Gespeeld: DOOM Eternal – Waar de releasekalender in het voorjaar van dit jaar steeds leger begint te raken, staat één release zo vast als een huis en dat is die van DOOM Eternal. Je zou het niet zeggen, maar het is alweer vier jaar geleden dat er een DOOM-game uitkwam en dus snakken we inmiddels wel weer naar een nieuwe. Het is alleen lastig om het concept van DOOM opnieuw uit te vinden, laat staan cruciaal te veranderen. Toch durfde id Software het aan om met deze DOOM een nieuwe richting in te slaan, maar tegelijkertijd willen ze wel de authenticiteit van de franchise behouden. De focus bij onze hands-on lag dan ook met name op de singleplayer, die dit keer een hele andere invulling heeft gekregen. De feedback dat de vorige DOOM qua singleplayer na verloop van tijd repetitief werd, is meegenomen en wij mochten ervaren wat voor impact dit heeft op DOOM Eternal.

Raise hell and save the world

De hands-on die we kregen met DOOM Eternal was er gelukkig een die helemaal aan het begin van de game begon, in plaats van halverwege zoals met de gamescom-demo. Daardoor konden we langzamerhand zelf de mogelijkheden ontdekken en werden we geïntroduceerd tot de vele features die de game dit keer met zich meebrengt. Er zit namelijk nogal wat in DOOM Eternal verstopt en we hebben gemerkt dat je deze game heel anders zal spelen dan de DOOM uit 2016. Marty Stratton, de executive producer van DOOM Eternal, gebruikte zelfs de analogie van martial arts. Gedurende de game word je geleerd wat je allemaal kan doen, net als met martial arts en het is vervolgens aan de speler om dit te combineren en er een heus slachtfeest van te maken.

Je hebt bijvoorbeeld een kettingzaag die je kunt gebruiken om ammo uit vijanden te ontfutselen en met een glory-kill droppen zij health. Het is dus niet puur hersenloos slachten, want je moet ook in de gaten houden wat je op het moment van doden nodig hebt in je arsenaal of voor je persoonlijke gemoedstoestand. Dit alles combineer je met verschillende mogelijkheden, waaronder dashing waarmee je snel vooruit kunt bewegen. Dit is volledig nieuw binnen de DOOM-franchise en zorgt voor nieuwe gameplay situaties en acties die je nog niet eerder hebt meegemaakt in DOOM. Zo combineer je dash niet alleen met het ontsnappen aan vijanden, maar ook in levels waar puzzelelementen aan toe zijn gevoegd.

Het gangetje-gangetje dat je van DOOM gewend bent uit de oudere tijden, is ingeruild voor afwisselende levels met meer verrassingselementen. DOOM uit 2016 werd behoorlijk voorspelbaar na verloop van tijd en de gameplay was min of meer hetzelfde gedurende het avontuur. Dat zal met DOOM Eternal anders zijn, zo ga je naar meer planeten dan ooit tevoren (zelfs de hemel) en er is meer nagedacht over afwisseling in de gameplay. Zo moet je in sommige levels op verschillende platformen springen die onder je voeten verdwijnen en dashen naar muren die je kunt beklimmen. Dat voegt een nieuwe dimensie toe aan het geheel en hetzelfde geldt voor de hogere focus op het gebruik van de mogelijkheden om bepaalde content drops, zoals ammo of health te verkrijgen. Alhoewel dat laatste ook in de vorige game zat, is het nu verder aangescherpt en word je op één of andere manier gedwongen om meer tactisch te gaan spelen, ammo is nu bijvoorbeeld een stuk schaarser.

Veel schakelen

Om meer duiding te geven aan de martial arts analogie moet je beseffen dat je veel zult schakelen in DOOM Eternal. Het simpelweg upgraden van je wapens en hiermee doelloos in het rond knallen is niet langer de focus van de gameplay. De game dwingt je als het ware om te schakelen tussen verschillende tactieken en geeft je daarom meerdere tools om mee uit de voeten te kunnen. Dash is slechts een klein element hierin, want je krijgt nog veel meer voor je kiezen. Dit gebeurt al vrij vroeg in de game wanneer je de kettingzaag unlockt, de blood punch, de flame belch en een frag grenade (een alternatief hiervoor is de ice bomb).

