Review | Street Fighter 6

Review | Street Fighter 6 – Al sinds 2016 moeten we het met Street Fighter V doen. Een lang traject dat een moeizaam begin kende, maar uiteindelijk een prima afloop. Nu is het tijd om met een schone lei de franchise voort te zetten: Street Fighter 6 is hier. Hoewel Street Fighter 6 een hoge reputatie te verdedigen heeft, markeert het ook het begin van een titanenstrijd. Binnen een jaar na de release van Street Fighter 6 zullen ook Mortal Kombat 1 en Tekken 8 verschijnen. Het belooft een ongelooflijke tijd te worden voor fans van het fighting genre. Het is een grote opgave voor Capcom om met Street Fighter 6 de kick-off te doen, want brengt de game genoeg ter tafel om met opgeheven hoofd de strijd aan te gaan, of kunnen we gelijk de handdoek in de ring gooien? We vertellen het je nu in deze review.

Een ongelooflijke presentatie

Street Fighter 6 bestaat uit drie hoofdonderdelen: World Tour, Battle Hub en Fighting Ground. We beginnen met World Tour, want dit is de meest toonaangevende modus van de game. Het is tegelijkertijd ook het meest bijzondere dat Street Fighter 6 te bieden heeft: een uitgebreide singleplayer ervaring. Zo begin je met het creëren van je eigen vechter in een zeer uitgebreide character creator. Hiermee betreed je de wereld van Street Fighter – en wel de hele wereld: van Amerika tot Europa en het verre oosten. Het verhaal begint met jou als onervaren vechter, die wil ontdekken wat het betekent om een krachtige vechtersbaas te zijn.

Niemand minder dan Luke neemt je onder zijn hoede. Hij leert je de fijne kneepjes van het knokken en zo kom jij je rivaal tegen, genaamd Bosch. Vanaf dit moment begint het balletje te rollen en zal je de meest ingewikkelde intriges en mysteries op je pad tegenkomen. Tegelijkertijd is het een avontuur waarbij je alle personages van het roster, van Blanka tot Ryu, op een zeer persoonlijke manier leert kennen. Elk personage geeft je de mogelijkheid hun vechttechnieken te leren en in je eigen vechtstijl te verwerken. Dit is een geweldige manier om de verschillende personages qua gameplay te leren kennen en op basis daarvan kan je weer een geheel eigen gameplaystijl creeëren.

Naast het volgen van het verhaal dat ondersteuning krijgt door cutscènes van hoge productiewaarde, bevind jij je tussen andere vechtersbazen in Metro City. Het is een grote stad waar je tegen iedereen kunt vechten die je tegenkomt op straat. Het doet een beetje denken aan de Yakuza-games, waar je af en toe ook een potje op straat moet vechten, alleen gebeurt dit nu natuurlijk in 2D. Dit gaat hand in hand met het voltooien van (zij)missies. De zijmissies verschillen van het knokken met mensen tot het verzamelen van spullen… door ook weer te knokken met bepaalde personen. Hoewel de sfeer uitstekend is door een leuk verhaal, worden de activiteiten na verloop van tijd repetitief. Er had wat meer variatie mogen zitten in het heen en weer lopen en vechten, maar het is indrukwekkend hoe uitgebreid een singleplayer kan zijn in een vechtspel. Na zeker 15 uur hebben we nog steeds niet alles gezien: het voelt bijna als een game op zich!

A player has entered the arena

Tijdens je avontuur in Metro City krijg je de kans om de wereld rond te reizen. Een typisch kenmerk van Street Fighter: de verschillende levels in de game zijn namelijk verspreid over de wereld en in World Tour heb je de mogelijkheid om er in 3D doorheen te lopen. Ook biedt dit de gelegenheid om kennis te maken met de verschillende vechters uit het roster. Het is een unieke en verfrissende ervaring voor een 2D fighting game. Tijdens je queeste in World Tour kun je je personage ook van gear voorzien. Je wordt sterker door verschillende soorten kleding en accessoires te dragen, maar je kunt dit ook als pure skin gebruiken. Je World Tour personage is tegelijkertijd je avatar in de Battle Hub. De tweede grote modus van Street Fighter 6 is eigenlijk een grote hal waar je andere (online)spelers tegenkomt om tegen te vechten.

