Preview | Call of Duty: Vanguard – Het Tweede Wereldoorlog thema zal terugkeren met het Call of Duty deel dat dit jaar zal uitkomen. Erg fijn, want hier en daar wat afwisseling kan geen kwaad. Hoewel Call of Duty: Black Ops Cold War qua thema een wat oudere tijd voorschotelde, gaan we nu volledig terug naar de museum wapens van weleer. Call of Duty: Vanguard neemt een voorbeeld aan de roots van de franchise en probeert op een moderne manier dit concept te benaderen. We vertellen hier over onze eerste kennismaking met de game, want het zag er zeer interessant uit. Hoewel niet helemaal zonder het nodige scepticisme, lijkt Call of Duty: Vanguard iets tofs te willen neerzetten.

Het beklemmende cinematische perspectief

Via een livestream konden wij de eerste gameplaybeelden van de game zien en ingeleid met een CGI-trailer werd de toon meteen gezet: de Tweede Wereldoorlog zoals we die eigenlijk een beetje kennen van de allereerste en tweede Call of Duty game. Een variatie aan omgevingen en personages moeten de leidraad vormen in de singleplayer en dat klinkt eigenlijk al als een rit die we willen meemaken. De gameplaybeelden die we zagen hadden als voornaamste kenmerk dat alles op een zeer cinematische wijze wordt gepresenteerd aan de gamer. De singleplayer heeft altijd voor een rollercoaster rit gezorgd en ditmaal lijkt Sledgehammer Games er nog een schepje bovenop te doen.

De game ziet er een stuk claustrofobischer uit dan voorgaande delen. Het doel is ook je te laten voelen als een soldaat die vanuit een persoonlijke ervaring de oorlog beleeft waar je als speler deel van uitmaakt. Vanaf het moment dat je uit het vliegtuig springt, maak je mee hoe je te midden van de chaos in de lucht, neerdaalt op de grond (of eigenlijk in het water). In de nacht, in het donker, niet wetende op het eerste gezicht wie je maten of vijanden zijn. Iets wat een soortgelijke ervaring is als de allereerste Call of Duty, alleen zijn de graphics ditmaal een paar generaties mooier. De beklemmende sfeer wordt extra benadrukt, doordat je je wapen net niet hebt kunnen pakken door je landing in het water. Misschien als je iets eerder was met het aangrijpen van je M1 Garant, was de progressie die je voor de boeg hebt, een stukje makkelijker geweest. Wat impliceert dat je reactievermogen invloed op de gameplay heeft, want wat als het je sneller was opgevallen..?

Net zoals vroeger, alleen een stuk mooier en realistischer

Daar sta je dan, zoekende naar een vriendelijk gezicht, maar gevaar ligt alweer op de loer. In de gameplaybeelden zagen we dat het hoofdpersonage de bossen in vlucht, maar nazi’s zijn er overal om je heen op zoek met zaklampen naar de geallieerden die net zijn geland vlakbij de windmolen waar je heen moet. De hoofdpersoon rent dus het bos in en zo stil mogelijk ga je van boom naar boom om niet gezien te worden, maar in de verte is er een grote lichtbron die het bos laat lijken alsof het dag is. Dit is een AA gun die geopereerd wordt door wederom nazi’s, dus het beste is om die zoveel mogelijk te vermijden, alsook het licht. Je vindt wel een gestalte wat lijkt op een teammaat, dus werd er ‘Thunder’ geroepen voor de juiste respons. Dit was inderdaad een teammaat die door deze communicatie met jou werd opgemerkt door de Duitsers met als resultaat dat hij gelijk aan gort werd geknald. Om niet door hetzelfde lot geveld te worden, ren je op de nazi af en steek je hem gruwelijk neer, pak je het wapen op van je gevallen mede-soldaat en daarmee worden je kansen op overleven weer vergoot.

Zoals we niet genoeg kunnen benadrukken, alles wordt zeer cinematisch gebracht wat deels ook wel zorgen opwekt bij ons. Begrijp ons niet verkeerd, het ziet er fantastisch uit: de lighting, de animaties, de destructieve elementen die we kunnen bespeuren, het maakt het plaatje volledig en vooral erg realistisch. Maar we kunnen er niet onderuit dat we het gevoel hebben merendeel de speler te zien rondlopen dan echt veel te schieten. Alles is indrukwekkend, maar hopelijk is dit niet en voorbode op de rest van de singleplayer, waarbij het meer een realistische film ervaring is, dan een echte shooter. Hetgeen wat we zagen was echter wel indrukwekkend en ook de wapens lijken weer, net als Modern Warfare, uiterst passioneel te zijn geanimeerd. Het is meer dat de gameplay niet ten koste moet gaan van de cinematische ervaring.

Nieuwe gameplay tagline: ‘Down the barrel experience’

Eerder hadden we nog met jetpacks te maken in Advanced Warfare, en toen dit niet in de smaak viel werd verzekerd dat de volgende Call of Duty een meer ‘boots-on-the-ground’ gameplay zou nastreven. Nu hebben de mensen bij Sledgehammer een nieuwe verzonnen: de ‘down-the-barrel experience’. Het intieme gevoel dat enkel jij en je wapen het enige zijn wat van belang is bij het overleven, en dit komt tot nu toe erg goed uit de verf. Zo kwam de soldaat die je controleert terecht bij een paar huizen, waar nazi’s een paar vrachtwagens hadden geparkeerd. Een patrouilleerde Einzelgänger had helaas zijn dag niet, want er werd eenmaal (hipfire) op hem geschoten waarna de schoten erna ervoor zorgden dat zijn lantaarn voor zijn voeten viel en de soldaat in lichterlaaie op ging.