Dit zijn behoorlijk wat dingen om te managen tijdens het spelen en stiekem kom je erachter dat DOOM Eternal in principe ontwikkeld is voor de pc-speler. Om met een controller alles onder controle te houden is even wennen, maar zeker niet onmogelijk. Wanneer er echter flink wat vijanden actief zijn en je de resources moet managen samen met de aanvullende mogelijkheden, dan is het even slikken. Alle wapens hebben namelijk ook nog een second shot mogelijkheid die je apart kunt upgraden, dus tijdens een gevecht met een vijand zijn er dan veel meer opties dan alleen slaan, zagen of knallen.

Meer uitdagend dan ooit

DOOM was altijd wel een titel waarbij je niet teveel achterover kon leunen en met DOOM Eternal hebben ze dit naar een nog hoger niveau getild. Je moet nu echt wel het één en ander onder de knie hebben in de game, wil je vol zelfvertrouwen een arena betreden. Het genoemde schakelen tot een combinatie die op martial arts lijkt is daar één van, maar ook de puzzelelementen die je tegenkomt vragen enig geduld en inzicht. Zo zijn we al een paar keer tegen gedeeltes aangelopen waar trial & error een vast gegeven is; het net goed kunnen springen op een platform of met de juiste timing en inzicht een gapend gat overwinnen is meer regel dan uitzondering in DOOM Eternal. Dit alles valt weer samen met het tackelen van het gebrek aan variatie en de voorspelbaarheid dat het deel uit 2016 kenmerkte.

Grotere focus op het verhaal

De levels in DOOM Eternal zijn ook anders opgezet en je zult merken dat er meer open ruimtes zijn wat een nog groter gevoel van vrijheid geeft. Zoals we net al even lieten doorschemeren, ga je onder andere naar de hemel, want deze game beperkt zich niet langer tot Mars en de hel, zoals in het vorige deel het geval was. Deze locaties zitten er nog wel in, maar omdat het verhaal dit keer een stuk meer aandacht heeft gekregen ga je door meer hoepels dan ooit tevoren om antwoorden te krijgen en dat betekent ook dat je flink wat frequent flyer miles zult opbouwen.

Hiermee opent de wereld van DOOM zich meer dan ooit, want de achtergrond komt ook meer naar voren. Zo zul je meer over de Slayer zelf te weten komen en omdat je de demonische invloeden op aarde wilt stoppen, reis je af naar verschillende locaties die je steeds meer vertellen over het ontstaan van de demons, de Slayers en wie er verantwoordelijk voor is geweest. Deze locaties hebben allemaal hun eigen invloeden en stijl, waar we al even van mochten proeven. Zo kregen we een planeet te zien dat overgoten was met ijs en dat is nieuw voor DOOM, gezien het vorige deel vooral de hitte opzocht met de hel. Een goede afwisseling wat ons betreft, ook omdat het andere vijanden oplevert, nieuwe elementaire invloeden en het oogt bovendien als een erg mooi geheel.

Voorlopige conclusie

Het is wel duidelijk welke kant DOOM Eternal op wil gaan, namelijk die van variatie, strategie en het meer zijn dan simpelweg een hersenloze shooter. Wat ons betreft is dat meer dan gelukt, zonder de nadruk er teveel op te leggen. Spelers die de klassieke DOOM-games gewend zijn, zullen misschien even moeten wennen, maar hoe dieper je in de game raakt, hoe meer je de toevoegingen zult gaan waarderen. De grotere schaarste van munitie en middelen dwingt je tot meer strategisch vechten, waardoor het hersenloze er wat ons betreft wel vanaf is. Wil je toch relaxt kunnen spelen? Dan valt dit gelukkig op te lossen met een lagere moeilijkheidsgraad, die een stuk meer vergevingsgezind voor je speelstijl is. Belangrijk om te benadrukken is dat de singleplayer niet langer voorspelbaar is en ook het vechten zal meer gevarieerd zijn. Op basis van een paar uur spelen is de voorlopige conclusie dat id Software de juiste balans hierin gevonden heeft, mede door het toevoegen van meer locaties. De technische prestaties op de PS4 hebben we helaas nog niet onder de loep kunnen nemen, maar er is ons toegezegd dat de game op de PS4 en PS4 Pro op 60fps zal draaien. De verbeterde versie op de Pro is nagenoeg gelijk aan ‘high settings’ op pc en ondersteunt 4K HDR, aldus id Software.