Review: Warhammer 40.000: Inquisitor Martyr

Review: Warhammer 40.000: Inquisitor Martyr – De Warhammer 40.000 games zijn in de kern gebaseerd op een tabletop game die geïntroduceerd werd toen ik nog niet eens op de planning stond. In 1987 blikte ontwikkelaar Games Workshop al vooruit op het 41ste millennium, waarin het Imperium allerhande onreine apostaten bevocht en in ons heden is dat nog steeds heel erg populair. Naast het originele tabletop speelterrein, is er door verscheidene ontwikkelaars uitgebreid naar andere platformen, waaronder de PlayStation 4. Inquisitor Martyr is de zesde 40K-game die de huidige generatie consoles aandoet, maar het mag zich de medaille opspelden van eerste actie-RPG die zich afspeelt in het Warhammer universum.

For the Emperor!

Zoals gezegd speelt Inquisitor Martyr zich af in een voor de Warhammer fan bekend universum, maar ook niet Warhammer fans zullen zich mogelijk goed kunnen vinden in een game als deze. Het volgt namelijk de bekende weg voor het genre en het lijkt daarom enorm veel op een game die wat meer bekendheid heeft opgebouwd bij het gamende publiek, en dat is Diablo. Je speelt beide games vanuit een isometrische kijkhoek, van bovenaf, en je bestuurt in dit geval een Inquisitor die je kunt indelen in één van de drie klassen: Assassin, Crusader en Psyker. Elk van deze klasse kun je een andere ‘achtergrond’ geven en daarmee een specialisatie die de actieve speelstijl aanpast. Zo is de Crusader een tank die het beste werkt met een mêlee wapen in de hand, is de Psyker de magiër van het stel en de Assassin is een hit & run personage.

De manier waarop je de game speelt heeft ook een soortgelijke opzet. De game focust zich voornamelijk op dungeon crawling, waarbij je met elke vijand die je vermoord en elke kist die je opent kans hebt op nieuwe loot. Ook aan het einde van elke missie krijg je nog een extra kans op betere items. De game heeft een breed scala aan verschillende soorten armor, implants en wapens en daardoor krijg je niet altijd (lees: bijna nooit) de loot die je hebben wilt. Gelukkig heeft ontwikkelaar Neocore Games daar over nagedacht en na een beetje grinden is het mogelijk om alles wat je niet gebruikt te recyclen. Met de daaruit voortkomende materialen kun je nieuwe wapens, armor en meer maken. Hiervoor moet je wel de benodigde schematics in je bezit hebben. Die krijg je soms als beloning voor het voltooien van een missie, het kan een zeldzame drop van een baas zijn of het is simpelweg te koop in de store van je ruimteschip.

Grinden tot je erbij neervalt

Er is voor elke klasse echter maar een klein aantal wapens die echt effectief zijn voor het gros van de vijanden en dus worden sommige wapens al snel overbodig, omdat je ze niet gebruikt en dat is erg jammer. Desondanks speelt nagenoeg niemand daadwerkelijk met exact dezelfde build, aangezien alle items willekeurig worden gegenereerd. Je krijgt toegang tot een overweldigend aantal statistieken, van Focus tot HP per seconde of Suppression. Het belangrijkste is om niet alle eitjes in één mandje te gooien, maar de statistieken die synergie met elkaar hebben op de juiste wijze te combineren. Hierdoor zit er enorm veel diepgang in de gameplay en de speelstijl van elke speler wijkt ten gevolge hiervan een kleine beetje van elkaar af. Jammer genoeg krijg je al snel weer nieuwe items die wellicht minder goed in je beoogde build passen… en de grind begint weer opnieuw.

Een geluk bij een ongeluk is dat de missies van Warhammer 40.000: Inquisitor Martyr enorm talrijk zijn. Je hebt een volledig sterrenstelsel tot je beschikking met zowel hoofd- als zij-missies, dus je zit nooit zonder schietschijven. Niet alle, maar wel een aantal van de zij-missies worden aangevuld met verhaal én zitten vaak ook nog vol lore. Deze missies komen en gaan, dus als je te lang wacht of een missie niet haalt, dan is deze (voorlopig) niet opnieuw beschikbaar voor een nieuwe poging. Jammer genoeg worden de missies na verloop van tijd erg repetitief en er komt weinig nieuws in naar voren, maar het spelen hiervan is toch echt nodig om bepaalde nieuwe gear te bemachtigen.

