Review | NBA 2K23 – 2K brengt elk jaar een nieuwe game uit gebaseerd op één van de meest bekeken sporten in de Verenigde Staten: basketbal. 2K Games heeft wat dat betreft een redelijke monopolie, maar ondanks dat probeert de uitgever de game jaarlijks van genoeg vernieuwingen te voorzien om een aanschaf te rechtvaardigen. Al is er toch wel een trend als het gaat om jaarlijkse games, waarbij voor velen de nieuwe uitgave eerder een veredelde roster update is, dan een volwaardige nieuwe game. Of dit voor NBA 2K23 ook het geval is, zullen we hieronder samen ontdekken.

Zeer gehate nieuwkomer

Starten doen we zoals wel vaker in de MyCareer modus en net zoals andere jaren begin je met het samenstellen van jouw eigen speler. Elke keuze die je maakt met betrekking tot je lengte, gewicht en spanwijdte, hebben een effect op je potentieel. Als kleine speler is je dunkvermogen niet zo groot, al zullen 3-punters één van je gevaarlijkste wapens zijn. Waar de game een andere richting volgt dan de vorige jaren, is dat je direct daarna de NBA ingegooid wordt. Geen highschool en college wedstrijden meer, maar direct naar het hoogste niveau. Dit heeft zo zijn voor-, maar ook nadelen. Een plus is dat je direct bij je favoriete team aan de slag kan, al zal je speler realistisch gezien natuurlijk nog niet op dat niveau mee kunnen.

Je zal als 18de gedraft worden in de eerste ronde door een team naar keuze. Super dat je terechtkomt in de NBA, maar de (in-game) fans wilden eigenlijk een andere speler genaamd Shep Owens. Dat maken ze vanaf dag één zeer duidelijk. Van boegeroep tijdens de draft en de wedstrijden tot het afgemaakt worden op sociale media. Aan jou om de stad te overtuigen dat je team de juiste keuze heeft gemaakt. Hiervoor zal je, met een beperkt groepje mensen aan je zijde, niet alleen op het terrein moeten presteren, maar ook op de sociale media de juiste keuzes moeten maken. Zo heb je de keuze om heftig te reageren in de media op alles wat op je afkomt, maar je kan ook voor een kalm en constructief antwoord kiezen om zo proberen de boel te bedaren. Goeie wedstrijden leiden natuurlijk tot meer fans, net zoals influencers overtuigen door met ze te praten. Dit kan weer tot een verandering leiden in gevoel van de fans ten aanzien van jouw speler. Het is zeker een leuke nieuwe inval in vergelijking met je standaard road-to-glory verhaallijn.

Stadsbezoekje

The City kent ook een mooie update. De stad is wat kleiner dan vorig jaar, waardoor deze wat levendiger aanvoelt. Je zal weer winkels kunnen bezoeken, langsgaan in de gym of je richting het stadion begeven voor je wedstrijd. Deze verplaatsingen gebeuren te voet, via je skateboard of met het verrassend snelle fast travel-systeem. Jammer genoeg durft de tocht door de stad wel eens wat minder soepel te lopen als er veel andere spelers ingeladen zijn. De framerate durft dan wel eens een duik te nemen. Ook was het skateboard voor ons het merendeel van de tijd onzichtbaar, waardoor we op zo’n twintig centimeter boven de grond zweefden en verder is het nogal onhandig in zijn besturing. Zoals eerder aangegeven, is het fast travel-systeem snel, zo loop je de metro in, kies je een ander metrostation en verschijn je daar bijna meteen. Verder zijn er ook nog een hele hoop andere kleinere zijmissies om te voltooien, zoals een partijtje drie tegen drie of een quest waarbij je een bepaalde trainingsdrill moet voltooien. Er is dus zeker genoeg te doen in The City.

Natuurlijk kent de game meer dan de MyCareer modus, zo is er ook een nieuwe Jordan Challenge toegevoegd, waarbij je in 15 scenario’s de carrière van één van de legendes van de sport doorloopt. Hier krijg je bij elk scenario drie doelen mee, die je moet voltooien. Per doel verdien je sterren en indien je 40 sterren haalt, krijg je een Michael Jordan-getinte beloning. Deze modus is in een documentaire-achtige stijl opgesteld, die ons direct doet denken aan de Netflix-serie ‘The Last Dance’. Ook zit er op de wedstrijden een grafische filter, waardoor de modus authentiek aanvoelt en je het gevoel krijgt dat je twintig of dertig jaar terug voor de buis naar een basketbalwedstrijd zit te kijken.

