Review: Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning – In 2012 kwam de allereerste consolegame uit van de toen nieuwe ontwikkelaar 38 Studios: de actie-RPG Kingdoms of Amalur: Reckoning. Niet lang daarna werden de deuren van deze studio alweer gesloten, maar dat lag zeker niet aan de game die ze hadden gemaakt. Kingdoms of Amalur: Reckoning werd over het algemeen immers goed ontvangen. Het probleem was echter dat de ontwikkelaar zijn geldzaken niet op orde had en dat hun eerste titel erg snel heel veel moest verkopen om door te kunnen gaan. Het spel verkocht redelijk, maar bij lange na niet genoeg om de studio te redden. Nu staat er geen druk op de game om snel te presteren en krijgt Kingdoms of Amalur een tweede kans en wel als remaster voor onder andere de PlayStation 4.

The Elder Scrolls V: Skyrim

Een van de redenen dat Kingdoms of Amalur niet meer werd verkocht dan verwacht, was dat drie maanden eerder een andere actie-RPG op de markt verscheen, die tot op de dag van vandaag wordt gezien als één van de beste games in zijn genre. Dit spel was The Elder Scrolls V: Skyrim. Deze titel was zo ongekend populair, dat elke actie-RPG hier mee vergeleken werd en helaas moest ook Kingdoms of Amalur het onderspit delven tegen deze titel van Bethesda. Dit was voor veel fans een reden om de eerste game van 38 Studios niet aan te schaffen, ook omdat er meer The Elder Scrolls V in de pijplijn zat in de vorm van uitbreidingen. Maar ook al vallen beide titels onder hetzelfde genre, er is één duidelijk verschil waardoor beide games heel anders spelen.

In Kingdoms of Amalur is het vechtsysteem veel sneller, het voelt veel meer aan als een vechtgame in plaats van een actie-RPG. Het vraagt om snelle reflexen van de speler, iets wat je niet kan zeggen van de ‘slome’ gameplay van Skyrim. Dit vechtsysteem speelt lekker weg en je kan zelf bepalen hoe je wilt spelen. Je kan bijvoorbeeld kiezen om op afstand te vechten met eventueel magische aanvallen of je kan man-tegen-man/monsters knokken met zwaarden, messen of andere wapens. De keuze van vechtstijlen is groot en erg flexibel, en dat is erg tof. We hebben te maken met een game van acht jaar oud, maar op dit gebied kan Kingdoms of Amalur vandaag de dag nog prima mee.

Moderne tijden

Buiten het vechtsysteem biedt Kingdoms of Amalur alles wat een goede RPG vandaag de dag in huis moet hebben. Er is een grote wereld die je kunt verkennen en hierin is heel veel te doen. Het hoofdverhaal neemt flink wat tijd in beslag en overal waar je maar loopt in de wereld is wel een zijmissie te vinden. Je kan hierdoor met gemak meer dan 100 uur in het spel steken. De fantasiewereld is uitgewerkt met interessante personages en een goed, alsook interessant overkoepelend verhaal. Dit in combinatie met het prima vechtsysteem zorgt voor een erg aangename ervaring, waar actie-RPG-fans zich prima mee kunnen vermaken.

Op het gebied van gameplay weet Kingdoms of Amalur nog steeds goed mee te komen met games van vandaag de dag. Het gaat hier echter om een remaster en niet elke remaster is natuurlijk hetzelfde. Er zijn als het ware verschillende gradaties. Je hebt titels die een simpele behandeling hebben gehad, waarbij alleen de resolutie is verhoogd, maar er zijn ook games die meer aandacht hebben gekregen. Zo kunnen bijvoorbeeld de personages van meer polygonen zijn voorzien en/of is de belichting verbeterd. Buiten dat heb je sporadisch nog titels waar zoveel aandacht inzit, dat het haast tegen een remake aanzit. Het is net hoeveel aandacht een ontwikkelaar aan de game heeft (mogen) geven.

Meer moeite dan normaal

Kaiko – de ontwikkelaar van Re-Reckoning – heeft gelukkig niet gekozen voor de meest simpele aanpak. Zoals bij elke remaster is de resolutie verhoogd, maar dit geldt bij deze titel ook voor de textures. Alles ziet er nu een stuk scherper uit dan in het origineel en PlayStation 4 Pro-bezitters kunnen de game zelfs in 4K spelen. Dit wil niet zeggen dat de game er geweldig mooi uitziet, het is duidelijk dat de graphics op leeftijd zijn. Het geheel heeft bovendien een wat ‘cartoon’-achtig uiterlijk en die is functioneel te noemen, maar meer ook niet. Zorgt dit ervoor dat de game minder leuk is? Dat hangt er vanaf of jij graphics heel erg belangrijk vindt of niet. Wel vervelend is dat er soms wat kerkers zijn die wel heel erg donker zijn, waardoor je slecht dingen kunt onderscheiden. Ook de ‘brightness’ voluit zetten helpt dan niet.

Wat je niet zo vaak ziet bij remasters, maar bij Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning wel het geval is, is dat de framerate ook is verbeterd. Met het origineel moest je het met 30 frames per seconde doen, maar nu is dat verdubbeld. Dit is een hele fijne bijkomstigheid, want zoals je al eerder hebt kunnen lezen is de actie voor een actie-RPG vrij snel. Het is zaak om snel te anticiperen op je vijanden. Dat de game nu veel vloeiender draait zorgt er automatisch voor dat de game ook beter reageert op jouw commando’s. Dit is de beste nieuwe ‘feature’ die Re-Reckoning nu te bieden heeft, want de game speelt nu simpelweg veel lekkerder dan het origineel.

Eén van de minpunten van het origineel was dat er veel laadmomenten waren. Als je een gebouw, kerker of grote stad binnenging, dan moest er geladen worden. Tijdens het wandelen in de wereld zat je ook tegen verschillende laadschermen aan te kijken. Deze momenten waren ook nog wat aan de lange kant, dus je werd regelmatig uit de ervaring gehaald. Je zou denken dat dit nu niet meer aan de orde is vanwege de capaciteit van de PlayStation 4, maar dat is niet het geval. Je kijkt nog steeds erg veel tegen laadschermen aan als je in de wereld rondloopt, die vaak te lang duren. Dit is erg jammer, want het wordt heel snel heel erg vervelend dat je steeds moet wachten tot je met het avontuur verder kan gaan.

Conclusie

Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning weet qua gameplay vandaag de dag nog heel goed mee te komen. Er is gigantisch veel content aanwezig, de gevechten zijn tof en het verhaal is interessant en diep. Als remaster doet de game wat je er van zou verwachten, zo ziet alles er een stuk scherper uit dan voorheen. De grafische stijl toont echter wel zijn ouderdom. De framerate weet de game dan weer naar modernere tijden te tillen, waardoor het nu lekkerder dan ooit speelt. Het is jammer dat er niet meer gedaan is om de laadtijden flink in te korten of zelfs weg te werken, want het veelvuldig voorkomen hiervan en de lange duur haalt je vaak totaal uit de verder toffe ervaring. Tevens zijn sommige kerkers en/of grotten wel heel erg donker, zelfs als je de ‘brightness’ voluit hebt staan. Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning is dus niet de perfecte remaster en is op sommige gebieden duidelijk ouder geworden, maar het biedt desondanks wel genoeg speelplezier voor RPG-fans.