Special | De slechtst beoordeelde games op PlaySense in 2023 – Als we terugkijken op het jaar 2023 mogen we wat betreft goede games absoluut niet klagen. De ene topper na de andere kwam uit, maar in zo’n jaar zijn er ook games die toch wat minder goed uit de verf zijn gekomen. Nu reviewen we lang niet alles op PlaySense wat er uitkomt, daar hebben we de capaciteit niet voor. Daarnaast zijn sommige ontwikkelaars/uitgevers zo geniepig dat ze expres geen reviewcode uitsturen. Dit was bijvoorbeeld het geval met Skull Island: Rise of Kong, die ongetwijfeld terug was gekomen in dit overzicht.

Afijn, we richten ons vandaag op de games die het slechtst beoordeeld werden in het jaar 2023 en hoewel het er niet buitengewoon veel zijn, zitten er wel wat titels tussen die écht goed tegenvielen. Hieronder de games die op PlaySense in 2023 een score van maximaal een 5.0 hebben gekregen. Oftewel, een onvoldoende. Ook zijn er nog een aantal titels die net aan op het randje zitten met een 5.5 en dus net aan die rode streep ontsnappen.

De games die die twijfelachtige eer hebben zijn: EA Sports NHL 24 en After Us.

#11 – Call of Duty: Modern Warfare 3

Het is een behoorlijke klaagzang geworden over Call of Duty: Modern Warfare 3. Met het aanstippen van kleine en grote issues willen we benadrukken dat de game in totaliteit vooral een ruwe diamant is, want de potentie is in de shooter te vinden. Uiteindelijk zijn het de bugs, het recyclen van content, de korte campagne, het waardeloze menu en tig andere zaken die zorgen voor een slechte score. Dat is jammer, want de pluspunten zijn de fijne gameplay in de multiplayer, de nostalgische maps, de terugkeer van War, de vernieuwde Zombies modus en het lange speelplezier dat je uiteindelijk uit de game zult kunnen halen. Wat echter steekt is de hoge prijs voor de ‘game’, want het is eigenlijk gewoon downloadbare content en zo had het ook op de markt gezet moeten worden.

Check hier de Call of Duty: Modern Warfare 3 review

#10 – Detective Pikachu Returns

Voor wie is Detective Pikachu Returns? Ik denk dat we dat antwoord wel weten en dat is kinderen. Dan heb je er in Nederland bar weinig aan als de game niks qua Nederlandse lokalisatie kent en de speler Engels niet machtig is. De game is ontzettend simpel, maar kent wel een zekere charme door de diverse Pokémon waar je mee in gesprek gaat tijdens het verhaal. Visueel weet Creatures bijna een net zo erbarmelijk resultaat op jouw scherm te toveren als wat Game Freak met hun laatste games heeft gedaan. Gelukkig is de performance van Detective Pikachu Returns dan wel weer stabiel. Op de audio hebben we weinig aan te merken, want dat is allemaal wel prima. Maar toch blijft dit steken: zonder Nederlandse taaloptie mist Detective Pikachu Returns zijn doelgroep, namelijk kinderen. Voor volwassenen is Detective Pikachu Returns gewoon te simpel en voelt het meer als een visual novel waar je met lichte irritatie doorheen zit te klikken om af en toe getrakteerd te worden op een leuke conversatie tussen de diverse Pokémon.

Check hier de Detective Pikachu Returns review

#9 – NBA 2K24

Microtransaction Simulator 24, euhm we bedoelen NBA 2K24 brengt je weer basketbal van de bovenste plank. Jammer is dat je de duurdere edities van de game moet aanschaffen om een iets of wat normale start te kunnen maken. MyCAREER heeft zijn focus weer wat meer gestroomlijnd en het verhaal waarbij je in de voetsporen van je vader en opa stapt is zeer leuk, zeker aangezien je af en toe een wedstrijd kan spelen met één van hen. Het probleem hierbij is echter dat je wordt aangekondigd als het nieuwste grote talent, maar dat je speler amper mee zou kunnen komen in de Belgisch-Nederlandse competitie. De carrière is daardoor, indien je besluit om niet met echt geld te gaan gooien, een vicieuze cirkel van mindere prestaties tegen de veel betere spelers en weinig progressie. MyTEAM is ook voornamelijk ‘pay to win’ – There, I said it –, maar gelukkig zijn er nog de MyNBA- en de Mamba Moments modus om even te ontkomen aan al die geldklopperij. Mocht de grind niet zo verschrikkelijk zijn, dan is dit de beste basketbalgame ooit en verdient de game een dikke 9. Jammer genoeg geven wij hem door al die microtransacties maar een 5, we zijn het namelijk kotsbeu.

