Review | GRID Legends – Het is alweer vijftien jaar geleden dat mijn favoriete racegame het levenslicht zag, Race Driver: Grid. We stonden toen aan het begin van een franchise, die sindsdien enkele goede en minder goede racegames heeft voortgebracht. Die eerste game had indertijd een fantastische AI, die niet altijd op de racelijn reed en ook eens af en toe op een foutje te betrappen was. Dit leidde dan tot spectaculaire crashes en spannendere races, iets wat is voortgezet in de rest van de reeks. Nu werden we als racefans met de nieuwste game in de serie verblijd, genaamd GRID Legends, en reken maar dat de spectaculaire crashes terug zijn. Ontwikkelaar Codemasters en uitgever Electronic Arts hebben hun best gedaan om ons weer van een solide arcade racer te voorzien.

Driven to Glory

Laten we beginnen met datgene dat we in de trailers het meest hebben zien passeren: Driven to Glory. Hier kon je in onze preview al lezen waar het verhaal zoal over gaat en wat onze eerste impressies waren. Dit moet een verhaal zijn dat de haren op onze arm overeind doet komen, net als Drive to Survive – een serie op Netflix die het reilen en zeilen in de Formule 1 volgt – dit al keer op keer heeft weten te doen. Het acteerwerk is zeker niet slecht, maar het verhaal gaat wel heel snel: je start als een “nobody” en na enkele races heb jij bewezen dat klaar bent om het op te nemen tegen de beste racers in de wereld. Bijna elke race wordt voorafgegaan door een kort filmpje en zeker in de eerste helft is dit allemaal maar wat leeg en weinigzeggend. Lang ben je er ook niet mee bezig, want in no-time heb je het verhaal voltooid en ga je verder met de eigenlijke carrièremodus. Het beste aan de verhalende modus is wel dat de races een mooie weerspiegeling zijn van wat je zoal mag verwachten gedurende de carrièremodus.

Met al de XP en het geld dat je verdient, kan je niet alleen wagens kopen en deze upgraden, maar ook je team en teamgenoot upgraden. Dit alles zit in een kleine overzichtelijke skilltree verwerkt en zo kan je er bijvoorbeeld voor zorgen dat je teamgenoot minder fouten maakt of dat de aanschaf van wagens 10% goedkoper is. Ook kan je een sponsor aanduiden die je, na het behalen van bepaalde doelstellingen, een heuse geldsom aanbiedt. Het is jammer genoeg niet zo dat je meerdere sponsors tegelijk actief hebt en dat deze op je wagen verschijnen, aangezien elke auto apart van een kleurtje voorzien kan worden. Je hebt dan weliswaar je eigen team, maar door een gebrek aan ranking, vast patroon en kleur voor je wagenpark én een vrije keuze in teamgenoot, voelt het toch nog niet helemaal aan als je eigen team.

Wat en waar

Er zijn verschillende types races, die gaan van de veelvoorkomende sprintraces, circuitraces, driftcompetities en eliminatieraces tot de minder vaak geziene multiclass races. Hierbij start een deel van de racers eerder in tragere wagens om vervolgens een ander deel racers los te laten die over snellere wagens beschikken. Vanaf dat je het realisme even buiten beschouwing laat, is het best vermakelijk om met een vrachtwagen een bende kleine mini’s van de baan te kegelen. Bij al deze verschillende disciplines horen natuurlijk ook vele verschillende voertuigen. Deze gaan van een Renault Clio tot een Bugatti Veyron en weer naar racemonsters waarmee ze rijden in de Formule E. Er is echt voor iedereen wat wils dankzij deze variatie. En met meer dan 120 auto’s is er genoeg keuze.

Racen doe je op een mix van bestaande circuits, zoals Suzuka en Brands Hatch, en fictieve circuits in bijvoorbeeld Havana en San Francisco. Sommige van deze circuits zijn we eerder in de franchise al eens tegengekomen en dit was dan ook een fijn weerzien. De bestaande circuits leg je niet alleen in de bekende richting af, maar ook andersom. Zo voelde het heel vreemd om de Red Bull Ring in de tegengestelde richting af te leggen, maar dat maakte het plezier er zeker niet minder om. Bovendien voegt het wat toe aan de variatie tijdens de races. Je kan gedurende de carrièremodus zeker wel iets vinden waar jij je het liefst op focust en fijn is dat je een discipline kan overslaan als die je minder ligt. Doe lekker je eigen ding en race je in jouw favoriete klassen een weg naar de top.

Lekker racen

Genoeg over alles wat er wel of niet in zit, je bent hier om te racen. De plezierfactor in GRID Legends is zeer hoog. Het gebeurde meermaals dat we onszelf probeerden wijs te maken om na ‘nog één race’ te stoppen, om er vervolgens nog minstens vijf races aan vast te plakken. Aangezien de races relatief kort zijn en ze bomvol spectaculaire en verrassende gebeurtenissen zitten, was het zeer moeilijk om de game neer te leggen en dat is een goed teken. De AI maakt fouten en zo moet je dus zelfs op de rechte stukken op je hoede blijven, want het zou niet de eerste keer zijn dat we op een crashende wagen inreden en zo onze race om zeep hielpen.

