je zal kennen van Far Cry: New Dawn, maar het past op zich wel bij de sfeer die men tracht te brengen.

Het was dan ook een plezier om Yara te doorkruisen en om een auto te nemen in plaats van de fast travel optie te gebruiken. Lekker rondrijden door Yara is echter niet het hoogtepunt van Ubisofts nieuwste game. Nee, dat is toch wel de gunplay. Wapens voelen goed aan en bezitten wel degelijk enige punch. De adaptieve triggers van de PS5-controller zijn echt een toegevoegde waarde, want deze zorgen ervoor dat de wapens nog meer verschillend aanvoelen en maken die ene headshot nog net dat tikkeltje bevredigender. Wapens kennen ook wat meer terugslag dan we gewend zijn van de serie, waardoor wat gunskill verreist is om zonder kleerscheuren uit een gevecht te komen. Dit geeft het net een slagje meer realisme en dat maakt ook dat de gunplay erg goed uit de verf komt.

Op alle wapens kan je natuurlijk weer attachments zetten, die ervoor zorgen dat het wapen beter presteert. Je krijgt hierin heel veel opties, waardoor je een loadout geheel naar eigen smaak kunt customizen. Ook heb je bij aanvang direct veel meer slots ter beschikking, zodat je niet beperkt wordt in de wapens die je meeneemt. Daarnaast heeft je kleding deze keer ook nut. Zo zal een bepaald horloge de schade die je aanricht verbeteren en doen bepaalde schoenen je sneller lopen. Dit alles gaat echter wel ten koste van een skill tree, die daardoor niet aanwezig is in Far Cry 6. Je zal dus geen dierenvellen meer moeten verzamelen en ook de uitdagingen die je in Far Cry 5 had, zijn niet meer terug te vinden in de game. Dit wil niet zeggen dat er geen dingen zijn om je tussendoor mee bezig te houden. Zo kan je in bepaalde kampen het spel domino spelen of kan je in een soort Mortal Kombat-stijl deelnemen aan hanengevechten.

Verder biedt Far Cry 6 nog wat passieve missies, waarbij je de leden van jouw rebellengroep op pad stuurt voor extra inkomsten en grondstoffen. Daarnaast is een eervolle vermelding van de Treasure Hunts wel op z’n plaats, wat eigenlijk de bekende Prepper Stashes uit Far Cry 5 zijn, in een nieuw jasje. In Far Cry 6 keren verder de Guns for hire – of Amigos – terug, die je helpen met het verslaan van de tegenstanders, variërend van een krokodil tot een gehandicapt hondje. Het is weer lekker over de top, zoals we van de reeks gewend zijn plus dat ze een leuke bijdrage hebben in de gameplay. Om daar nog een schepje bovenop te doen, krijg je een zogeheten ‘Supremo’ ter beschikking, wat een rugzak is met verschillende unieke mogelijkheden. Zo is de eerste die je krijgt voorzien van raketten op een cooldown, die verdomd handig is om als een soort SAM-systeem helikopters en tanks mee te bestoken.

Door het ontbreken van een skill tree krijg je wel minder het gevoel dat jij zelf een soort supersoldaat wordt die het opneemt tegen Castillo, aangezien je hierdoor een stukje persoonlijke ontwikkeling mist. Ook zal het aantal en de sterkte van de soldaten alleen maar toenemen door het verhaal heen en dus heb je niet het gevoel dat je een eiland aan het bevrijden bent. Het zal alleen maar drukker worden op de wegen en zonder beschoten te worden terwijl je van A naar B gaat, is richting het einde van de game haast onmogelijk. Maar dat is natuurlijk een deel van wat Far Cry in de kern is, want Castillo zet meer druk op z’n legers om je het vuur aan de schenen te leggen. Dat neemt niet weg dat het echte gevoel van bevrijding wat ontbreekt, waar dat voorheen juist meer prominent aanwezig was. Wat in die zin erg helpt is dat je in gevechten munitie automatisch van dode soldaten oppakt, wat het tempo ten goede komt. Dat hetzelfde niet werkt voor grondstoffen of items is dan wat onhandig, want dat vertraagt de boel weer.

Plezier voor twee

Zoals je al wel leest, lijkt Far Cry 6 heel erg op zijn voorgangers. Je hoeft wat dat betreft geen bijzondere innovaties te verwachten, want men borduurt voort op wat we al kennen. Zo keert ook het coöperatieve aspect weer terug en via deze modus kun je het hele avontuur met twee man doorlopen. Een nadeel hiervan is wel dat de voortgang in het verhaal enkel bij de host opgeslagen wordt, de andere speler zal in zijn of haar game dus alles nog eens apart moeten doen. Dit is bekend van de eerdere delen, maar desalniettemin jammer dat het niet gewoon synchroon opgeslagen wordt, zoals wel in de Ghost Recon games het geval is. Ondanks dat dit een minpunt genoemd mag worden, is het spelen van Far Cry 6 in coöp wel echt een groot genot. Het is domweg gezelliger en samen het land verkennen is een plezier.

