Review | Valkyrie Elysium – De Noorse mythologie herleeft de laatste jaren steeds meer. Logisch ook, want de mystieke wereld van Odin en co. zit vol wonderbaarlijke verhalen. Ontwikkelaars Square Enix en Soleil leken dit te beseffen en bliezen dus even de Valkyrie Profile franchise nieuw leven in onder een nieuwe noemer: ‘Valkyrie Elysium’. ‘Valkyrie wat?’ horen we je al zeggen en indien je nog nooit van deze franchise gehoord zou hebben, nemen we je dat ook niet kwalijk. De eerste Valkyrie Profile game dateert intussen al van 1999 en de vorige grote game in de reeks kwam inmiddels 14 jaar geleden uit. Valkyrie Elysium is een nieuw begin voor de franchise en dus een ideale mogelijkheid voor zowel nieuwkomers als veteranen om deze mythische wereld te ontdekken.

De tocht van de Valkyrie

Slecht nieuws: Ragnarök is hier en dat betekent dat de wereld ten einde zal komen! De almachtige Oppervader Odin beseft dit maar al te goed en roept daarom een ‘Walkure’ – in de volksmond beter bekend als een ‘Valkyrie’ –  in het leven. Jij stapt in de gevleugelde schoenen van deze mythische strijdgodin in een verwoede poging de wereld te redden van de ondergang. Het is een leuk concept om een game rond op te bouwen, zeker als je wat geïnteresseerd bent in de mythologie. Valkyrie Elysium heeft echter op verhaalvlak eigenlijk weinig concreets te bieden: je neemt het op tegen allerlei wezens en bezoekt verschillende locaties, maar dat vat zo een beetje het verhaal samen.

Dat wil niet zeggen dat Valkyrie Elysium helemaal geen verhaal heeft, want er zijn wel degelijk personages te vinden die met elkaar in dialoog gaan en hierdoor het plot vooruitduwen… maar erg boeiend is het allemaal niet echt. Er zijn wel enkele interessante wendingen, maar die komen allemaal voor in de laatste 2 uurtjes van het 10-uur durende verhaal, waardoor je je dus eerst door wat ‘saaie’ content moet worstelen voordat je bij het goede gedeelte komt. De game kent ook verschillende eindes en deze zijn allemaal afhankelijk van een keuze die je maakt in het laatste hoofdstuk. Het is gelukkig wel boeiend om de verschillende uitkomsten van het verhaal te zien, waardoor deze dus wel de moeite waard zijn.

Goddelijke kunstjes

Valkyrie Elysium breekt met de turn-based combat van de eerdere games en kiest voor een snel en flitsend actie-RPG systeem waarbij je combo’s dient te maken met lichte en zware aanvallen. Er zijn echter wel enkele elementen uit de eerdere games overgenomen, die ervoor zorgen dat Valkyrie Elysium een meer uniek kantje krijgt. Zo zijn er de vier zogenaamde ‘Einherjar’, gestorven mensen die een contract zijn aangegaan met de Valkyrie en nu voor haar strijden in geestvorm. Elke Einherjar – laten we ze voor het gemak gewoon geesten noemen – heeft een eigen element (ijs, vuur, bliksem en heilige kracht). Bij activatie van een geest, neemt de Valkyrie dat element over en worden haar aanvallen versterkt. Elke vijand heeft een zwakte voor een element, dus de juiste geest inzetten op het juiste moment is cruciaal. Het is een simpel, maar efficiënt systeem.

Daarnaast is er ook de zogenaamde ‘Soul Chain’, een koord dat de Valkyrie naar haar vijanden gooit, waardoor ze heel gemakkelijk over het slagveld kan zoeven. Voeg daar nog eens ‘Divine Arts’ aan toe, spreuken die de Valkyrie kan afvuren die ook een element bevatten, en het plaatje voor een leuk en snel combat systeem met diepgang zou compleet moeten zijn… maar de realiteit ligt even anders. Valkyrie Elysium heeft in totaal slechts negen hoofdmissies te bieden, maar je eerste geest kan je pas gebruiken vanaf missie drie. Het duurt dan nog tot missie zes vooraleer je alle geesten (en dus alle elementen) hebt vrijgespeeld, waardoor je eigenlijk slechts een beperkt aantal missies met de volle ‘toolkit’ kan spelen. Het is uiteraard logisch dat je niet alle vaardigheden aan het begin van een spel krijgt, maar hierdoor zijn de eerdere missies best saai om door te spelen.

Als je dus even doorbijt is de combat best leuk, maar toch blijft Valkyrie Elysium kampen met een enorm hardnekkig probleem: de camera… oh Odin, wat heb je met de camera gedaan? We zullen er geen doekjes om winden: deze is ronduit slecht. Hij blijft steken achter muren, lijkt bij momenten een eigen leven te leiden en moet voortdurend gecorrigeerd worden in gevechten. De camera manipuleren verloopt allesbehalve soepel, ondanks een (meestal) stabiele framerate van 60fps. Hierdoor is ook het lock-on systeem moeilijk te gebruiken: de camera flikkert aan een onaangenaam snel tempo tussen doelwitten, waardoor de Valkyrie soms middenin een combo plots van doelwit verandert. Enorm onhandig en je loopt er geregeld schade door op. Als je dit lock-on systeem echter niet gebruikt en gewoon manueel mikt, zijn de gevechten veel beter speelbaar, al blijft de camera soms wel vreemde capriolen uithalen.

