Review | Destroy All Humans! 2 – Reprobed

Review | Destroy All Humans! 2 – Reprobed – De eerste Destroy All Humans! remake uit de stallen van THQ Nordic en Black Forest Games was vermakelijk en duidelijk met veel liefde in elkaar gezet. Toch wist die game weinig indruk te maken, mede door het bronmateriaal. Een van de eerste gedachten die echter direct door ons hoofd heen ging was: hopelijk wordt het tweede deel ook opnieuw uitgebracht. En hier zijn we dan. Destroy All Humans! 2 – Reprobed is een feit en is ook zeker een stuk vermakelijker dan diens voorganger, maar het weet toch niet echt boven de middelmatigheid uit te stijgen.

Gek als een deur

Tien jaar na de oorspronkelijke Destroy All Humans! komt de KGB, de oude Russische geheime dienst, erachter dat al tien jaar lang een alien zich voordoet als de president van de Verenigde Staten. Cryptosporidium-137 is in de tussentijd overleden, maar zijn kloon Cryptosporidium-138 heeft zijn taken overgenomen. Deze nieuwe Crypto is sterker, sneller en beter uitgerust. Niet alleen qua wapens, maar hij is ook de eerste van zijn soort die een voortplantingsorgaan heeft. Men refereert hier naar als zijnde “The Package”.

De Russen blazen het Furon moederschip op met een nucleaire raket waarbij Orthopox 13, Crypto’s commandant, op het nippertje zijn ziel weet te redden door deze in een holografische projector te plaatsen. Pox weet dat de KGB samenspant met een lokale hippie-goeroe genaamd Coyote Bongwater om zo een goedje genaamd Revelade onder de bevolking van Bay City te verspreiden. Blijkbaar is de KGB niet alleen in Bay City actief, waardoor Crypto nog verder over de wereld zal moeten reizen om ze volledig uit te schakelen.

Geen flauwekul

Bij het opstarten van Destroy All Humans 2! – Reprobed worden we begroet met een scherm waarin wordt gewaarschuwd dat de thematiek in deze game mogelijk schokkend kan zijn voor de mens anno 2022. Wat de ontwikkelaar hier eigenlijk mee wil zeggen is dat niks is gecensureerd, noch is aangepast ten opzichte van de originele Destroy All Humans! 2 uit 2006 (vooruit, met uitzondering van één missie), wat wij kunnen waarderen. De eerste remake was namelijk op sommige vlakken gecensureerd, maar waarom? In een game waarin je als een marsmannetje allerlei mensen en gebouwen opblaast, hoef je wat ons betreft de dialogen niet zo serieus te nemen.

Groovy, baby

Net als bij de eerste remake is de besturing in Destroy All Humans! 2 – Reprobed niet echt van deze tijd. Wederom merkten we op dat de game duidelijk een consolegeneratie of drie geleden zijn oorsprong zag, maar toch is voorzien van net genoeg tweaks om het speelbaar te maken. Het is beter dan in de eerste remake, maar verre van perfect. Wel schieten we onze weg makkelijker door deze game heen dan diens voorganger en dat is positief te noemen. Ook heeft Crypto in het tweede deel wat nieuwe speeltjes in zijn arsenaal, die de game wat pluspunten geeft.

Zo kan Crypto deze keer het lichaam van veel mensen overnemen om zo minder op te vallen in de menigte en om zo in gesprek te gaan met andere mensen. Een alien is natuurlijk voor de meeste mensen behoorlijk schrikken. Om de mensen af te leiden kan Crypto ook een skill genaamd ‘Free Love’ gebruiken, waardoor mensen spontaan zullen gaan dansen en al hun zorgen loslaten. Daarnaast is het voor Crypto mogelijk om zijn UFO tijdelijk onzichtbaar te maken, zodat het leger niet direct wordt ingezet wanneer je een stukje gaat vliegen. Deze krachten gecombineerd met wat nieuwe, soms hilarische, wapens zorgt voor de nodige afwisseling in dit vervolg.

Denk hierbij aan de Dislocator. Dit wapen schiet een soort van frisbees af die wanneer ze zich aan een mens of object hechten, ervoor zorgen dat ze beginnen te stuiteren als een stuiterbal. Ook is Gastro inzetbaar, de voormalige conciërge van het moederschip. Net als Pox heeft hij zichzelf in een hologram weten te plaatsen en hij kan Crypto bijstaan wanneer nodig. Als dat niet genoeg ondersteuning biedt, beschikt Destroy All Humans! 2 – Reprobed ook nog over een coöp modus. Wij speelden de game op pc via Steam, waarbij het ook nog eens mogelijk is door middel van Steam Link om via internet samen met een vriend/vriendin de coöp te spelen zonder dat hij of zij de game zelf bezit.

Gemengd pakket

Dankzij de cartooneske stijl van Destroy All Humans! 2 – Reprobed is de game alles behalve vervelend om naar te kijken. Wel krabden we onszelf achter de oren vanwege de performance, want die is niet best. Toegegeven, op het door ons gebruikte systeem (Ryzen 7 3700X, 32GB RAM, Radeon 6900XT) was 60 frames met alles op ultra op een 1440p resolutie gewoon prima haalbaar, maar veel verder dan dat kwamen we niet. Dit zou in onze optiek makkelijk moeten kunnen met een game die op Unreal Engine 4 draait. De eerste Destroy All Humans! remake hebben we ter vergelijking geïnstalleerd en daarin haalden we met alles op ultra met gemak over de 150 frames, terwijl die dezelfde engine gebruikt. Daarnaast merkten we in Destroy All Humans! 2 – Reprobed ook behoorlijk wat texture pop-in op, wat we erg jammer vinden.

Zoals eerder aangegeven is er nagenoeg niks in de game aangepast ten opzichte van de originele release in 2006, dus we mogen weer genieten van een hoop cynische rotopmerkingen uit de mond van Crypto. Ook de dialogen van andere personages wisten ons met regelmaat aan het lachen te maken. Een mankement is echter hoe weinig verschillende NPC’s er daadwerkelijk in de game zitten met daarbij nog minder stemacteurs. Veel vrouwelijke en mannelijke NPC’s maken allemaal gebruik van dezelfde stem. In het PlayStation 2 tijdperk kwam je hier nog wel mee weg, maar anno 2022 had hier – zeker in een remake – toch wel iets aan gedaan mogen worden.

Gespeeld op: Pc.
Ook beschikbaar op: PlayStation 5, Xbox Series X|S.