Dit land is overigens bij momenten een genot voor het oog, dankzij de draw distance en de goed geïmplementeerde lighting, die voor prachtige vergezichten zorgt. Dankzij de 4K resolutie komt Yara als setting prima uit de verf, waarbij je zo nu en dan even de tijd neemt om om je heen te kijken. Dat samen met allerlei bijpassende omgevingsgeluiden, maakt dat je je echt in een tropische omgeving waant en dat werkt de sterke sfeer in de hand. De andere kant van de medaille is echter wel dat textures op grote afstand continu veranderen als je door de lucht vliegt, wat een afbreuk aan de immersie doet. Daarnaast is Ubisoft vergeten om de modellen van de personages van een goede upgrade te voorzien. Deze ogen bij momenten alsof ze uit een PlayStation 3 game komen en dat steekt heel erg af tegen de rest. Zonde, want hierdoor krijg je een gemixt totaalpakket.

Beperkt intellect

En dit brengt ons ook bij meer punten van kritiek, want hoewel de game je geen moment zal vervelen, zijn er zaken die echt gewoon beter kunnen en ook beter hadden gemoeten. Zo is de screen-tearing op de PlayStation 5 soms wat vervelend – wat opvallend genoeg meer voorkomt in coöp dan in solo play – en daarnaast merken we dat de cut-scènes bij momenten stotterend verlopen, daar waar de rest van de gameplay in vloeiend 60 fps plaatsvindt. Ook dat is weer een tegenstelling, want net zoals in de vorige alinea omschreven met de modellen van personages, steekt ook dit tegen elkaar af. En wat de immersie ook niet vooruithelpt is de AI van de vele vijanden, die zijn namelijk te dom om te poepen. Iemand door z’n kop schieten met een collega die naast hem staat, die vervolgens niks doorheeft… en het andere moment weet heel de basis het.

Typische issues die we vaker in Ubisoft games zien, maar daar valt op zich nog mee te leven. Vervelender is vooral dat de NPC’s de meest bizarre looproutes nemen en continu als een kip zonder kop gaan rondrennen zonder enig doel te hebben. Eerlijk is eerlijk, het is niet zo erg als in Far Cry: New Dawn, maar over het algemeen is het intellectuele vermogen van de personages in de game er niet echt op vooruit gegaan. Tot slot moeten we aanstippen dat de game nog te maken heeft met de nodige glitches en bugs. Onzichtbare muren komen meer dan eens voor en ook wil de game je nog weleens een paar meter verplaatsen. En dit is dan een minimalistische greep uit de dingen die we zijn tegengekomen, wat allemaal samen te vatten valt onder de noemer ‘ongepolijst’, want dat is het.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.

Conclusie

Far Cry 6 borduurt voort op de formule waar de franchise om bekend staat. Een nieuwe grote vijand, een nieuwe omgeving en een nieuwe held die opstaat om het regeren met harde hand tegen te gaan. Ditmaal doen we dat op Yara, wat een mooie omgeving is om in te vertoeven en waarin de gameplay prima tot zijn recht komt dankzij de vele mogelijkheden. Met name de gunplay voelt erg sterk aan, wat voor een fijne gameplayervaring zorgt. Grafisch is het degelijk te noemen, maar wel met wisselvallige elementen en tot slot is de AI ontzettend dom. Het wordt echt tijd dat Ubisoft daar wat meer aandacht aan gaat besteden, want het is ondermaats tegenover de huidige standaard. Dat gezegd hebbende, Far Cry 6 is ondanks de nodige punten van kritiek wel een ontzettend leuke en vermakelijke game om te spelen. Zeker in coöp en dat maakt dat het op zich een aanrader is, maar met weinig nieuws onder de tropische zon.

Pluspunten

  • Antón Castillo
  • Zeer goede gunplay
  • Wapens modificeren
  • Kledij is nuttig
  • Erg vermakelijk in coöp
  • Omgevingsgeluid draagt veel bij aan de sfeer
  • Treasure Hunts
  • Amigos
  • Leuk verhaal…

Minpunten

  • …maar soms wat te voorspelbaar
  • Coöp voortgang wordt enkel bij host opgeslagen
  • Geen skill tree meer
  • Domme AI
  • Bugs en glitches
  • Ongepolijst

7.5