Review | MotoGP 22

Review | MotoGP 22 – Een nieuw jaar betekent een nieuwe MotoGP-game. Het seizoen is alweer even onderweg en dit jaar moeten we het jammer genoeg zonder de legende Valentino Rossi doen. Hij heeft namelijk in 2021 zijn racepak aan de haak gehangen en zal dus niet meer aanwezig zijn in de game, of toch wel? Ontwikkelaar Milestone heeft daar namelijk iets op gevonden, als een soort eerbetoon. MotoGP 22 brengt vooral wat we al kennen van de reeks, maar nu is er ook een modus waarin we de Italiaanse kampioen zien terugkeren. Nu is echter de vraag of de toevoegingen aan de game voldoende zijn om deze jaarlijkse iteratie aan te schaffen.

Racen met Rossi en vrienden

MotoGP 22 kent weer heel wat modi die terugkeren uit de oudere games, maar er is dus ook een nieuwe modus toegevoegd: Season 2009. Hierin volg je de legendarische strijd tussen Valentino Rossi en Jorge Lorenzo, en in mindere mate Dani Pedrosa en Casey Stoner, en herbeleef je scenario’s uit de verschillende races uit het seizoen 2009. Het seizoen bestond uit 17 races en daarom krijg je ook 17 hoofdstukken voorgeschoteld, met elk verschillende episodes die de races vanuit het perspectief van de verschillende rijders bekijken. Je zal dus wel even zoet zijn met al deze scenario’s te doorlopen. Het hoogtepunt van deze modus zijn de 50 minuten aan echte beelden die gebruikt worden in een soort documentaire-achtige stijl en die naadloos overgaan in gameplay, wat ervoor zorgt dat je helemaal wordt meegezogen in het seizoen.

Een puntje van kritiek op deze modus is echter dat de gameplay wel altijd in lijn zou moeten liggen met de echte gebeurtenissen. Zo zie je in het filmpje dat Rossi en Lorenzo vallen en dat jij daarom de overwinning kan claimen zonder iemand te moeten inhalen, maar in de gameplay moet je ze echter wel inhalen om je doel te bereiken, want ze vallen niet. Dat klopt dus niet. Toch is de toevoeging van deze modus echt een pluspunt te noemen, zowel voor degene die het verhaal van het seizoen voor de eerste keer ontdekken – want de verteller legt alles netjes uit -, alsook voor de fans die het allemaal hebben zien gebeuren in 2009. Een laatste opmerking is overigens nog dat doelen niet altijd juist bijgehouden worden, wat ervoor zorgt dat je soms episodes opnieuw zal moeten voltooien, terwijl je eigenlijk al verder zou moeten kunnen.

Racen en managen

Een andere grote modus is nagenoeg hetzelfde gebleven, al verschijnt deze nu wel in een nieuw jasje: de carrière modus. Zo zal je nog steeds als rookie aan je carrière beginnen en daarbij heb je de keuze om te starten in MotoGP, Moto 2 of Moto 3. Hiervoor kan je te raden bij één van de officiële teams, alsook een eigen team starten. In dit laatste geval zal je moeten kiezen welke sponsors je mogen helpen om de prestigieuze competities te veroveren. Je zal nog steeds je eigen personeel moeten samenstellen en je budget onder controle moeten houden. Ook verzamel je onderzoekpunten die je gebruikt om je motor te verbeteren, zodat die in de volgende kwalificatie of race nog net dat tikkeltje sneller kan of beter ligt in de bochten. De doelen tijdens de vrije trainingen blijven ook aanwezig, net als de wintertests en de test halverwege het seizoen, waarin jij verschillende prototypes van je motor kan testen. Het is eigenlijk meer van hetzelfde, maar het blijft zeer leuk om je op te werken van de tragere motoren in Moto 3, naar de monsters van MotoGP.