Terug in de tijd

Verder kent de game nog de reguliere carrièremodus ‘My NBA Eras’, waarbij je een team naar het summum van de sport moet leiden. Dit klinkt als de modus die we kennen, maar in tegenstelling tot andere jaren zal je nu niet alleen uit de hedendaagse teams kunnen kiezen, maar ook uit teams die deel uitmaken van The Magic vs Bird Era, The Jordan Era en The Kobe Era. Dit voegt een nostalgische toets toe aan de modus, al kan je ook gewoon spelen in The Modern Era. Het is zeer fijn om eens een ander startpunt te hebben als het gaat om het managen van een team en ook het aantal te kiezen teams is hierdoor vergroot. We hebben echter geconstateerd dat er voor de rest niet veel vernieuwing te bespeuren valt in de modus, je kan de carrièremodus nu gewoon spelen in verschillende belangrijke tijdperken van de sport.

Tot slot hebben we nog de MyTeam modus. Hierbij open je packs om zo een zo sterk mogelijk team mee samen te stellen. Met dit team kan je het vervolgens opnemen tegen andere spelers, al is er ook de optie om het offline tegen de AI op te nemen die dan beschikt over een team van een willekeurige andere speler. Sinds dit jaar kan je ook Clutchtime tegen de AI spelen. Dit is een reguliere wedstrijd, waarbij de shotclock gereduceerd is van 24 naar 14 seconden, wat er voor zorgt dat de wedstrijden nog sneller aanvoelen. Leuk voor de adrenalinejunkies onder ons. Het online spelen gaat overigens over het algemeen gewoon prima, maar het kan voorkomen dat er zo nu en dan lag is. Dit kan bij momenten wat vervelend zijn, maar komt gelukkig niet al te vaak voor.

Lekker potje ballen

Zoals hierboven aangegeven, is er voor een elk wat wils als het gaat om hoe je de game wilt spelen. Het is vooral op het veld dat de kleine veranderingen het verschil maken. De speelsnelheid is wat omlaag gehaald, waardoor je nu meer een tactisch potje basketbal speelt in plaats van een arcade beleving. Op de hogere moeilijkheidsgraden is een beetje kennis van de basketbal tactieken wel een vereiste, anders ga je niet veel openingen in de verdediging van de tegenstander vinden. Niet getreurd, als beginner vind je makkelijk je weg naar de overwinning op de lagere niveaus, want dan zal de AI niet altijd de beste beslissing maken in zowel offensief als defensief opzicht. Een andere aangename verandering is de toevoeging van drie adrenaline boosts die je per balbezit ter beschikking hebt. Elke dribbel of inspanning kost je één van de boosts en je zal de bal moeten afgeven aan een medespeler of een schot moeten wagen om deze boosts aan te vullen. Dit is een aangename vooruitgang, want nu kan de tegenstander – voornamelijk in online partijen – niet de hele tijd skillmoves spammen, maar zal hij/zij moeten nadenken over zijn plays.

Het verdedigen is wat moeilijker gemaakt, met als gevolg dat je vooral bezig bent met proberen het schot van de tegenstander zolang mogelijk te verhinderen, in de hoop dat ze gehaast schieten door het aftikken van de shotclock en missen. De bal proberen te stelen van de tegenstander zal vaker leiden tot een defensieve fout dan een balrecuperatie. Dit had voor ons nog wel wat gemakkelijker gemogen, aangezien het toch wat saaier is om af te wachten tot de tegenstander schiet, in vergelijking met het actief proberen de bal af te pakken. De bewegingen met de DualSense-controller voelen echter wel intuïtief en soepel aan, wat van de gameplay een leuke en aangename ervaring maakt. Ook de adaptieve triggers en haptische feedback dragen hier aan bij. De adaptieve triggers treden namelijk in werking bij de vermoeidheid van de speler en zorgen dat het indrukken van je spurtknop (R2) een pak moeilijker zal zijn als jouw speler vermoeid is. De haptische feedback is zoals vorig jaar, leuk dat het in de game zit. Je voelt namelijk contacten van je speler met een tegenstander, alsook het contact met de ring.

