DLC Special: The Elder Scrolls Online: Morrowind – Toen ik achter het laatste woord van m’n The Elder Scrolls Online review twee jaar geleden een punt zette, was ik gematigd tevreden. De game deed vooral op nostalgisch vlak veel met mij en andere fans, maar kon niet de stap vooruit zetten waarop we gehoopt hadden. Inmiddels is er veel veranderd en toegevoegd aan de titel. Toen begin dit jaar de Morrowind uitbreiding werd aangekondigd, begon mijn hart toch weer sneller te kloppen. Is deze uitbreiding echter weer een ‘trip down memory lane’ of schuilt er meer achter deze toevoeging?

In het Engels hebben ze daar zo’n mooi woord voor

‘You’re biased’, het betekent simpel gezegd dat je bevooroordeeld bent en je moet als The Elder Scrolls fan goed je best doen, om niet gevangen te worden door ontwikkelaar Zenimax. Om vijftien jaar later weer in de wereld te stappen van Vvardenfell is een emotioneel moment. Hier begon voor mij persoonlijk het avontuur in deze bijzondere serie. Om hier niet door beïnvloed te worden, is niet makkelijk, maar je probeert het in elk geval. Voor de mensen die niet bekend zijn met het derde deel uit de The Elder Scrolls-serie, zullen we wat meer toelichting geven.

Vvardenfell is een vulkanisch eiland dat de meer fantasierijke omgevingen uit de serie aandoet. De architectuur schiet alle kanten op met aparte bogen en rondingen in ontwerp. Je hebt mooie, groene landschappen, die afgewisseld worden met fantasievolle grotten, gigantische paddenstoelen en vreemde fauna. Vvardenfell is wat de Dark Elves thuis noemen, dus je kunt je er wel wat bij voorstellen. In elk geval bestaat er geen twijfel over dat Zenimax de sfeer en kracht van Morrowind naadloos heeft overgenomen. Het is ook bijzonder om te zien hoeveel indruk de wereld van toen nog kan maken. Het wordt niet voor niets één van de beste RPG’s ooit genoemd.

Als het nieuwe er een beetje af is…

De eerste uren loop je overal rond en is het alleen maar ‘oh’ en ‘ah’, maar uiteindelijk duurt zo’n gevoel niet lang genoeg om een hele uitbreiding goed te vinden. Wat de uitbreiding moet maken, is de nieuwe content, want met een stevige aanschafprijs mag je ook wel wat verwachten. Gelukkig stelt Morrowind zeker niet teleur. De game zit vol met nieuwe quests, grotten en gebeurtenissen. Wat meteen opvalt, is dat de onderwerpen vaak redelijk duister zijn. Dit past ook zonder meer bij de omgeving. Drugs, slavernij en extreem geweld zijn slechts enkele van de onderwerpen die je tegenkomt in Vvardenfell.

De main quest is echter wat generiek, een probleem waar wel vaker tegenaan gelopen wordt. Het draait ditmaal om de halfgod Vivec en wederom is er een machtsbalans die uit verhouding raakt. Jij moet dat als onbevreesd avonturier natuurlijk oplossen. Wat Zenimax nog steeds niet heeft weten te fixen, is het gevoel van ‘jij bent de held’. Dit komt doordat de verhaallijn is opgebouwd vanuit het oogpunt dat jij de enige bent. Je ziet echter constant andere spelers exact hetzelfde doen. Het was twee jaar geleden al een probleem en nu nog steeds. Gelukkig maken de vele side quests een hoop goed. Hoewel deze soms wat eenzijdig kunnen aanvoelen.