De juiste balans is zo gevonden

Hoe moeilijk de missies daadwerkelijk zijn, wordt gebaseerd op meerdere elementen: op welke moeilijkheidsgraad je de game start, de moeilijkheidsgraad die je per missie kan instellen én je power rating die afhankelijk is van je gear. Je hebt aan het begin van de game slechts twee moeilijkheidsgraden, Story en Challenge. Dit resulteert in ofwel verhaal gefocuste gameplay die dus (veel) te makkelijk is of zelfmoord in de eerste missie. Gelukkig kun je, ook als je voor de Story optie kiest, per missie de moeilijkheidsgraad aanpassen. Van normal tot impossible en alles daar tussenin. Dus maak je niet druk als je Story te makkelijk vindt maar Challenge te moeilijk, je kunt vanuit de Story modus alle kanten op. Aan het begin van de missie wordt ook aangegeven hoeveel procent schade je aanbrengt en hoeveel procent extra schade jou toekomt vanuit de vijanden. Op deze manier kun je goed inschatten wat de juiste balans is en dat is per missie aan te passen.

En dat is bij lange na niet het enige wat je kunt aanpassen. Je kunt alle gear die je draagt aanpassen in ruil voor Caligari credits, de in-game valuta, die je anders gebruikt voor het kopen van nieuwe armor, peripherals en wapens. Er zijn ook extreem veel mogelijkheden om je build aan te passen met skillpoints, die je vrijspeelt per level of als je Heroic Deeds voltooid. Heroic Deeds kunnen van alles zijn, zoals vijanden vernietigen met Heat-wapens, zoals de Lasgun, met Damage over Time (DoTs) van burn- of bleed wapens of het wegblazen met de explosie van een schild. Sommige Heroic Deeds ontgrendelen extra upgrademogelijkheden, waardoor je enkel gebruik kunt maken van deze paden als je daadwerkelijk speelt op de manier die het behoeft. Zo kun je dus niet investeren in mêlee schade als je niet met mêlee wapens speelt, enzovoorts.

Hoe meer zielen, hoe meer vreugd?

En natuurlijk is Warhammer 40.000: Inquisitor Martyr ook in multiplayer te spelen. Dit kan zowel in split-screen als online coöp zijn, maar ook PvP. Er zit echter een addertje onder het gras als je met een ander wilt spelen. Je kunt de Story missies alleen spelen met iemand die je zelf uitnodigt. Wanneer je een match zoekt met willekeurige spelers, kun je elke missie uit de game voorgeschoteld krijgen en dat ook nog eens met spelers van letterlijk elk level. Aangezien de vijanden naar het gemiddelde level scalen, is het goed mogelijk dat de speler van het laagste level er maar een beetje voor spek en boven bij loopt en dat is allesbehalve leuk. Daarnaast zorgt het grotere aantal vijanden en effecten voor enorme framedrops. Zelfs tot het punt waar het bijna niet meer speelbaar is en mijn PlayStation 4 Pro zichzelf bijna de lucht in ventileert.

En dan zien we ook de slechte kanten van de game, die we eerder wel door de vingers zagen, maar die na langer spelen toch echt een doorn in het oog zijn geworden. En dan hebben we het niet alleen over de framedrops, maar ook over de screen-tearing die zowel in (pre-rendered!) cut-scènes naar voren komt als tijdens gevechten. Sommige maps zijn ook erg onoverzichtelijk door hoogteverschillen wat slecht aangeduid wordt en jammer genoeg werkt het coversysteem hierin ook vaak tegen. Door op L1 te drukken loop je automatisch naar cover, maar soms wordt er een extreem lange weg genomen in verband met obstakels op de map of je loopt er tegenaan, omdat het niet duidelijk is waar je wel en niet kan komen. Dit werkt hetzelfde met het activeren van iets door op het kruisje te drukken. Ook al sta je recht voor hetgeen wat je wilt ‘gebruiken’, toch loopt je Inquisitor er gewoon van weg om iets anders te gaan doen. Helaas werkt dit soms ook zo voor het targeting systeem… of, het werkt juist niet.