Een streling voor het oog en iets met een olifant

Grafisch ziet de game er, naar goede gewoonte, weer zeer strak uit. Dit gaat van de gezichtsanimaties tot de algemene presentatie van de game. NBA 2K23 draait in 4K op 60 frames per seconden, waardoor het spelen uitermate soepel gaat. Zoals eerder vermeld was dit in The City op drukke plaatsen echter wel anders. Jammer genoeg moeten we wel melden dat de game meermaals abrupt crashte, waardoor we de hele wedstrijd opnieuw moesten spelen. Dit gebeurde altijd tijdens halftime en in verschillende MyCareer-wedstrijden, maar niet in andere modi. Verder heb je hier en daar ook nog wel even een grafische imperfectie, zoals het onzichtbare skateboard of het zweet dat als een soort golf van je arm af lijkt te stromen, terwijl je hoofd volledig droog is. Ondanks dit is en blijft het in algemene zin een schitterend spel om naar te kijken. Ook het audiodesign is van topkwaliteit, zo klinkt een match in een stadion heel anders dan in de trainingshal en ook de soundtrack en het commentaar mogen er wezen. Deze soundtrack is redelijk opzwepend, waardoor je helemaal klaar bent om een potje basketbal te gaan domineren en het commentaar lijkt zo realistisch, dat je het gevoel hebt dat je echt zit te kijken.

Laten we toch ook nog even de olifant in de kamer bespreken: microtransacties. Deze zijn weer volop aanwezig en de grind is misschien nog dat tikkeltje erger dan vorig jaar. Gevoelsmatig zijn de prijzen van alles nog wat omhoog gegaan, terwijl je iets minder in-game currency (VC) lijkt te verdienen bij het winnen van wedstrijden. Wil jij een ploeg in MyTeam die kan wedijveren met de tegenpartij, dan zal je ofwel heel veel partijtjes basketbal moeten spelen, of je zal voor de snelle betalende weg moeten kiezen. Ook in MyCareer zitten de in-game currency verweven. Wil jij je personage levelen? Dit kost je VC. Wil je een paar schoenen kopen voor je speler? VC. Wil je een tatoeage laten zetten? Weer VC. Bij het opstarten van de game krijg je ook nog steeds de reclame voor MyTeam te zien en subtiel omspringen met product placement is duidelijk niet aan 2K besteed, aangezien je Gatorade werkelijk overal in beeld is en je in het begin letterlijk de taak krijgt om een flesje van het spul te gaan halen in de winkel.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S, Nintendo Switch en pc.

Conclusie

NBA 2K23 is zeker weer een stap vooruit als het gaat om de gameplay. Alles verloopt ietsje trager en door de toevoeging van een nieuw systeem, waarbij een speler gelimiteerd wordt in het aantal skillmoves of bewegingen, is de game wat minder arcade en speelt tactiek een belangrijkere rol. Over het aantal modi mogen we niet klagen, met de MyCareer en de Jordan Challenge als hoogtepunten. Grafisch ziet de game er weer top uit, desalniettemin met enkele kleinere probleempjes. De game speelt zeker in de singleplayer modi zeer vlot en alleen op sommige plekken in The City en tijdens enkele online partijtjes, durfde de framerate wel eens te zakken en gooide lag roet in het eten. Jammer genoeg kende de game bij ons meerdere volledige crashes, waardoor we een wedstrijd opnieuw moesten spelen. Toch is NBA 2K23 één van de beste basketbalgames op de markt, alleen zonde dat 2K de microtransacties elk jaar opnieuw naar een ongekend niveau tilt. Stoor je je daar niet aan, dan zul je een goede tijd tegemoet gaan.

Pluspunten

  • Jordan Challenge
  • Kleinere The City
  • Tragere gameplay
  • Drie adrenaline boosts
  • Grafisch weer top…

Minpunten

  • …maar soms wat framedrops en probleempjes
  • Skaten is nog steeds onhandig
  • Crashes tijdens halftime
  • Microtransacties van een ander niveau

7.0