Gespeeld: Dying Light 2 – Techland bracht in 2015 Dying Light uit, een game die een ander perspectief bood op het vechten tegen zombies. De ontwikkelaar had succes verwacht, maar wat er uiteindelijk gebeurde hadden ze niet helemaal zien aankomen. Dying Light explodeerde en werd immens populair. Vandaag de dag wordt de titel nog steeds veel gespeeld en wat hierin meetelt is dat Techland een buitengewoon lange ondersteuning voor deze titel geboden heeft. Dying Light 2 begint echter aan de horizon op te doemen en die kregen we op de gamescom in actie te zien.

Keuzes, keuzes en keuzes

In Dying Light 2 krijg je aan de lopende band keuzes voorgeschoteld die het verdere verloop van het avontuur zullen bepalen. Dit kunnen keuzes zijn in bepaalde situaties die om mensen draaien, maar ook je aanpak kan een effect hebben in hoe het avontuur zich zal ontwikkelen. Techland benadrukte dat alle keuzes die je maakt consequenties zullen hebben en dat zit enerzijds in hoe personages met je omgaan en anderzijds in hoe de wereld verandert. Sommige daarvan hebben namelijk dermate grote gevolgen, dat je dat overal in de wereld terug zal zien. Nu is dat concept in games niet nieuw, maar in een sandbox omgeving is dat toch iets wat we zelden eerder zagen.

Het is hoe je kiest wat jouw wereld vorm zal geven, maar het gaat niet zover als het butterfly effect dat je in titels als Detroit: Become Human en Until Dawn ziet. Uit navraag bleek dat het verhaal vaste punten kent waar je altijd weer bij uit zal komen, ongeacht de keuzes die je eerder gemaakt hebt. Dit wel met natuurlijk de consequenties aan de hand van het pad dat je genomen hebt. De wereld waarin je deze verschillen gaandeweg zult zien is opgedeeld in zeven gebieden die allen een eigen identiteit kennen. Sommige gebieden zijn afgesloten en kun je door bepaalde acties te verrichten ontgrendelen. Dat kan in eerste instantie in je voordeel werken, maar door een gebied vrij te stellen kan dat op termijn weer nadelige effecten veroorzaken.

De gameplay demo die vorige week werd vrijgegeven is daar richting het einde een uitstekend voorbeeld van. In dat geval werd een basis binnengedrongen om waterpompen aan te zetten, zodat er weer water in overvloed zou zijn. De beheerder van die pompen waarschuwde echter dat niet te doen, want er zouden goede redenen zijn voor het uitschakelen van de desbetreffende pompen. Door dat toch te doen zal je als speler geconfronteerd worden met een nieuw leger aan zombies die een effect op de algehele game kunnen hebben. Tegelijkertijd kan je wel weer een nieuw gebied verkennen wat je nieuwe items en mogelijkheden op kan leveren. Het is dus heel zwart-wit en de keuzes komen altijd met grote voor- en nadelen.

Kleurrijke, doch duistere vibe

Het maken van keuzes is één van de belangrijkste aspecten in de game, maar er is meer wat Dying Light 2 straks de moeite waard zou moeten maken. Zo is het grafisch erg te genieten, iets wat duidelijk naar voren kwam tijdens de presentatie. De wereld wordt kleurrijk gepresenteerd, is nog zonniger en voorzien van ontzettend veel gebouwen, gebieden en overige locaties. Veel gebouwen zijn in een stijl van kastelen en forten gebouwd, maar dan wel met gerecycled materiaal. Natuurlijk heb je de diverse gebieden die al vol staan met gebouwen aan de hand van hoe het ooit was, maar de overlevenden hebben allesbehalve stilgezeten.

Ook de wapens zijn weer erg divers en in grote getale aanwezig en ze zijn van modern materiaal gemaakt, maar ogen alsof ze uit Game of Thrones komen. Dat betekent relatief primitief materiaal veelal gericht op close combat en dat gaat gepaard met de nodige gore. Om een voorbeeld van de diversiteit te tonen in de daadwerkelijke gameplay, werd er geschoten met een speciaal geweer. Die had echter niet veel kogels en het is mogelijk om dan het gevaarte om te draaien en de kolf als een hamer te gebruiken. Zo worden wapens nog multifunctioneel ook, wat natuurlijk de gameplay nog dynamischer maakt. Een ander aspect wat daaraan bijdraagt is dat de wereld om je heen verraderlijk is.