A new hero on the horizon

Een welkome toevoeging is de Warden, een compleet nieuwe klasse en dat maakt een extra of eerste karakter aanmaken voor Morrowind een goede optie. Dit komt tevens doordat de uitbreiding een goed startpunt is, daar waar bijvoorbeeld een The Witcher uitbreiding echt bedoeld was voor ervaren spelers. De Warden brengt ook drie nieuwe skill trees met zich mee. Ze zijn alle drie op verschillende gebieden toe te passen, dus de Warden is in elk opzicht een fris karakter. Het werd overigens ook hoog tijd, want dit is de eerste nieuwe klasse sinds de release van The Elder Scrolls Online.

Met Animal Companions kun je wilde dieren temmen en voor je laten vechten. Hoewel ze veel gestuurd gedrag vertonen en je als speler weinig invloed hebt, is het een leuke toevoeging. Verder kun je met Green Balance jezelf en andere spelers helen en met Winter’s Embrace kun je extreme kou gebruiken om jezelf te beschermen. Uiteraard komen daar ook de nodige uitrustingen bij kijken, volledig in Morrowind-stijl. Let wel op: de meeste nieuwe krachten van de Warden kosten veel energie en je dient dus op te laden. Jezelf tactisch plaatsen op het slagveld is dus een vereiste, om een gevecht tot een goed einde te brengen.

Enter the Battlegrounds

Nieuw in de wereld van The Elder Scrolls Online is Battlegrounds, een PvP-modus waarin drie teams van vier spelers het tegen elkaar opnemen. Team Deathmatch, Capture the Flag en Domination zijn de speelbare modi. Het is een leuke toevoeging, maar laat ook wederom een beetje zien dat Morrowind (en The Elder Scrolls Online in het algemeen) niet de plek is waar innovatie te vinden is. De drie modi zijn inmiddels zo bekend dat het geen verdere uitleg behoeft en hier had toch wel wat meer in gezeten. Zeker gezien de rijke lore en setting van de wereld had hier ook iets nieuws uit kunnen ontspringen.

Een ander probleem met deze modi is het verschil in niveau van de spelers. Tactiek en ervaring brengen je maar zo ver. Het is voornamelijk een wie het verst kan plassen wedstrijd in de vorm van uitrusting en level. De balans tussen teams is soms ver te zoeken en kan voor frustratie zorgen, omdat je simpelweg kansloos bent omdat je een team met lage levels krijgt toegewezen. Het is duidelijk dat hier nog een stukje balanceren bij moet komen kijken. Dit gebeurt overigens niet altijd en vaak is Battlegrounds ook leuk om te spelen.

Nog steeds dezelfde problemen en eentje opgelost

Morrowind kampt nog steeds met dezelfde problemen en hier hadden we toch ook wel graag wat verbetering gezien. Het komt nog steeds te vaak voor dat je beloningen krijgt die niet passen bij je personage. Verder blijf ik persoonlijk de game nog te onoverzichtelijk vinden, de menu’s en je inventory zijn een tikkeltje rommelig. Gelukkig is het snel reizen tussen bestemmingen wel aangepakt. Je hebt de gewone teleporteerplekken of shrines nog steeds, maar elke grote locatie heeft nu een gigantische vlo (ja, dat vervelende beestje) in de buurt. Van daaruit kun je snel reizen naar een verre bestemming en daar een shrine opzoeken. Een welkome toevoeging.

Conclusie

The Elder Scrolls Online: Morrowind heeft veel te bieden, maar leunt uiteindelijk ook erg zwaar op dat wat er al was. Vandaar ook de vele ‘maar’ in dit artikel. Vvardenfell blijkt een tijdloze wereld, die zeker het bezoeken waard is. De sfeer en bijvoorbeeld ook de muziek trekken je meteen als liefhebber. Technisch gezien is er echter te weinig innovatie getoond, en geeft de uitbreiding niet de boost die de game nodig had. Voor liefhebbers zal het genieten geblazen zijn en je kunt er weer rustig honderd uur uithalen. Iets wat je ook zeker mag verwachten als je veertig euro afrekent. De bekende problemen blijven echter en worden hopelijk in de toekomst nog opgelost.