DLC Special | Assassin’s Creed: Valhalla – Dawn of Ragnarök – Het was november 2020 toen we kennis mochten maken met Eivor in Assassin’s Creed: Valhalla. Deze stoere Viking beleefde al heel wat avonturen tijdens zijn veroveringstochten in Engeland, maar kon achteraf nog niet op zijn lauweren rusten. Dankzij twee uitbreidingen (‘Wrath of the Druids’ en ‘The Siege of Paris’) konden we na de launch van de succesvolle game nog wat langer in het bijzijn van onze favoriete Vikingen vertoeven, maar het zit er nog niet helemaal op: Ubisoft verwent ons nu met nóg een uitbreiding, en wat voor één! Dawn of Ragnarök is de meest ambitieuze uitbreiding in de geschiedenis van de franchise en biedt ons een hele hoop nieuwe content aan. Tijd dus om te ontdekken of deze uitbreiding de moeite waard is.

De verloren zoon

Over de historische accuraatheid van Assassin’s Creed: Valhalla kan wel eens getwijfeld worden, maar Ubisoft gooit met ‘Dawn of Ragnarök’ resoluut al het realisme overboord en gaat voor een volledig mythologische ervaring. Eerder in de basisgame kregen we al een diepe duik in de Noorse mythologie voorgeschoteld en deze uitbreiding gaat daar nu een stapje verder in. Eivor gaat opnieuw aan de drugs en reist in zijn onderbewustzijn af naar de wereld van de Noorse goden waar hij de dromen beleeft van Havi (een andere naam voor oppergod Odin). Dit blijkt echter een nachtmerrie van jewelste te zijn: de reus Surtr ontvoert namelijk zijn zoon Baldr en vernedert Havi op een manier die je je ergste vijand niet toewenst. Dat kan Havi uiteraard niet ongestraft laten!

We krijgen hier dus een klassieke ‘revenge story’, wat een welkome verandering is na al die politieke spelletjes van de basisgame en de vorige twee uitbreidingen. De opzet van het verhaal is simpel: Havi moet bondgenoten zien te vinden in Svartalheim, de mythologische wereld van de dwergen, om uiteindelijk Surtr een kopje kleiner te maken. Dit verhaal mist dus wel de diepgang van de eerdere verhaallijnen, maar dit hoeft niet per se een minpunt te zijn. Het verhaal doet wat het moet doen en dat is gewoon prima. Dawn of Ragnarök mist echter wel goed uitgewerkte personages, iets waar Assassin’s Creed: Valhalla eerder wél goed werk in leverde. De meeste van je kompanen zijn kartonnen borden en emotionele momenten komen minder hard aan, omdat je band met de personages niet sterk genoeg is.

De kracht van de goden

Aangezien je dit avontuur doorloopt als één van de machtigste goden die er maar is, moet je uiteraard ook wel het gevoel krijgen dat je daadwerkelijk als een god aan het spelen bent. Dat gevoel wil Ubisoft je geven middels de ‘Hugr-Rip’; deze magische armband kan krachten absorberen van vijanden rondom je, die je dan zelf kan gebruiken. Zo is er een kracht waarmee je door lava kan wandelen, eentje waarmee je in een raaf kan veranderen, enzovoort. In totaal zijn er vijf krachten te verzamelen én die kan je op hun beurt nog eens upgraden met twee upgrades per kracht. Deze zijn verrassend leuk en bovendien een vernieuwende functie voor de franchise. Sluipmoorden vanuit vogelvorm: check! Sluipmoorden via een teleporterend boogschot: ook check! Epische gevechten in het midden van een poel lava: zeker weten check!

Het is lang geleden dat we nog eens konden experimenteren met nieuwe mogelijkheden in een Assassin’s Creed game en Dawn of Ragnarök verdient hiervoor complimenten! Jammer genoeg kan je deze goddelijke superkrachten niet continu gebruiken, want om die te activeren moet je eerst je ‘Hugr-meter’ aanvullen. Dit kan je doen door vijanden uit te schakelen, maar ook door een soort bloemen te zoeken die talrijk te vinden zijn in de wereld of door te bidden aan speciale altaars. Deze krachten gebruik je bovendien ook om puzzels op te lossen, dus ook daar wat vernieuwing in de gameplay. Je kan echter op elk moment slechts twee krachten actief gebruiken, dus als je net toevallig die ene kracht nodig hebt, moet je eerst even op zoek naar een vijand met die specifieke kracht zodat je die kan absorberen. Dit kan soms wel eens irriteren, maar meestal zijn die vijanden nooit ver weg.

Een nieuwe(?) wereld

Zoals het een Assassin’s Creed game betaamt, krijg je ook hier een nieuwe uitgebreide wereld met heel wat activiteiten om te ontdekken. En uitgebreid is Svartalheim zeker en vast: je kan je gemakkelijk zo’n 20 tot 30 uur bezighouden met alles wat deze mythische plek te bieden heeft. De omgevingen zelf zijn opnieuw erg mooi om naar te kijken: uitgestrekte vlaktes, gigantische standbeelden, zwevende monolieten in de verte en imposante burchten op hoge rotsen staan op je te wachten. Hoe betoverend de wereld ook mag zijn, toch dook er in ons achterhoofd een vreemd knagend gevoel op. Het gevoel dat we deze wereld al eens eerder hebben gezien, ondanks een mythologisch likje verf. Déjà vu, ook al wil Ubisoft ons doen geloven dat deze uitbreiding echt wel bestaat uit gloednieuwe content.

Wat we proberen te zeggen is dat Dawn of Ragnarök eigenlijk gewoon meer van ‘Assassin’s Creed: Valhalla’ is. We nemen even de verschillende activiteiten onder de loep: Viking raids en world events waren al bekend en zijn hier opnieuw van de partij. De ‘Jotun Blight’ activiteiten, waarbij je een ruimte moet zien te bevrijden van kwade magie, zijn gewoon de cursed symbols uit de basisgame, maar met een andere naam. Je kan ook papierrollen verzamelen met heldenverhalen of cosmetische aanpassingen, maar ook dit zat al in de basisgame onder een andere naam. En ja, de eerder genoemde Hugr-Rip krachten die je moet toepassen op puzzels zijn leuk, maar uiteindelijk moet je die telkens gebruiken om binnen te geraken in afgesloten gebouwen of om sleutels voor kisten te vinden. Exact wat je al uren aan een stuk hebt gedaan in de basisgame en de eerdere uitbreidingen.

Conclusie

Assassin’s Creed: Valhalla – Dawn of Ragnarök is de meest uitgebreide uitbreiding die een Assassin’s Creed game ooit heeft gehad. De mythologische setting laat al het realisme los en gooit je in de strijd van de god Havi die wraak zoekt op de reus Surtr. Het verhaal is oké, maar personages missen diepgang, waardoor het een pak minder memorabel is dan eerdere verhalen in de franchise. Dé leukste toevoeging is de Hugr-Rip, een goddelijke armband die je allerlei leuke krachten geeft om mee te experimenteren. Toch kunnen we niet om het feit heen dat Dawn of Ragnarök eigenlijk gewoon meer van hetzelfde is. An sich is dit niet slecht, maar als je al bent uitgekeken op de gameplay loop van de basisgame, dan is Dawn of Ragnarök waarschijnlijk niet voor jou gemaakt. Wil je echter gewoon wat langer vertoeven in de wereld van Assassin’s Creed: Valhalla, dan biedt deze uitbreiding jou exact wat je zoekt.