Niet alleen vanwege het gevaar dat constant in de vorm van zombies loert, ook omdat er onverwachte dingen gebeuren. Freerunning is één van de kernzaken in Dying Light 2 en daarin krijg je alle vrijheid om de richting op te gaan die je wilt. Kijk echter wel uit voor wat er om je heen kan gebeuren, want als je niet oplet zak je door de grond heen of de balk die je aangrijpen wilt is toch iets minder sterk dan verwacht. Het gevolg is dat de gameplay van freerunning verandert naar een veel hectischere situatie, want het kan zomaar zijn dat je te midden van een horde zombies beland en daar zul je je dan een weg uit moeten vechten. Beschik je over blacklight? Dan kun je de zombies afschrikken, een flare werkt ook goed maar voor beperkte tijd.

Techland motiveert je ook om te spelen op de manier die jij wil en daarom worden veel scenario’s gepresenteerd met meer mogelijkheden van aanpak. Ga je bij een fort via de hoofdpoort naar binnen? Ga je via het water voor de stealth aanpak of spring je van een nabij gelegen gebouw en vlieg je met de nieuwe paraglider zo naar de binnenplaats? Wat je het leukste vind of het beste acht, het is geheel aan jou om elke situatie geheel naar eigen inzicht aan te pakken en dat komt de herspeelbaarheid uiteraard ten goede. Zeker als je in acht neemt dat ook de keuzes die je maakt voor veranderingen zorgen. En om daar nog een schepje bovenop te doen: de game kent meerdere eindes.

Pas de helft gezien

De ontwikkelaar die de game presenteerde stelde letterlijk dat wanneer je het einde bereikt, dat je hooguit 50% van het geheel gezien hebt. Dat zit hem in de meermaals aangehaalde keuzes, maar ook krijg je tig zijmissies gepresenteerd die een effect op de wereld of gameplay hebben. Besluit je een bepaalde zijmissie links te laten liggen, dan bestaat de mogelijkheid dat je een bepaalde potion niet ontdekt die je sterker kan maken. Vind je deze potions wel, dan zal de dynamiek ook weer veranderen, want vijanden zullen je voorbeeld volgen en dan kom je tegenover een grotere uitdaging te staan.

Uiteindelijk komt het allemaal weer terug bij één punt: keuzes. Je krijgt een avontuur gepresenteerd waarin de mijlpalen zijn vastgesteld, maar hoe je die bereikt is volledig naar eigen inzicht. Onderweg wordt er een hoop variatie gepresenteerd in de vorm van meer ontwikkelde Infected, andere menselijke groeperingen, stadsdelen die veranderen aan de hand van eerdere situaties en ga zo maar door. Dying Light 2 voelt – op basis van de presentatie en wat we gezien hebben – in elk opzicht als een goede ontwikkeling ten opzichte van het origineel aan. Techland gaat net wat verder in diverse gameplay zaken, biedt nog meer variatie en gaat creatiever met het verhaal om.

Voorlopige conclusie

Dying Light 2 heeft een goede indruk achtergelaten doordat het er grafisch indrukwekkend en gevarieerd uitzag. De keuzes die je maakt hebben effect op alles om je heen, dus dat kan voor interessante situaties gaan zorgen. Dat komt de herspeelbaarheid fors ten goede, zeker als je bedenkt dat je de game ook in coöp kunt spelen waarin je het verhaal van de host volgt. Bovendien is dat ook een stuk gezelliger, want van de personages in de game hoef je geen gezelligheid te verwachten. Toch is het uiteindelijk meer van hetzelfde en hoewel we niet gespeeld hebben, kunnen we wel stellen dat het verfijnder, uitgebreider en meer divers oogt. Een goed teken en als Techland genoeg tijd neemt om alles af te werken en te polijsten, dan zit het wel goed.