Review | F1 24

Review | F1 24 – Vorig jaar maakten we kennis met Konnersport Racing in een nieuw hoofdstuk van Braking Point, maar dit jaar zal je niet met het vervolg aan de slag kunnen, want deze modus maakt geen deel uit van F1 24. De focus van EA lag dit jaar op een vernieuwing van de Driver Career. Dit mocht ook wel eens, want sinds 2016 kende die modus nauwelijks nog aandacht van Codemasters. Daarom pakten wij ons racestuurtje er weer eens bij en doken we in de wereld van Max Verstappen om jou een beeld te geven van F1 24.

From zero to one hundred

Zoals in de inleiding al aangehaald, is de carrière modus van het grootste likje verf voorzien. Naar goede gewoonte kan je weer een personage in mekaar knutselen, met de nog steeds zeer gelimiteerde customization opties. Nieuw is echter dat je nu ook je carrière kan spelen met echte coureurs, zoals onze Max Verstappen of Dennis Hauger, maar ook met iconen als Michael Schumacher of Ayrton Senna. Je hebt dan de keuze om je carrière op gang te trappen in de F1 of een trapje lager in de F2. Op dit moment zitten de F2-wagens en coureurs van het huidige seizoen nog niet in de game, maar dit zal met een latere update worden toegevoegd.

Je krijgt van de game een driver rating van 65 en deze rating bestaat uit vijf verschillende factoren met ook elk een waarde. Deze vijf zijn ervaring, racecraft, awareness, snelheid en focus. Deze zullen stijgen naarmate je resultaten in de training-, kwalificatie- en racesessies. Deze rating zal ook kunnen dalen indien je je wagen in de muur parkeert of posities verliest tijdens de race. Dat is op zich logisch, maar het blijft wel vreemd dat ook je ervaring dan daalt. Eigenlijk zou dat juist ervaring moeten opleveren, aangezien je ook van crashes iets leert. De bedoeling is dus om te stijgen in rating en dan ben jij aantrekkelijker voor andere teams en zal je ook binnen je eigen team meer te zeggen hebben. Nieuw is dat je teammaat je zal helpen/boycotten bij het kiezen van de upgrades voor de wagen. Het ontwikkelen daarvan ligt dus niet meer alleen in jouw handen, wat het een stuk realistischer maakt.

In je team zullen er ook specialisten zijn die je bepaalde taken meegeven in een raceweekend. Bij het voltooien van deze doelen krijg je weer wat meer te zeggen en gaan de upgrades bijvoorbeeld sneller en met minder foutmarges. Ook krijg je van je engineer onderweg nog korte uitdagingen mee zoals: haal de coureur voor je binnen twee rondjes in, of verbruik zoveel extra brandstof tijdens de komende lap. Soms zijn deze uitdagingen slecht gekozen: terwijl je je uiterste best doet om in de DRS-zone van je voorligger te blijven, zegt je engineer doodleuk dat ze je ophouden en dat je er voorbij moet. Daardoor voelt deze extra interactie met je engineer soms wat misplaatst aan.

Tot slot nog even de geheime meetings. Tijdens het seizoen zal je benaderd worden door een rivaliserend team. Indien je het wel ziet zitten om het volgende seizoen te rijden voor het team dat je benaderd heeft, kan je aangeven dat je de gesprekken wilt verderzetten. Gedurende het seizoen delen ze dan steeds meer informatie over hun wagen in de volgende gesprekken. Hierdoor kan jij een inschatting maken of je echt de stap wilt zetten of niet. Let wel, als je eigen team erachter komt dat jij stiekem met de concurrentie zit te praten, zal je respect binnen je team verliezen waardoor je minder te zeggen zal hebben over de ontwikkeling van de wagen. Deze meetings geven je in ieder geval wat te doen, want je kan dit jaar geen sportwagens meer verzamelen. De carrière modus kent in ieder geval heel wat nieuwigheden wat ervoor zorgt dat de ondergetekende in vergelijking met de voorgaande jaren de modus eens niet links liet liggen. De veranderingen zorgen namelijk voor een frisse wind.

From one hundred to around sixty

Het gevolg van de vele vernieuwingen in de carrière modus is dat er in de andere modi natuurlijk minder nieuws te bespeuren valt. In de My Team Career kan je nog steeds een team bouwen, maar vernieuwingen zijn hier niet aanwezig. Je kan ook nog steeds samen met een vriend een carrière doorlopen of het tegen elkaar opnemen in split-screen. F1 World is opnieuw van de partij: je neemt hier nog steeds deel aan verschillende scenario’s en series, of daagt spelers uit online, waarbij je als beloning onderdelen vrijspeelt om je F1 World wagen sneller te maken. Het nieuwe aan de modus is de Fanzone. Jij kiest een constructeur en coureur, die jij wilt vertegenwoordigen en door het spelen van de modus, verzamel je punten voor hem en z’n team. Zo kun je ook in de game Max naar een nieuwe titel brengen.

