Review | Star Wars Jedi: Survivor

Review | Star Wars Jedi: Survivor – Een lange tijd geleden in ons eigen sterrenstelsel… het is een periode van onrust onder Star Wars-fans. Uitgever EA heeft de rechten in handen om games te maken in het Star Wars universum, maar koos resoluut voor ‘the dark side of the Force’ toen bleek dat zowel Star Wars Battlefront als Star Wars Battlefront II bij de release halfbakken games waren. De fans rebelleerden tegen het keizerrijk van EA, dus moest er dringend iets veranderen. Een groep vrijheidsvechters, bekend onder de naam Respawn Entertainment, wist echter het ontevreden publiek gerust te stellen toen men in 2019 met Star Wars Jedi: Fallen Order op de proppen kwam. Het succes van die game zorgde ervoor dat we nu met diens sequel, Star Wars Jedi: Survivor, aan de slag kunnen en wat blijkt: Respawn Entertainment doet het opnieuw!

Is er een plaats tussen de sterren waar ik heen kan gaan?

Star Wars Jedi: Survivor speelt zich af vijf jaar na de dramatische gebeurtenissen van Star Wars Jedi: Fallen Order. Alhoewel beide games grotendeels op zichzelf gespeeld kunnen worden, is het wel aan te raden om eerst Fallen Order te spelen. Er worden immers best wel veel referenties gemaakt naar de gebeurtenissen van die game. We volgen opnieuw Cal Kestis: deze voormalige padawan is intussen een pak volwassener geworden (en is ook gepromoveerd tot een echte Jedi Knight) en hij heeft een soort vigilante-status verkregen, waardoor hij nog steeds wordt opgejaagd door The Empire tot in de verste hoekjes van het universum.

De toon van het avontuur is gelijk gezet: in de openingsscènes van de game krijg je onmiddellijk een waar spektakel op je scherm en je wordt helemaal meegesleept in de gebeurtenissen van het verhaal. Na de knallende opener wordt er echter wel voor even op de rem gedrukt en gaat de pacing enkele versnellingen lager staan… maar dit blijft niet duren en uiteindelijk krijg je een heerlijk Star Wars avontuur met talloze leuke momenten. Centraal in het verhaal staat de zoektocht naar het mysterieuze ‘Tanalorr’: volgens oude legendes zou deze plaats onvindbaar zijn voor de troepen van The Empire en daarom is het een ideale plek voor Cal en co. om onder te duiken en een nieuwe thuis op te bouwen.

In de vijf jaar na het einde van Fallen Order is er ook al heel wat veranderd: de oorspronkelijke crew van de Mantis is uit elkaar gegaan en Cal vliegt met nieuwe (tijdelijke) kompanen door het heelal. In dit nieuwe avontuur loop je uiteraard enkele bekenden tegen het lijf (waaronder levende knuffelbeer Greez en de stoïcijnse Cere), maar ook nieuwe gezichten passeren de revue. De belangrijkste nieuwe toevoeging is Bode Akuna, een freelance huursoldaat die aansluiting (en een bromance) vindt bij Cal. Ook belangrijk voor het verhaal is de mysterieuze Dagan Gera: deze Jedi uit het tijdperk van de High Republic zou informatie hebben over Tanalorr en zijn hulp is dus essentieel voor de queeste van Cal en co. Zowel de oude als de nieuwe personages krijgen hun tijd in de spotlights en zijn ditmaal best goed uitgewerkt (waar dit in de vorige game soms wat oppervlakkig bleef).

Het heelal ontdekken

Net zoals in de vorige game, reis je af naar verschillende planeten in het heelal en opnieuw is de ontwikkelaar erin geslaagd om elke planeet een eigen identiteit te geven. Je moet je een weg zien te banen door sterk bewaakte steden, jungles, gevaarlijke zandvlaktes en nog veel meer. Elke planeet is een afgesloten gebied en je hebt de mogelijkheid om van de ene naar de andere planeet te vliegen met je ruimteschip, de Mantis. Hierdoor is het per definitie geen openwereldgame, maar wees gerust: er is nog steeds enorm veel om te ontdekken en de gebieden zijn uitgestrekt genoeg om je dat ‘ontdekkingsgevoel’ te geven. De planeten zijn bovendien een stuk groter in vergelijking met de vorige game, met de planeet Koboh, die dienstdoet als je thuisbasis, als de grootste leerling van de klas. Gelukkig heeft de holomap een upgrade gekregen, waardoor je ditmaal een pak vlotter je weg kan vinden én sommige lokale diertjes kunnen je een lift geven voor extra snelheid.

Op Koboh vind je heel wat faciliteiten, met de cantina van Greez als een soort middelpunt. Hier komen reizigers samen om gezellig een drankje te drinken, een babbeltje te maken en te genieten van een muziekje. Door met deze figuren te praten, krijg je vaak ook toegang tot zogenaamde ‘rumors’ (een mooiere naam voor wat in essentie zijmissies zijn). Vaak moet je voor deze rumors iets of iemand gaan opzoeken in een specifiek deel van een planeet. Het excellente leveldesign speelt hierin een grote rol: elk gebied van elke planeet is zo ingenieus opgebouwd dat er talloze geheime gangetjes, verborgen grotten en zijwegen te vinden zijn. Exploreren is dus een waar genot én meestal word je ook beloond met één van de vele collectables die de game rijk is. Om sommige gebieden te kunnen betreden, heb je wel bepaalde vaardigheden nodig die je pas later in de game vrijspeelt. Achteraf terugkeren naar eerdere gebieden wordt dus ook aangeraden, waardoor de replaywaarde de lucht in schiet.