De Battle Hub arena is enorm. Er staan verschillende arcadekasten waar je achter kunt gaan zitten om een match op te zetten. Vervolgens wacht je even tot er iemand bij je aanschuift en het vechten kan beginnen. Dit alles gaat vlekkeloos en snel, en mede dankzij de rollback-netcode is het vechten ook een genot. Door genoeg potjes te spelen ontgrendel je uiteindelijk unieke items voor jouw personage. In een andere hoek van de Battle Hub bestaat ook de mogelijkheid om oudere Street Fighter-games spelen, al dan niet met andere spelers. Er staan extra arcadekasten klaar die regelmatig wisselen en oudere Street Fighter-games aanbieden. Tot nu toe kunnen we niets anders zeggen dan dat Street Fighter 6 omarmt waar het vandaan komt.

De laatste modus die we nog kort bespreken is de Fighting Ground. Hier vind je eigenlijk de traditionele modi zoals (een leuk uitgewerkte) Arcade, Practice, Versus, Special Match en Online. Vooral Practice is lekker uitgebreid, want hierin kan je per personage een korte uitleg vinden hoe zij werken. Daarbij je heb ook Combo Trials, een mooie manier om de meest ingewikkelde combo’s te leren. De rest spreekt eigenlijk voor zich, zoals Versus waarin je tegen de CPU of een speler (coach coöp) speelt. Online is een snellere manier om online (ranked) te knokken. In Special Match kun je de meest gekke elementen instellen tijdens de Extreme gevechten. Zo stel je Rules en Gimmicks in. Om een voorbeeld te geven van zo’n Rule: je levensbalk is gedeeld en je gaat als het ware met elkaar ‘touwtrekken’ door schade aan te brengen. Daarbij kun je Gimmicks instellen zoals bommen of rond rennende stieren die je belemmeren tijdens het vechten. Er zijn veel opties, waardoor je er op langere termijn veel plezier uit kunt halen.

De moderne tijd

Street Fighter 6 brengt zeer strakke mechanics met zich mee en is een feest van herkenning voor de doorgewinterde Street Fighter-speler. We hebben de beschikking over drie besturingsschema’s: Classic, Modern en Dynamic. Classic is de traditionele manier van input, ofwel de uitgebreide input gebruiken voor je combo’s. Wil je met Ryu een Hadouken uitvoeren, dan werkt dat bij Classic zoals het altijd heeft gewerkt (kwartcirkel + stoot). Modern is een meer gestroomlijnde besturing, waarbij combo’s wat simpeler zijn om uit te voeren. Zo is een simpele druk op de knop voldoende voor een Hadouken. Dynamic vinden wij zodanig simplistisch, dat het ook te weinig toevoegt. Je hoeft dan nog maar drie knoppen in te drukken en er gebeurt van alles op jouw scherm. Voor de button-bashers onder ons is dat vast heel erg leuk, maar op die manier verdwijnt veel strategie uit de gameplay.

