Review | FANTASY LIFE i: The Girl Who Steals Time – Fantasy Life kwam in 2014 uit in Europa voor de 3DS en werd al vrij snel een culthit. Meer dan tien jaar na dato brengt LEVEL-5 de franchise eindelijk terug met een indirect vervolg: Fantasy Life i: The Girl Who Steals Time. De release markeert niet alleen de terugkeer van Fantasy Life, maar ook die van ontwikkelaar en uitgever Level-5, dat een tijdlang gestopt was met het uitbrengen van nieuwe games in het Westen en bovendien kampte met lange ontwikkeltrajecten voor de titels die het in Japan wilde uitbrengen. Het commerciële succes van deze game zal dus van groot belang zijn, zowel voor het bedrijf als voor de franchise. Nu rest de vraag: is Fantasy Life i: The Girl Who Steals Time een aangename tijdrover of een dief van je geduld?
Een reis door de tijd
Jij, onderzoeker Edward en zijn gevleugelde vriend Trip, beginnen het avontuur aan boord van een schip met als doel om nieuwe ontdekkingen te doen. En zoals dat vaak gaat in RPG’s, weet je: als een avontuur op een schip begint, gaat het al snel mis. In Fantasy Life i is dat niet anders. Na een korte introductie word je al snel geconfronteerd met twee draken, waarvan er één de kracht heeft om door de tijd te reizen en voor je het weet, reis je door tijd en ruimte en ontwaak je in de wereld van Reveria — zo’n duizend jaar terug in de tijd.
Het verhaal dat vervolgens wordt verteld, laat je heen en weer reizen tussen drie ‘plekken’: het heden, het verleden en een grote open wereld genaamd Ginormosia. Je doel is om het mysterie in het heden te ontrafelen, de connectie met het verleden te ontdekken en uiteindelijk — natuurlijk — de grote slechterik te verslaan. Het verhaal van Fantasy Life i is niet bijzonder diep en volgt een vrij standaard ‘held redt de wereld’-plot. Het is niets bijzonders, maar het biedt wel wat achtergrond en context voor de spelwereld. Een voordeel is dat het verhaal vlot verloopt en daardoor nooit slepend aanvoelt. De personages zijn vrij typische archetypes en over het algemeen niet erg boeiend, al valt één personage in negatieve zin op door zijn lichte obsessie met zijn jongere zusje. Zijn gedrag is bijzonder irritant, maar gelukkig blijft zijn schermtijd beperkt. Toch staat het middelmatige verhaal het belangrijkste aspect van Fantasy Life gelukkig niet in de weg: de gameplay.
Begin je levens
Fantasy Life draait voornamelijk om de “Levens”, die in feite een soort jobs of klassen zijn waaruit je kunt kiezen. In totaal zijn er veertien Levens in Fantasy Life, onderverdeeld in drie verschillende groepen: combat, gathering en crafting. Je kunt alle Levens vrijspelen en op elk moment eenvoudig wisselen van het Leven waarin je je bevindt. Wanneer je bijvoorbeeld een aanval uitvoert, schakel je automatisch over naar je gevechtsleven. Loop je daarna naar een boom om deze om te hakken of naar een rots om deze te delven, dan word je automatisch weer overgeschakeld naar het bijbehorende Leven. Dit lijkt misschien een klein detail, maar het gemak waarmee je van Leven kunt wisselen, maakt de gameplay-ervaring gestroomlijnd en daardoor erg prettig om te spelen.
De Levens hebben allemaal een uitgebreide skilltree waarin je vaardigheden en bonussen kunt ontgrendelen met de vaardigheidspunten die je verdient telkens wanneer je een level omhoog gaat. Voorbeelden van ontgrendelbare elementen zijn XP-bonussen, speciale aanvallen, statverhogingen en meer. Elk Leven stijgt afzonderlijk in niveau. Je kunt dus een level 100 magiër zijn, terwijl je als paladin of visser pas op level 20 zit. Door in level te stijgen met alle verschillende Levens kun je honderden uren kwijt in de game.
De gevechten zijn vrij eenvoudig: ze bestaan voornamelijk uit standaardaanvallen, zwaardere slagen, een ‘ultieme skill’ en het ontwijken van aanvallen. De moeilijkheidsgraad is laag: het is mogelijk om zonder veel moeite vijanden te verslaan die tien tot vijftien levels hoger zijn dan jij. Hetzelfde geldt voor het verzamelen en vervaardigen van grondstoffen. Bij het verzamelen speel je een minigame waarin je de ‘sweet spot’ van een boom, vis of rots probeert te vinden om zo effectief mogelijk te werk te gaan. Bij het vervaardigen moet je een reeks handelingen uitvoeren, zoals snel op een knop drukken of de analoge stick van je controller draaien totdat een voortgangsbalk is gevuld. Je hebt ook party members die je vrij kan spelen die elk een specifiek Leven hebben en je dus bij acties voor dat Leven kunnen helpen.
