Review | Company of Heroes 3

Review | Company of Heroes 3 – De Duitsers blijken standvastig te zijn. Ze willen hun heuvel, die tactische voordelen voor hun zware kanonnen biedt, niet zonder slag of stoot opgeven. Hun verdediging is niet alleen goed ingegraven, maar ook voorzien van zware machinegeweren en antitankgeschut. Een frontale aanval staat gelijk aan zelfmoord. We positioneren onze infanterie net uit het zicht van de vijand. Terwijl onze artillerie een bombardement uitvoert, zorgen we er voor dat onze parachutisten veilig achter de vijandelijke linies landen. Met hun explosieven schakelen we snel de vijandelijke mitrailleursnesten uit. Onder dekking van een rookgordijn rekent onze infanterie vervolgens razendsnel met het antitankgeschut af. Hierna is het over en uit voor de Duitsers, die niets anders meer kunnen dan alsnog het hazenpad te kiezen.

Groot, groter, grootst

Zoals je hierboven leest, is de typische Company of Heroes-gameplay weer helemaal terug van weggeweest. Ontwikkelaar Relic Entertainment trekt werkelijk alle registers voor dit vervolg open. Company of Heroes 3 is namelijk de meest uitgebreide game in de langlopende serie en barst uit zijn voegen qua content. Zo kun je kiezen uit een dynamische campagne, met een turn-based map, waarin je als de geallieerden Italië moet zien te bevrijden. Heb je liever een meer traditionele campagne, dan kun je met het Deutsches Afrikakorps (DAK) in Noord-Afrika aan de slag. Dan heb je nog de multiplayer modus, waarin tot 8 spelers het samen kunnen uitvechten. Er zijn 4 speelbare facties en 14 multiplayer maps om uit te kiezen. Dat levert bij elkaar zo’n 120 verschillende eenheden op, wat bijna 3 keer zoveel als in de voorganger is.

Er valt dus heel wat te ontdekken en daarom beschik je ook over de mogelijkheid om eerst tegen de computer te oefenen. Het voordeel hiervan is dat je zelf alles kunt instellen, zoals op welke map je speelt en tegen welke factie(s) je het opneemt. Dat hoef je niet alleen te doen, aangezien het ook in coöp speelbaar is. Ga je liever creatief aan de slag, dan kun je met de pc-versie van Company of Heroes 3 ook in de mod tools duiken om zo bijvoorbeeld je eigen multiplayer map te ontwerpen. We benadrukken dat dit om de pc-versie gaat, want hoewel de game ook naar de consoles komt, is eigengemaakte content vooralsnog een pc exclusieve feature. Overigens hebben we ons voor deze review op de singleplayer campagnes gericht, aangezien de balans in de multiplayer pas na de officiële release grondig getest kan worden.

Keuzes, keuzes en nog eens keuzes

We duiken eerst in de Italiaanse campagne, die na de verovering van Sicilië, van start gaat door met je troepen op de stranden van Calabrië te landen. Na een aantal korte tutorials, mag je zelf bepalen hoe je de bevrijding van Italië aanpakt. Hiermee borduurt de ontwikkelaar voort op hun eerdere poging in de uitbreiding Ardennes Assault voor Company of Heroes 2, tot het creëren van een meer dynamische campagne. De toevoeging van een turn-based kaart, vergelijkbaar met die uit de Total War-serie, is gelijk de grootste vernieuwing en hoewel dat gedeelte niet zo uitgebreid is als in de eerder genoemde titel, krijg je toch heel wat mogelijkheden om het verloop van de campagne zelf te bepalen. Jij beslist immers zelf welke compagnieën je rekruteert, hoe je hun vaardigheden uitbouwt en met wie je samenwerkt om zo extra voordelen te verkrijgen.

Dat laatste heeft met de generaals onder je te maken, waar je met regelmaat tussen moet kiezen. De Engelse generaal Norton is erg voorzichtig en neemt liever zo min mogelijk risico’s. De Amerikaanse generaal Buckram heeft daar maling aan en stoot het liefst met zijn leger door naar Rome, ongeacht de kosten of de gevolgen. Later komt daar ook nog Italiaanse verzetsleider Eleonora Valenti bij, die haar eigen kijk op het verloop van de strijd heeft. Je kunt ze niet allemaal tevreden houden en zult voor jezelf moeten beslissen wie je het beste te bieden heeft. Zo levert een goede relatie met het verzet je extra uitvalsbasissen op. Daar kun je troepen oplappen of de hulp van verzetsstrijders inschakelen om met je mee te vechten. Deze vrijheid moedigt experimenteren aan komt de herspeelbaarheid van de game ten goede.