Street Fighter 6 laat je namelijk op het puntje van je stoel zitten door het Drive System. Tussen de combo’s en Super Arts (je uitsmijter move) door heb je nu dus een derde categorie aan vaardigheden die je tijdens je knokpartij kunt gebruiken. Zo heb je onder de levensbalk geel-groene blokjes (Drive Gauge), die je gebruikt om daar Drive moves mee te doen. Hier heb je verschillende van: Drive Impact & Reversal, Drive Parry, Drive Rush en Overdrive. Drive Impact is een move met armor, waarmee je door aanvallen van je tegenstander heen kan slaan. Reversal is hetzelfde als Impact, alleen gebruik je de move uit een blockstand. Drive Parry is zoals de naam het al zegt, het afweren van aanvallen. Dit is een mooie knipoog naar Street Fighter III: 3rd Strike. Dit valt mooi te combineren met Drive Rush, wat een sprintje naar voren is om dichterbij je tegenstander te komen. Als laatste heb je nog Overdrive, wat een uitermate sterke combo en tevens vervanger van de EX Special Move uit voorgaande Street Fighter-games is. Met het Drive System gaat het tempo van gevechten omhoog en het voegt ook een extra laag strategie aan de gameplay toe. Dit alles met de reeds bestaande basis maakt dat het nostalgisch aanvoelt, maar tegelijkertijd gevechten ook erg spannend maakt. Het is een ongelofelijk sterk uitgewerkt systeem dat als een meerwaarde voor de gameplay aanvoelt.

De sterren van de show

Natuurlijk moeten we het ook even hebben over de 18 personages waarmee je in Street Fighter 6 kunt spelen. We hebben iedereen van het roster even aan de tand gevoeld en hoewel daar natuurlijk een paar persoonlijke favorieten tussen zitten, hadden we niet het gevoel dat een specifiek personage veel sterker is dan een ander. Handig is dat je bij het selecteren van een personage ook te zien krijgt voor wat voor speler hij mogelijk een geschikte keuze is. Je hebt het type, bijvoorbeeld power of speed, de range waarin een vechter effectief is en als laatste de toegankelijkheid. Dit laatste is misschien wat subjectief, maar voor zover wij het hebben kunnen waarnemen is Street Fighter 6 hierin behoorlijk spot-on.

Wat meehelpt aan de overtuiging van de personages zijn de graphics. Street Fighter 6 ziet er prachtig uit wanneer de actie op jouw scherm plaatsvindt. De animaties van de vechters zijn verbluffend, de kleurrijke effecten spatten van het scherm en ook heeft elke slag of stoot de juiste impact. De achtergronden hebben wat minder detail, iets wat tijdens het spelen van de World Tour meer naar voren komt (mensen die op een afstand op 15fps rondlopen). Echter, door briljant gebruik van de art style zijn dit dingen waar je snel doorheen kijkt. De performance is in ons geval ook subliem te noemen. We gebruikten twee vergelijkbare systemen (pc 1: Ryzen 3700X; pc 2: Ryzen 5900X, 32GB RAM, Radeon 6900 XT) en wisten zonder moeite op 60fps te blijven. Die 60fps cap is aanwezig gezien de multiplayer ook cross-platform ondersteunt. In singleplayer gedeeltes zat de cap op 120fps en ook die was voor ons zonder moeite haalbaar op een 4K resolutie.

Misschien een toontje lager zingen

De soundtrack is een beetje een hate it or love it verhaal, iets wat tussen de ondergetekenden maar al te duidelijk werd. Aan de ene kant is de soundtrack leuk in elkaar gezet met diverse, originele nummers voorzien van veel hiphop invloeden en soms misschien een beetje cheesy. Ergens past dat ook wel weer een beetje bij Street Fighter, want het hoeft allemaal niet zo bloedserieus. Aan de andere kant is de wat strakke en speelse stijl iets wat de iconische deuntjes doet overschaduwen. Zo is bijvoorbeeld het thema van Guile bijna niet meer te herkennen, wat toch wel een van de meest bekende tunes is binnen gaming. Over het algemeen zit het gelukkig dan wel weer snor met de voice acting. Zo klinkt Luke echt als een typische optimist en komt hij lekker enthousiast uit de hoek en JP weet je na zo’n drie zinnen aan dialoog al duidelijk te maken dat je niet met deze nieuwe antagonist moet sollen.

Gespeeld op: Pc.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox Series X|S