Gespeeld: Assassin’s Creed: Syndicate

Gespeeld: Assassin’s Creed: Syndicate – Sommige dingen in het leven zijn min of meer een gewoonte geworden, daaronder valt inmiddels ook dat we elk jaar een nieuwe Assassin’s Creed voorgeschoteld krijgen. In Assassin’s Creed: Syndicate, dat later dit jaar uitkomt, gaan we terug in de tijd naar het Vicoriaanse Londen en is het aan jou om weer de strijd met de Tempeliers aan te gaan. Assassin’s Creed: Syndicate is inmiddels officieel onthuld en toen wij op de booth van Sony zomaar de game konden spelen, grepen we die kans natuurlijk met beide handen aan.

Die aloude strijd

Wat betreft het verhaal trachtten wij door navraag te doen bij de ontwikkelaar nog iets meer informatie hierover los te peuteren. Helaas kon men daar nog niks over loslaten en dus houden we het bij een paar korte feiten. Zoals dat er twee personages hun opwachting zullen maken in deze game. Dat zijn Jacob Frye en Evie Frye die – hoe kan het ook anders – broer en zus zijn. Een combinatie van een mannelijk en vrouwelijk personage, net zoals we dat vorig jaar zagen met Assassin’s Creed: Unity, hoewel je daar uiteindelijk alleen met Arno speelde.

Wij konden alleen nog spelen met Jacob Frye, maar interessant is natuurlijk om te weten wat voor aandeel Evie in het verhaal krijgt. Wederom kregen we daar geen informatie over losgepeuterd en daar zullen we dus later op terugkomen. Terug naar de plaats waar het verhaal zich afspeelt en naar hetgeen wij daar in deze hands-on demo aan het doen waren. Het was ons doel om een aantal belangrijke Tempeliers te vermoorden die zich in verschillende gebieden bevonden, verspreid over de stad. Met het vermoorden van deze vijanden konden we een bepaald gebied veroveren, om op die manier de Tempeliers uiteindelijk terug te dringen.

Gebieden veroveren en een paar nieuwe gadgets

Met het veroveren van een zo’n gebied kregen we er een flink aantal bondgenoten bij, zomaar burgers die je zullen helpen en die ook vijanden voor je kunnen uitschakelen. Dat is weer handig wanneer je in gevecht bent met meerdere tegenstanders bijvoorbeeld. Daarnaast ben je zelf ook prima in staat om iemand anders het zwijgen op te leggen. Daarbij is het fijn om te merken dat Ubisoft het vechtsysteem enigszins op de schop heeft genomen. Hoe groot de veranderingen zijn kunnen we nog niet precies melden aangezien onze speeltijd daar helaas te kort voor was. Rake klappen en trappen uitdelen voelt in ieder geval wel soepeler aan waardoor wij zowaar een voor het oog toffe combo konden uitvoeren.

Iets anders wat ook heel fijn is om te gebruiken, is je rope launcher. Met dit apparaat kan je makkelijk een touw omhoog schieten of horizontaal naar een ander gebouw laten spannen. Zo kan je missies op meer verschillende manieren aanpakken en bovendien kan je jezelf hierdoor nog sneller verplaatsen. Dat is weer handig wanneer je belaagt wordt door meerdere vijanden. Om die van je af te schudden kan je nu tevens meer een beroep doen op je omgeving. Zo lieten we meerdere vijanden in één klap doordraaien door alleen een gifpijltje in een vuurkorf te schieten. Hierdoor ontstond er een grote gifwolk waardoor vijanden hun collega’s weer te lijf gingen. Zo konden we tevens gebruik maken van een stel tonnen die vastgebonden in de lucht hingen. Door ze los te schieten vielen ze naar beneden waardoor een aantal mannetjes uitgeschakeld werden.

Paard en wagen

Verplaatsen op de grond kan nu ook door een koets te gebruiken. Deze voertuigen kan je ergens pakken of á la GTA van iemand stelen. Dat werkt verrassend soepel, want met één sprong gooi je zo de rijder op de straat en zit je zelf met de teugels in je handen. Dat niet alleen, want met nog een sprong sta je op het dak van je koets en terwijl de paarden nog doordraven kan jij ondertussen je achtervolgers neerknallen. Je kan er tevens voor kiezen om je achtervolgers in andere koetsen van de weg te beuken waarbij je wel moet oppassen dat je koets niet kapot gaat, want dan lig je zelf zo op straat.

Het rijden in koets verging ons prima, we konden makkelijk sturen en op die manier ook makkelijk bochten nemen. Los van het uitschakelen van vijanden zul je ook aparte races kunnen doen, zo werd ons verteld, iets wat wij zelf nog niet hebben kunnen doen overigens. Verder willen we nog kwijt dat de game in deze status zeker de moeite waard is om te spelen. Dat is wellicht een geruststelling wanneer je nog eens terug denkt aan de lancering van Assassin’s Creed: Unity van vorig jaar. Geen één keer hebben wij namelijk last gehad van een haperende framerate of van andere technische problemen.

Voorlopige conclusie

Het is echt maar een klein gedeelte wat wij van Assassin’s Creed: Syndicate hebben kunnen spelen. Een oordeel vellen is dus nog niet aan de orde, wel stemt het ons tevreden dat de game in deze vorm zijn mannetje kan staan. De besturing – en dan met name het gevechtssysteem – voelt soepeler aan wat eveneens geldt voor hoe jij jezelf nu (met je rope launcher) door de stad kan verplaatsen. Helemaal enthousiast zijn we echter nog niet, wellicht dat bij een volgende kennismaking Assassin’s Creed: Syndicate ons nog meer weet te overtuigen. Desalniettemin was de eerste kennismaking wel positief te noemen.