Verder is er nog een nieuwe Challenge Career, waarin je punten krijgt in korte carrière scenario’s die je dan met anderen kan vergelijken op online leaderboards. De modus is echter wat mager om daar veel van je tijd te spenderen. Je zal ook weer een hele hoop moeten grinden als je veel progressie wilt boeken in de Podium Pass, wat je nieuwe extra’s oplevert. Eerlijk gezegd is de inhoud daarvan niet al te boeiend, want van de paar helmen die je bijvoorbeeld kunt vrijspelen zijn de designs nu niet bepaald indrukwekkend. Het is allemaal erg simplistisch en we vragen ons af waarom er niet gewoon een helm editor in de game zit, dat zou het veel persoonlijker maken.

Grip

In onze preview bespraken we al het volledig nieuwe physics-systeem. Na uren racen op verschillende circuits hebben we gemengde gevoelens: we zijn aan de ene kant positief, maar aan de andere kant ook kritisch. De bolides in deze game zijn gemakkelijker te besturen dan in de vorige editie, voornamelijk door de toegenomen grip. Of je nu met een controller of een stuur (Logitech G923 Trueforce) speelt, je merkt meteen dat het moeilijker is om de controle te verliezen. Waar we in F1 23 regelmatig spinden bij het gas geven, gebeurt dat in de nieuwste iteratie bijna nooit. Dit merk je ook aan de snelheid die je kunt behouden in de bochten en de manier waarop je minder rekening hoeft te houden met de kerbs, waar je nu gemakkelijker overheen gaat. Hierdoor kun je het circuit nog agressiever aanvallen.

Het sturen voelt ook duidelijk anders aan: het is veel gevoeliger dan in voorgaande jaren. Dit kan bij gebruik van een controller leiden tot hoekige bochten, omdat je deze niet in één vloeiende beweging kunt nemen, maar met meerdere kleine bijsturingen. Zelfs met een stuur ervaar je overstuur, vooral in langzame bochten, terwijl je in snelle bochten juist onderstuur hebt. We zijn dus nog niet helemaal overtuigd van het nieuwe handelingssysteem, hoewel we er wel sneller aan gewend raakten dan verwacht. Een ander realistisch aspect dat is verbeterd, zijn de banden. Waar voorheen de voorbanden tegelijkertijd degradeerden, is dit nu per band individueel zichtbaar. Koude banden hebben een grotere invloed op de grip en een lock-up van je band leidt nu tot meer degradatie.

Ook de aerodynamica en de ophanging zijn aangepast, wat ervoor zorgt dat je nog meer het gevoel hebt dat het motorblok zich achter je bevindt, wat de realiteit goed weergeeft. Een laatste belangrijke aanpassing is het ERS-systeem. De batterij, die je tijdens de race gebruikt om extra kracht op te wekken, is nu veelzijdiger te managen. In plaats van simpelweg aan of uit, kun je nu uit verschillende modi kiezen. De batterij laadt sneller op, maar raakt ook sneller leeg, waardoor je het tijdens de race meer moet managen. De kracht van het systeem is flink versterkt, soms zelfs te sterk, omdat het verschil op rechte stukken soms onrealistisch groot lijkt. Deze veranderingen geven de game een mix van realisme en extra hulp, maar het blijft de vraag of alle aanpassingen een verbetering zijn.

Niet baanbrekend

Grafisch stelt de game, zoals andere jaren, niet teleur, maar het is ook niet baanbrekend. Het meest merkbare zijn de nieuwe rijdersmodellen. Max Verstappen ziet er bijvoorbeeld meer uit als Max Verstappen dan voorheen. De game draait ook soepel in een 4K-resolutie met 60 frames per seconde. Het enige wat ons echt stoorde, is dat in alle cutscènes de coureurs dezelfde grootte hebben. Vooral bij Yuki Tsunoda is dit opvallend. We hadden hem als teamgenoot gekozen en in elk scherm waarin hij verscheen, viel direct op dat zijn benen onnatuurlijk lang zijn. Het feit dat Tsunoda (1,59m) en Albon (1,86m) in de game even groot zijn, schopt de immersie wat omver. Met dat over het visuele aspect nu nog even de audio. Die is als vanouds weer uitstekend en leuk is dat er nu ook voice-lines van de echte coureurs in de game zitten. Die hoor je na bijvoorbeeld het voltooien van een race, mits je met hen speelt.

Afsluitend: de laatste jaren hadden de F1-games wat moeite met het consistent houden van AI-prestaties tijdens verschillende sessies en races. Hoewel dit tijdens de verschillende sessies lijkt te zijn opgelost, blijft het verschil tussen de races bestaan. Zo kunnen we ons in de ene race diep in de punten rijden, terwijl we in de volgende niet verder komen dan een 15e plaats. Dit kan natuurlijk door raceomstandigheden komen, maar al in de kwalificaties merk je dat je de ene race mee kunt komen en de volgende totaal niet. Het ligt dus niet per se aan omstandigheden, maar de afstelling van de AI op bepaalde circuits. Verder hebben we weinig vertrouwen in de aangegeven slagingspercentages van gehaaste upgrades, want wat er ook staat: we hebben er geen aan het begin van het seizoen met succes uitgevoerd zien worden. Verder word je naam bij het overlopen van de starting grid overgeslagen als je geen nickname hebt gekozen en er zijn soms wat grafische mankementjes te bespeuren. Deze laatste drie punten zijn geen ramp, maar het valt wel op.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.