Historische veldslagen

In de praktijk komt het er op neer dat je eerst op de turn-based kaart al je beschikbare zetten doet. Dat kan het gebruik van verkenningsvliegtuigen zijn of het uitvoeren van een bombardement met je slagschip. Je kunt je compagnieën verplaatsen, maar die moet je ook van resources voorzien en van tijd tot tijd oplappen. De meeste gevechten bestaan uit skirmishes, waarbij je van tevoren ziet of je een numeriek overwicht hebt. Indien dat het geval is, kun je het gevecht via auto resolve aan de AI overlaten. Heb je dat niet, dan kun je het beste zelf de missie spelen, omdat je anders gegarandeerd verliest. Daarnaast zijn er verhaalmissies die zich rond grote gebeurtenissen afspelen, zoals de amfibische landing in Anzio of de slag om Monte Cassino. Je verliest jezelf hierdoor al heel snel in alle logistieke aspecten en memorabele missies.

De campagne in Noord-Afrika slaat die poespas over en is eerder een klassieke RTS-ervaring met 8 vaste missies, die binnen een verhaal passen. Deze campagne ervaar je vanuit het Duitse perspectief. Zoals met alles tegenwoordig ligt dat natuurlijk gevoelig, waardoor dat via de verhalende cutscenes op een ‘respectvolle’ manier wordt gebracht. Ook hier mag je grote historische gebeurtenissen aan den lijve ondervinden. Denk daarbij aan de slag om Tobroek of de slag bij El Alamein. Los van de opzet, speelt deze campagne ook erg anders omdat het Deutsches Afrikakorps (DAK) een gemechaniseerde factie is, waardoor alles om snelheid draait. Daarnaast beschik je over een Recovery Vehicle, waarmee je (vijandelijke) wrakken op het slagveld kunt repareren om de vijand, eventueel met hun eigen wapens, te bestrijden.

Meer nieuwigheden en kritische noten

Zo zijn er meer nieuwigheden in de game te vinden. In de Italiaanse campagne is er veel verticaliteit dat je kunt uitbuiten. Hoger gelegen troepen kunnen immers meer zien en hebben daardoor een groter bereik. Met Breach ontruim je snel een bezet gebouw, waarna je het automatisch overneemt. Verder zijn er kleine verbeteringen zoals infanterie op tanks mee laten rijden en je hoofdkwartier beschikt over zijn eigen Engineers om je basis mee uit te bouwen. Daarnaast kun je het nu zo instellen dat gewonde troepen die zich terug hebben getrokken naar je basis automatisch worden versterkt en genezen. Dit zorgt ervoor dat je minder hoeft te micromanagen. Tot slot kun je dankzij de geniale toevoeging van Tactical Pause de game pauzeren, het slagveld doornemen en op je gemak commando’s geven voordat je verder gaat.

Dat laatste merk je ook tijdens de Italiaanse campagne, waar je nooit echt onder druk wordt gezet en het zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad niet echt een uitdaging wordt. Op de turn-based kaart merk je vrijwel niets van vijandelijke troepenbewegingen en de AI komt nooit verrassend met slimme tactische zetten uit de hoek. Het tempo ligt er laag en het duurt lang voordat je weer aan een interessante missie kunt beginnen. Het komt voornamelijk aan op skirmishes en die heb je op den duur echt wel gezien. Verder is het savesysteem erg omslachtig. Je kunt namelijk niet direct vanuit het hoofdmenu een savegame laden. Je moet namelijk eerst je huidige missie hervatten (autosave) en pas daarna kun je bij een menu om je handmatige savegame te laden, waar er overigens maar één van is, dus wees voorzichtig.

Vanaf de onthulling is er heel wat te doen geweest rondom de grafische presentatie van de game, maar dankzij het COH-Development programma is dat met rasse schreden vooruit gegaan. De interface is duidelijk, de omgevingen zien er prachtig uit, je eenheden zijn erg gedetailleerd, zowel de belichting als het geluid is top en alles beweegt vlotjes over het slagveld. Op ons systeem (Intel i5 12600K, 16GB DDR4, GeForce RTX 2060) hebben we moeiteloos een stabiele framerate (die uncapped is) op een 2K-resolutie met alles op hoog ingesteld. Het is dan ook zuur dat zelfs met het extra uitstel er nog heel wat kleine bugs aanwezig zijn. Zo eindigde een missie niet, ondanks dat de doelen behaald waren. De AI loopt zich regelmatig tegen objecten vast en er zijn wel meer van dat soort kleine ergernissen. Dat kan soms best storen, maar weet de pret niet te drukken.

Gespeeld op: pc.
Binnenkort beschikbaar op: PlayStation 5 en Xbox Series X|S.