Review | Digimon Survive – Na jarenlange anticipatie en onzekerheid bij de fans, is het dan eindelijk zo ver: Digimon Survive is beschikbaar en is daadwerkelijk te spelen. Zo vanzelfsprekend is dat zeker niet met de lange stiltes, keer op keer uitstel én zelfs een verandering van ontwikkelaar die het spel te kennen kreeg. Toch hebben de digitale monsters de tumultueuze ontwikkeling weten te overleven. Digimon Survive begeeft zich als een duistere visual novel met tactische RPG-elementen in wateren waar Digimon zich nog niet eerder heeft bevonden. Weet Digimon Survive bij te dragen aan de langzame heropleving waar de Digimon-franchise de afgelopen jaren van mag genieten, of blijven fans na jarenlang wachten teleurgesteld achter?

Verdwaald in een andere wereld

Digimon Survive volgt het verhaal van acht tieners met de veertienjarige Takuma Momozuka in de hoofdrol. De groep tieners belandt door een samenloop van omstandigheden in een andere wereld waar de Kemonogami leven. De Kemonogami, ofwel Digimon, zijn wezens die al eeuwenlang verheven worden als goden in lokale folklore, en de groep hoofdpersonages vindt elk op onverklaarbare wijze een verbondenheid met hun partner Digimon, die zij kort na aankomst in de wereld ontmoeten. Samen zullen zij moeten zien te overleven terwijl ze de weg terug naar hun eigen wereld proberen te vinden.

Tot dusver is Survive wat je van een Digimon-game mag verwachten, maar hier houden de gelijkenissen met voorgaande Digimon media op. Digimon is altijd al iets volwassener geweest dan bijvoorbeeld Pokémon, maar Survive tilt dit naar een hoger niveau. Alhoewel het spel de Digimon naam draagt, ligt de focus vooral op de mens en problemen die we misschien allemaal wel herkennen. Het spel snijdt donkere thema’s aan met de realistische, intense en soms traumatische achtergronden van de personages. Fysieke en verbale mishandeling, en gruwelijke doden zijn geen uitzondering in Digimon Survive. Hoewel het wat traag begint, komt het later in een stroomversnelling en dan weet Digimon Survive je constant te engageren met zijn donkere atmosfeer, intrigerende mysteries en bijbehorende revelaties. De belangen zijn ook groot, want een foute keuze kan resulteren in de dood, waarmee de game z’n titel eer aan doet.

Wat je zaait zul je oogsten

Digimon Survive kent een aantal belangrijke systemen die het verloop van jouw verhaal bepalen. Zoals je vaker in verhalende games ziet, geeft Survive de speler een mate van eigen invulling en controle door middel van dialoogopties. Er zijn in Survive drie verschillende soorten conversationele interacties: interacties die je karma beïnvloeden, interacties die je affiniteit met andere personages beïnvloeden en interacties die het plot verder duwen. Er zijn drie kanten die je karma op kan gaan: Moral, Wrathful en Harmony. Het spel kent drie eindes, één voor elke karma richting waar je in terecht kan komen. Daarnaast is er ook nog een beloning voor spelers die het spel een tweede keer spelen, die kunnen in NewGame+ namelijk de ‘True Ending’ route volgen. Je karma heeft op bepaalde momenten in het verhaal ook effect op in welke Digimon jouw partner, Agumon, digivolved.

Je affiniteit met andere personages heeft het minste effect op het verhaal, los van een aantal momenten die we omwille van spoilers niet zullen toelichten. Dat zegt echter niet dat het verhogen van je affiniteit met andere personages nutteloos is. Door je affiniteit te verhogen kan je na een bepaald punt digivolutions vrijspelen voor de partner Digimon van je metgezellen én krijg je verschillende support interacties tijdens de combat. Dan kan je denken aan bijvoorbeeld healen of extra schade. Dat gezegd hebbende is het wel jammer te noemen dat de affiniteit niet per se de relatie tussen het hoofdpersonage en de andere personages beïnvloedt. Het geeft het idee dat het systeem als een nagedachte is toegevoegd, terwijl het zo veel potentieel biedt.

Verkenning en keuzes

Het spel kent drie verschillende gameplay fases, die elke keer weer terugkomen: free action, exploration en story. De story fase bestaat uit segmenten, waarin je een lineair pad volgt met een klein aantal optionele interacties. De exploration fase zijn segmenten waarin je op onderzoek uit moet gaan om verder te komen in het plot. Dit kan betekenen dat je met bepaalde mensen moet praten, bepaalde objecten moet vinden op de map, of gewoon naar een bepaalde locatie moet gaan. Je kan gemakkelijk zien op welke locaties je bepaalde personages kan vinden en ook kan je zien welke locatie het verhaal zal voortzetten. Zo hoef je je dus geen zorgen te maken dat je per ongeluk verder gaat met het verhaal, terwijl je nog iets anders wilt doen. De laatste fase is de ‘free action’ fase, waarin je een eigen invulling kan geven aan wat je doet. Dit wordt echter wel beperkt door een maximum aantal acties die je kan uitvoeren. Je zult dus niet alle mogelijke interacties met personages kunnen aangaan.

