Gespeeld: God of War – Kratos heeft de Griekse mythologie achter zich gelaten. De goden zijn verslagen, hij heeft zijn wraak genomen en al het gedoe afgesloten. In deze nieuwe God of War is hij een flink stuk ouder en hij bevindt zich in het noorden van Europa. De Noorse mythologie is wat hier de mensen bezighoudt en hoewel hij een vrij rustig leven lijkt te hebben, steken de problemen alweer snel de kop op. Gelukkig is Kratos – afgezien van wat ouder geworden – geen spat veranderd en zodoende pakt hij de wapens op om opnieuw ten strijde te trekken.

Op pad met Atreus

Een zeer belangrijke verandering ten opzichte van de voorgaande delen is natuurlijk dat Kratos nu een zoon heeft. Atreus is zijn enige bloedverwant, maar hij is niet altijd in het leven van de jongen geweest. De normale vader-zoon band is niet direct aanwezig, maar hij ontfermt zich wel over de jongeman. Atreus is echter niet zo getraind als Kratos, maar dat is gezien zijn jonge leeftijd begrijpelijk. Kratos weet echter als geen ander hoe gevaarlijk de wereld is en één van zijn eerste stappen is de jongen wat skills bijbrengen. Dat begint met het jagen op een rendier, maar al snel komen meer mysterieuze figuren om de hoek kijken.

Kratos kan dit gemakkelijk met zijn bijl af, maar Atreus kijkt toch een beetje hulpeloos toe. Toch zal Atreus niet alleen maar als een vijfde wiel aan de wagen hangen, want stap voor stap brengt Kratos zijn kennis en ervaring over naar de jongen. Dat Kratos niet de alledaagse vader is, wordt al snel duidelijk uit de manier waarop hij met Atreus communiceert. Hij noemt de jongen altijd ‘boy’, wordt boos als hij iets niet goed doet en is heel erg kortaf. Kratos mag dan een geweldige strijder zijn, opvoeding is zo op het eerste oog niet aan hem besteed. Gelukkig is Atreus niet een zielig jochie, want hij heeft de drang om zijn vader zo goed mogelijk na te doen en te helpen.

Dat zorgt voor een vrij belangrijk aspect in de gameplay, want op een gegeven moment zal Atreus zich mengen in gevechten. Nu gaat hij niet rechtstreeks met de monsters het gevecht aan, want daar is hij domweg kansloos in. Wel wordt hij steeds behendiger met een pijl & boog, waardoor hij op afstand vijanden onder vuur kan nemen. Tijdens het spelen heb je daar ook een knop voor, zodat je Atreus opdracht kan geven om te vuren. Dat gaat aanvankelijk wat moeizaam, maar naarmate het avontuur vordert zal de jongeman hier steeds handiger in worden.

Nieuwe manier van spelen

Dat Atreus nu een secundair gameplay element is, is één ding. Een andere grote verandering is natuurlijk dat de camera veel dichter op Kratos zit en dat het ook niet langer vaste camerastandpunten in de levels hanteert. Dat zorgt voor best wel een verandering in de manier waarop je het beleefd, want je bent nu vrijer om te bewegen en de omgevingen zijn ook net wat meer open en grootschaliger. Het is desondanks nog steeds een vrij lineair avontuur, maar het voelt wel heel erg als een frisse en nieuwe benadering aan die we geslaagd kunnen noemen op basis van drie uur spelen.

De wereld is nu ook van een andere inrichting, want waar je voorheen nauwelijks bekende gebieden een tweede keer aandeed, zal dat nu wat anders zijn. De wereld kent een lineaire route, maar wel beschikt het over afgesloten gebieden waar je later eventueel naar terug kan keren. De reden hiertoe is dat men de focus op actie wat terug wil schalen naar ook een focus op exploratie wat in deze game dan op een fifty-fifty verhouding zou moeten zijn. Dit was volgens de ontwikkelaar ook het geval in het eerste deel en in latere delen werd het steeds meer actie. Niet dat dat per se slecht is, maar Sony Santa Monica vindt ook exploratie een erg belangrijk onderdeel, wat nu dus meer naar voren komt en daar is de wereld dan ook deels op afgestemd.

De game doorlopen zal ook veel meer tijd kosten dan voorheen, want waar je meestal met een uur of acht wel klaar was, is de speelduur nu een kleine 30 uur. Dat zit hem deels in natuurlijk het volgen van de verhaallijn, maar ook in het verkennen van de omgeving. Na afloop is het ook de bedoeling dat je eerder bezochte gebieden opnieuw gaat verkennen om daar nieuwe items te vinden die je zouden kunnen helpen. Of het opnieuw bezoeken en het openen van eerder afgesloten gebieden invloed op de gameplay heeft, weten we op dit moment niet, maar de ontwikkelaar vertelde ons wel dat het de moeite waard zal zijn.

Andere manier van spelen

In het zojuist geschetste kader is God of War in veel opzichten beduidend anders dan z’n voorgangers. Exploratie speelt een grotere rol, Atreus heeft invloed op de gameplay en ook de manier waarop je de actie beleefd is anders. Heel eerlijk, dat is best wel even wennen, want het is voor God of War ongebruikelijk, zeker na zes delen die min of meer hetzelfde concept aanhielden. Dat is zeker geen slechte zaak, want het blaast echt een frisse wind door de franchise heen en ook met een nieuwe mythologie kan men weer erg veel kanten op. De manier van spelen voelt wel iets minder snel aan, maar dat zit hem meer in het feit dat Kratos zijn Blades of Chaos/Athena heeft ingewisseld voor een bijl.

