Gespeeld: Knockout City – Iedereen heeft ongetwijfeld wel eens trefbal gespeeld. Het is immers een sport die vooral tijdens gymlessen op de basis- of middelbare school regelmatig voorkomt. Een geinige activiteit, die op professioneel vlak niet al te veel populariteit of interesse geniet. Best zonde, gezien het een intensieve en spannende sport kan zijn. In games is deze niche sport geen alledaags onderwerp, maar met Knockout City zou daar wel eens verandering in kunnen komen. Deze nieuwe game van Velan Studios en EA neemt trefbal als uitgangspunt en gooit daar een eigen saus overheen.

Ga voor die knock out!

Knockout City is een gloednieuwe titel waarin je in een competitieve opzet trefbal gaat spelen, maar dan niet helemaal op de manier zoals je dat gewend bent. Het concept is namelijk dat de game de oorspronkelijke regels wel volgt, maar daar een geheel eigen draai aan geeft. Als speler heb je namelijk twee ‘levens’ en telkens je door een bal geraakt wordt, verlies je er één. Word je twee keer geraakt, dan ben je als het ware ‘knock out’ en dat is natuurlijk gunstig voor de tegenpartij, die hiermee scoort. De manier waarop de punten verdeeld worden varieert echter, gezien Knockout City over verschillende modi beschikt die elk met eigen regels komen.

Maar het gooien van een bal en iemand raken is niet de enige manier waarop je punten kunt scoren. Het gaat hier namelijk om een semi-brawler, dus je kunt elkaar ook volop beuken. Dit komt van pas als een tegenstander op het punt staat de bal naar je toe te gooien, terwijl hij dichtbij is. Door dan te beuken, verliest de speler zijn bal en het is dan zaak om deze zo snel mogelijk op te pakken, wat ook weer door de tegenstander gedaan kan worden. Om er nog een schepje bovenop te doen, zijn er naast gewone ballen ook speciale varianten. Denk bijvoorbeeld aan een bom die je kan gooien om tegenstanders opzij te blazen of schade te berokkenen. Of een soort val, waardoor de tegenstander als het ware in een bal komt vast te zitten.

Die laatste is een leuke, want je kan dan de tegenstander het level uitgooien of hem tegen zijn eigen team gebruiken. Het is echter ook mogelijk voor alle personages om te veranderen in een bal, waarna een teamgenoot deze kan oppakken en naar tegenstanders kan gooien. Dit is niet alles, want als teamleden jou zelf als bal onderling een paar keer heen en weer gooien, dan wordt de superkracht opgeladen en kun je zelf bepalen waar je neerkomt. Dit gebeurt met een behoorlijke impact en als er drie tegenstanders bij elkaar staan, kan dit natuurlijk zeer effectief voor de punten zijn. Op die manier wordt Knockout City gespeeld en dit alles zorgt voor een relatief hoog tempo in de gameplay.

Uit onze hands-on sessie kunnen we opmaken dat de game erg vlot speelt om aan dit hoge tempo te voldoen en dankzij de mogelijkheid om te vliegen met een glider á la Fortnite kun je jezelf ook enigszins vlot over de maps verplaatsen. Deze maps zijn over het algemeen hooggelegen, waardoor je niet alleen met tegenstanders rekening moet houden. Je moet ook opletten dat je niet het level uitgegooid wordt of domweg naar beneden valt, want ook dat levert de tegenstander punten op. Het gevolg is dat de actie chaotisch is, waarbij je tegelijkertijd op tegenstanders én de omgeving moet letten, om zo op een efficiënte manier te spelen en het beste resultaat te bereiken.

Verzamel diamanten

In de previewsessie kregen we drie modi te spelen en de eerste daarvan heet ‘Team KO’, wat in feite gewoon een Team Deathmatch is. Dat hoeven we verder niet uit te leggen, maar Diamond Dash daarentegen wel. Deze modus volgt hetzelfde principe als Team KO, maar het is dan zaak om diamanten te verzamelen. Bij elke knock out laat een speler drie diamanten vallen en het is dan zaak om ook deze op te pikken. Tegenstanders kunnen dat bij een gevallen teammaat ook doen, wat de schade dus beperkt. Het doel in deze modus is om zo snel mogelijk 30 diamanten te behalen en uit onze speelsessie kunnen we opmaken dat deze variant ten opzichte van Team KO net genoeg variatie biedt om langdurig interessant te zijn. Sterker nog, het is misschien zelfs leuker dan de standaard Team KO.

