Review | Splatoon 3 – Het Wii U-tijdperk is een vlek op Nintendo’s repertoire die men hoogstwaarschijnlijk maar al te graag wil vergeten. Het apparaat was niet slecht en had zelfs een paar geweldige titels, maar wist enkel de die-hard Nintendo-fans voor zich te winnen. In een poging om de Wii U aantrekkelijker te maken voor de groep gamers die het liefste online spelen, werd Splatoon geïntroduceerd. Een third-person shooter, maar dan helemaal op zijn Nintendo’s. Geen killstreaks, geen team deathmatches, maar het speelveld zo veel mogelijk bedekken in de kleur van jouw team. Volgens statistieken heeft ruim een derde van de Wii U bezitters Splatoon gekocht, een gigantisch succes dus. Nintendo heeft doorgepakt met deze serie en vandaag hebben we het over het derde deel in deze reeks.

Welcome to Splatsville

Als eerste maken we kennis met de hubwereld van Splatoon 3 genaamd Splatsville. Als Inkling of Octoling kan je vrij rondlopen door Splatsville en ontdekken wat er allemaal te beleven valt. Zo zijn er een aantal winkeltjes te vinden om nieuwe wapens of outfits te kopen en in verschillende gebouwen tref je diverse modi. Een van de eerste dingen die je als speler zal opvallen is een oude man die je aan zit te staren vanuit het riool. In het dagelijkse leven misschien niet de meest verstandige keuze, maar in een spel als Splatoon 3 besloten we toch maar eens achter hem aan te duiken.


Dit start Return of the Mammalians, het verhaal van Splatoon 3. Net als in Splatoon 2 krijg je een aparte hub voorgeschoteld, maar dan in de Splatlands. Hier navigeer je van level naar level om dichterbij de Great Zapfish te komen, die wederom is verdwenen. De naam van de oude man is Cuttlefish die sinds het verdwijnen van de Great Zapfish op onderzoek is uitgegaan, maar het zware werk niet zelf meer kan doen. Jij wordt benoemd tot Agent 3 en krijgt een daarbij horend ‘Hero Suit’ aangemeten, dat je nodig zal hebben om de gevaren in de Crater te trotseren. Samen met jouw kleine vriendje, Smallfry, duik je in wat over is van een ondergrondse stad om achter oude bekenden aan te jagen. Maar misschien is de Great Zapfish deze keer wel in handen van een heel ander kwaad.

Vergeleken met het verhaal in Splatoon 2 is Return of the Mammalians een stukje uitgebreider. Sowieso ben je in dit verhaal de nodige extra uurtjes kwijt, maar ook de levels die je speelt worden naarmate het verhaal vordert steeds groter en uitdagender. Qua learning curve zit het wel goed in deze game en beginnen we met lekker simpele levels die jou laten wennen aan de besturing en diverse skills, die je tot je beschikking hebt. De focus van Splatoon 3 ligt onderaan de streep natuurlijk nog altijd op de multiplayer, maar je merkt duidelijk dat Nintendo deze keer nog wat extra moeite in de singleplayer heeft gestoken. Iets wat wij zeker kunnen waarderen.

De keuze is aan jou

Noemenswaardig zijn de besturingsopties in Splatoon 3. In het Wii U-tijdperk lag bij veel games van Nintendo de nadruk op gyro-controls. Dit was onder andere in de originele Splatoon en Star Fox Zero het geval. Het richten gebeurde dan middels het bewegen van de Wii U gamepad in combinatie met een analoge stick om zowel snel als precies te kunnen zijn. Gyro werkt hierin als een soort tweede stick. Veel gamers gaven destijds hier de voorkeur aan, het werkte dan ook prima met de gamepad. In Splatoon 3 zijn gyro-controls ook weer aanwezig, maar je bent niet verplicht deze te gebruiken. In handheld modus werkt dit namelijk goed, hoewel wij de game voornamelijk in docked modus met een pro controller hebben gespeeld. De pro controller heeft ook een ingebouwde sensor, maar dat voelde voor ons niet helemaal lekker aan.