Check hier de NBA 2K24 review

#8 – Clash: Artifacts of Chaos

Al met al is Clash: Artifacts of Chaos een erg leuk concept, maar de uitwerking is gewoonweg niet daar. Een uitdagende brawler klinkt ons als muziek in de oren, maar het vechten werkt gewoonweg niet soepel genoeg daarvoor. De interface is een draak en liet ons met enige regelmaat vloeken. Ook de artifacten zijn wederom een leuk idee, maar de kans dat jij als speler er iets positiefs aan overhoudt is in onze optiek nogal laag. De voice cast verdient echter een dikke pluim en ook de artstyle van de game is iets waar wij zeker over te spreken zijn. De performance op pc is ook meer dan prima te noemen. Onderaan de streep is Clash: Artifacts of Chaos helaas een wat mislukt experiment te noemen. Met vlagen heb je echt wel plezier in de wereld van Zenozoik, maar er zijn simpelweg te veel frustraties om het een aanrader te noemen.

Check hier de Clash: Artifacts of Chaos review

#7 – Jurassic World Aftermath: Collection

Jurassic World Aftermath Collection beloofde een interessante, spannende game te zijn, maar blijkt uiteindelijk een deceptie. De gameplay is bijna slaapverwekkend door de simpele, repetitieve minigames, de voorspelbare AI van de dinosaurussen en zeer gelimiteerde interactie met de omgeving. De grafische stijl is mooi, maar weet ook niet veel goed te maken doordat de omgevingen veelal op elkaar lijken. Ook het middelmatige verhaal dat wordt ondersteund door geweldig stemmenwerk maakt helaas niet veel goed, waardoor Jurassic World Aftermath een opsomming wordt van dingen die gewoon (net) niet goed genoeg zijn. Dit spel bewijst dat virtual reality een game niet gelijk leuk(er) maakt. Misschien dat Jurassic World Aftermath een leuke ervaring kan zijn voor de diehard Jurassic Park-fan, maar anders kun je het spel beter links laten liggen.

Check hier de Jurassic World Aftermath: Collection review

#6 – Deliver Us Mars

KeoKen heeft met Deliver Us Mars geen betere game kunnen maken dan zijn voorganger. Het spel is niet meer dan een redelijke titel geworden. De puzzels, muziek en voice-acting zitten goed in elkaar en zorgen voor een fijne ervaring. Daar staat tegenover dat de graphics soms wat steekjes laten vallen, animaties af en toe erg houterig zijn en het klimmen allesbehalve een leuke bezigheid is. De opbouw en verhaal van de game lijken tevens exact op die van zijn voorganger, waardoor je het idee hebt een spel te spelen dat je al eerder hebt ervaren. Wat Deliver Us Mars nog het meest in de weg zit, zijn de soms extreme haperingen van de framerate. Op deze momenten is de game nagenoeg onspeelbaar, omdat het beeld constant verspringt en hapert. Dit heeft helaas veel impact op de score.

Check hier de Deliver Us Mars review

#5 – Naruto x Boruto: Ultimate Ninja Storm Connections

Al met al is Naruto X Boruto: Ultimate Ninja Storm Connections een spel dat nooit had hoeven bestaan. Fans van de serie zullen blij zijn met de tien nieuwe personages en een tijdelijke toename van spelers in de online modus, maar de daadwerkelijke nieuwe content in het spel is te schaars, en de History Mode is een luie poging om een prijspunt van 60 euro te rechtvaardigen. Connections had niet misstaan als DLC voor de vorige Storm-game, maar voegt op zichzelf te weinig toe en voelt als een cashgrab. Als het missen van 10 personages en 60fps je niet veel uitmaakt, kun je beter de Naruto: Ultimate Ninja Storm Legacy Collection aanschaffen.