Tot slot zijn er nog de veel voorkomende modi, zoals Time Trials, losse races, losse kampioenschappen, MotoGP Academy, split-screen – goed dat ze dit terugbrachten – en een online modus. In deze laatste modus race je in een lobby tegen andere spelers, maar echt diepgaander dan wat losse races is het niet. Zo word je, toch op het moment van schrijven, in lobby’s gegooid waar beginners en veteranen het tegen elkaar opnemen. Erg gebalanceerd kan je dat niet noemen. Wat er wel op vooruit is gegaan, zijn de menu’s. Deze zijn simpel, doch netjes en duidelijk. Geen overkill aan foto’s, zoals de andere jaren, maar gewoon een mooi in beeld gebrachte motor, wat kan een raceliefhebber nog meer wensen? Het oogt allemaal wat eleganter en dat mag een pluspunt genoemd worden.

Een goed gevoel op de motor

Qua gameplay kent de game enkele kleine veranderingen. Zo is de vering herwerkt en dit kan je vooral voelen als je over de kerbs rijdt. De motor maakt een veel natuurlijkere beweging dan voorheen als je bijvoorbeeld een bocht aansnijdt of over een kerb heen stuitert en daarom voelt het dus realistischer aan. Verder zorgen de haptische feedback en de adaptieve triggers ervoor dat je perfect voelt wanneer je de controle over de motor dreigt te verliezen, zo neemt de weerstand in de triggers af. Dit geldt niet alleen op het droge, maar ook tijdens de races in de regen. Dan dien je nog net dat tikkeltje preciezer en voorzichtiger te zijn. Dit alles zorgt ervoor dat je meer controle hebt over je voertuig dan in de vorige delen. Het rijden met de motor is dus een genot en de AI kan dat ook zijn, al is die laatste wel wat wisselvallig. Aan de ene kant kan het er soms spannend aan toegaan en heb je een duel voor meer dan een ronde, terwijl ze je een moment later van de baan rammen alsof ze je niet hebben zien rijden.

Aan hoe de AI rijdt kan je ook zien dat de lijn die het ideale traject aangeeft, niet altijd even juist is. Dan rijden al je tegenstanders aan de linkerkant van de baan, terwijl jouw lijn zich aan de rechterkant bevindt. Normaal gebruiken we deze lijn om de rempunten te leren, maar ook hier werkt dat met wisselvallig succes. De ene keer geeft de lijn het juiste rempunt aan, de andere keer vlieg je geheid uit de bocht, ondanks dat je op het juiste moment begon met remmen. In de split-screen modus werkt de lijn zelfs niet en verspringen de instellingen de hele tijd naar het rijden zonder hulp. Voor ons was dit niet zo’n probleem, maar voor de vrienden met een iets kleinere hoeveelheid ervaring in racegames, zorgde dit voor veel frustratie. Net zoals het gereset worden op de baan in de verkeerde richting. Leuk als je de circuits heel goed kent, maar wij zijn vaker in de verkeerde richting gereden dan we willen toegeven.

Haarscherp racen

Grafisch is de game er ook wat op voorruit gegaan, verwacht echter geen aardverschuivingen, maar alles ziet er net dat tikkeltje scherper en kleurrijker uit. De scherpe presentatie van de game komt onder meer doordat de game een resolutie heeft van 4K en draait op een locked 60fps. De goede HDR-ondersteuning is in combinatie met mooie kleurcontrasten, goede lighting en reflecties een feest voor het oog. Vooral de motoren zien er haarscherp uit en ze klinken allemaal naar behoren. Daarnaast zijn ook de gezichten zijn verbeterd, al kijken die laatste nog steeds een beetje dood uit hun ogen. Niet alleen in de singleplayer, maar ook in de multiplayer zijn wij geen stotteringen of dergelijke tegengekomen met de framerate. Buiten de uitzonderlijke pop-in, hebben wij weinig te klagen over het grafische aspect en de prestaties van de game. Wel missen we de leuke introductiefilmpjes die zich vroeger voor de race afspeelde, want wie wil er nu niet voor de race op Catalunya een paar leuke plaatjes van Barcelona zien om in de sfeer te komen?

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S, Nintendo Switch en pc.