Wij hebben de game dus voornamelijk op de traditionele manier gespeeld. Bewegen met de linker en richten met de rechter analoge stick; de algehele gameplay in Splatoon 3 is zoals we gewend zijn van zijn voorgangers. Het gaat soepel met een ontzettende aandacht voor detail. Dat detail zie je voornamelijk terug in de manier hoe de inkt zich verspreidt, afhangend van welk wapen je gebruikt. De physics achter de inkt zijn bijzonder goed doordacht en de spreiding van het inkt verschilt ook duidelijk per wapen. Een sniper schiet doelgericht op een tegenstander en beperkt de verspreiding enigszins, maar een automatisch wapen zal alles onderkalken en daarbij minder effectief zijn tegen jouw tegenstanders.

Variatie

Splatoon 3 kent een behoorlijke lijst aan nieuwe wapens. De klassiekers zijn natuurlijk ook weer vertegenwoordigd, zoals de verfroller, de Ink Jet en de Brush. Nieuw is bijvoorbeeld de Splatana, een zwaard dat gerichte lijnen inkt afschiet. Dit wapen vergt wat precisie, maar komt hard aan op de tegenstander. Ook nieuw is de Tri-Stringer, een boog die drie verfklodders afschiet in een verticale of horizontale pose. Het laatstgenoemde kan dan weer enkel wanneer je met jouw voeten op de grond staat. De basis van Splatoon 3 is dus weer net wat uitgebreider dan in voorgaande delen, maar de speciale wapens zijn al helemaal een vak apart.

We gaven eerder al aan dat de Splatoon-franchise geen killstreaks kent. Dat klopt nog steeds, maar je kan wel tijdelijk een soort van perk in de vorm van een super sterk wapen krijgen. Dit bereik je door veel inkt te verspreiden en de inkt van de tegenstanders te bedekken. Zodra je dat voldoende hebt gedaan, krijg je een special tot jouw beschikking. Hieronder valt bijvoorbeeld de Crab Tank, een tank op krabbenpoten met twee mitrailleurs die inkt afschieten. Een ander voorbeeld is de Trizooka, een apparaat dat drie grote klodders inkt in een boog afschiet die vervolgens met een behoorlijke splash landen. Wat vooral opvalt is dat de wapens goed zijn gebalanceerd. Iedere speler heeft hierdoor wel zijn eigen favoriet, want elk wapen speelt namelijk totaal anders. Daarbij was de matchmaking ook prima in orde. Teams worden zo veel mogelijk in balans opgesteld met hier en daar misschien een inschattingsfout van de game, maar niks noemenswaardigs.

Stadsleven

Splatsville is in dit geval dus jouw thuisbasis. In deze hub omgeving staan allerlei gebouwen vanuit waar je de diverse modi kan starten. Turf War, de klassieke modus, mag natuurlijk niet ontbreken. Ook keert de Salmon Run van Splatoon 2 terug, waarin je het samen met maximaal drie andere spelers opneemt tegen hordes Salmonids. Nieuw zijn de Anarchy Battles ter vervanging van de Ranked Battles. De Anarchy Battle bestaat weer uit vier aparte modi die je voorgeschoteld kan krijgen: Splat Zones, wat een soort King of the Hill is, Tower Control, waarin je een toren naar jouw territorium moet zien te vervoeren, Rainmaker, waarin je een wapen genaamd Rainmaker zo ver mogelijk in vijandig gebied moet zien te krijgen en Clam Blitz, waarin je schelpen verzamelt en in een doel gooit om punten te scoren.

