tomorrow children header
Review: The Tomorrow Children – Microtransacties zijn nu al een tijdje onder ons. In den beginnen zagen we dit voornamelijk in allerlei ‘gratis’ telefoonspelletjes, zoals Clash of Clans, maar langzamerhand beginnen ze zich ook in onze geliefde Triple-A titels te mengen. Een nare ontwikkeling, maar niet geheel onbegrijpelijk gezien het één van de makkelijkste methodes is om nog een extra centje te verdienen. Maar wat als we nu een game krijgen die zich helemaal op deze vorm van makkelijk geld verdienen richt én op dit moment zelfs nog een bedrag rekent om er überhaupt toegang tot te verkrijgen onder het mom van een Founder’s Pack? The Tomorrow Children zal later namelijk pas free-to-play gaan worden. Helaas komt deze creatie uit de hoek van wie we het als laatste zouden verwachten; Sony.

Een goed begin…

The Tomorrow Children speelt zich af in een niet nader benoemd moment in de toekomst waarin alles weer in het teken staat van het communisme. Op eens sta je daar, als een nietsvermoedend klein meisje in een grote lege vlakte met enkel een televisie naast je, waarop je een vreemde man ziet. Deze man vertelt jou dat jij jezelf nuttig moet maken in de maatschappij als je ook maar iets van vrijheden wilt hebben binnen deze wereld. Al snel word je voorzien van een eigen pikhouweel en de pret kan beginnen. De hele grimmige sfeer die door het spel heen hangt, de depressieve tint die al gauw met het communisme geassocieerd wordt, is iets waar we wel over te spreken zijn. Kunstzinnigheid in games is zeker een punt wat wij kunnen appreciëren en op dit vlak scoort The Tomorrow Children gelijk haar eerste pluspunt.

tomorrowchildren1

En laten we nu echt beginnen.

De vreemde man vertelt ons dat we met ons pikhouweel wat grondstoffen moeten gaan verzamelen. Voor ons verschijnt een gigantische kubus waar we doorheen kunnen graven. We moeten snel zijn, want de kinderen zijn niet bestand tegen het donker. Al gauw komen we in een goed verlichte ruimte binnen in de kubus terecht en hier zien we ons doel; kristallen. Snel verzamelen we de kristallen en gaan we weer naar buiten om deze bij onze leider te bezorgen. Hij is tevreden en verleent ons toegang tot de stad, waar wij als een soort van patriciër onze verdere taken zullen moeten voltooien. We boeken snel vooruitgang in deze maatschappij.

We komen terecht in een dorpje wat zich wederom op een lege vlakte bevindt. Hier zijn diverse opslagruimtes voor voedsel en bouwmaterialen, kraampjes om jezelf te voorzien van allerlei benodigdheden en een soort van stadhuis waar jij je als inwoner in moet schrijven. Naarmate je dorp groeit en dus uiteindelijk ook een stad wordt, zullen meer mensen zich gaan aanmelden om in jouw stad te komen wonen. De groei van je stad wordt bepaald door de voorzieningen die je hebt, dus voedsel, gebouwen en de grootte van je leger.

tomorrowchildren2

De nadruk in The Tomorrow Children ligt voor een groot deel op het online aspect, dit natuurlijk met een communistische ondertoon. Alles wordt met iedereen gedeeld, je zal samen de wereld een betere plek moeten maken. Hoewel dit op papier allemaal erg goed klinkt, krijgen de mensen met een Founder’s Pack toch wat meer mogelijkheden dan uiteindelijke gratis spelers. Naarmate je verder vordert merk je dat valuta een gigantische rol gaat spelen in het spel. Dit is vrij logisch natuurlijk, dus zetten we ons beste beentje voor om zo veel mogelijk geld te verzamelen, maar hier komt toch de ware aard van het spel naar boven.

De afgrond in

In The Tomorrow Children heb je twee soorten valuta tot je beschikking; Toil Tickets en Freeman Dollars. Toil Tickets verzamel je door taken uit te voeren die bijdragen aan de groei van je maatschappij, dus grondstoffen verzamelen, gebouwen neerzetten enzovoort. Freeman Dollars zorgen er voor dat je deze taken net wat sneller afgerond krijgt, als je even geen zin hebt om eerst veel tijd te investeren in een al vrij marginale upgrade voor je maatschappij. De gameplay wordt op den duur wat herhalend, dus om een wat betere indruk van het spel te krijgen investeerden we wat van onze Freeman Dollars. Hier kwamen we er achter dat het woord ‘free’ in dit geval niet ‘gratis’ betekent.

tomorrowchildren3

Het hele pad wat wij hebben afgelegd in The Tomorrow Children leidde naar dit punt en eigenlijk voelt ondergetekende zich wat dom dat hij hier in is getrapt. Net zoals bij een gratis spelletje voor op je smartphone, word je eerst lekker gemaakt met hoe simpel je spullen kan verzamelen en zie je echt een stad tot leven komen, maar als je dit gratis wilt realiseren, ga je er nog een hele kluif aan hebben. Dit werkt simpelweg gewoon niet op een console, laat staan één die niet portable is zoals de PS4. Deze “freemium” games werken goed op een smartphone, omdat het een prima tijddoder is wanneer je bijvoorbeeld in de trein zit en je er dus niet echt even goed voor gaat zitten. Als volwaardig spel op de PS4, laat staan met een huidige prijs van twintig euro, is dit simpelweg onacceptabel.

Conclusie

We kunnen ons voorstellen dat wanneer je naar de markt van freemium games kijkt, je als ontwikkelaar ook bij jezelf denkt: Dat is makkelijk geld verdienen! Nu zijn dit soort freemium games in onze ogen al een smerige praktijk, maar als console titel is dit simpelweg gewoon niet te rechtvaardigen. The Tomorrow Children hanteert een heel interessant thema, er zijn immers maar weinig games die zich focussen op het communisme en marxisme. Daar bovenop is ook de grafische stijl waarin ons dit wordt gepresenteerd zeker iets waarover we te spreken zijn. De rest voelt echter aan als een niet uitdagend geheel zo lang je maar genoeg tijd er voor over hebt of genoeg euro’s om er in te gieten.

Pluspunten

  • Interessant thema
  • Mooi vormgegeven

Minpunten

  • Gaat snel vervelen
  • Online aspect voelt nu al ongebalanceerd
  • Het hele “freemium” aspect

4.0