Odins spectaculaire speeltuin

Valkyrie Elysium heeft dus zijn problemen, maar gelukkig zijn er ook wel wat goede elementen in de game te vinden. De algemene visuals bijvoorbeeld: de game heeft een wat unieke ‘geschilderde’ stijl, die eigenlijk best goed bij de wereld past. De game ondersteunt een 4K-resolutie en de omgevingen komen hierdoor best goed uit de verf (met uitzondering van het tutorial level, dat wat last heeft van grafische pop-in). Het zijn echter vooral de Divine Arts die de show stelen: deze zijn enorm kleurrijk en spectaculair om te zien, waardoor gevechten toch een bepaalde epische flair meekrijgen. De omgevingen van de hoofdmissies vertonen ook voldoende variatie: zo bezoek je, onder andere, gezellige dorpjes, mistige moerassen, kleurrijke tuinen en nog veel meer.

Een ander element waar je veel variatie in vindt, is je speelstijl en progressie. Valkyrie Elysium maakt geen gebruik van een klassiek XP-systeem, maar van edelstenen die je verdient in de missies. Met deze edelstenen kan je jezelf of je wapens versterken. Wanneer een wapen versterkt wordt, krijgt het bovendien nieuwe combo’s ter beschikking. De wapens zijn dan misschien niet zo uniek (zwaarden en speren, je kent het wel), maar ze hebben wel elk een eigen moveset en hun eigen sterktes en zwaktes. Door vaak met hetzelfde wapen te vechten, speel je dan nog eens extra skills vrij, al is dit proces best een lange grind. Je krijgt dus voldoende vrijheid om jouw eigen speelstijl te vinden en je te focussen op de skills en combo’s die jij leuk vindt.

We vermeldden al even dat de game slechts negen hoofdmissies heeft die samen tien uur duren, wat aan de korte kant is. Je kan deze speelduur echter verdubbelen als je ook alle zijmissies speelt. Zijmissies zijn kortere missies, waarbij je een stukje van een hoofdmissie opnieuw speelt, maar dan met nieuwe vijanden in een apart scenario. Ze zijn de moeite waard, aangezien je er vaak upgrades of nieuwe skills voor krijgt, maar tegelijk voelen ze op den duur wat repetitief aan. Het hoge aantal zijmissies lijkt vooral in de game te zijn gestopt om zo de speelduur te rekken in plaats van kwalitatief nieuwe content te bieden.

Elysium nog niet helemaal bereikt

Ten slotte willen we het nog even over wat algemene puntjes hebben die, jammer genoeg, ook beter hadden gekund. Zo is het ten eerste niet mogelijk om op eenzelfde save file te wisselen van moeilijkheidsgraad: je kiest aan het begin jouw niveau en je kan dit niet meer veranderen, wat enorm vervelend is als achteraf blijkt dat je verkeerd hebt gekozen. Cutscènes kunnen niet gepauzeerd worden en ook de gesproken taal kan je niet meer veranderen: de game wordt ingesproken in het Japans of Engels, maar wisselen is een no-go. De personages geven echter een goede performance in beide talen, alhoewel de lip-sync in het Japans niet synchroon verloopt. Op auditief gebied willen we echter wel aangeven dat de algemene soundtrack enorm geslaagd is: Motoi Sakuraba herneemt zijn job als componist van de reeks en levert hier puik werk af! De eerder genoemde probleempjes zijn lichte frustraties, die in de toekomst wellicht aangepakt kunnen worden middels patches.

Gespeeld op: PS5.
Ook beschikbaar op: PS4, pc (vanaf 11 november).

Conclusie

We zijn enthousiast dat de Valkyrie franchise zijn terugkeer heeft gemaakt, maar toch hebben we het gevoel dat Valkyrie Elysium wat meer liefde had moeten krijgen van zijn makers. Alhoewel het algemene concept en sfeer geslaagd zijn, is het eigenlijke verhaal niet bijster interessant, op de laatste paar hoofdstukken na dan. Ook op combat gebied moet je even wachten vooraleer de game echt leuk wordt: de mix van snelle actie, visueel spektakel, vrijheid in speelstijl en tactische diepgang is leuk… maar je moet je eerst door wat hoofdstukken worstelen voordat je de leukste vaardigheden vrijspeelt. Wat echter nooit beter wordt, is de camera: deze is enorm onvoorspelbaar en bij vlagen zelfs hondsirritant. De omgevingen in de hoofdmissies kennen voldoende variatie en zien er netjes uit, alhoewel het veelvuldig kopieer- en plakwerk van de zijmissies nu niet had gehoeven. Als we het totaalpakket bekijken, dan zien we een game die veel goede bedoelingen en ideeën heeft, die slechts middelmatig zijn uitgewerkt.

Pluspunten

  • Leuk concept
  • Latere hoofdstukken van het verhaal
  • Visueel spektakel in gevechten
  • Speelstijlen en progressie
  • Variatie in omgevingen

Minpunten

  • Eerdere hoofdstukken van het verhaal
  • Combat is in het begin wat saai
  • Camera en lock-on tijdens gevechten
  • Zijmissies gaan op den duur vervelen
  • Wat kleine probleempjes

6.0