Het is juist die eenvoud in combinatie met de progressie die Fantasy Life i: The Girl Who Steals Time zo verslavend maakt, en ervoor zorgt dat je er gemakkelijk vele uren in kunt steken. De game zit boordevol content. Naast de Levens, die elk hun eigen progressiepad hebben, beschik je over een eigen eiland waarop je kunt bouwen – vergelijkbaar met Animal Crossing. De terraforming werkt uitstekend: je kunt met gemak de grond verhogen of verlagen, waterstromen aanleggen en paden bouwen, allemaal met behulp van een robot die je in de loop van het verhaal vrijspeelt. Daarnaast kun je een boerderij aanleggen voor je boerenleven. Met je crafting Levens maak je niet alleen uitrustingen voor al je klassen, maar kun je ook meubels en andere objecten creëren om je eiland mee in te richten.
Wazige verschijning
Fantasy Life i heeft een charmante grafische stijl, zoals in het vorige deel, en doet sterk denken aan die van The Legend of Zelda: Link’s Awakening. We hebben de game getest op drie platforms – de Nintendo Switch, Switch 2 en PlayStation 5 – en het overstappen tussen deze systemen verliep uitzonderlijk soepel dankzij de cross-save-functionaliteit. Het is ook mogelijk om lokaal coöp te spelen met een tweede speler, die dan de vogel Trip bestuurt en je kan ondersteunen bij de taken die je uitvoert, al sprak deze modus ons minder aan omdat de tweede speler zelf niet vrij kan rondlopen of zijn eigen Levens kan ontwikkelen. De online coöp, waarbij je met maximaal drie andere spelers kunt spelen – zelfs als zij zich op een ander platform bevinden – beviel ons daarentegen aanzienlijk beter.
De PS5- en Switch 2-versies draaien als een zonnetje, met een stabiele framerate van 60fps en een prima resolutie. Het is echter duidelijk dat de originele Switch-versie op technisch vlak het een en ander heeft moeten inleveren. Die versie draait op een target framerate van 30fps, maar in drukke gevechtssituaties treden er soms framedrops op. Ook merk je dat de resolutie in het bovenste deel van het scherm verandert tijdens het lopen, en dat er voortdurend een lichte waas rond de randen van het beeld zichtbaar is – ongetwijfeld een optimalisatie om de prestaties zo stabiel mogelijk te houden. Hoewel de game op de Switch prima speelbaar blijft, moet je wel rekening houden met deze beperkingen. Technisch gezien zijn de versies voor de PlayStation 5 en Switch 2 duidelijk superieur. De Switch 2-update van het spel is niet gratis, maar kost slechts € 2,26.
Te dichtbij
Een probleem dat in alle versies van het spel voorkomt, is de matige camera. De camera staat te dicht op je personage, waardoor je vaak onvoldoende zicht hebt op je omgeving. Bovendien word je, zodra je dicht bij muren komt, gedwongen tot een top-downperspectief. Het verlies van controle over de camera kan frustrerend zijn, zeker omdat dit vaak leidt tot een ongunstige kijkhoek. Gelukkig heeft ontwikkelaar Level-5 inmiddels aangekondigd dat er later deze maand een update komt waarmee je de camera verder kunt uitzoomen, zodat je beter overzicht en meer controle hebt.
Gespeeld op: Switch, Switch 2 en PlayStation 5
Ook beschikbaar voor: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc
echt playsense niemand wacht hier op
@Anoniem-3024: mocht je van je begeleiding weer even op internet, jongen? Moet je je wel aan de regels houden, en niet dingen gaan plaatsen wat niet mag. Want nieman zit op jou geneuzel te wachten.
Ik wil deze wel graag spelen maar vind 70e een beetje te duur ervoor, dus ik wacht nog even tot die in prijs daal.
Aangeschaft op de dag dat de Switch 2 geleverd werd en inmiddels al 20 uur in het spel gestoken.
Heel verslavend om nog even een leveltje te stijgen, een quest op te pakken, enzovoort.
Sommige dingen zijn wel schaamteloos gekopieerd van Zelda en Animal Crossing, maar die mix maakt het wel een heel vermakelijk spel.
@Anoniem-5629:
Facts!
Mooie review, ik had deze op mijn lijst staan maar op het moment teveel spellen om te spelen.
Alhoewel een cozy game altijd wel fijn is om tussendoor te spelen.
@Anoniem-3024: “ik vind dit niet leuk dus niemand anders vind dit leuk” moet vermoeiend zijn om zo’n egocentrische idioot te zijn