De besturing is zoals je van een arcade racer mag verwachten. Je wagen glijdt van de ene bocht naar de andere en remmen in een rechte lijn – zoals in de simracers – is niet nodig. Je kan gerust in je bocht remmen en de controle over je voertuig niet verliezen. Alleen bij het bruusk remmen moet je even oppassen dat je wagen niet meer naar de tegengestelde richting schuift dan de bedoeling is. Het is in die zin heel erg vergelijkbaar met GRID uit 2018. Verschillende wagens voelen ook verschillend aan en dit zorgt ervoor dat de races gevarieerd genoeg blijven. De besturing is ook dermate toegankelijk dat vrijwel iedereen kan instappen en dat is ook gelijk een punt van kritiek: niemand zal moeite hebben met de game, ook nieuwkomers niet.

Alleen of met vrienden

Wat de races eveneens interessant maakt, is het Nemesis systeem. Dit wil zeggen dat als jij rijdt als een kip zonder kop, de AI dit niet zal vergeten. Tik jij iets te vaak een bepaalde rijder aan, dan zal hij/zij de volgende keer dat je hem wilt passeren niet alleen de deur direct dichtgooien, maar je ook gewoon proberen van de baan te rammen. Dit voegt een extra element toe aan het racen en zorgt ervoor dat geen enkele race hetzelfde is. Wij hebben alleszins geprobeerd om zo weinig mogelijk tegenstanders tegen de schenen te schoppen, maar dat gaat geheid een keer mis. Ons enige probleem met de gameplay is dat het allemaal wat te gemakkelijk is. Wil je een beetje een uitdaging, dan zijn eigenlijk alleen de moeilijkheidsgraden “Expert” en “Legend” een optie, maar zelfs dat is vaak nog niet al te lastig. De game had hier dus absoluut meer weerstand mogen bieden.

Een andere mogelijkheid om de races wat uitdagender te maken, is door je lobby instellingen op open te zetten, zodat andere spelers met jou mee door de carrièremodus evenementen razen. Het hop-in-hop-out systeem gaat zeer gemakkelijk en voor je het weet kan jij de overwinning voor iemand anders z’n neus weggraaien. Verder kan je ook gewoon losse races online rijden, indien je niet wilt dat anderen je voortgang in de carrièremodus belemmeren. Voor iedereen is er dus wat wils als het om multiplayer racen gaat. De races die we met andere spelers gereden hebben, liepen soepel en er werden geen problemen waargenomen. Je kan ook gemakkelijk je vrienden uitnodigen om deel te nemen aan jouw sessie.

Op het scherpst van de snede

Visueel ziet de game er op zich netjes uit. De omgevingen rond de verschillende circuits zijn mooi om naar te kijken en ook de weerspiegeling van het licht en de reflecties op de wagen zien er keurig uit. De racemonsters worden scherp in beeld gebracht en de kleuren zorgen voor een afwisselend spektakel, zeker als het regent. De algehele toon qua kleurstelling voelt echter wat flets aan en de lighting had in races waarin het niet regent meer mogen spreken. Dit alles wordt gepresenteerd in een dynamische sub-4K resolutie, met daarbij een framerate van 120 fps. Dit zorgt voor een soepele beleving van het racegeweld, aangezien de game zeer stabiel draait. Het enige dat we erop kunnen aanmerken, is dat het in een tunnel op een bepaald circuit ook regent, wat dan een wel heel poreuze tunnel is. We zullen het maar een schoonheidsfoutje noemen, want voor de rest is het allemaal oerdegelijk.

Niet alleen de races zelf zien er goed uit, ook de cut scènes die door echte acteurs gespeeld worden, worden scherp gepresenteerd en geven wel degelijk een documentaire-achtige vibe af. Niet alles is echter ‘perfect’, want sommige elementen in het menu vertonen wat glitches, maar dat zijn meer de kleine issues. De audio daarentegen is prima, zo klinken de auto’s erg verschillend en vooral het geluid als je over een kerbstone rijdt, is heerlijk. Wel blijft het gek om Dyson stofzuigers te horen zodra er plaatsgenomen wordt in een Formule E bolide, maar dat is een bekend ‘euvel’ wat betreft deze discipline. De soundtrack voegt daar nog wat lekkere beats tijdens de races aan toe, maar die is verder nergens echt heel bijzonder. Desalniettemin is GRID Legends audiovisueel degelijk te noemen, maar niet heel indrukwekkend.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.

Conclusie

Al bij al is GRID Legends een zeer vermakelijke game die nergens echt in uitblinkt, maar verder ook nergens echt teleurstelt. Het racen is een genot en die ene extra race kan er altijd nog wel bij. Het verhaal is wat aan de korte kant en wat voorspelbaar. De carrièremodus daarentegen zal je een tijdje zoet houden en vooral de afwisseling tussen de verschillende disciplines maakt dat je je niet snel gaat vervelen. Je krijgt echter nooit echt het gevoel dat het jouw team is, aangezien je niet eens je eigen teamgenoot kan kiezen, en meer. De game is zeer toegankelijk, al zal dit voor de geoefende racer misschien wel wat te gemakkelijk aanvoelen. Vrees echter niet, want je kan je carrièremodus openzetten zodat andere spelers tegen jou kunnen racen. Audiovisueel is het degelijk en de game loopt ook zeer soepel. GRID Legends evenaart de eerste game niet, maar het komt wel dicht in de buurt van de andere hoogtepunten in de reeks.

Pluspunten

  • Veel auto’s en afwisselende circuits
  • Variatie in racetypes
  • Nemesis systeem
  • Carrière modus met multiplayer features
  • Audiovisueel degelijk
  • Verhaal is leuke introductie…

Minpunten

  • …maar is kort en voorspelbaar
  • Je eigen team voelt niet als je eigen team
  • Wat gemakkelijk
  • Zo hier en daar schoonheidsfoutjes

8.0