Als laatste konden we nog aan de slag met de Ball-up Brawl! en die modus tilt de basis van trefbal naar een hoger niveau, omdat je nu niet de beschikking krijgt over standaard ballen en varianten daarop. De bal om tegenstanders mee aan te vallen, is namelijk altijd een van je teamgenoten – of je bent het zelf. Hierdoor is de actie altijd heel erg geconcentreerd op één plek, omdat beide teams de frontale aanval zoeken. In tegenstelling tot de andere twee genoemde modi, waarin je in een 3 versus 3 opzet speelt, speel je in Ball-up Brawl! met vier tegen vier. Dit omdat je per speler die de bal wordt ook een speler nodig hebt die de bal gooit. Overigens kun je natuurlijk ook tegenstanders uitschakelen door ze volop te beuken. Ideaal langs randjes van de map, om net even die extra punten te scoren.

Te grote maps?

Wat tijdens het spelen wel erg opviel, is dat de maps een beetje aan de grote kant zijn. In zowel de drie versus drie als vier versus vier modi zochten de spelers elkaar telkens op, waardoor de actie zich over het algemeen op een relatief klein stukje van de map afspeelde. Dat is een goed gegeven, gezien dit het tempo bevordert en voor een chaotische gameplay ervaring zorgt, die erg bevredigend kan zijn als jij als winnaar uit de bus komt. Het gevolg is echter dat de maps automatisch ook over veel loze ruimte beschikken en hoewel het leuk aangekleed is, zorgt deze grootte ervoor dat je bij een respawn soms best een eind moet afleggen voordat je weer in de actie zit. Op kritische momenten kan dit nadelig uitpakken. Een punt van kritiek dat door meer media werd aangestipt tijdens de speelsessie, dus het is even de vraag of er nog wat mee gedaan wordt. Het is absoluut geen ramp, laat dat duidelijk zijn, maar iets kleinere maps zouden de game goed doen.

Absoluut geen pay-to-win

De gameplay van Knockout City is niet al te ingewikkeld, wat ook wel uit de omschreven modi blijkt. Men wil juist een toegankelijke en leuke game bieden die qua balans in orde is en genoeg variatie biedt voor jong en oud. Wat dat laatste betreft, is men een hoop van plan, want de ontwikkelaar zal na de release elke negen weken met een nieuw seizoen komen. Zo’n seizoen is gevuld met dagelijkse en wekelijkse contracten, wat in feite gewoon uitdagingen zijn, en door deze te voltooien unlock je XP. Dit is weer nuttig voor je zogeheten Street Rank, want door daarin te stijgen, unlock je nieuwe cosmetische items en daarmee gaat Velan Studios de bekende weg op. Het verdienmodel zit primair in de seizoenen en cosmetische items, waarbij de studio benadrukt dat er geen sprake is van pay-to-win.

Sommige items zijn echter enkel via de in-game winkel te verkrijgen. Dit zijn uitsluitend cosmetische items, die je aanschaft met zogeheten ‘Holobux’. Deze kun je verdienen door de game te spelen of er echt geld aan uit te geven. Daarin ben je geheel vrij om te doen en laten wat je wilt. En nu we het toch over geld hebben: Knockout City wordt voor een zeer schappelijke prijs op de markt gezet, want het aankoopbedrag zal rond de € 20,- liggen, wat natuurlijk niet gek is. Daarvoor krijg je bij de release vijf playlists, meerdere maps en genoeg customization opties, met de belofte tot veel meer extra content op langere termijn. En om spelers de kans te geven Knockout City te proberen, is er vanaf de launch ook een trial beschikbaar van de hele game, die men de kans geeft om alles rustig te ontdekken, zonder enige vorm van beperking.

Voorlopige conclusie

De eerste indruk van Knockout City is ons goed bevallen. Velan Studios tilt het concept van trefbal naar een hoger niveau door er z’n eigen draai aan te geven. In de gameplay pakt dit goed uit met een vlotte manier van spelen, leuke maps, creatieve manieren om vijanden uit te schakelen en modi die gevarieerd genoeg zijn. Nu hebben we nog niet alles kunnen proberen wat straks bij de release aanwezig is, maar als dit van hetzelfde niveau is als wat we te spelen hebben gekregen, dan zit het wel goed. EA en Velan Studios proberen met Knockout City een nieuwe competitieve titel neer te zetten voor een breed publiek. Aan het idee en de uitvoering ligt het in ieder geval niet; onze voorlopige conclusie is dat het op dit vlak meer dan snor zit. Het is nu hopen dat het concept ook breed omarmd wordt.