Daar waar je vroeger als een bezetene met de Blades of Chaos/Athena om je heen kon draaien en iedereen in mootjes kon hakken, ben je nu meer met individuele aanvallen bezig. Je kan daarbij je bijl inzetten voor een lichte snelle aanval, alsook een zware trage aanval. Tevens kan Kratos á la Thor zijn bijl weggooien die blijft hangen of steken op de plek waar je het heen stuurde, totdat je zelf de bijl weer terugroept. Leuk detail, als vijanden zich in de lijn van de bijl en Kratos bevinden en Kratos roept de bijl terug, dan kan dit schade aan vijanden berokkenen. Dit stimuleert dus ook wat meer de creatieve gameplay, hoewel kleinschalig.

We hebben na afloop van onze speelsessie even gevraagd of wapens uit eerdere delen terugkeren. Hierop wilde men geen antwoord geven, dus dat is noch een bevestiging nog een ontkenning. Voor nu ligt de focus op de bijl, want dat past goed bij de mythologie. Toch is het gebruik van bekende wapens niet uitgesloten, dus dat moeten we even afwachten. Die bijl is overigens meer dan alleen een middel om vijanden in elkaar te hakken. Tijdens je avontuur zul je zogenoemde ‘Runes’ kunnen vinden en die kan je in slots in je bijl stoppen. Er zijn meerdere Runes te vinden en die geven je de mogelijkheid om je speelstijl te customizen, want elk Rune levert een ander voordeel op. In de demo die we speelden was het mogelijk om met een soort krachtige golf vijanden te stunnen en schade te berokkenen, in de uiteindelijke game zijn er natuurlijk veel en veel meer.

Wat ook nieuw is, is dat het upgrade systeem een stuk uitgebreider is dan voorheen. Je treft nu overal hacksilver aan en dat is de in-game currency. Met enige regelmaat tref je tijdens je avontuur een rondtrekkende verkoper aan en bij hem kan je nieuwe armor pieces verkrijgen, maar ook andere items kopen die je of nodig hebt of waar je Kratos wat betreft andere outfit onderdelen verder mee kan customizen. Ook heb je nu de mogelijkheid om verschillende individuele skills van Kratos te upgraden en dat gaat middels XP dat je door vijanden te verslaan verzamelt. Het is anders dan in de voorgaande delen en het is een flink stuk uitgebreider. Want niet alleen upgrade en customize je de skills van Kratos, ook heeft je outfit invloed op deze statistieken. Het is dus niet puur cosmetisch als jij je een nieuwe borstplaat aanmeet om maar wat te noemen.

Titanen?

Eén van de zaken die God of War III – en Ascension in mindere mate – zo ontzettend bruut maakte was de aanwezigheid van titanen, alsook de goden. Het was grootschalig, episch en ontzettend gaaf om mee te maken. In dit nieuwe avontuur is het allemaal van een wat kleinere schaal, want de eerste eindbaas die Kratos treft is zelfs een kopje kleiner dan hem. Dat gevecht was best wel tof, ook omdat die kerel behoorlijk aan het provoceren was. Toch voelt dat enigszins als een stapje terug aan en we konden het niet laten om even navraag te doen of er überhaupt titanen of gigantische vijanden in de game zitten.

Heel gedetailleerd wilde de ontwikkelaar er niet op ingaan, maar omdat het cameraperspectief nu veranderd is, zullen verschillende zaken – waaronder baasgevechten – op een anderen schaal zijn. De bedoeling is dat een gevecht altijd episch aanvoelt, of dat nu het gevecht met Poseidon in deel drie was of het gevecht tegen een kleine irritante Noorman. Elk gevecht moet memorabel zijn en men houdt zeker van grote momenten, maar het moet spelers wel verrassen en daarom hebben ze andere manieren gezocht om de game ook daarin boeiend te houden. Het gevecht dat we konden ervaren was erg tof, maar om nu van episch te spreken gaat ons wat ver. Maar hé, het was het eerste gevecht en iets bij aanvang direct weggeven gebeurt zelden.

Voorlopige conclusie

Kratos is terug in een avontuur dat in elk opzicht als een frisse nieuwe start aanvoelt. Een nieuwe omgeving, een oudere Kratos, een andere mythologie, een zoon, een andere manier van spelen en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Aan alles merk je dat Sony Santa Monica echt wat nieuws wilde bieden en hoewel dat in eerste instantie zeker even wennen is, voelde het tijdens het spelen wel erg goed en fijn aan. De ontwikkelaar is het verleden van Kratos niet vergeten en ondanks de vele veranderingen voor de franchise, beloofden zij een groots en spannend avontuur dat Kratos op z’n lijf geschreven is. We hebben slechts het begin van de game kunnen spelen en dat voelde goed en interessant aan. Nu zijn we vooral benieuwd hoe het avontuur zich zal ontvouwen en wat Kratos allemaal op z’n pad gaat treffen. Over een maand weten we meer!