Special | Crysis Remastered Trilogy – De woorden ‘can it run Crysis’ zal menig pc-gamer nog nachtmerries bezorgen. De tropische shooter van de Duitse heren bij Crytek stond jaren bekend om de enorm hoge systeemeisen en weet nog steeds menig bakbeest op z’n knieën te krijgen, want de engine is zwaar gelimiteerd door de hoeveelheid cores die het van je CPU kan inzetten. Toen de originele Crysis miraculeus genoeg van een port werd voorzien voor de PlayStation 3 en Xbox 360, werd er zelfs een compleet level uitgeknipt. Ook diens opvolgers, Crysis 2 en 3, waren niet bepaald je van het op de zevende generatie consoles. Crytek en Saber Interactive besloten om de gehele trilogie van een likje verf te voorzien en – hopelijk – beter tot hun recht te laten komen.

Run through the jungle

We zullen niet te veel woorden vuil maken aan Crysis Remastered, die hebben we immers vorig jaar nog van een special voorzien. Sinds de launch van die remaster zijn er wel een aantal nieuwe consoles verschenen en dan hebben we het natuurlijk over de PlayStation 5 en de Xbox Series X|S. Saber Interactive heeft daarom nog wat extra werk verricht om Crysis 1 (en diens opvolgers) ‘next-gen aware’ te maken. Dit betekent dat de game niet native draait op de nieuwe consoles, maar dat ze wel gebruik kunnen maken van de extra pk’s. Op de Xbox Series X – het platform waar wij alle games op hebben gespeeld – betekent dat Crysis 1 hoe dan ook een framerate van 60fps als doel heeft.

De Quality modus is hier de ster van de show, die poogt om deze legendarische game op een resolutie van 4K te draaien. Het zorgt voor scherpe plaatjes, maar framerate is koning en daarom zal de resolutie waar nodig naar beneden gehaald worden om de hoeveelheid beeldjes op niveau te houden. Desalniettemin blijft het Crysis en dus zijn framedrops nog steeds aan de orde, hoewel ze ditmaal minder storen omdat het deze keer om hogere framerates gaat. De ray tracing modus schroeft de resolutie ietwat naar beneden – een doel van 1440p – ten faveure van betere en meer accurate belichting. Het is aan jou of dat compromis de moeite waard is. Hoe dan ook, veertien jaar na dato is Crysis nog altijd een grafisch hoogstandje.

Rumble in New York

Interessanter in deze trilogie zijn misschien wel de twee vervolgen, waarvan we nu het eerste vervolg gaan bespreken. Crysis 2 ruilt de jungle van het eiland Lingshan in voor de stedelijke jungle die New York heet. Je speelt als Alcatraz, een marinier die naar de Big Apple is gestuurd om ene dr. Nathan Gould op te pikken. Bij aankomst worden hij en zijn ploeg echter aangevallen door een horde Ceph en ontsnapt hij op nippertje met zijn leven. Onverhoopt belandt Alcatraz in een Nanosuit, dezelfde pakken uit de eerste game die een persoon bovenmenselijke vaardigheden schenken zoals extreme fysieke kracht, bepantsering en nagenoeg onzichtbare camouflage. Tijd om dat buitenaardse gespuis het verkeerde eind van je wapen te laten zien. Crysis 2 stapte destijds af van het enorme, open concept van Lingshan eiland en men koos ervoor om voor een meer lineaire opzet te gaan.

Het vervolg bevat zo’n negentien levels van variërende grootte en nieuwkomers zullen zo’n 7-8 uur bezig zijn met de verhaallijn. Verwacht overigens niet dat het verhaal je van je sokken zal blazen, het dient meer als een vermakelijk excuus om lekker op aliens te schieten en je langs een paar bekende plekken in New York te brengen zoals Times Square en Central Park, en dat werkt prima. Crytek was één van de eerste ontwikkelaars die het weer aandurfde om New York te betreden na de gebeurtenissen van 11 september en ze laten geen kans onbenut om zoveel mogelijk bezienswaardigheden in beeld te brengen. Het is geen verrassing dat ook Crysis 2 er heden ten dage nog steeds fantastisch uit ziet. Scherpere textures, verbeterde belichting, screen space reflecties en de ondersteuning van ‘tesselation’ (een primeur voor Crysis 2 op de consoles), wat ervoor zorgt dat bijvoorbeeld bakstenen reliëf hebben; ze brengen de chaos in New York tot leven.