In de game zijn er ook periodieke evenementen onder de noemer ‘Splatfest’ en hierin komen modi als Tricolor Turf War tijdelijk voorbij. In de basis is dit de gewone Turf War, maar dan met drie teams die het tegen elkaar opnemen in plaats van de gebruikelijke twee. Als laatste is daar Tableturf Battle. In deze modus speel je met een deck kaarten tegen een andere speler en moet je proberen zo veel mogelijk van het bord te bedekken in jouw kleur. Bij de kaarten waren we even bang dat het een bepaalde richting op zou gaan, maar geen zorgen: Splatoon 3 kent geen microtransacties. Nieuwe kaarten verkrijg je door gebruik te maken van de Shell-Out Machine. Dit kost wel wat in-game currency, maar die verdien je gewoon door te spelen. Qua diverse modi zit het dus wel goed met Splatoon 3. En misschien nog belangrijker: ze hebben allemaal wel iets wat het leuk of zelfs verslavend maakt.


Ammo Knights, de wapenwinkel, heeft zichzelf verplaatst naar Splatsville. Deze keer zal je jouw wapens moeten kopen met Sheldon Licenses in plaats van cash. Je krijgt een Sheldon License door jouw karakter of wapen te levelen. In alle andere winkels voor kleding en overige goederen kan je gewoon nog steeds met cash betalen. Splatsville is leuk bedacht en heeft door de wat post-apocalyptische toon in Splatoon 3 een erg interessant design. Alleen met dit soort grote, interactieve omgevingen komt het gebrek aan kracht van de Nintendo Switch toch weer even om de hoek kijken.

Scheurtjes in de fundering

Toegegeven, op het moment dat het er toe doet presteert Splatoon 3 gewoon naar verwachting. Tijdens de diverse potjes die we online hebben gespeeld, maar ook tijdens de singleplayer draaide de game keurig stabiel op 60 frames. Docked probeert de game 1080p vast te houden, maar dat zal soms wat dalen vanwege de framerate. Portable is dit hetzelfde verhaal, maar dan natuurlijk met een doel van 720p. In de hub is de framerate soms dramatisch te noemen. De game probeert namelijk met man en macht 30 frames vast te houden, maar weet dit vaak niet te realiseren. Het beïnvloedt de gameplay niet, maar valt behoorlijk op als je net uit een potje komt wat perfect op 60 frames draait.


Op grafisch vlak is er aan Splatoon 3 niet veel gewijzigd ten opzichte van het vorige deel. Waar Nintendo zichzelf niet echt een plezier mee heeft gedaan, is de designkeuze met betrekking tot de post-apocalyptische wereld. Games op de Switch moeten het vaak toch wel van kleurgebruik hebben om van het scherm af te spatten, maar met de grauwe omgevingen in Splatsville en in bepaalde levels zie je toch gauw dat de textures niet bepaald mooi zijn. De soundtrack is naar onze mening in ieder geval vooruit gegaan. De deuntjes zijn weer lekker catchy en wisten in sommige gevallen ons hoofd voor enkele dagen niet met rust te laten. Dat bedoelen we natuurlijk in de positieve zin van het woord.

Conclusie

Fans van de Splatoon-serie zullen dit derde deel sowieso wel in huis halen en wij kunnen ook goed begrijpen waarom. Splatoon 3 is gewoonweg weer dolle pret met zijn gekke arsenaal aan wapens en diverse modi, die niet snel gaan vervelen. Een ander groot pluspunt is dat Nintendo duidelijk nog wat meer moeite in de singleplayer heeft gestoken, ondanks dat Splatoon 3 overduidelijk de klemtoon op de multiplayer legt. Splatoon 3 draait op de momenten dat het er toe doet lekker stabiel, maar de framerate in Splatsville was vaak wel van het kaliber ‘oef’. Daarbij is de post-apocalyptische setting misschien niet de meest ideale setting om het gebrek aan grafische kracht van de Nintendo Switch te verbergen. Afgezien van die technische punten is Splatoon 3 gewoon weer een toptitel voor de Nintendo Switch.

Pluspunten

  • Genoeg modi om je zoet mee te houden
  • Leuke nieuwe wapens
  • Behoorlijke singleplayer
  • Catchy soundtrack
  • Performance tijdens matches prima…

Minpunten

  • …maar in Splatsville allesbehalve
  • Grafisch wisselvallig

8.5