De vuureffecten zien er voortreffelijk uit en als je nagaat dat de oude Call of Duty Engine nog altijd gebruikt wordt, zie je dat er wel flink gesleuteld is aan dit stukje software. Na dit voorval word je gespot en ren je via de kelderdeur het huis in en begint er een kat en muis spel. Want in het huis zitten meerdere nazi’s, die jij natuurlijk een voor een afknalt. De stukken hout en andere spullen die kapot gaan door de kogels van beide partijen laten zien dat er meer kapot kan in de game. Ook de animaties van hoe iemand dood neervalt zijn geen belachelijk ragdoll physics meer. Bij de destructie van de omgeving komt er ook stof vrij en dat kan je zicht belemmeren, en dit dan alles in 60 fps op elke console (ook de vorige generatie). En dan te bedenken dat we onder de indruk zijn van het schouwspel, terwijl de visuele kwaliteit tijdens de stream absoluut niet optimaal was.

Een gevarieerde singleplayer?

Dit was één level uit de game en dat diende uitstekend om een impressie te krijgen van de sfeer die Call of Duty: Vanguard ons zal bieden op 5 november. Hierin volgden we dus een soldaat, maar eigenlijk is het een groepje soldaten die het hele verhaal zullen vertellen. Degene met wie we als eerste kennis konden maken was Sgt. Arthur Kingsley, gebaseerd op de echte soldaat Sidney Cornell. Een parachutist en de leider van de groep. Daarnaast maken we nog drie andere personages mee, genaamd Lt. Polina Petrova (gebaseerd op Lyudmila Pavlichenko), Cpt. Wade Jackson (Vernon ‘Mike’ Micheel) en 2Lt. Lucas Riggs (Charles Upham). Allen dus geïnspireerd op echt bestaande soldaten, en elk afkomstig uit een ander land. Elk personage maakt dus zijn/haar eigen verhaal mee op een ander stuk van de wereld, maar hoe dat precies in elkaar past is echter even afwachten. Hoewel het bijna klinkt alsof het een blauwdruk is van de War Stories uit Battlefield, is dit niet het geval.

Zoals je het van Call of Duty gewend bent, zal dit een doorlopend verhaal zijn, met veel variatie in de omgevingen. Als vijand jaag je op het brein van de Gestapo, Heinrich Freisinger (geïnspireerd door Heinrich Muller van de SS), wat voor interessante situaties kan zorgen. De geallieerden hebben namelijk informatie gekregen omtrent Project Phoenix, maar weten voor de rest totaal niet wat dit inhoudt. Wel reden genoeg om hier achteraan te gaan. Omdat er gekozen is om de meeste focus te leggen op je wapens, hoef je weinig te verwachten van voertuig gameplay. Een echte oorlogservaring die zal verschillen van persoon tot persoon binnen de groep die je volgt. Als we het artwork moeten geloven, kom je onder andere in Rusland, Afrika en natuurlijk Europa, wat dus wederom doet bevestigen dat de sfeer uit Call of Duty 1 en 2 in potentie zal terugkeren. Uiteindelijk moet dit team bij elkaar zien te komen om Heinrich te stoppen.

Veel om nog naar uit te kijken

Hoewel we het een en ander gezien hebben van de multiplayer, mogen we hier helaas nog niks over zeggen. Wel kunnen we alvast verklappen dat we erg enthousiast zijn geraakt van hetgeen we gezien hebben, maar dit houden jullie nog van ons tegoed. Verder mogen we bevestigen dat niemand minder dan Treyarch zich zal ontfermen over Call of Duty: Vanguard Zombies. Jawel, we mogen weer hysterisch wegrennen van de lelijke ‘levende’ lijken en puzzels gaan oplossen. Helaas is dit het enige stukje informatie daarover, want voor de rest hebben we hier nog niks van gezien. Al weten we dat dit de proloog zal zijn op het verhaal dat in Black Ops Cold War zit. Ook Warzone wordt niet vergeten en zal de nodige updates krijgen. Een metaverse als het ware van Modern Warfare, Black Ops Cold War en Vanguard. Alles bij elkaar dus sinds Warzone het levenslicht heeft gezien. Hier moeten wij het voor nu bij laten. Meer informatie omtrent de multiplayer zal nog volgen, maar qua singleplayer kunnen wij alvast zeggen dat de eerste indruk erg positief is.

Voorlopige conclusie

Van hetgeen we gezien hebben kunnen we enkel zeggen dat we enthousiast raken van Call of Duty: Vanguard. Het lijkt erg terug te grijpen naar het begin van de franchise: nazi’s, oude wapens, een claustrofobische sfeer en een gevarieerde singleplayer. De graphics, voor hoever we dit via de livestream kunnen beoordelen, laten zeer indrukwekkende beelden zien. De lighting lijkt ontzettend goed op orde te zijn, maar ook de destructieve elementen voegen een realistische laag aan de gameplay presentatie toe. De zogeheten ‘down-the-barrel experience’ zet het realistische gevoel van het hanteren van een wapen uit Modern Warfare door, alleen heb je nu te maken met wat ouder materieel. Het lijkt een klassieke Call of Duty te worden zoals vroeger, alleen wel een die een cinematische ervaring zal bieden, meer dan ooit. Hoewel het niet een passieve filmervaring moet worden, lijkt het er wel op dat de ervaring beklemmend en zeer intens zal zijn.