De meerdere grafische modi die wél aanwezig zijn in Crysis 1, zijn hier naar de prullenbak verwezen. Je hebt hier dus te maken met één configuratie, met alleen de opties om motion blur en HDR aan of uit te zetten. Op de Xbox Series X betekent dit een target resolutie van 4K op 60 frames per seconde, met ook hier een agressieve dynamische resolutie om de performance op niveau te houden. In de praktijk zul je daar echter weinig van merken en is Crysis 2 van begin tot eind een vloeiende, scherpe en oogstrelende ervaring, met een paar hele toffe setpieces. Helaas is de AI niet aangepakt, wat resulteert in dat vijanden je soms een paar tellen aan zitten te staren voordat ze beseffen dat ze je te grazen moeten nemen. Dit was in het origineel al een punt van kritiek en dat geldt tevens voor de remaster van Crysis 1. Het gaat hier natuurlijk om remasters, dus het is niet iets om heel streng op te zijn, maar we vonden het toch het benoemen waard.

New York 2.0

Dat brengt ons bij de afsluiter van de trilogie: Crysis 3. Ruim twintig jaar na de gebeurtenissen van Crysis 2 stap je in het pak van Prophet, die in de eerste twee delen reeds al een prominente rol speelde. De setting is nog steeds New York, maar dan in een ander jasje. De kwaadaardige organisatie CELL heeft de ‘city that never sleeps’ namelijk veranderd in een enorme centrale die energie levert voor de rest van de wereld. Middels een enorme koepel is de stad afgesloten en dus heeft de natuur z’n kans gepakt: New York staat bol van het groen, sterke rivieren en moerasland. CELL houdt de mensheid in z’n greep door contracten die ze nooit kunnen afbetalen. Een groepje rebellen pikt het niet langer en ze hopen – met de hulp van Prophet – zich voor altijd te ontdoen van CELL’s houdgreep.

Qua spelverloop is Crysis 3 een mengelmoes van de eerdere twee delen: er zijn minder levels – zeven stuks – maar ze zijn nu wel langer en vooral meer open, zodat je wat meer vrijheid van aanpak hebt. Nieuw in dit deel is de toevoeging van een boog, een krachtig wapen die je in staat stelt om meer stealthy te werk te gaan, iets wat veel fans mistten in het tweede deel. Ook hier zal het verhaal geen potten breken, maar weet het je wel voor zo’n zeven uurtjes te vermaken en kom je langs een aantal fantastische setpieces en prachtige uitzichten. Met name de levels ‘Root of All Evil’ en ‘Safeties Off’ zijn absolute hoogvliegers en mijn persoonlijke favorieten in Crysis 3. Helaas moeten we ook bij dit deel toch wat kritiek hebben op de AI, die dezelfde euvels vertoont als Crysis 1 en 2.

Voor de technische opmaak zien we eenzelfde opzet als bij Crysis 2. Dat betekent geen grafische opties, los van de instellingen voor motion blur en HDR en dezelfde doelresolutie van 4K@60fps op de Xbox Series X. Zijn er nog andere verbeteringen? Zeker. Vooral de character models zien er een stuk beter uit ten opzichte van Crysis 2 en dan hebben we het over scherpere textures, betere animaties – die in het voorgaande deel nogal statisch waren – en vollere details middels de sterke tesselation. In 2013 zagen de gezichten er fantastisch uit en anno 2021 kunnen ze nog prima mee. Qua flora en water zijn de effecten tevens aangepakt. De animaties waren destijds zelfs gelocked op pc op een framerate van 30fps, wat ervoor zorgde dat de beelden soms houterig aanvoelden. Dit is nu vrijgegeven, waardoor gras mooi meedanst met de wind en rimpelingen in het water niet langer schokken.

Conclusie

Crysis is terug en de gehele collectie oogt en speelt meer dan prima. Diepgaande verhalen hoef je hier niet te verwachten, het gaat hier vooral om de grafische hoogstandjes en het hersenloos over de kling jagen van de buitenaardse Ceph. Crysis speelde nog nooit zo goed op een console. Waar de titels echter op de grafische top van hun kunnen zitten, is de AI helaas ongeroerd gebleven. Wellicht dat een paar kleine tweaks hier en daar deze collectie naar een hoger niveau had getild. Ook ontbreken de multiplayermodi van alle games, die een kleine doch fanatieke fanbase kenden. Daarom kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat de Crysis Remastered Trilogy toch ietwat aan de ‘veilige’ kant voelt en een manier is om de wateren te testen voor een eventueel vierde deel. Desalniettemin is een adviesprijs van € 49,99 geen slechte deal voor een pakket met drie van de meest spraakmakende shooters van de afgelopen veertien jaar, zeker als je ze al die jaren hebt moeten missen door de hoge systeemeisen of ondermaatse performance op de zevende generatie consoles.