Tijdens deze drie fases kan je soms geforceerd in een gevecht terecht komen, maar als je geïnteresseerd bent in de tactische gameplay van het spel moeten we je helaas teleurstellen. De gevechten die uit het verhaal voortkomen zijn relatief zeldzaam. In de eerste 3 á 4 uur van het spel zul je misschien 5 gevechten hebben gehad. Natuurlijk loopt dit aantal wel een klein beetje op naarmate je verder komt, maar het is niet de focus van het spel. Mocht je jouw Digimon sterker willen maken of nieuwe Digimon willen rekruteren, kan dit tijdens de free action en exploration fases. Tijdens deze fases kan je oneindig veel ‘free battles’ doen, wat het lage aantal gevechten in het verhaal ietwat balanceert. Het enige ‘nadeel’ aan de free battles is dat je snel het risico loopt veel te hoog te levelen voor de gevechten in het verhaal, waardoor de uitdaging afneemt.

Tact-ish?

Dat brengt ons bij de combat gameplay en helaas reflecteert de kleine hoeveelheid vechtsegmenten in het verhaal ook de moeite die in het vechtsysteem is gegaan. Het turn-based systeem werkt en is goed afgewerkt, zo kan je in traditionele Digimon fashion zelf bepalen wanneer je jouw partner Digimon digivolved tijdens gevechten. Het systeem mist echter diepgang en enige notie van moeilijkheid. Digimon types kennen een steen, papier, schaar concept met de Virus -> Data -> Vaccine driehoek, en elementaire zwakheden die je kan exploiteren. Gebaseerd op de positionering doe je meer schade, dus als je een vijand van de zijkant of achterkant aanvalt of als je je op een hogere elevatie bevindt. Dit is echter waar de diepgang eindigt en dat is zonde, maar wel begrijpelijk met de gelimiteerde rol die de combat gameplay heeft. Het rekruteren van nieuwe Digimon gebeurt ook tijdens de combat, waarin je de optie hebt om een gesprek aan te gaan. Na een drietal vragen heb je een procentuele kans dat één van de 117 Digimon die het spel telt zich bij jouw team voegt.

Inconsistente kwaliteit

Digimon Survive is en blijft een visual novel. Met het prijskaartje dat het spel heeft, wat tevens een stuk hoger ligt dan de gemiddelde visual novel, mag je daar best wel wat van verwachten. Over het algemeen is de grafische kwaliteit en de vertaling van het spel goed, maar er zijn toch een aanzienlijk aantal zaken die voor verbetering vatbaar zijn. Zo zijn de mondbewegingen van de personages niet divers, en heb je vaak een consistent getimede animatie van een mond die open en dicht gaat tijdens het praten. Daarnaast hadden de personages ook wel voorzien mogen worden van wat meer verschillende gezichtsexpressies. Er zijn ook qua lokalisatie genoeg verbeteringen te maken, zo zitten er nog teksten in het spel zoals: ‘Hier toont het portret en de tekst van het personage niet’, worden Digimon namen verwisseld én wordt er inconsistent verwezen naar personen. Het ene moment is een persoon een ‘zij’, het andere moment een ‘hij’. Heel verwarrend wanneer je meestal alleen af kan gaan op wat de tekst aangeeft. Slordig voor een visual novel, je verwacht toch dat hier beter op gelet zou worden.

Op de resolutie van Digimon Survive valt niks aan te merken, met 1080p wanneer de Switch docked is en 720p wanneer je handheld speelt. De framerate is over het algemeen stabiel 30fps, maar valt toch vies tegen tijdens vechtsegmenten. Docked schommelt de framerate dan rond de 20 frames per seconde, met regelmatige fluctuaties omhoog of omlaag wanneer bepaalde acties worden uitgevoerd, zoals een aanval met uitgebreide SFX. In handheldmodus lijkt het spel het gevoelsmatig iets beter te doen, maar de framerate is dan nog steeds niet altijd stabiel. In grote lijnen is de audio van het spel van hoge kwaliteit, met een hoofdrol voor de soundtrack. De muziekstukken weten prachtig de scene op te zetten, met als enige kritiekpunt dat er nog meer stukken gebruikt hadden mogen worden. Tot slot zijn er een aantal momenten waarop de ingesproken regels van iets lagere kwaliteit klinken, maar dit is gelukkig een rariteit.

Gespeeld op: Nintendo Switch.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, pc.

Conclusie

Digimon Survive is een spel waar fans lang op hebben gewacht. Met de langzame inleiding legt het spel de fundering voor een verhaal dat je aandacht vasthoudt, met gaandeweg genoeg verrassingen. De gameplay is in verschillende segmenten op zich prima, maar het vechtsysteem kent te weinig diepgang, waardoor dat een beetje als een teleurstelling aanvoelt. Daarnaast is de framerate onstabiel, wat niet prettig oogt. Daartegenover staat wel een mooie grafische presentatie en een schitterende soundtrack, waardoor Digimon Survive als totaalpakket een game is die zowel nieuwkomers als oude rotten kan aanspreken. Dit is voornamelijk te danken aan het sterke, duistere verhaal dat de game je voorschotelt. Weet echter dat Digimon Survive voornamelijk een game is die gemaakt is voor Digimon en/of visual novel fans.

Pluspunten

  • Interessant en aangrijpend verhaal
  • Mooie graphics
  • Veel verschillende Digimon
  • Schitterende soundtrack
  • Hoge replaywaarde

Minpunten

  • Oppervlakkig vechtsysteem
  • Simpele gezichtsanimaties
  • Instabiele framerate
  • Slordige lokalisatie

7.0