DLC Special | Final Fantasy XVI: Echoes of the Fallen – Eerder dit jaar werden we verwend met een nieuw genummerd deel in de inmiddels wereldberoemde Final Fantasy-franchise. Nummer XVI ging, in tegenstelling tot zijn voornamelijk turn-based voorgangers, voluit voor actiegerichte combat en het resultaat was zeker geslaagd. Alhoewel die radicale verandering wat controverse opriep, kreeg de game toch lovende kritieken en ook wij waren groot fan. Normaal gezien was het de bedoeling dat Final Fantasy XVI een opzichzelfstaand verhaal zonder extra content zou worden, maar door de grote populariteit kwam producer Naoki Yoshida even terug op die woorden. We krijgen dan tóch meer content en dit in de vorm van twee uitbreidingen: ‘Echoes of the Fallen’ en ‘The Rising Tide’. Die eerste is nu te spelen en ook wij gingen ermee aan de slag.

Spoiler waarschuwing

Belangrijk om te weten: de Echoes of the Fallen-uitbreiding is niet zomaar op één-twee-drie te spelen. Om bepaalde (verhaal gerelateerde) redenen kan je deze nieuwe content namelijk enkel opstarten als je de laatste missie van het hoofdverhaal hebt bereikt én je moet ook bepaalde zijmissies rond Jill en Joshua hebben voltooid. Wij gaan er in deze special dan ook van uit dat je de hoofdgame tot het einde hebt gespeeld, dus let op voor spoilers in onze bespreking. Alle voorbereidingen getroffen? Rep je dan als de bliksem naar Charon in je schuilplaats en je kan aan de slag met deze nieuwe verhaallijn!

Nog meer kristallen

Het verhaal van Echoes of the Fallen draait – hoe kan het ook anders – om kristallen. Ditmaal zijn het echter geen normale kristallen: Charon heeft namelijk wind gekregen van een nieuw goedje dat op de zwarte markt circuleert: de zogenaamde ‘Dusk Crystals’. Deze zien er wat donkerder uit dan de normale kristallen, maar ze zorgen wel opnieuw voor die bekende magische kracht. Eén klein probleempje: Dusk Crystals zijn enorm fragiel en gaan al snel kapot nadat ze worden gebruikt. Je herinnert je vast nog wel dat kristallen eigenlijk de levenskracht uit de aarde zuigen, dus het verschijnen van de Dusk Crystals is best verontrustend. Aangezien de ‘Mother Crystals’ vernield zijn door Clive en co. is het een raadsel waar deze nieuwe kristallen vandaan komen: tijd dus om op onderzoek te gaan en de productie stil te leggen!

Je maakt al gauw kennis met drie enorm verdacht uitziende handelaars die een medaille zouden moeten krijgen voor hun overacting. Dit trio weet overduidelijk meer over de herkomst van de kristallen en dus moet je ze opsporen en ondervragen. We moeten wel toegeven dat deze drie ons op den duur mateloos irriteerden: de (Engelstalige) stemacteurs klinken extreem geforceerd in hun ‘bad-guys’ act en de lore achter deze antagonisten is eigenlijk niet zo heel interessant. Dit kunnen we eigenlijk ook over de algemene verhaallijn zeggen: de gebeurtenissen worden gekaderd binnenin de algemene wereld van Valisthea, maar het is in principe een kort aanhangsel dat weinig tot niets toevoegt aan het hoofdverhaal. Op een kleine 3 uurtjes ben je er bovendien doorheen, waardoor het niet echt de tijd krijgt om een échte indruk op je te maken.

Een chaotische toren

Voor een diepgaand plot moet je hier dus niet komen aankloppen, maar gelukkig heeft Echoes of the Fallen meer te bieden dan enkel maar een middelmatig verhaal. Al snel krijg je namelijk toegang tot een gloednieuwe dungeon: de ‘Sagespire’. We willen niet te veel details weggeven, maar deze dungeon zit leuk in elkaar: het is een toren die je moet beklimmen en onderweg loop je door verschillende gebieden met een eigen visuele identiteit. De dungeon is wel eerder lineair (dus verwacht niet al te veel exploratie), maar dat stoorde ons eigenlijk niet. Er is namelijk altijd wel één of ander spannend gevecht dat je verder duwt en daar ligt dan ook de nadruk: meer flashy combat, zoals we gewend zijn van Final Fantasy XVI.

Tijdens je tocht loop je heel wat (baas)vijanden tegen het lijf en fans van het combat systeem zullen hier zeker (opnieuw) aan hun trekken komen. Vooral het laatste baasgevecht zet het spektakel op een maximum en de muziek hierbij is heerlijk. Er zijn echter geen veranderingen aangebracht aan het systeem an sich: als je dus geen fan was van de chaotische hack-and-slash richting die de franchise is ingeslagen, dan zal deze uitbreiding je niet van gedachten doen veranderen. Je speelt wel een nieuw (sterker) zwaard vrij, al is dit pas helemaal aan het einde van het verhaal. Heel nuttig is het dus niet (want je bent per definitie ook al aan het einde beland van het hoofdverhaal), behalve als je erna een New Game + file opstart of waarschijnlijk zal je het kunnen gebruiken in de volgende uitbreiding in de lente van 2024.

Conclusie

Final Fantasy XVI: Echoes of the Fallen is een kort, maar krachtig aanhangsel dat je meer Final Fantasy XVI gevechten geeft, zonder meer. Als dat je hartje sneller doet slaan, dan mag je deze uitbreiding zonder al te veel zorgen aanschaffen. Als je echter op zoek bent naar een diepgaande verhaallijn waar je je helemaal in kan verdiepen, dan zal je waarschijnlijk wat ontgoocheld achter blijven. Echoes of the Fallen doet niets revolutionair of vernieuwends, maar als je gewoon een kleine ‘hap’ met meer Final Fantasy XVI content wilt, dan doet het zijn werk. We kijken alvast uit naar de tweede uitbreiding volgend jaar (The Rising Tide) die normaal gezien een stuk langer en uitgebreider zal zijn.