Toch wringt het schoentje een beetje en dat specifiek bij de eigenlijke beloningen die je hiervoor krijgt. Soms moet je immers best wel sterke vijanden verslaan of enkele acrobatische toeren uithalen om bij een geheim gebied te geraken, dus verwacht je wel een compensatie voor je ‘skills’. Soms is dit ook het geval: bij de Jedi Chambers bijvoorbeeld: dit zijn optionele dungeons met puzzels waar je op het einde steevast beloond wordt met een skill point, een perk of een permanente boost aan je stats. De meeste beloningen zijn echter cosmetische items: een nieuw kapsel voor Cal, een tussenstuk voor je lightsaber, nieuwe benen voor je droid BD-1 etc. Soms vind je ook items die je kan inruilen in shops voor… nog meer van hetzelfde. Het is enerzijds goed dat Cal zijn kleerkast uitbreidt met iets anders dan poncho’s, maar de items zijn te talrijk en ze verschillen niet zo sterk van elkaar. Kwantiteit boven kwaliteit eigenlijk.

Bzzzz, Bzzzz… Pew Pew!!!

Ook de combat is een belangrijk aspect van deze game en we kunnen met plezier meedelen dat dit opnieuw een schot in de roos is. De basis van de combat uit Jedi: Fallen Order wordt behouden en hier wordt succesvol op verder gebouwd met nieuwe en leuke toevoegingen. Dit wil zeggen dat we opnieuw een heerlijke mix krijgen van spektakel zoals Uncharted en uitdagende combat zoals in soulslike games met een heerlijk Star Wars sausje eroverheen gegoten. Cal start bovendien met alle vaardigheden die hij vrijspeelde in de vorige game, dus je hoeft niet terug van nul te beginnen. Een opvallende toevoeging zijn de ‘combat stances’: waar Cal vroeger enkel een single blade of een double-blade kon gebruiken, zijn er ditmaal in totaal vijf verschillende speelstijlen die elk hun nut kunnen bewijzen in specifieke situaties.

Zo zijn er, ten eerste, de dual blades: deze zijn snel, maar minder krachtig. Wil je echter als een tank sterke vijanden neerhalen? Dan is er de cross guard stijl, een trage manier van vechten die in één keer hopen schade aanricht. Ook is het nu mogelijk om je innerlijke Han Solo boven te halen, want je kan optioneel vechten met een blaster om zo vijanden van ver neer te schieten. Let wel op: je kan op eender welk moment slechts twee gevechtsstijlen uitrusten waartussen je kan wisselen. Wil je een andere tactiek uitproberen, dan moet je eerst langs een meditatiepunt gaan (veilige zones in de levels), waar je dan nieuwe vechtstijlen kan activeren. Binnen elke stijl zijn er bovendien nog talloze moves en aanvallen die je gaandeweg moet vrijspelen met skill points. Hierdoor blijft de combat telkens nieuw en fris aanvoelen.

Deze vechtstijlen zijn de meest prominente nieuwigheid, maar er is meer! Zo is de ‘slow’ aanval, waarmee vijanden tijdelijk vertraagd worden, aangepast en sterker gemaakt: ideaal om te ontsnappen uit benarde situaties dus. Ook krijgt Cal nu soms hulp van bondgenoten, die ook een speciale aanval kunnen uitvoeren. Dit is echter niet altijd van toepassing, want je hebt niet op elk moment in het verhaal een bondgenoot aan je zijde. Een drama is dit niet, want deze aanvallen zijn niet zo bijzonder en voelen eerder aan als een extraatje. Uiteraard zijn er ook nog steeds de Force aanvallen, waarmee je vijanden of objecten kan wegduwen of naar je toe kan trekken. Deze zijn grotendeels hetzelfde gebleven als in de vorige game, maar daar is op zich niets mis mee.

The dark side of the Force

Star Wars Jedi: Survivor heeft dus heel wat positieve elementen, maar jammer genoeg begaat het ook technische zonden. Net zoals zijn voorganger, is ook deze sequel niet perfect. Je hebt de keuze tussen een grafische modus (4K-resolutie met 30fps) of een performance modus (1440p die mikt op 60fps). Het doelwit van 60fps wordt echter vaak niet gehaald: in drukbezette gebieden voel je toch wel vaak dat de framerate het spektakel niet kan volgen. Ook zie je geregeld wat pop-in wanneer je nieuwe gebieden betreedt én het inladen van de cantina op Koboh duurt soms veel te lang. Deze problemen zijn niet gamebrekend, maar toch zijn ze te talrijk om te negeren. Om toch te eindigen op een positieve noot: de soundtrack is opnieuw een echte banger en weet perfect de Star Wars sfeer tot leven te brengen.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox Series X|S en pc.