Check hier de Naruto x Boruto: Ultimate Ninja Storm Connections review

#4 – Firewall Ultra

Firewall Ultra is een bende. De PlayStation VR2 functionaliteiten worden totaal niet benut, het navigeren door de vele menu’s is nog uitdagender dan een FromSoftware eindbaas en de besturing werkt allesbehalve intuïtief. Zonde, want samenspelen met anderen is best leuk. Met een team tactisch te werk gaan (in PvP of coöp) is leuk, maar ook meer door het sociale aspect dan echt de gameplay. Het is eigenlijk heel simpel: de game is gewoon niet af. Er schort zoveel aan Firewall Ultra dat dit niet de moeite waard is om aan te schaffen. Het is eigenlijk schandalig te noemen, want te midden van de VR-games droogte verzuimt deze titel de kans om de spotlights op zich te richten.

Check hier de Firewall Ultra review

#3 – Redfall

Arkane Studios stond bij ons bekend als een ontwikkelaar met een uiterst solide staat van dienst, die constant goede games op de markt heeft gebracht. Ze proberen daarbij altijd iets nieuws te doen en ook dat pakte tot zover goed uit. Met Redfall komt daar – met pijn in ons hart – verandering in. Het idee achter de coöp shooter is tof: ga samen met je vrienden de hordes vampiers te lijf in een fictief stadje. De sfeer zit op momenten wel goed, maar dat concept wordt echter compleet onderuit gehaald door ongeïnspireerde gameplay die de speler nooit uitdaagt. We moeten de verder saaie wereld niet vergeten die nog eens onderstreept wordt door talloze grafische en technische problemen, zaken die de pijn alleen maar vergroten. Alles bij elkaar opgeteld is Redfall een game die we in de huidige staat niet kunnen aanraden en we twijfelen serieus of het met de nodige patches überhaupt nog wel te redden is.

Check hier de Redfall review

#2 – Wanted: Dead

Wanted: Dead maakt zijn zelf gecreëerde verwachtingen niet waar. Er hebben dan wel mensen aan de game gewerkt die ook Ninja Gaiden en diens vervolg hebben gemaakt, de game van Soleil weet deze kwaliteit bij lange na niet te halen. De game komt wel overeen met een andere titel waaraan diezelfde mensen hebben gewerkt: Devil’s Third, één van de slechtste games voor de Wii U. De combat is erg stroef, je hebt weinig aanvalsbewegingen, het schieten is basic en het spel wordt snel repetitief. De game zit ook vol met cutscènes die nergens op slaan en het stemmenwerk is voor een groot deel niet best. Wat wel tof is, is dat je onder het bloed komt te zitten en je veel finishers hebt. De show wordt echter gestolen door twee minigames: een shoot ‘em up arcadekast en grijpmachines. Deze weten je aardig te vermaken, maar het is natuurlijk nooit een goed teken als minigames beter voor de dag komen dan de hoofdgame zelf.

Check hier de Wanted: Dead review

#1 – The Lord of the Rings: Gollum

Zoals je al hebt kunnen lezen, is de review van The Lord of the Rings: Gollum eigenlijk één grote klaagzang geworden. Het is gewoon heel moeilijk om iets te vinden wat een beetje positief uitpakt of het speelplezier weet te bevorderen. The Lord of the Rings: Gollum speelt niet echt lekker weg, het leveldesign is een zootje en er is ook genoeg op audiovisueel vlak aan te merken. Daarnaast zijn er nog genoeg andere zaken en gameplay elementen die door de slechte uitvoering het speelplezier belemmeren. Zelfs als je de allergrootste fan bent van de The Lord of the Rings-franchise: blijf alsjeblieft ver uit de buurt van deze titel.

Check hier de The Lord of the Rings: Gollum review