Preview | The Chant – Wat is het toch lekker om er even tussenuit te gaan. Al die drukte in de stad, je werk dat je opjaagt, zoveel stress… Daarom is het geen verkeerd idee soms even een vakantie te boeken en helemaal tot jezelf te komen. Helemaal zen, in een rustige omgeving. Maar jammer genoeg zit dat er niet in voor Jessica Briars in The Chant. Tussen de gekkies in witte gewaden gebeuren er allerlei dingen op het eiland waar niemand op zit te wachten. Wij hebben op de gamescom een uitgebreide demo van de game kunnen spelen en hebben een hoop interessante, enge en frustrerende gebeurtenissen meegemaakt. Lees verder hoe het is om tot ‘rust’ te komen bij een sekte.

Dit ging snel fout

De lieftallige jongedame Jess kwam met het idee om op een eiland tot rust te komen. Dit eiland heet Glory Island, wat een ‘Prismic Science Spiritual Retreat’ is, ofwel een spirituele plek om tot rust te kunnen komen en vooral jezelf weer te vinden. De demo de we konden spelen betrof het derde hoofdstuk van de game, dat ons eigenlijk gelijk in de shit bracht. De sekteleden waren ontdaan, doordat ene Sonny een beetje gek werd en in paniek raakte. Ook jij als speler zal hiervan ontdaan zijn en je rent achter deze kerel aan en dat is waar ons avontuur begon en we de game leerden kennen. Er komt namelijk nogal wat bij de gameplay kijken. Te beginnen met waar elke yoga uitoefenende individu naar snakt: je weet wel, je mind, body en spirit die altijd in balans moeten blijven.

Dit zijn ook gelijk de drie hoofdonderdelen in de gameplay waar je altijd op moet letten. Maar hier komen we later nog op terug. De reden waarom je erg op jezelf moet letten, is omdat een ritueel faliekant mis is gegaan: iets met het oproepen van een Gloom. The Gloom is een opening naar een andere dimensie waaruit een hoop narigheid komt die zich voedt met negatieve energie. Je voelt het dus al aankomen: van een spiritueel rustig oord verandert het vakantieparadijs voor Jess in een hel. Misschien wel letterlijk, omdat je door The Gloom dingen gaat horen, voelen en zien die er misschien ook wel echt zijn.

Ren of vecht, zorg dat je het overleeft

De eerder genoemde gekkie is dus als een angsthaas op de vlucht geslagen en Jess gaat hem achterna. Door het ritueel heb je nu te maken met allerlei vijanden die je op bepaalde plekken tegen zult komen. Hier komen de mind, body en spirit metertjes bij om de hoek kijken, die je op peil moet zien te houden. Body is eigenlijk het simpelste, dit is je health. Als je gember vindt, douw je dit in je mond, kauw je erop en kom je er weer bovenop. Mind is een compleet ander verhaal, omdat deze meter zal verminderen als je in een hallucinant stuk bent belandt. Hier vind je ook vijanden waar je tegen zult moeten strijden. Is je mind nul komma nul, val je dood neer. Gelukkig kan je buiten de hallucinante plekken mediteren en weer normaal tot rust komen.

Je spirit zorgt ervoor dat je bovennatuurlijke krachten kan gebruiken. Want ja, als je maar een ritueel uitvoert, kan je een hoop met je simpele lichaam uit je mouw schudden. Zo heb je de mogelijkheid om een soort force punch te doen bij vijanden. Deze vijanden verschillen overigens van gemuteerde sekteleden met een hertenschedel op hun kop, tot aliens die lijken op de Demigorgon uit Stranger Things. Ja, het gaat er absurd aan toe op dit gekke eiland en het wordt er alleen maar wilder op. Sonny is zo slim geweest om richting de mijnen te rennen, waar je in donkere gangen achter hem aan dient de gaan. Daar vind je een paar lelijke, grote en vooral vieze kikkers die je te lijf moet gaan. Nadat wij dit hadden gedaan, hadden we de demo met succes afgerond.

Vechten is een domper

De vele vijanden ga je natuurlijk niet verslaan door ze te aaien. Eerder noemden wij de bovennatuurlijke krachten al, waarmee je een force punch-achtige aanval kunt uitvoeren. Maar er staat Jess meer tot haar beschikking. Zo kan je met bepaalde kruiden en spullen verschillende offensieve items produceren, zoals rokende salie die erg effectief is om mee te meppen tegen de psychopathische gedrochten. Met vuurtakken heb je zelfs het meeste effect te pakken. Zout is bijvoorbeeld dan weer handig om je vijanden te stunnen om zo ruimte te creëren, of weg te rennen als je niet uit een gevecht komt, of om snel iets tijdens het gevecht te craften.

Zonder salie of een ander offensief wapen, is het vechten letterlijk een beetje meppen. Een vijand neerhalen duurt dan een eeuw, en iets wat spannend en eng begint wordt saai en irritant. Ook beweegt Jess eerder als een 80-jarige vrouw dan een lenige jongedame die hier en daar yoga heeft gedaan. The Chant is een stroeve bedoeling qua combat en dat komt ook een beetje knullig over. Je kan tijdens het vechten ook nog dodgen, maar doe je een ruime dodge, dan valt Jess op de grond en moet ze weer helemaal opstaan. Dus het wordt ook nog een trage bedoeling in sommige gevallen. Dit mag allemaal wat soepeler en verfijnder uitgewerkt worden. Naast het achterna gaan van Sonny, krijgen wij overigens wel het idee dat er een hoop te ontdekken valt op Glory Island. Er is dus mogelijk wel het nodige om naar uit te kijken tijdens dit merkwaardige avontuur.

Voorlopige conclusie

We zijn zeer geïntrigeerd geraakt door The Chant. De sfeer van het spirituele op het eiland met de sekte is erg interessant. Het hele drama met The Gloom is op zijn minst merkwaardig te noemen en met de rare gebeurtenissen die we hebben meegemaakt, willen we alleen maar nog meer weten hoe het verhaal zich zal ontvouwen. De enge en vooral mysterieuze momenten grepen ons bij de keel, alleen werd dit afgewisseld met belabberde combat. Het is tot dusver een vrij matig uitgewerkt element in de game dat ook afbreuk doet aan de ervaring. We hopen dat het een stuk soepeler zal worden met de release, want de sfeer zit er in ieder geval goed in.